een mors huis - Stichting Papua Erfgoed

EEN MORS HUIS
in de aanslag. De bar liep leeg en iedereen verzamelde zich
rond het podium. Toen rinkelde achter de bar luid en duidelijk
een telefoon.
De bediende nam de hoorn van de haak en keek vrijwel meteen
verschrikt de zaal in, naar de menigte voor het podium.
'Bagaimana,' hoorde ik hem zeggen, 'si Rudy akan datang ke sini
- wil Rudy hier naar toe komen?'
Hij was, of echt geschrokken, of begreep de boodschap niet
helemaal, want met de hoorn vooruit gestoken in de hand
vroeg hij me of ik het gesprek wilde overnemen.
Aan de andere kant van de lijn hoorde ik het hoge en zenuwachtige
stemgeluid van Tek Ho Tjan, eigenaar van een
Chinees restaurantje in de binnenstad. Ik kwam er wel eens,
en Tek Ho Tjan was kennelijk erg blij dat hij mij aan de lijn
kreeg.
'Meneer Frank,' riep hij met overslaande stem, 'pas toch
goed op daar in de Jachtclub! Meneer Rudy wil naar jullie
feest gaan om te vechten. Samen met meneer Fred en meneer
Tjanga. Zij willen daar nonna Willy weghalen, die op
het feest moet zijn. Maar meneer Rudy is al goed mabok -
dronken - en u weet, dat wordt dan altijd vechten...'
In korte gejaagde zinnen vertelde hij mij wat er gebeurd
was. Rudy en zijn vrienden waren zo'n twee uur geleden bij
hem binnengevallen en hadden stevig doorgedronken. Meneer
Rudy had het voortdurend over nonna Willy gehad -
zijn vriendin töh? - die niet thuishoorde op zo'n feest van de
Jachtclub. En op het laatst hadden ze geroepen dat ze Willy
zouden gaan halen! Kort daarop waren ze met veel kabaal
op hun motoren gestapt. En dat zou wel eens vechten kunnen
worden, riep Tek Ho Tjan, die kennelijk bang was voor
zijn vergunning, als bekend zou worden waar Rudy dan zo-
64