E-Book Leonie Linssen – Mijn genezing van borstkanker (PDF ...

Dubbele uitslag, dubbele gevoelens en zoeken naar evenwicht
Maandag 4 april 2011 11:20
Afgelopen vrijdag was ik bij de chirurg om de uitslag te horen van de operatie. Tot mijn geluk waren
beide tumoren goed verwijderd, de snijranden waren vrij en de tumoren waren een stuk kleiner dan op
de MRI gemeten was (1cm resp. 0.5 cm kleiner, de kleinste was nog maar 3 mm groot). Er waren vijf
klieren verwijderd waarvan er een ‘n uitzaaiing bevatte. De overige vier waren schoon. De chirurg was
optimistisch en ik ook. Volgende week gaan we in haar database 'op maat' kijken naar mijn kansen op
overleving bij de verschillende behandelmethoden. Want het protocol schrijft dan wel alle
behandelingen voor, het blijft een advies en mijn persoonlijke situatie is leidend.
Mijn lief en ik waren opgelucht. Mijn grootste doemscenario was niet uitgekomen en dat de tumoren
een stuk kleiner waren uitgevallen, deed me deugd. De zelfhealing en groepshealingen hebben
blijkbaar hun invloed gehad. De komende periode staat in het teken van keuzes maken en me goed
voor laten lichten. Op allerlei gebieden, want naast een reguliere aanpak zijn er ook tal van andere
manieren om te genezen. Of beter gezegd: om ook in de toekomst gezond te blijven.
Verdrietige uitslag
Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar. Diezelfde dag kreeg ik te horen dat mijn oudste broer, bij
wie vorige week een knobbel in zijn nek was onderzocht, ongeneeslijk ziek is: bij hem is de kanker al
helemaal uitgezaaid… De week ervoor dacht hij nog dat hij gezond was. Nu moeten we wennen aan
het idee dat we hem als broer op termijn gaan missen, hoe lang of hoe kort is onzeker. Het is zo
onwerkelijk en bijna niet te bevatten!
De situatie met mijn broer confronteert me opnieuw en op een andere manier. Hoewel ik veel ervaring
heb met kanker door mijn vroegere werk op de radiotherapie, heb ik natuurlijk geen ervaring hoe het is
om zelf 'kankerpatiënt' te zijn. Ik merk dat ik last heb van het etiket, het lijkt wel alsof ik niets anders
meer ben dan dat. Mijn lage energieniveau werkt niet mee, de aanslag op mijn lijf door de operatie valt
me zwaarder dan ik had verwacht. Ik wil weer gewoon Leonie zijn, die lekker aan het werk is, die
positief in het leven staat, die geniet van wat ze doet en die weet wat ze wil. Wel, dat weet ze op dit
moment even niet meer…
Steun
Gelukkig heb ik veel geliefden en vrienden die met me meeleven en voor me zorgen. De afgelopen
week heb ik veel gehuild. Tranen van verdriet maar ook tranen van dankbaarheid en ontroering. Ik
ontving prachtige bossen bloemen en een van mijn klanten had een prachtige ketting voor me
gemaakt. Er liggen zelfs meer kaarten in huis dan met kerst!
Ook het schrijven lucht zoals altijd op. Gedeelde smart is immers halve smart. Het zoeken naar
evenwicht is balanceren op randen van uitersten. Uiteindelijk merk ik dat ik steeds weer uitkom bij
hetzelfde: reageer ik vanuit angst of vanuit liefde? Alle gedachten rondom angst zorgen ervoor dat
mijn energie weglekt. Angst voor de toekomst, angst dat het terugkomt, angst voor in impact van
behandelingen, angst voor een kans op kanker in de andere borst (in mijn geval 20%). Je kunt het zo
gek niet bedenken of er komt wel weer een nieuwe angst. Je kunt jezelf helemaal gek maken met het
voeden ervan door het denken in de toekomst en over wat er zou kunnen gebeuren, als…
De liefde
Als ik contact maak met de liefde, de liefde voor de situatie, voor mijn verdriet en onzekerheid, voor
mijn lichaam, voor wat al mijn angsten me te vertellen hebben… dan ziet de wereld er heel anders uit.
Dan verzacht ik en durf ik te vertrouwen op mezelf, op mijn geneeskracht, mijn positiviteit, mijn
leerervaringen en groeimomenten die door de zelfhealing werkelijk talrijk zijn. Het kan niet anders dan
dat dit van invloed is om het zelfregulerend vermogen van mijn lichaam.
Mezelf met liefde benaderen en mijn angsten met liefde tegemoet treden werkt. Het verzacht.
Vandaag laat ik de toekomst weer even los. Ik focus op gewone dingen, zoals administratie, weer wat
afspraken maken met klanten en het mooie weer waar ik straks nog even van ga genieten.Want
uiteindelijk is er niets helemaal zeker in het leven, hoe naarstig we er ook naar zoeken, al die
19