Voorwoord - Lebowski Publishers

Verschijningskalender
noVember
Simon de Waal – Pentito
Susan Smit – Wat er niet meer is
Niccolò Ammanti – Het laatste oudejaar van de mensheid
Khalid Boudou – Je bent voor of je bent tegen
janUari
Francesco Goldman – De kunst van de politieke moord
maart
Rudolph Delson – Maynard & Jennica
Francesco Abate & Massimo Carlotto – Ik vertrouw je
aPriL
Habbekrats – Ik haat Habbekrats
Susan Smit – Letterhonger
mei
Helen Walsh – Een Engelse tragedie
Eva Noorlander – In Dubio
sePtember
Khalid Boudou - Polomalaise
Lebowski
Lebowski is een imprint van Dutch Media
Uitgevers bv.
UitgeVer
Oscar van Gelderen, oscar@dutch-media.nl
Acquirerend redacteur
Diana Gvozden, diana@dutch-media.nl
PUbLiciteit en VerkooP Voor
nederLand
commercieeL directeUr
Martijn Griffioen, martijn@dutch-media.nl
saLes en marketing coördinator
(Vanaf 1 janUari 2008)
Leonard Muggen, leonard@dutch-media.nl
saLes coördinator
Edward Lans, edward@dutch-media.nl
marketing en PUbLiciteit
Nathalie Sprenkeling, nathalie@dutchmedia.nl
U kunt boeken en andere producten van
Dutch Media Uitgevers bv bestellen bij
Centraal Boekhuis en Scholtens Groothandel.
Prijswijzigingen voorbehouden.
dUtch media UitgeVers bV
Sarphatistraat 610-612
1018 AV Amsterdam
Postbus 205
1000 AE Amsterdam
T +31-20-5317450
F +31-20-5317460
PUbLiciteit en VerkooP Voor beLgië
VerkooPsecretariaat
Caroline Pirson, caroline.pirson@
standaarduitgeverij.be,
telefoon: +32-32-85-73-18
PUbLiciteit en marketing
Rein Janssens, rein.janssens@
standaarduitgeverij.be,
telefoon +32-32-85-73-27
Dutch Media Uitgevers bv is onderdeel
van Dutch Media bv. Leveringen vinden
plaats volgens de algemene verkoop- en
leveringsvoorwaarden van Dutch Media bv.
Deze voorwaarden worden u op uw verzoek
graag verstrekt.
Voor het aanvragen van lees- en recensieexemplaren
verwijzen wij u naar www.dutchmedia.nl
www.LebowskiPUbLishers.nL
www.dUtch-media.nL
VormgeVing: d p s, Amsterdam
Voorwoord
Met trots en gepaste vreugde presenteren wij u de titels die in het voorjaar van 2008
zullen verschijnen. Het betreft, zoals u van ons gewend bent, een bonte en eclectische
mix van Nederlands en internationaal talent, en spraakmakende non-fictie.
Van Rudolph Delson verschijnt de tragikomische liefdesroman Maynard & Jennica,
die vanuit maar liefst vijfendertig personages wordt verteld. Het is een hilarisch en
ontroerend verhaal, gesitueerd tegen de achtergrond van 9/11. De auteur bezoekt Ne-
derland.
Het jonge ontwerpersduo van Habbekrats Reclame heeft binnen korte tijd furore ge-
maakt met opvallende clips en reclamecampagnes. Hun boek Ik haat Habbekrats is een
lust voor het oog, een springplank voor jong fotografietalent en een prachtig tijdsdo-
cument van deze prille eeuw, met veel aandacht voor Nederlandse rapmuziek.
Van Susan Smit verschijnt, na haar succesvolle novelle Wat er niet meer is, een bunde-
ling met korte en lange verhalen over haar zoektocht naar De Ware, haar avonturen
in letterenland en haar queeste naar De Perfecte Schoen. Susan Smit schrijft met veel
zelfspot over haar persoonlijke leven, haar schrijverschap en haar spirituele overtui-
ging, en hoe ze worstelt met het verlangen naar overgave en autonomie in de liefde, in
stukken die ontwapenen en aan het denken zetten.
Khalid Boudou komt met een verrassende derde roman, Polomalaise, over het wel en
wee van de Poolse sjacheraar Gustaw. Vanaf diens opkomst in de sloppenwijken van
Warschau, tot zijn neergang in het Brabantse Budel schetst Boudou een schrijnend
portret van een overlever: Scarface in Brabant!
Helen Walsh is weer helemaal terug. Na haar verpletterende roman Millie (vijfmaal
herdrukt) in 2004 verschijnt nu Een Engelse tragedie, een groots opgezette en ambiti-
euze roman over vooroordelen en verlangens, strijd en aspiraties, ras en klasse.
Van Massimo Carlotto en Francesco Abate verschijnt de culinaire thriller Ik vertrouw
je, een bijtende satire over het restaurantwezen. Gigi Vianello is het uiterst onbe-
trouwbare maar innemende hoofdpersonage in de thriller over de schijn van goede
reputaties, verborgen criminaliteit en, letterlijk, een smakelijk kijkje in de keuken.
Eva Noorlander debuteert met de literaire thriller In Dubio, over een vrouwelijke re-
chercheur die verliefd wordt op Thomas, een van moord verdachte man. Ze moet kie-
zen: werk of liefde. Ze verlaat het corps, uit naam van de liefde, maar dan verdwijnt
een van de beste vriendinnen van Thomas’ verdwenen vrouw en komt haar grote liefde
opnieuw in beeld – als verdachte…
Wij wensen u een mooie lente!
De uitgever

RUDOLPH DELSON - MaYNarD & JENNIca
VertaaLd Uit het engeLs door Sandra van de Ven
oorsPronkeLijke titeL: Maynard & Jennica
oorsPronkeLijke UitgeVer: Houghton Mifflin
UitVoering Paperback, 352 blz formaat 13,5 x 21
Prijs 19,95 euro isbn 978-90-488-0043-8 nUr 302
Verschijnt maart
Auteur bezoekt Nederland in eerste
week van maart
Uitgebreide aandacht in de media
Toptitel van Houghton Mifflin in
Amerika dit najaar
Lebowski verwierf als eerste de
rechten van dit boek, nog voor er
een deal was in Amerika
Lovend ontvangen in de
Amerikaanse pers
Rudolph Delson heeft rood haar
www.rudolphdelson.com
een hilarische en ontroerende
liefdesroman, gesitueerd tegen de
achtergrond van 9/11, verteld vanuit 35
personages
Maynard is een muzikant op zijn retour in New York, een misantroop die als hobby
het filmen van metroreizigers heeft, en dan met name hun faux pas. In metro nummer
6 uptown, in de zomer van 2000, ontmoet hij Jennica, een nostalgische Californische
die berekend heeft dat ze 68,53% van haar leven alleen is geweest. Liefde op het eerste
gezicht kun je de ontmoeting nauwelijks noemen.
Maar wanneer ze elkaar bij de vertoning van Maynards film opnieuw ontmoeten,
bloeit een romance op. En zoals met alles in het leven heeft iedereen er een mening
over. In het geval van Maynard en Jennica behoren daar onder meer een aantal dode
familieleden, een blonde Russisch-Israelische oplichter, een hiphop-impresario, een
morsige advocaat, een lang vergeten vriend en een journalist van The New Yorker toe.
Met Maynard & Jennica schenkt Rudolph Delson de lezer een onvergetelijk
liefdesverhaal met twee hoofdpersonen die menselijk, complex, beperkt, excentriek
en herkenbaar zijn, een liefde die allesomvattend is, een pageturner, een verhaal vol
hoop en verlangen, een portret van deze tijd, en, bovenal, een boek voor iedereen die
van New York houdt, van het leven en de liefde.
‘Maynard & Jennica is een gedurfd hilarisch en intiem menselijk boek. Rudolph Delson is een van de meest
opwindende nieuwe auteurs die ik in lange tijd gelezen heb, en dit boek is de reden waarom we alle debuut-
romans moeten lezen’ m o h s i n h a m i d , AU T E U R VA N D E va L va N E E N f u N D a M E N Ta L I S T
‘Delson’s proza schittert wanneer hij magie en romantiek in New York beschrijft’ P u b L I S H E r S W E E k LY
‘Tegen het eind van het boek bevond ik me in een staat van zowel opwinding als achterdocht – achterdochtig,
omdat het grootste deel van de roman zo ongelooflijk charmant is. Maar terugbladerend vond ik de ene ko-
mische parel na de andere, de ene perfecte beschrijving van het moderne leven na de andere. Delson schrijft
met een Nicholson Baker-achtige precisie: het boek is altijd vol leven. Ik beleefde die merkwaardige sensatie
die je soms hebt wanneer je fictie leest, dat je het gevoel bekruipt je idee over de moderne wereld niet alleen
bevestigd te zien, maar ook verbreed’
t h o m a s b e L L e r , T H E N E W Yo r k T I M E S
© Alex Freund
‘Een uitstekend, levenslustig debuut van een opwindend nieuw talent’ T H E J E W I S H c H ro N I c L E

Maynard Gogarty vertelt ons wat er in de metro gebeurde,
en ontleedt een dilemma (begin augustus 2000):
Er was een vrouw met moedervlekjes, en er was een misverstand
met de autoriteiten – allemaal in de stadsmetro vanuit het centrum
op de Lexington Avenue-lijn. Zij was zo’n vrouw die je in het hart
raakt en het laat nagalmen als een kerkklok. Het is een eenvoudig
verhaal. Maar mag ik een inleiding verzorgen, een korte inleiding?
Dan kunnen we het daarna hebben over wat ik fout deed.
Een inleiding:
Je stapt in de metro, in de metrowereld die een stadsdeel op
zich is, met zijn eigen vijandigheden en zijn eigen verwachtingen,
een complete, bewegende wereld vol eigenaardigheden en... daar
is ze! Dat wezen met engelenbloed, en een beker ijskoffie, en de
geur van een uitgelezen shampoo, en een volmaakte glimlach. En
een stralenkrans die trilt, telkens als de metro rammelt. En je moet
besluiten wat je gaat doen. Ga je iets zeggen, of houd je je mond?
De waardigheid lijkt, tegenstrijdig genoeg, beide te vereisen,
en tegelijkertijd beide te verbieden.
De metro is immers een van de waardigste plaatsen om
een liefdesaffaire te beginnen. De liefde behoort iets van het
onafwendbaar noodlot als basisingrediënt te hebben, en het
noodlot is nou precies wat ontbreekt als... Als een zakenman
uit Battery Park bij een commercieel relatiebureau een fors
losgeldbedrag neertelt voor een afspraakje met een rondborstige
societydame. Of, hè, als een luie, verweekte freelancer uit de West
Side, als een zeeanemoon vastgezogen aan een lunchroomtafeltje,
de village voice doorbladert op zoek naar contactadvertenties
met als titel ‘Vrouw zoekt mannelijke poliep’. En het noodlot is
nou precies wat ontbreekt als de advocaat met de naar mosterd
stinkende adem eindelijk zijn pleidooi, zijn wellustige pleidooi
houdt tegen zijn onopvallende, getalenteerde assistente, nadat ze
maandenlang elkaars huidschilfers hebben ingeademd. Of, hè, als
de boodschappeninpakker bij Gristedes de caissière een oneerbaar
voorstel doet. Liefde hoort niet de buit te zijn na een nauwgezet
geplande plundertocht, of een gelegenheidsalliantie na een
uitputtingsslag. Liefde hoort een onmiddellijk, bovennatuurlijk
tumult in de ziel te zijn. Het hoort te zijn als het galmen van een
klok.
Dus, als je met een mooie vrouw in de metro zit, vereist de
waardigheid daadkracht en veroordeelt zij stilzwijgen. Want... als
de vrouw met de stralenkrans tegenover je aan de andere kant van
het gangpad gaat zitten, dan is dat je enige kans op ware liefde!
Echter, metro of geen metro, tegenstrijdig genoeg vereist de
waardigheid ook dat wij rationele apen waandenkbeelden, zelfs
troostende waandenkbeelden, van de hand wijzen ten faveure van
de waarheid. En het is een troostend waandenkbeeld dat het noodlot
je, telkens als er een mooie vrouw tegenover je in de metro komt
zitten, gelukkig probeert te maken. Het noodlot manifesteert zich
niet in de vorm van toevallige ontmoetingen met mooie vrouwen.
Het noodlot manifesteert zich immer in de vorm van stokpaardjes,
stopwoordjes, katten, neuspeuteren en creditcardschulden. En de
puzzel in de zondagskrant, en het najagen van ‘plezier’. Met andere
woorden: je noodlot zit al veel langer tegenover je in de metro dan je
je zelfs maar kunt voorstellen. Mooie vreemdelingen symboliseren
niet elk een nieuwe vorm van geluk. Mooie vreemdelingen zijn net
als ieder ander: saai, veeleisend, gewelddadig en onwelriekend.
Dus als er een mooie vrouw tegenover je aan de andere kant van
het gangpad komt zitten, veroordeelt de waardigheid daadkracht
en vereist zij stilzwijgen. Want... als je nalaat een mooie vreemdeling
in de metro te begroeten, vermijd je op triomfantelijke wijze alweer
een vorm van... menselijke misère.
Spreken of zwijgen? Dat is de anatomie van het dilemma
waarmee de liefde en de waardigheid je in de metro confronteren,
en daarmee besluit ik de inleiding.
Ik bevond me in de stadsmetro op de Lexington Avenue-lijn
vanuit het centrum, een trein die voorbestemd was om het om bij
Thirty-third Street te begeven.
Ik was bij de halte City Hall ingestapt, nog een beetje licht in
het hoofd na een ontbijtafspraak met de vrouw die de rechten
van mijn film wil kopen, om het contract naar mijn advocaat
te brengen. Dit was mijn vierjaarlijkse magere succesje. Ik was
afschuwelijk in media res, bezig met een boodschap ten behoeve
van mijn bescheiden filmpje, op een vochtige smeltoven van een
ochtend. Mijn oksels waren... Hebt u weleens een waterdruppeltje
gebruikt om te testen of de wok al heet is? Terwijl ik op het perron
van station City Hall op de trein stond te wachten, wisten mijn
oksels te melden dat de wok op de juiste temperatuur was. De
vrouw die naast me op het perron van station City Hall stond,
droeg een wijde gele jurk en had een bijbel en een koelelement bij
zich. De bijbel was dicht, het koelelement hield ze tegen haar borst
gedrukt. Een fundamentalistische hitte was het.
De trein was uiteraard leeg toen hij eindelijk kwam, want City
Hall is de eerste halte op het traject. Ik ging echter niet zitten.
Ik trok mijn jasje uit, drapeerde het over de mouw van mijn...
vochtige overhemd en ging als een ordinaire arbeider onder
de airco staan, om mezelf zoveel mogelijk bloot te stellen aan
die heerlijk droge lucht. Wel hield ik mijn strohoed op om mijn
hoofdhuid te beschermen.
Dus! De trein verlaat City Hall. En bij elke halte gaan de
deuren open, kolkt de beestachtige hitte het treinstel binnen,
gaan de deuren dicht en wordt de koele orde hersteld. Tegen de
tijd dat we Spring Street bereiken, is de vrouw met de gele jurk
dusdanig afgekoeld dat ze in haar bijbel kan gaan lezen en haal ik
mijn zakdoek tevoorschijn om mezelf droog te deppen. Dan merk
ik... een cruciaal detail op. Helemaal aan de andere kant van het
treinstel klinkt het alarm van de noodrem.
Ik doe er echter niets aan. Nog niet.
Spring Street, Bleecker Street, Astor Place. Onze trein komt
tegelijk met een sneltrein aan op Union Square. Het noodlot wil
dat ik besluit niet dat sprintje te trekken naar de andere kant
van het perron om de sneltrein te halen. Ik heb het te warm en
ik heb geen haast. Mijn advocaat kan nog wel even wachten. De
fundamentalist met de gele jurk vertrekt echter wel: ze klost
ervandoor om de sneltrein te halen, en vanuit diezelfde sneltrein
glipt iemand ons treinstel binnen: de vrouw met de moedervlekjes.
Een welgevormde, vrouwelijke vrouw, in het zwart gekleed, met
twee moedervlekjes op haar rechterwang. De deuren sluiten.
Ze gaat aan de andere kant van het treinstel zitten, pal onder de
jammerende noodrem.
Twenty-third Street. Twenty-eighth Street. Schaduwen en
een stevige luchtstroom. De stralenkrans van de mooie vrouw
vibreert op de maat van het gezoem van de noodremsirene.
Thirty-third Street. Let goed op de nietszeggendheid van de tijd
en plaats. Thirty-third Street? Vijf voor half elf ? Te midden van
een oerhittegolf ? Om vijf voor half elf is Thirty-third Street...
verontrustend nietzeggend. Dan is het niemandsland.
Maar goed: Thirty-third Street. De trein stopt bij het perron,
maar de deuren gaan niet open. En dan, zoals voorbestemd, begeeft
de trein het opeens. De elektriciteit verzwakt en valt uit, de lampen
dimmen en doven, de airco geeft de geest. Wij, de passagiers,
ervaren de metro zoals het er in het tijdperk van de dinosaurussen
moet zijn geweest. De enige dingen die nog functioneren zijn de
sirene van de noodrem en het omroepsysteem, en van dat laatste
maakt de conductrice gebruik om ons een standje te geven. Ze
beschuldigt iemand ervan aan de noodrem te hebben getrokken.
‘Deze tréin zal op dit statión worden vástgehouden.’ Kennelijk is
ze van plan de treinstellen af te gaan, op zoek naar de boosdoener.
Nu kun je aan de stem van deze conductrice veel afleiden. Ze
is zwart, jong en kalm, maar dat betekent niet automatisch dat ze
altijd kalm blijft – haar talent voor ongebreidelde woede is duidelijk
hoorbaar. ‘Luister góed, mensen. Er is een probléém met de rém,
dus u zult gedúld moeten hebben. Even gedúld, alstublieft.’
Dus, we blijven zitten, en zonder de airco beginnen we te
zweten, en in het donker luisteren we naar het gejank van de
noodrem. Buiten neemt de onrust toe onder de vervloekte zielen
op het perron van Thirty-third Street, die wachten tot ze de trein
in mogen, die wachten tot hun gratie wordt verleend en ze worden
toegelaten tot het koele interieur van lijn zes, of liever gezegd, het
steeds minder koele interieur van lijn zes.
De vrouw met de moedervlekjes neemt kleine slokjes van haar
ijskoffie, terwijl ze rustig op haar stoel blijft zitten. Ze draagt leren
sandalen, maar haar voeten zijn betoverend schoon voor iemand
die in Manhattan heeft rondgelopen terwijl het zo heet is dat het
beton er bijna van sublimeert. Haar haar is dik, golvend en bijna
zwart en wordt uit haar gezicht gehouden door een geknoopte
witte zakdoek, een hagelwitte zakdoek. Gesloten ogen, zachte
gelaatstrekken en twee moedervlekjes op haar rechterwang.
Misschien is ze Spaans, of wellicht joods. Een mouwloos zwart
topje van een of andere elastische stof, met twee heel dunne
halvemaantjes van transpiratievocht langs de onderkant van de
armgaten, wat erg sexy is, en een ruimvallende broek van zwart
linnen. Ze neemt kleine slokjes van haar ijskoffie, door een rietje.
Geen melk, ze drinkt hem zwart. En de condens drupt op haar
handen. Ze heeft een servetje, een stapeltje servetjes, waarmee
ze de condens van haar plastic ijskoffiebeker dept en die ze
vervolgens tegen haar voorhoofd houdt, zodat ze de koelte kan
voelen. Sproetjes op haar schouders.
Ze zit aan de andere kant van het treinstel, pal onder de
luidruchtige noodrem. En ik... ik zie mijn kans schoon. Het
enige wat ik nodig heb, is een theelepeltje moed, zodat ik haar op
waardige wijze een plezier kan doen door het alarm af te zetten.

Ik HaaT HabbEkraTS: kuNST 2004 – 2007
UitVoering Paperback, 200 blz formaat 17 x 23 cm
Prijs 19,99 euro isbn 978-90-488-0062-9 nUr 640 / 660
Verschijnt april
Habbekrats Reclame werkt o.a.
voor Het Parool, mtv, Pete Philly
& Perquisite en de populaire
hiphopsite State Magazine.
Gratis! Ik Haat Habbekrats
t-shirt uit de YouTube-hit Dom,
Lomp & famous (2.000.000+
views) bij elk boek!
Bijzondere boeklancering op
een ‘Overgesponsord Feest’,
georganiseerd en gehyped door
Habbekrats Reclame
Voorjaar 2008 verschijnt via
TopNotch tevens de eerste
(muziek)documentaire van
Habbekrats over een uitverkochte
tournee van Nederhop-
supersterren Opgezwolle,
DuvelDuvel, Kubus, Typhoon
en Jawat
Bevat fotografie van aanstormende
fotografen Adriaan van der Ploeg
(volkskrant Magazine), Yamandu
Roos (Nike, K-Swiss, code),
Dennis Duijnhouwer (code, blend,
Vrij Nederland) en Daniel J. Ashes
(Squeeze, Philips, nff)
In 2005 werd Habbekrats door
Marketing Tribune uitgeroepen
tot Reclametalent van het Jaar
Uitgebreide mediacampagne met
interviews en stunts
www.habbekrats-reclame.nl
schitterend vormgegeven overzichtswerk
van het jonge en succesvolle
reclamebureau habbekrats, dat
de vinger aan de pols heeft van de
hedendaagse beeldcultuur
ik haat habbekrats: kunst 2004 - 2007 is een chaotische en visuele explosie van verzameld
werk, concepten, aantekeningen, schetsen en fotografie gevangen in boekvorm. Als je
de wanden van het kantoor van Habbekrats Reclame insmeert met lijm en er een bom
tot ontploffing brengt, vormt het residu op de muren de pagina’s van het boek.
Het verhaal van Habbekrats Reclame begint in de hete zomer van 2004 met een wild
idee van Victor Ponten (destijds 23) en Jim Taihuttu (destijds eveneens 23), toen beiden
nog student. Met het idee dat een reclamebureau in feite niets meer is dan een goed
stel hersens, starten ze ‘het reclamebureau zonder bureau’ vanuit huis en lanceren een
website die de Amsterdamse reclamewereld op haar grondvesten doet schudden. Hun
bruuske opstelling en jeugdige onbezonnenheid maakt ze volgens sommige oude
rotten ‘onwerkbaar’, maar levert ze ook een grote schare jonge fans op.
Victor & Jim bouwen al snel een reputatie op als new school reclamemakers die niet
schromen verder te denken dan een advertentie of filmpje. Vanwege hun voorliefde
voor muziek zijn ze ook zeer actief in de muziekindustrie. Hun videoclips voor o.a. Pete
Philly & Perquisite, Opgezwolle, Tiësto, DuvelDuvel, The Partysquad en films voor
merken als Hi, Nike, mtv, Freshcotton en Heineken trekken een miljoenenpubliek op
YouTube. In 2005 worden ze door Marketing Tribune uitgeroepen tot Reclametalent van
het Jaar. In 2006 wordt Habbekrats officieel een bedrijf en betrekt een pand. Ontwerper
Yousef Gnaoui en producer Frieder Wallis sluiten zich aan bij Victor & Jim.
ik haat habbekrats: kunst 2004 - 2007 beslaat de eerste drieënhalf jaar van het bestaan
van Habbekrats. Het boek is een rijke verzameling beeld en tekst, vol niet eerder
gepubliceerd materiaal en ademt de mentaliteit van een generatie die niet geduldig
wacht tot de berg naar haar toe komt maar gewoon zelf een berg bouwt.
‘Hun werk geeft de gehele hedendaagse creatieve
cultuur een enorme schop onder z’n kont’
M a r k E T I N G T r I b u N E
© Daniel J. Ashes

SUSAN SMIT - LETTErHoNGEr: zoEkEN Naar DE WarE, DE
bIbLIoTHEEk vaN HENGELo EN bIJPaSSENDE ScHoENEN
UitVoering Paperback, 256 blz formaat 13,5 x 21
Prijs 15,95 euro isbn 978-90-488-0063-6 nUr 325
Verschijnt april
Susan Smit (1974) is schrijfster,
literair recensent in het tv-
programma Goedemorgen
Nederland en een veelgevraagd
spreker
Ze schrijft columns in Marie
claire, Happinez en boEk.
Letterhonger is haar zevende boek.
Haar meest recente boek, de
novelle Wat er niet meer is, werd
lovend ontvangen in de pers
HP/De Tijd noemde haar ‘een
fenomeen in wording, een
geestelijk baken in hectische,
goddeloze tijden’. De Telegraaf
schreef dat ze ‘een brug slaat
tussen spiritualiteit en
sensualiteit, tussen hekserij
en hoge hakken, tussen
kruidenthee en Ebay’
Enkele van de verhalen in
Letterhonger zijn eerder
verschenen in Marie claire,
Happinez, boEk en LINDa
www.susansmit.nl
susan smit schetst in korte en langere verhalen haar persoonlijke
leven, haar schrijverschap en haar spirituele overtuiging. Ze vertelt
openhartig en vol zelfspot hoe ze als jonge schrijfster in het literaire
wereldje rondloopt en hoe ze worstelt met het verlangen naar
overgave en autonomie in de liefde, in stukken die ontwapenen en
aan het denken zetten.
‘Iedere keer als ik naar de sauna ga, moet ik iets van gêne overwinnen voor ik mijn badjas
aan het haakje hang, terwijl ik mezelf vervloek om mijn preutsheid en besluit me er niets
van aan te trekken. Zo vergaat het me ook elke keer als ik een seksscène moet schrijven.
Het punt is: je weet dat je moeder het ook gaat lezen. En die buurman die altijd naar je
tieten gluurt.’
Letterhonger is Susan Smit’s meest persoonlijke boek tot nu toe, waarin ze afwisselend
met lichtvoetigheid en diepgang schrijft over hoe ze afscheid neemt van haar geliefde,
de ‘urban single jungle’ betreedt en uiteindelijk weer voorzichtig gaat geloven in een
nieuwe liefde. Verder laat Smit haar gedachten gaan over spirituele gemakzucht, hier-
ben-ik-jurken, stiekem cadeautjes doorgeven, schrijven in de hik-persoon, de hallucinatie
van verliefdheid, de ‘dat heeft zo moeten zijn’-doctrine, glamourinflatie en functioneel
zeuren.
‘Boekomslagen zijn voor schrijvers wat scheidsrechters zijn voor voetballers: als het
misgaat, ligt het dááraan, maar in geval van succes is het niet van doorslaggevend belang
geweest.’
O V E R WaT E r N I E T M E E r I S :
‘Een gloedvolle zoektocht naar erotiek, rouw en zielsverwantschap.
Een ode aan de onvergankelijkheid van de liefde’ a r t h U r j a P i n ,
W I N N a a r L I b r I S L I T E r aT u u r P r I J S 2 0 0 4
‘Susan Smit is in staat met woorden de niet-zichtbare wereld te suggereren of zichtbaar te maken’
j a n s i e b e L i n k , W I N N a a r a ko L I T E r aT u u r P r I J S 2 0 0 6
© Nico Kroon

KHALID BOUDOU- PoLoMaLaISE
UitVoering Paperback met flappen, 224 blz formaat 13,5 x 21
Prijs 19,95 euro isbn 978-90-488-0064- 3 nUr 301
Verschijnt september
Derde roman van de succesauteur
Khalid Boudou, die eerder de
romans Het schnitzelparadijs en
De President publiceerde
Khalid Boudou is tevens auteur
van de columnbundel Je bent voor
of je bent tegen en de jeugdroman
Pizzamaffia
Boudou heeft tot nu toe een
honderd procent score als het
gaat om boekverfilmingen: op
de columnbundel na worden
al zijn boeken verfilmd. Het
schnitzelparadijs was dé hit in
2005 (400.000 bezoekers),
De President is in productie bij
Lemming, en Pizzamaffia draait
najaar 2008 in alle bioscopen.
Ook voor Polomalaise is reeds
interesse in de filmwereld
Uitgebreide mediacampagne,
interviews, voorpublicatie en
speciale website
www.khalidboudou.nl
tragikomische roman over de aimabele
maar louche Poolse zakenman gustaw
bolek, die handelt in alles, maar vooral
in het merk ‘Polen’
Ontmoet Gustaw Bolek, vernoemd naar de twee huisratten van de oude prostituee
Kowalski, die zich over deze wees ontfermde. Als twaalfjarige weet Gustaw te ontglippen
aan de woedeaanvallen van Kowalski en aan het arme, trieste dorpje Wojnowo door zich te
verbergen in een van de auto’s op de oplegger van autohandelaar Tytus.
Tytus ontdekt de kleine, babbelzieke Gustaw en besluit hem voortaan als bijrijder naar
Nederland mee te nemen. Op de Utrechtse automarkt leert Gustaw de fijne kneepjes van
de louche autohandel kennen. Rond zijn zestiende sjachert hij erop los, verkoopt alles wat
los en vast zit en leidt een groot deel van de handel van Tytus.
Op het moment van de aansluiting van Polen bij de Europese Unie bezit Gustaw een
omvangrijke autohandel, transportbedrijven en uitzendbureau’s, maar bovenal spitst
hij zich toe op de in- en verkoop van namaakartikelen. Met behulp van de Chinezen wil
hij zoveel mogelijk namaak produceren en goedkoop verhandelen: het ontheiligen van
de markt en daarmee mensen vrijmaken van jaloezie en wrok, dat is wat Gustaw Bolek
voor ogen heeft. Niet enkel de familie Beckham, maar iedereen moet snel en gemakkelijk
toegang krijgen tot de wereld van Prada, Gucci, Viagra en Rolex. Hoe sneller de wereld
verzadigd raakt, hoe beter. Dat scheelt gedwongen arbeid, prostitutie, moorden en een
hoop hypocrisie.
Maar Gustaw brengt zelf wel een uitzondering op zijn eigen veronderstelling aan: het merk
Polen. Dat dient op alle mogelijke manieren verdedigd te worden. Nooit ofte nimmer mag
dat aan inflatie onderhevig worden.
Gustaw is trots op Polen. Als een geheim agent houdt hij gastarbeiders uit zijn
geboorteland in de gaten. Iedere Pool die het merk op welke wijze dan ook in diskrediet
brengt, kan op een bezoekje rekenen van ‘de witte adelaars’, Gustaw’s mannetjes, onder
het motto: ‘Imago is gewoon een kwestie van je mensen de goede weg in slaan.’ Andere
bevolkingsgroepen in Nederland hebben immers eerder bewezen dat het ontbreken van
een groot inspirator en goed leider kan leiden tot verachting van een volk, en zelfs tot
malaise: zij misten een groots iemand als Gustaw Bolek, handelaar in alles...
© Raphaël Drent
‘Een verbluffend debuut… geestig en dynamisch… Nordip is de rebel op weg naar volwassenheid, die we
kennen uit de bibliotheek van Bildungsromans, van De avonden tot De jonge Werther tot De vanger in het
koren… Boudou heeft een roman geschreven die niet alleen boven het Nederlandse maaiveld uitsteekt, maar
die ook in internationaal perspectief de zeis kan weerstaan’ P i e t e r s t e i n Z , N rc H a N D E L S b L a D

HELEN WALSH- EEN ENGELSE TraGEDIE
VertaaLd Uit het engeLs door Dennis Keesmaat en Wim Scherpenisse
oorsPronkeLijke titeL: once upon a Time in England
oorsPronkeLijke UitgeVer: Canongate
UitVoering Paperback met flappen, 400 blz formaat 13,5 x 21
Prijs 19,95 euro isbn 978-90-488-0065-0 nUr 302
Verschijnt mei
Tweede roman van Helen Walsh,
die in 2004 succesvol debuteerde
met Millie (brass)
Millie werd vijfmaal herdrukt
en lovend ontvangen door de
Nederlandse pers
Helen Walsh trad op tijdens
Crossing Border 2004 en gaf meer
dan tien interviews (o.a. opzij,
Nrc en r.a.M.-televisie)
Grote campagne rondom deze
nieuwe roman: interviews,
voorpublicatie, auteursbezoek
Een Engelse tragedie wordt nu al
vergeleken met de baanbrekende
roman Witte tanden van Zadie
Smith
Toptitel van Canongate in
Engeland najaar 2007
de langverwachte en ambitieuze
opvolger van de succesroman millie
Op de koudste avond van 1975 dwaalt een roodharige jongeman door de
sneeuwovergoten straten van Warrington’s ruigste buurt. Zijn naam is Robbie
Fitzgerald, en hij rent voor zijn leven – en dat van zijn familie. In zijn hart weet Robbie
dat de kansen ten nadele van hem gekeerd zijn. In dit noordelijke stadje woont hij
met zijn vrouw Susheela, de wonderschone zuster die ooit zijn wonden verpleegd
heeft. Susheela is zijn Tamil-prinses, maar in het echte leven moeten de Fitzgeralds
vechten tegen vooroordelen, armoede en de pure haat van hun buurtbewoners.
Maar Robbie heeft een oplossing gevonden, en hij rent, naar de afspraak die zijn lot
ten goede zal keren.
Op hetzelfde moment, in hun flat, hoort Susheela een geluid dat een serie
gebeurtenissen ontketent die het leven van de vier Fitzgeralds – Robbie, Susheela,
hun zoon Vincent en hun nog ongeboren dochter Ellie – voor altijd zal veranderen…
Een Engelse tragedie is een ambitieuze en epische roman die dertien jaar omspant en
verhaalt over strijd, verwachtingen, misverstanden en uiteengespatte dromen. Helen
Walsh dompelt de lezer onder in de levens en liefdes van de jonge, maar verdoemde
familie Fitzgerald. Ze toont zich een briljant chroniqueur van deze tijd en heeft met
de Fitzgeralds een familie opgeroepen die een plek in het hart van de lezer verovert en
deze bij zal blijven, lang nadat de laatste pagina is omgeslagen.
‘Sinds Trainspotting elf jaar geleden verscheen, heb ik niet meer zo’n briljant debuut gelezen’
o n n o t e r i j d t, D E vo L k S k r a N T
‘Een knappe en bij vlagen hypnotiserende coming-of-age roman... Zelfs door de meest ranzige scènes sleept ze
je ongemerkt heen. Met haar oog voor detail, haar perfecte karakteriseringen en vooral door haar hardboiled
taalgevoel. Bijna-naamgenoot Irvine Welsh kon zich geen talentvoller nichtje wensen’
d i r k - j a n a r e n s m a n , H E T Pa ro o L
‘Een opmerkelijk zelfverzekerd en bij vlagen uitstekend geschreven debuutroman… Walsh weet de sfeer van
rauwe, emotieloze lustbevrediging goed te treffen’ h a n s b o U m a n , D E vo L k S k r a N T
© Jerry Bauer

FRANCESCO ABATE & MASSIMO CARLOTTO - Ik vErTrouW JE
VertaaLd Uit het itaLiaans door Etta Maris
oorsPronkeLijke titeL: Mi fido di te
oorsPronkeLijke UitgeVer: Einaudi
UitVoering Paperback, 200 blz formaat 13,5 x 21
Prijs 18,95 euro isbn 978-90-488-0051-3 nUr 302
Verschijnt maart
Ik vertrouw je is een smakelijke
culinaire krimi die een inkijkje
biedt in de wereld achter de schijn
van goede reputaties, in de verbor-
gen criminaliteit van alledag waar
iedereen mee te maken heeft en
niemand iets van weet
Een heerlijk boek voor iedereen
die wil weten hoe onze kipfilets
eigenlijk droge diepvrieslappen
zijn die met water worden opge-
pompt zodat ze sappig lijken. Of
hoe vlees van ‘gekke koeien’ via
omwegen toch in dure restaurants
terechtkomt
Enorme bestseller in Italië, al ruim
60.000 exemplaren verkocht
Intervieuws met de auteurs in Ita-
lië mogelijk
Speciale marketingcampagne:
acties met alle culinaire sites, Ita-
liaanse restaurants, kookprogram-
ma’s, supermarkten en tijdschrif-
ten over koken en eten
Massimo Carlotto (1956) woont op
Sardinië. Hij debuteerde in 1995
met de roman Il fuggiasco en heeft
inmiddels veel literaire misdaad-
romans geschreven. Schrijft ook
toneelstukken en filmscenario’s
Francesco Abate (1964) is geboren
in Cagliari. Hij is journalist en dj
in nachtclubs op Sardinië. Abate
publiceerde zijn eerste roman,
Mister Dabolina, in 1998 en heeft
met Carlotto al eerder in 2006 cat-
fish geschreven
smakelijke culinaire thriller over
de schone schijn van restaurants en
het voedsel dat er geserveerd wordt,
gesitueerd op het door de maffia
geteisterde sardinië
Gigi Vianello is de charmante, zwierige eigenaar van een duur restaurant in Cagliari,
Chez Momò geheten. Zijn ogen hebben een verschillende kleur: een blauw en een
groen oog, wat hem een merkwaardige uitstraling geeft. Hij heeft zijn leven in
Venetië als drugsdealer in discotheken in allerijl moeten verlaten en zich gevestigd op
Sardinië, waar zijn naam niet bekend is en hij niet zo snel door de politie gezocht zal
worden. Hij is geen standaard crimineel die met pistolen zwaait en met geweld macht
probeert te verwerven, maar eerder een onfatsoenlijke ondernemer die zijn vak goed
verstaat: groothandel in afgekeurde voedingsmiddelen. Hij koopt en verkoopt sjiek
voedsel in alle uithoeken van de wereld. Voedsel dat in de supermarkten terechtkomt,
in dure restaurants of in de gaarkeukens van weeshuizen. Een markt die beheerst
wordt door een nieuwe maffia die brutaal en gewetenloos haar gang gaat in een
maatschappij waarin blijkbaar op alle gebieden geknoeid wordt en ook voedsel niet
meer te vertrouwen is.
Gigi heeft een mooi bedrijf opgezet, ‘een perfecte wereld’ zoals hij het zelf noemt. Hij
is eigenaar van een sjiek haute-cuisinerestaurant met de juiste contacten in de wereld
van de voedseldistributie en heeft zelfs de Guardia di Finanza en de havenpolitie
op zijn hand weten te krijgen. Overdag houdt hij zich bezig met de ene zwendel na
de andere, ’s avonds met zijn mooie vriendin, nu en dan een tussendoorwip, mooie
kleren, een dure Porsche Cayenne en vooral een vlekkeloze reputatie in de ogen van
zijn stadsgenoten.
Maar op een dag bezwijkt hij voor de verleiding van een avontuurtje met een foute
vrouw, de echtgenote van een belangrijke zakenman die juist in de politiek wil
gaan. Wanneer er dan ook nog iemand uit zijn verleden, toen hij drugs dealde in de
discotheken rond Venetië, opduikt om een oude schuld te vereffenen, stort zijn wereld
in…
Francesco Abate
Massimo Carlotto

EVA NOORLANDER - IN DubIo
UitVoering Gebonden, 240 blz formaat 13,5 x 21
Prijs 19,95 euro isbn 978-90-488-0066-7 nUr 332
Verschijnt mei
Debuut van voormalig
undercoveragente bij de politie
Ideale literaire thriller voor de
fans van Saskia Noort, Esther
Verhoef en Simone van der Vlugt
Eva Noorlander is een
pseudoniem. Omwille van
haar vroegere undercoveractiviteiten
kan haar naam niet
bekendgemaakt worden.
Ze woont momenteel ergens
in Amerika
Interviews mogelijk,
maar alleen per e-mail
Uitgebreide marketingcampagne:
posters, abri’s,
display, voorpublicatie
in een van de glossy’s
Verschijnt voor Maand van
het Spannende Boek 2008
Aparte catalogus met
leesfragment uit In Dubio
razend spannende literaire thriller over een vrouwelijke rechercheur die
verliefd wordt op thomas, een van moord verdachte man. Ze moet kiezen: werk
of liefde. Ze verlaat het corps, uit naam van de liefde, maar dan verdwijnt een
van de beste vriendinnen van thomas’ verdwenen vrouw en komt haar grote
liefde opnieuw in beeld – als verdachte…
Met hart en ziel zet Joyce zich in voor haar werk: undercoveracties opzetten voor
de politie. Ze heeft al het een en ander aan ellende tijdens haar werk meegemaakt,
zodat haar chef vindt dat het tijd is voor een rustige en makkelijke opdracht.
Ze moet contact zoeken met een man genaamd Thomas, wiens vrouw sinds enkele
weken vermist is. Het vermoeden van de recherche is dat ze niet vermist is, maar
vermoord. Ze komen echter niet verder met het onderzoek, omdat Thomas volhoudt
dat zijn vrouw een eind aan de relatie heeft gemaakt en met de noorderzon is
vertrokken. Hun laatste kans is een undercoveractie, waarin Joyce het vertrouwen
van Thomas moet winnen, om op die manier misschien meer informatie over de
mogelijke moord te krijgen.
Thomas blijkt een knappe, charismatische man, en tussen hem en Joyce klikt
het al snel. Na een paar weken weet ze twee dingen: Thomas weet echt niets van
de vermissing van zijn vrouw en zij is hopeloos verliefd op hem. Dat stelt haar
uiteindelijk voor een onmogelijke keuze: werk of liefde. Joyce kiest voor de liefde en
neemt ontslag bij de politie.
Een geweldige tijd breekt aan, maar langzamerhand begint Joyce te twijfelen aan
Thomas’ oprechtheid. Een achteloze opmerking, een oogopslag, een plotselinge
uitval naar iemand lijken de echte Thomas te onthullen. Als ze erachter komt dat
een vriendin van Thomas’ vrouw ook spoorloos verdwenen is, slaat de angst pas
echt toe bij Joyce. Ze voelt dat Thomas daarvoor verantwoordelijk is, maar ze weet
tegelijkertijd dat er maar één kans is om hem als moordenaar te ontmaskeren.
Ze moet heel dicht bij hem blijven, koste wat kost…
Uit In Dubio:
‘Dus dit is hem.
Dit is de man met wie ik vanaf nu contact ga zoeken.
Dit is de man die zijn vrouw vermoord heeft.’

the wiLd things
de
nieUwe
roman
Van
daVe
eggers
Verschijnt najaar 2008