GGD-richtlijn medische milieukunde: Kwik in het ... - Radar

RIVM Rapport 609300021
hoge gemeten concentraties in de leefomgeving. Dit hoeft niet
noodzakelijkerwijs samen te gaan met gezondheidsklachten of symptomen.
Soms worden immers wel hoge concentraties in urine of bloed gevonden
terwijl er geen klachten worden gemeld;
gezondheidsklachten of klinische symptomen die specifiek zijn voor een
kwikintoxicatie zoals neurologische symptomen.
Bij de interpretatie van de resultaten van biomonitoring moet ook altijd rekening
worden gehouden met eventuele blootstelling uit andere bronnen en via andere
blootstellingsroutes. Zoals in paragraaf 1.4 is besproken kan hierbij worden
gedacht aan een bijdrage door het eten van vis of zeezoogdieren en door het
toepassen van kwikhoudende zalven als middel om een lichtere huid te krijgen.
Ook een bijdrage vanuit arbeidsomstandigheden moet worden nagevraagd.
Biomonitoring wordt altijd, in overleg met het NVIC, uitgevoerd door de huisarts
of behandelend specialist van betrokkene(n).
5.4 Financiële aspecten
Aan het opruimen van kwik door een professioneel bedrijf in combinatie met
directe metingen en aan het laten uitvoeren van een nameting zijn kosten
verbonden. Bij een verontreiniging in een woning door een groot kwikhoudend
instrument kunnen de kosten van het opruimen in combinatie met directe
metingen in ieder geval een paar duizend euro bedragen. Dit is afhankelijk van
de oppervlakte van de verontreiniging, van de ondergrond en van eventuele
secundaire besmetting. De kosten van een nameting met een instrument dat
direct de concentratie berekent, bedragen ongeveer 700 euro.
In sommige gevallen worden deze kosten vergoed via de aansprakelijkheids- of
inboedelverzekering. Het is daarom aan te bevelen dat betrokkenen contact
opnemen met hun verzekeraar. Dit kan ook via de Stichting Salvage die in dit
soort acute situaties, net als bij brand, als vertegenwoordiger van de
verzekeraars kan handelen.
Pagina 38 van 82