G-AFDELING - Provincie West-Vlaanderen

52 HOOFDSTUK 3
Motivatie Er bestaat tegenwoordig een groeiend aanbod van activiteiten.
Hierdoor heeft men meer keuzemogelijkheden in de vrijetijdsbesteding.
Vaak kiest men dan voor een andere vorm van vrijetijdsbesteding dan
sport. Een grote groep personen met een handicap heeft gewoon geen
zin om te sporten. Sportende personen met een handicap moeten vaak
omwille van medische problemen voor kortere of langere tijd hun sportdeelname
staken. Om na het genezingsproces opnieuw te starten met
sporten moet men soms veel moed en inspanning aan de dag leggen.
Volgens een recent onderzoek (januari 2004) van de KU Leuven o.l.v. Y.
Vanlandewijck en P. Van de Vliet (studie uitgevoerd in opdracht van
Vlaams minister van Sport, Marino Keulen) hebben non-participanten
meestal vooroordelen over sport, zoals "sport is overbodig" of "sport is
risicovol". Dit maakt dat de motivatie vaak op een laag pitje zit.
Psychologisch van aard
Acceptatie van de handicap Personen met een aangeboren handicap hebben
over het algemeen minder moeite om de eigen handicap te accepteren.
Personen die een niet-aangeboren handicap hebben, zoals bijvoorbeeld na
een ongeval, moeten meestal eerst een lang proces van aanvaarding van de
handicap doorworstelen. Tijdens deze fase wordt zelden aan sporten
gedacht. Zij moeten eerst deze psychologische barrière overwonnen hebben.
Zelfbeeld, schaamte, zelfvertrouwen Het beeld dat men van zichzelf heeft en
de persoonlijke houding ten aanzien van de eigen handicap blijken
belangrijke oorzaken te zijn van niet-sporten. Het schaamtegevoel waar-
door deze mensen zich niet onder valide mensen durven te begeven om
te sporten, maar ook het onterechte idee dat zij niet in staat zijn om te
sporten zijn grote knelpunten. Hierin schuilt het lage zelfvertrouwen en
gebrek aan kennis over hun eigen sportmogelijkheden.
Drempelvrees Vaak hebben mensen met een handicap een grote drempelvrees
om naar een sportactiviteit te gaan. Dit heeft te maken met een aantal
factoren:
Hoe is het onthaal?
Heeft de sportclub voldoende kennis en begrip voor hun beperkingen?
Wordt men niet te veel aangestaard? Is men welkom?
Zijn de sportactiviteiten voldoende aangepast?
Zijn de sportbegeleiders voldoende opgeleid?
Is er teveel betutteling en medelijden?
Is er niet teveel kans op blessures?
Sociaal van aard
KNELPUNTEN VOOR SPORTDEELNAME DOOR PERSONEN MET EEN HANDICAP 53
Houding van de omgeving ten opzichte van hun sportdeelname Non-participanten
worden niet actief aangemoedigd tot sportbeoefening door hun
omgeving of door professionele hulpverleners. Meestal door onwetendheid
of overbescherming denken de familieleden, vrienden, zelfs medici
(bijv. huisdokter, kinesist) dat sport voor een bepaalde persoon met een
handicap niet geschikt is. Een correcte beeldvorming betreffende gehandicaptensport
voor het brede publiek en voor de professionele hulpverlener
dringt zich op.