Kozijn 3 oktober 2004

Voor straks…
de DBC
Hoe, wat en waarom?
Tekst: Tim Linssen
Als co-assistent heb je misschien al eens
een specialist horen praten (of vloeken)
over de invoering van de DBC´s (Diagnose
Behandelings Combinatie), een nieuw
bekostigings- en honoreringssysteem voor
ziekenhuizen en medisch specialisten.
Omdat het DBC-systeem de nieuwe
standaard zal zijn tegen de tijd dat de
gemiddelde Kozijnlezer aan het werk
gaat, vertellen we je er in dit
korte stukje iets meer over.
In 1995 adviseerde de Commissie
Biesheuvel het toenmalige
kabinet dat zowel de
ziekenhuis- als de specialistenhonorering
diende te geschieden
op basis van geleverde
producten. Dit in tegenstelling
tot het (nog steeds gangbare)
Functiegerichte Budgetteringssysteem
waarbij de ziekenhuizen een budget
krijgen toegewezen op basis van
gemaakte kosten i.p.v. geleverd product.
Het kabinet volgde het advies van de
commissie en n.a.v hiervan begonnen de
betrokken partijen (zorgaanbieders en
verzekeraars) de complexe combinaties
van zorgvraag, diagnosestelling en
behandelprofielen in productdefinities
(de latere DBC’s) te vatten.
Wat is een DBC nu precies? Het ministerie
van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
definieert het als “…een medische
procesbeschrijving; (…) omvat het geheel
van activiteiten van ziekenhuis en
medisch specialist, voortvloeiend uit de
zorgvraag waarvoor de patiënt de
medisch specialist in het ziekenhuis
consulteert.”
Met andere woorden: een standaardpakket
aan zorg (Behandeling) bij een
specifieke Diagnose; dit pakket heeft één
totaalprijs waar alles in zit.
De veronderstelde voordelen aan de
invoering van het nieuwe systeem zijn
uitgebreid. Als belangrijkste doelen zijn
er transparantie van en inzicht in de
daadwerkelijke kosten van de zorg. Er
komt een beter inzicht in de zorgvraag,
waardoor de zorgcapaciteit beter op de
zorgvraag kan worden afgestemd.
Doordat duidelijk wordt tegen welke prijs
verschillende ziekenhuizen een product
(ofwel behandeling) kunnen leveren,
wordt bovendien marktwerking en
daarmee concurrentie binnen de zorg
mogelijk. Dit moet leiden tot een
efficiëntere praktijkvoering en meer
prijsbewustzijn bij ziekenhuizen en
specialisten. Ook leidt het
nieuwe systeem tot minder
administratieve lasten want
er zijn minder afzonderlijke
declaraties omdat er enkel
nog DBC’s geteld hoeven te
worden.
Zoals bij de invoering van
elke grote verandering is er
ook veel kritiek. Ziektes en
daarmee behandelingen zijn dynamische
processen. Het is dus maar de vraag of
een statische classificatie als de DBC hier
wel op toegesneden is. Er bestaan
ziektebeelden met verschillende uitingsvormen
(b.v. leukemie). Hoe klein willen
we de ‘hokjes’ gaan maken, m.a.w. hoe
gedetailleerd moeten de DBC’s worden?
Andere zorgen zijn er over het
waarborgen van privacy en de fraudegevoeligheid
van het systeem.
Hoe dan ook, de DBC’s komen er. Vanaf 1
januari 2005, bijna tien jaar na de
Commissie Biesheuvel, wordt het systeem
volledig ingevoerd waarna een steeds
groter deel van het productaanbod aan
gereguleerde marktwerking wordt vrijgegeven.
Voor meer informatie: www.dbczorg.nl
en alle assistenten en specialisten op
locatie!
7