Onafhankelijk magazine van Tilburg University

10. Passion, fear & faith
Univers
22 maart 2012
‘Het katholieke geloof heeft helemaal
niet zo’n vreemde boodschap’
het scheppingsverhaal? En hoe kun je geloven en niet antihomo
zijn? Er leefden daar veel voordelen. Ik vond het zinloos
en moeilijk om op de universiteit voor mijn geloof uit te komen.
Als ik tijdens vergaderingen en discussies het geloof erbij nam,
dan verloor ik mijn geloofwaardigheid. Dat leefde trouwens niet
alleen bij Univers. Hoogleraren kunnen ook heel denigrerend
praten over hun katholieke collega’s”.
Hecht je veel waarde aan de wetenschap?
“Niet minder dan de gemiddelde Nederlander. Dat is niet veranderd.
Als alle wetenschappelijke onderzoeken A zeggen, dan ga
ik dat niet tegenspreken. Ik geloof in de gezondheidszorg en in
dokters en niet in homeopathie. Het is niet dat ik minder vertrouwen
heb in de wetenschap dan voorheen. Het is wel zo dat het
voor mij maar een onderdeel van mijn leven is. Wetenschap en
geloof bestaan prima naast elkaar. Wat ik natuurlijk wel jammer
vind, is dat veel wetenschappers geloof classificeren als onzin.
Wat je niet ziet, bestaat niet. Maar kun je liefde bewijzen? Of vertrouwen?
Of vriendschap? Nee, en die dingen bestaan toch ook.”
Je maakt voortdurend een strijdbare indruk.
“Het zou makkelijker zijn om lekker thuis te zitten, mijn kinderen
katholiek op te voeden, mijn man te verwennen, en lekker naar
de kerk te gaan. Maar ik heb wel echt het gevoel dat ik geroepen
ben, ja. Mijn werk als hoofdredacteur is een idealistische
baan. Want ik vind echt dat we in Nederland de verkeerde kant
opgaan. Ik wil laten zien dat het katholieke geloof helemaal niet
zo’n vreemde boodschap heeft. Veel mensen hebben het idee
dat je op aarde wordt neergezet zonder gebruiksaanwijzing.
Maar die gebruiksaanwijzing is er dus wel. Waarom zou je daar
geen gebruik van maken? Het maakt het leven zoveel makkelijker”.
Ben je altijd al zo geweest?
“Ja, als kleuter speelde ik altijd Pipi Langkous. Dan ging ik de
kleutertjes beschermen tegen de grote jongens. Of we gingen
zielige diertjes redden. Het heeft altijd wel in me gezeten om op
te komen voor minderheden. Dat is ook mijn motivatie geweest
om journalistiek te gaan studeren. Je kunt als journalist een
belangrijke rol spelen in de Nederlandse opinie, misschien wel
meer dan een minister.”
Je praat in de media enkel over het geloof, terwijl je dat vroeger
nauwelijks deed. Dat heeft iets opportunistisch.
“De media laten natuurlijk maar één kant van mij zien. Er worden
mij alleen maar vragen gesteld over het geloof. Dan is het
natuurlijk niet raar dat al mijn antwoorden ook over het geloof
gaan. Graag praat ik met jou over bijvoorbeeld de oorzaken van
de economische crisis. Daar kan ik ook katholieke standpunten
over geven. Maar die wil jij niet weten. En zo ontstaat misschien
het beeld dat ik alleen maar daarover kan praten. Maar in mijn
vrije tijd heb ik het daar echt niet alleen maar over. Veel dingen
worden bovendien uit hun verband getrokken. Als ik zeg dat
homo’s niet voor de kerk mogen trouwen, dan ben ik ineens antihomo.
Maar geloof mij, er zitten genoeg homo’s in mijn vriendenkring
die dat zullen tegenspreken. Zo’n opmerking wordt
uitgelegd als discriminerend, maar is dat niet.”
Als je één ding kon aankaarten, wat zou dat zijn?
“Het grootste probleem van nu is dat mensen zo snel scheiden,
denk ik. Ik ben zelf een kind van gescheiden ouders. Zowel voor
ouders als kinderen levert dat veel problemen op. Ik denk dat de
wereld een stuk fijner zou zijn als een “ja” een onvoorwaardelijk
“ja” zou zijn. Veel mensen willen niet hun ouders herhalen, maar
gaan later ook scheiden omdat ze niet geleerd hebben om te
vergeven. Dat moet je van je ouders leren, en dat gebeurt niet
meer. Waardoor mensen maar van de één naar de ander rennen
en steeds ongelukkiger worden. Het katholieke geloof kan mensen
helpen elkaar te vergeven en je huwelijk ook in dalen vol te
houden. Dat is voor mij een heel grote motivatie om mijn geloof
uit te dragen”.