Bekijk alvast de inleiding en een hoofdstuk van deze geheel ...

Uitleg in het Archeon over het leven in het Neolithicum.
bestond doorgaans uit drie tot tien huizen met een onderlinge
afstand van twintig tot veertig meter. Tussen de boerderijen
lagen groentetuinen en afvalkuilen. Uit opmetingen
van de beschikbare woonruimte en gevonden gebruiksvoorwerpen
werd duidelijk dat in ieder huis negen tot twaalf
personen woonden. Zo’n huishouden bestond wellicht uit
een drie-generatie-gezin: grootouders, ouders en kinderen.
In een dorp woonden mogelijk dertig tot honderd personen.
Om vijftig personen te kunnen voeden moest een dorp
elf hectare graan verbouwen. De geteelde graansoorten
waren emmer, eenkoorn en soms gerst. De graanoogst met
stenen sikkels duurde ongeveer drie weken. Verder zorgden
gewassen als erwten en linzen voor eiwit en dienden lijnzaad
(vlas) en maanzaad als olie- en vetleverancier.
Maar er stonden ook dieren op het menu. De veestapel
bestond uit koeien, schapen, geiten en varkens. Een dorp
beschikte over ongeveer honderd stuks vee, waarvan er
jaarlijks ongeveer zeventien werden geslacht. Elk dier had
anderhalf hectare grasland nodig. Dit was niet altijd in de
nabijheid van het boerendorp te vinden. Daarom werd uit de
bossen loof van iepen en linden als extra voedsel gehaald.
’s Zomers werden de kudden op grote afstand van het eigen
Tijd van jagers en boeren
dorp geweid. Naast landbouw werden er nog vruchten als
frambozen, bramen, vlierbessen, rozenbottels, appels,
kersen en hazelnoten verzameld. Er werd het hele jaar door
gejaagd op hert, ree, wild zwijn, oerrund, beer, vos, das en
bever, en allerlei vogels. Ook werd er gevist, vooral in de
winter en het vroege voorjaar.
Het boerenvolk maakte karakteristiek aardewerk,
versierd met ingekraste patronen in banden over het oppervlak
van de pot. Archeologen noemden hen daarom het volk
van de bandkeramiek, de Bandkeramiekers.
De speurtocht naar het denken
Vondsten in de grond geven ons informatie over het leven
in de prehistorie. Het is moeilijker om inzicht te krijgen in
de denkwereld van de prehistorische mens. Wat zou het
bijvoorbeeld betekenen dat in graven giften werden meegegeven?
Algemeen wordt dit tegenwoordig als bewijs voor
een geloof in een hiernamaals gezien. De dode ging op
reis of moest in de nieuwe wereld dezelfde positie kunnen
innemen als in onze wereld.
De oudste figuratieve kunst dateert van ongeveer
30.000 jaar geleden. Vanaf die tijd vinden we in Europa
17