Dijkwel Renske _ Paper.pdf - PlanDag

Abstract
De Nederlandse ruimtelijke planning en gebiedsontwikkeling is lange tijde te karakteriseren geweest
als integraal en grootschalig. Met name in de periode 1991 – 2008 heeft de integrale
gebiedsontwikkeling zijn grote bloeiperiode gehad (De Zeeuw, 2012). Gebiedsontwikkeling gaat over
de vernieuwing van een gebied teneinde in dat gebied waarde te vermeerderen. Het betreft “de kunst
van het verbinden van functies, disciplines, partijen, belangen en geldstromen, met het oog op de
(her-)ontwikkeling van een gebied” (De Zeeuw, 2012). Doel van integrale gebiedsontwikkeling was
altijd het realiseren van winst op grond- en opstalontwikkeling. Het samenwerkings- en financiële
model hield op aan het einde van de realisatiefase (Peek, 2012).
Op tal van plaatsen in Nederland wordt sinds enkele jaren door partijen geëxperimenteerd met nieuwe
en kleinschaligere vormen van gebiedsontwikkelingen. Dit wordt aangeduid als “organische
gebiedsontwikkeling”. Er is meer ruimte voor “ ideeën en initiatieven van marktpartijen, ondernemers
en particulieren en waarin spontane, onverwachte en avontuurlijke ondernemingen leiden tot het
uiteindelijke doel” (Agentschap NL, 2012). Organische gebiedsontwikkeling richt zich naast de
ontwikkelfase ook op de exploitatie- c.q. beheerfase.
Deze paper gaat over de vraag waarom organische gebiedsontwikkeling opkomt en of het blijvend is.
Hebben we met een hype te maken? Om dat te kunnen beantwoorden blikt de paper terug op de
integrale gebiedsontwikkeling van de afgelopen decennia en wordt ingegaan op wat organische
gebiedsontwikkeling behelst.