Richtlijn voor het opmaken van een stedelijk groenplan - Invexo

Op de belangrijkste lijnen op stadsniveau, zoals stadslanen en
groenblauwe lijnen, horen bomen van eerste grootte thuis.
In deze brede groene zones vormen struweelbeplanting en bomen
samen de drager. Dit kunnen een of meer doorgaande of onderbroken
rijen bomen zijn.
De boomsoort is gerelateerd aan de landschappelijke onderlegger.
Op de stuwwal worden soorten van de Veluwe en de landgoederen
gebruikt, bijvoorbeeld eik, beuk, linde en esdoorn;
In het poldergebied staan soorten van rivier en polder, bijvoorbeeld
populier, es, wilg en fruitbomen. De bomen voor het buitengebied zijn
allen inheemse soorten, mede vanwege de natuurwaarde;
In het hoogstedelijk deel van de stad staan boomsoorten die goed
tegen het stadsklimaat kunnen en in de stedelijke sfeer passen
(bijvoorbeeld plataan, robinia);
Binnen de wijken zelf worden deze landschapsprincipes zoveel
mogelijk doorgezet, maar de beschikbare ruimte en gebruikseisen zijn
hier echter meer leidend. Zowel uit- als inheemse soorten worden hier
toegepast.
Afhankelijk van de locatie van de wegen,
wordt een typeoplossing voorgesteld voor
de inpassing van groen in het wegprofiel:
In de stedelijke profielen (midden) is een
tweezijdige laanbeplanting in groene
bermen gewenst;
Waar deze wegen meer landschappelijk
ingebed zijn, kan de boombeplanting op
het landschap reageren (bijvoorbeeld
laan, losse bomen, los verband of geen
bomen, zie boven);
Voor de belangrijkste wegen op wijkniveau
gelden dezelfde principes als voor de
wegen op stadsniveau, alleen is de maat
kleiner. Hier kunnen ook bomen van de
tweede en derde grootte als
laanbeplanting aanwezig zijn (onder).
voorbeeld van ruimtelijke typologieën (deelgebieden):
Integraal plan Openbare ruimte Gent
voorbeelden van een plekspecifieke vertaling naar typologieoplossingen
voor de verbindingen (lijnelementen):
Groenplan Arnhem
099