Nieuw: ICD-spreekuur - Stichting ICD dragers Nederland

Frans Mol
Rinus Split
In memoriam
Philip Niggebrugge
(1928-2006)
Het jaar 2006 was nog maar enkele dagen oud toen wij
vernamen dat ons collega-bestuurslid, de heer Philip Niggebrugge
na een kort ziekbed op 76-jarige leeftijd was
overleden. Op maandag 9 januari hebben wij afscheid van
hem genomen op de begraafplaats St. Barbara te Amsterdam.
Philip was niet alleen een bekwaam penningmeester
en een ervaren bestuurder, maar vooral een warm en hartelijk
mens. Wij zullen hem daarom dubbel missen.
Philip begon zijn werk als vrijwilliger in 1997. Daarna
heeft hij zich onafgebroken ingezet voor de behartiging
van de belangen van ICD-dragers, partners en directbetrokkenen.
Aanvankelijk deed hij dat als bestuurslid
van de ICD-werkgroep van de Federatie Hartezorg. Met
name door zijn bemiddeling ontstond er in die jaren een
goede samenwerking tussen de werkgroep en het LUMC,
toen nog Academisch Ziekenhuis Leiden genoemd.
Philip was echter een visionair man en daarom kwam
hij snel tot de conclusie dat optimale behartiging van de
belangen van ICD-dragers alleen mogelijk was door een
autonome patiëntenorganisatie. Die moest er komen,
koste wat kost, en zo geschiedde: op 25 mei 2000 tekende
de heer Split de oprichtingsakte van de Stichting
ICD dragers Nederland.
Dat Philip zich daardoor een zee van werk op de hals
haalde, deerde hem niet. Het werden tropenjaren voor
de pioniers, waaronder toen ook nog Henk van Bockel
(overleden september 2002), maar uiteindelijk kreeg
Philip gelijk, want toen wij vorig jaar het eerste lustrum
vierden waar hij gelukkig nog getuige van was, kon hij
trots constateren dat zijn geesteskind was uitgegroeid tot
een volwassen patiëntenorganisatie die een begrip was
geworden bij overheid, cardiologen, zorgverzekeraars en
ICD-fabrikanten.
Filosoferend over de toekomst van de STIN was Philip
de mening toegedaan dat er uiteindelijk een grote belangenorganisatie
zou komen voor alle hartpatiënten bij
wie de hartfunctie wordt gereguleerd door een vorm van
elektrostimulatie. Het was vanuit deze visie dat hij – zolang
het zover nog niet was – mede het initiatief nam
voor de oprichting van een nieuwe, autonome stichting
voor de behartiging van de belangen van de pacemakerdragers
in Nederland. Kort voor zijn dood mocht hij nog
getuige zijn van de start van “zijn” Stichting Pacemakerdragers
Nederland (SPdN).
Philip wist al geruime tijd dat zijn hart niet meer te redden
was, maar hij mopperde nooit. Als gelovig mens accepteerde
hij wat het leven hem bracht. Het leek wel of
de wetenschap dat zijn tijd hier op aarde beperkt was,
hem nieuwe inspiratie gaf. Geen vergadering heeft hij
gemist. Als het lopen minder wordt en je koffertje te
zwaar, ach dan gebruik je toch gewoon je rollator als
pakezel!
Philip was goud- en goudeerlijk en trok fel van leer tegen
alles wat vals was en krom. Altijd was hij op zoek naar de
diepere betekenis van alles wat op zijn pad kwam. Zijn
laatste woorden waren dan ook: “Nu zal ik eindelijk de
echte waarheid leren kennen.”
Philip, we hopen, dat je die gevonden hebt. Ria, kinderen
en kleinkinderen: sterkte!
Namens het bestuur van de STIN,
Frans Mol
4 ICDjournaal