E-Book Leonie Linssen – Mijn genezing van borstkanker (PDF ...

injecties. Ik word volgende maand 49, dus de kans dat ik binnenkort in de overgang kom is redelijk
groot.
Volgens mijn bestralingsarts is het uit diverse onderzoeken helemaal niet bewezen dat op mijn leeftijd
het stoppen van de hormoonproductie iets toevoegt naast het slikken van tamoxifen. Voor mijn gevoel
is het ook dubbel op: enerzijds zet je een slotje op eventueel achtergebleven tumorcellen zodat
hormonen niet binnen kunnen dringen en aan kunnen zetten tot groei en anderzijds zorg je ervoor dat
er minder hormonen in je lichaam komen. Net zoiets als ervoor zorgen dat het niet meer regent en
tegelijkertijd met een paraplu op lopen om ervoor te zorgen dat je niet nat wordt. Mijn oncoloog ziet het
anders, volgens hem zijn het aanvullende behandelingen. Maar ik mag er van hem gerust nog een
paar maanden over denken.
Nou, wie weet ben ik dan wel in de overgang en wordt het dilemma op een natuurlijke manier
opgelost. Want aan een operatie kleven ook allerlei risico's en bovendien blijft iedere keuze een vorm
van risicomanagement. Net zoiets als bij de besluitvorming hoeveel verzekeringen je neemt in je
leven. Uiteindelijk geeft geen enkele behandeling 100% garantie op de toekomst, net zoals je dat
sowieso niet hebt in je leven. Niemand weet wanneer het leven eindigt, dus ook niet in mijn geval. We
weten alleen dat het ooit eindigt. Die garantie krijgen we allemaal.
Meditatieve inzichten en gedachtekracht
Tijdens meditaties is me duidelijk geworden dat het niet zozeer uitmaakt voor welke behandeling ik
kies, maar dat het belangrijk is dat ik helemaal achter mijn keuze kan staan en vertrouwen heb in mijn
keuze. Het is fijn om antwoorden te krijgen vanuit het diepste innerlijk van je zijn. Want veel
behandelingsvoorstellen zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en de wetenschap loopt in
principe altijd achter de feiten aan. Bovendien hangt het er ook maar af wie of wat er onderzocht
wordt, dit mede gezien de soms tegenstrijdige onderzoeksresultaten. Durven vertrouwen op mijzelf is
dus net zo belangrijk.
Hulp van mijn overleden broer
Vertrouwen op mezelf betekent regelmatig naar binnen gaan, de stilte in en in gesprek gaan met
mezelf. Vorige week zat ik te dubben over het wel of niet gebruiken van Tamoxifen, mede vanwege de
mogelijke bijwerkingen, waar overigens ook veel vrouwen helemaal geen last van hebben. Plotseling
hoorde ik de stem van mijn onlangs overleden broer. Hij zei me dat ik me niet zo moest aanstellen, dat
ik het gewoon moest proberen en dat ik de dingen daarbij ook op mijn manier kon doen, zoals het
aanroepen van hulp vanuit het universum en het werken met gedachtekracht. Hij klonk behoorlijk
resoluut. Hij zou het wel weten in mijn geval, want zelf had hij geen enkele kans gehad. Tja, daar zat
wat in. Ik vroeg hem ook maar even naar het wel of niet operatief verwijderen van de eierstokken,
maar dat moest ik toch echt zelf beslissen.
Ik ben een VIP!
Gisteren was ik voor het eerst sinds twaalf jaar weer op de afdeling radiotherapie waar ik van 1986 tot
1998 met veel plezier gewerkt heb. Ik heb de afdeling altijd ervaren als een warm bad, de sfeer was er
altijd goed en de collega's hartelijk, gezellig en warm als in een familie. De keuze om naar Eindhoven
te gaan was dan ook voor mij niet zo moeilijk, zeker toen ik hoorde dat ze hier ook de nieuwste
bestralingstechnieken hanteren door rekening te houden met de ademhaling waardoor het hart minder
belast wordt. De ontvangst op de afdeling was buitengewoon hartelijk. Veel van mijn oud-collega's
werken er nog en spraken me aan. Omdat ik er gewerkt had, heb ik zelf kunnen kiezen voor de voor
mij beste arts, want ja, ik ben een Very Important Person!
Het leuke is dat ik volgende week zelf mee mag kijken bij het plannen van de bestralingsvelden d.m.v.
een CT-scan, zodat ik zelf kan zien wat de invloed is op de lymfeklieren en op de rest van mijn
lichaam. Ik vind het fijn dat ik zelf mag kiezen en de risico's zelf mag afwegen. Daarmee heb ik het
gevoel dat ik zelf achter het stuur zit van mijn leven en zo ben ik zelf verantwoordelijk voor de keuzes
ik maak en voor de consequenties. Want uiteindelijk is er maar een persoon echt belangrijk in je leven:
27