E-Book Leonie Linssen – Mijn genezing van borstkanker (PDF ...

Woensdag 10 mei 2011 16:25
Is er leven na de dood…? Ja!
Vandaag is mijn eerste dag weer 'gewoon' thuis sinds het overlijden en de crematie van mijn broer,
vorige week maandag. Na de crematie heb ik me een paar dagen teruggetrokken op mijn favoriete
retraiteplekje en aansluitend gingen mijn lief en ik een weekendje kamperen in de buurt van mijn
ouders, zodat we afgelopen zondag met de familie samen moederdag konden vieren. Voor het eerst
zonder mijn broer. Au. De afscheidsdienst van mijn broer heeft me ontzettend goed gedaan. Het was
helend om een afscheidswoord (Download Afscheidsdienst_jan_linssen) te mogen schrijven en
voordragen, om samen te mogen rouwen met zoveel mensen die van hem hielden. Het was fijn om
zoveel mensen met zoveel liefde te horen praten over mijn broer. Mensen die ik niet kende. Mensen
met wie en voor wie hij gewerkt heeft, met wie hij muziek heeft gemaakt, met wie hij gelachen heeft en
die hij geïnspireerd en uitgedaagd heeft.
Nieuw beeld
Ik kreeg zo op deze dag plotseling een heel ander beeld van mijn broer. Een beeld dat ik enerzijds
niet zo goed kende maar dat van de andere kant wel helemaal klopte. Ik bedacht me dat mijn broer en
ik misschien wel meer op elkaar leken dan ik ooit gedacht had. Want ik had altijd het idee dat wij twee
totaal verschillende mensen waren. Niet dus. Hij leefde met hart en ziel voor de muziek, ik voor de
liefde en persoonlijke groei. Het onderwerp is anders, maar de passie en het enthousiasme voor ons
vak, het streven naar kwaliteit, het willen delen met anderen, dat deelden we. Goh, wat een inzicht!
Een gevoel van spijt overviel me. Dat hij daar eerst voor moest sterven! Toch ervoer ik het ook als een
cadeautje: het verzachtte mijn verdriet x 10.
Retraite
Bij aankomst op mijn retraiteplekje lag er een lief geschreven woord van een van de gastvrouwen:
Het waren precies de woorden die ik nodig had want ik begon meteen te huilen. Stilvallen. Dat was
wat me te doen stond in deze dagen van rouw en waarop ik de kracht in mezelf weer opnieuw
probeerde te vinden. In plaats van om te zoeken naar hoe ik dat moest doen, liet ik alles los. Ik sliep
vele uren, wandelde door de bossen, mediteerde op stille plekjes en bezocht een aantal keren de
nabijgelegen abdij. Toen ik op een avond na de dienst door het bos terugliep, voelde ik me reddeloos
verloren. Alles leek wel versteend van binnen, zo vol van verdriet, machteloosheid en onzekerheid
was ik. Ik had het gevoel alsof ik nooit meer gelukkig zou kunnen zijn, ook al zei mijn verstand dat dit
natuurlijk onzin was. Uiteindelijk viel ik uitgeput in slaap.
De volgende ochtend werd ik wakker van een droom. Een erotische droom over twee mannen
notabene! Met een glimlach op mijn gezicht stond ik op. De versteendheid had plaats gemaakt voor
een gevoel van warmte, en de energie die erbij vrij kwam gaf me het gevoel dat ik leefde. Hee, er is
nog leven in mij! Dacht ik gisteren niet dat ik dat nooit meer zou kunnen voelen, dat er na de dood
geen leven meer was? Wat een leuk cadeautje kreeg ik van mijn onderbewuste!
Tarot – De Geliefden
Ik trok een tarot-kaart. Het bleek de kaart van de liefde te zijn. De bijbehorende tekst uit het boek van
Ton Peeters vertelde ondermeer over het zichtbaar maken van een positieve stroming en dat de
trilling van de liefde kan een crisis breken, smelten of oplossen. De kaart 'de geliefden' harmoniseert
verdeeldheid en transformeert verlamde angsten er is een dynamisch werkend krachtenspel tussen
mannelijk en vrouwelijk. Zonder dood geen leven, zonder leven geen dood. Als je zowel uiterlijk als
25