E-Book Leonie Linssen – Mijn genezing van borstkanker (PDF ...

VPRO thema over kanker en zelfmanagement
Gelukkig had ik de dag erop een afspraak met mijn nieuwe oncoloog. VPRO-thema zou het
ziekenhuisbezoek filmen. Want iemand op Twitter attendeerde me op de oproep van de VPRO, die
kankerpatienten zocht die nog in hun behandeling zaten. Ze zochten nog iemand voor een uitzending
over kanker en zelfmanagement, die naast een reguliere behandeling, ook de alternatieve hoek betrok
in het genezingsproces, om zo de voor- en nadelen van de verschillende keuzes in kaart te brengen.
Ik hoefde niet lang na te denken. Hoewel ik in de eerste instantie voor mezelf blog en voor mijn naaste
omgeving natuurlijk, merkte ik al vaker dat ik mensen inspireer met mijn manier van benaderen van
mijn genezingsproces. Door mee te werken aan het programma kan ik wellicht nog meer mensen
inspireren of op andere gedachten brengen. Ik heb de afgelopen maanden zoveel gelezen en geleerd
en er is meer dan genoeg om te vertellen en te delen.
Een nieuwe oncoloog
Het was een fijn gesprek met mijn nieuwe oncoloog, gelukkig. Want kiezen voor een andere arts
omdat iemand niet bevalt, daar komt toch een staaltje assertiviteit bij kijken. Dat is in het verleden nog
wel eens een thema voor me geweest, maar gek genoeg ging het me deze keer goed af. Kan ook niet
anders als je jezelf plotseling de belangrijkste persoon in je leven beschouwt en echt voor jezelf gaat
staan. Dan is assertiviteit ineens een peulenschil. Een oncoloog die niet bij me past en die me
verkeerd informeert: dat helpt me niet.
Afzien van chemo- en hormoontherapie
Spannend vond ik het wel een beetje, omdat ik de oncoloog ook ging vertellen dat ik af zag van de
voorgestelde hormoontherapie. Uiteraard ging ze hierover met me in gesprek en verzocht me om er
nog eens goed over na te denken. Logisch, gezien van uit haar functie en belevingswereld. Ik ken
haar wereld vanuit mijn eigen werkervaring in de gezondheidszorg. Mijn wereld is daarbij veel groter
geworden sinds mijn bewustzijn de laatste jaren enorm is vergroot. Hierdoor is mijn blik op de wereld
veranderd en ervaar en benader ik dingen anders. Ik heb heel lang gedaan over deze keuze en kan
uiteindelijk alleen maar mijn innerlijk weten volgen. De relatie met mijzelf is levenslang en ook de
consequenties zijn voor mij. Gelukkig hadden we allebei geen last van de camera. Mijn eigen
genezing blijft gewoon het belangrijkste, zo'n tv-uitzending is dan eigenlijk bijzaak.
Verandering in plannen van mijn genezing
Hoewel ik het al verwacht had, schrok ik toch nog van de bevestiging van de oncoloog dat mijn borst
inderdaad ontstoken was en dat ik echt aan de antibiotica moest. Daar ging mijn weekje ontgiften!
Volgende week zou ik met een vriendin naar kuuroord De Schouw gaan, om ons lichaam te zuiveren
en reinigen. Voor mij een onderdeel van mijn eigen genezingsproces, want kanker zaait zich in mijn
ogen sneller uit in een lichaam dat vol met afvalstoffen zit. Voor mij houdt het genezingsproces niet op
bij een reguliere behandeling. Gezond zijn en gezond blijven is mijn verantwoordelijkheid. In plaats
van mijn gezondheid weer op te kunnen bouwen, keldert deze met de ontsteking weer een stuk naar
beneden. De afgelopen dagen heb ik niets anders gedaan dan op de bank gelegen en overdag een
dutje doen omdat ik zo moe was. Jawel, het energieniveau is weer een stuk gedaald. Het is niet
anders. Na een dag balen en bellen (de reis moest geannuleerd worden en als je geen inkomen hebt
is dat toch een zorg) zit ik weer helemaal in de overgave. De oefeningen die ik heb gekregen van
Ludwig van Yin Yang Balance helpen me hier bij.
Overgave en leven in het nu
Steeds opnieuw leer ik de les: je kunt het leven niet regelen. Life is what happens to you while making
other plans. Het gaat alleen om de dag van vandaag. Leven in het hier en nu. En zo heb ik plotseling
een hele lege week tot mijn beschikking. Zou ik dan nu echt toekomen aan het schrijven van mijn
roman? We zullen het zien. Ik beloof mezelf deze keer niks. Wie weet wat er dan allemaal gebeurt! De
ontsteking vermindert trouwens niet echt veel nu na vier dagen antibiotica, dus morgen ga ik eerst
weer even bellen met het ziekenhuis.
41