Onafhankelijk magazine van Tilburg University

More documents

Recommendations

Info

16. Lifestyle coördinatie Tom van Nuenen Speak up! De Maya-profetie Eigenlijk begon het op internet, meer dan ergens anders. Een paar mensen die zich intensief bezig hielden met alternatieve theorieën over de geschiedenis van de aarde, kwamen tot de ontdekking dat de oude Maya-beschaving van Midden Amerika bijzondere dingen had geponeerd over de toekomst. Uit hun interpretatie van de Maya-kalender kwam de voorspelling die nu gemeengoed is geworden, namelijk dat de wereld zoals wij die kennen, zal ophouden te bestaan eind 2012. Om precies te zijn, op 21 december 2012, en wel precies om 23.10 uur, maar dan wel Greenwich time, dus bij ons net na middernacht. De voor de hand liggende manier om hun kalender op de ‘onze’ te eiken is tijdens de verovering van Midden Amerika, toen Cortez korte metten maakte met de koninkrijken van dat gebied. Er zijn verschillende voorbeelden bekend van de Maya en de Spaanse datering van dezelfde gebeurtenis, maar die zijn of tegenstrijdig of onduidelijk. Verschillende kalenderologen zijn ook al bezig om die startdatum te herbereken; december komt dan ook al met snel naderbij, en sommigen hebben al een nieuwe datum berekend, 300 jaar later. Wie iets uitstelt, moet dat goed doen. Wat stelden de Maya zich eigenlijk zich voor? Sommigen gaan uit van een rampscenario, altijd het aardigste, maar ook het kwetsbaarste: dat kan heel duidelijk niet uitkomen. Anderen spreken van ingrijpende verbeteringen van de wereld, en dat is minder gebruikelijk in dit soort toekomstscenario’s. Grote doorbraken in de medicijnen, een grote empathie die de mensheid zal doordringen, één universeel wereldbrein. Maar van alle voorspellingen die over post-2012 zijn gegeven is er één nog wel de interessantste. Namelijk geen nieuwe schepping, geen nieuwe tijd, geen nieuwe wereld: een zwart gat, waarin de schepping gewoon ophoudt. We zouden dan eindigen in duisternis, in niet-zijn, de hele wereld één vacuüm zonder inhoud en zonder toekomst. Dat heeft eigenlijk niemand overgenomen, en dat is te begrijpen, want dan valt er niets meer te zeggen, niets meer uit te leggen en zijn alle boeken die ooit geschreven zijn, samen met alle blogs op het internet, niet alleen geschiedenis geworden, maar zelfs een vergeten geschiedenis. En dat wil niemand. Wouter van Beek is hoogleraar Anthropology of Religion. Univers 22 maart 2012 Trendspotting I-con De felle broek Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus? Univers zit bovenop alles wat hip & happening is. Deze keer: de felle broek. Met zombies, dat is altijd goed Kleding? Ik heb net gerepeteerd met mijn band en dan is een korte broek wel praktisch. Bovendien is het nu lekker weer. Waar koop je dat? Bij H&M, Britain. En het goedkope spul koop ik waar ik het maar kan vinden. Band, band, welke band? John Doe’s Identity Crisis. Dat is metal, zware muziek. Ik zing, nou ja zing, ik schreeuw. Luistertip? Het nieuwe album van Meshuggah, Koloss. Daar moet iederen naar luisteren en over nadenken. Het is wiskunde en muziek die samengesmolten zijn. Denkmuziek. Analyseermuziek. Internet? Ik ben dol op webcomics. Dat is toch de toekomst van comics. Must see is Power Nap, of Lackadaisy, dat gaat over katten in de jaren twintig. De tijd van de illegale dranktenten. Game? Mass Effect 3. Ik ben nog niet zo lang bezig, maar van mij krijgt die al hoge punten. Martijn Loos Serie? Game of Thrones. Gebaseerd op een boekenserie, met een gigantisch budget. Dat zie je erin terug. En The Walking Dead, daar zitten zombies in. Dan zit je altijd goed. Terras? Hier? Esplanade. In de stad vaak Kandinski. Vooral waar het er gezellig uitziet. Motto? Niet geschoten is altijd mis. De rode broek was voorheen gereserveerd voor de wat oudere kakker, veelal gesignaleerd op de golfbaan of op het water met een bescheiden motorjachtje. Maar nu is het een mode-item geworden voor zowel mannen als vrouwen, geen baksteenrood, maar felrood. Felblauw mag ook, of fel geel, als het maar fel is. Nadeel: de felle broek legt juist het accent op de minder aantrekkelijke — lees: de wat voluptueuze — delen van de vrouw of man. Het knalt eruit zogezegd. Daarom raden wij van Univers aan om de felle kleur op de juiste manier te gebruiken. Dus dames en heren: smalle kont, felle broek. Dikke kont, een fel jasje om de brede schouders en een donkere onopvallende broek. Dan houden we het beschaafd.
Wè nou? Lentenummertje Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Nu die nare winterdagen langzamerhand achter ons liggen en de blotere spullen weer vooraan in de klerenkast, vindt Wè nou? het tijd voor een nieuwe playlist. Wat is jouw muziek voor zonnige dagen? “Van het nummer Follow rivers van Triggerfinger kom ik helemaal in de lentesfeer. Echt zo’n nummer waarbij je even je ogen dichtdoet. Ideaal voor op het terras, lekker genieten in de zon met een biertje. Dan kan wat mij betreft de lente beginnen!” Kim Janssen, Bedrijfscommunicatie en Digitale Media “No milk today van Herman’s Hermits is mijn lente-liedje. Van dat nummer word ik altijd vrolijk en het blijft ook makkelijk drie dagen hangen.” Chantal de Jong, Bedrijfscommunicatie en Digitale Media “Dan moet ik meteen denken aan Jack Johnson, Banana Pancakes. Maar dat gaat weer over de regen.Van het nummer Mesmerized van Faith Evans krijg ik zin in de zomer. Het is een nummer waar ik op de middelbare school naar luisterde. Als ik dat nu hoor denk ik weer helemaal aan die onbezorgde tijd waarin je niets hoefde en alle tijd had.” Angela Bouwman, Organisatiewetenschappen “Ik heb geen speciaal lentenummer maar ik luister nu veel naar het laatste album van N.E.R.D. – gewoon vrolijke muziek met leuke deuntjes, dat doet het altijd goed.” Paul Goiser, Supply Chain Management Film Lifestyle .17 Er waren tijden dat personages in Martin Scorsese films nog niet om de suikerpot konden vragen zonder minimaal zes keer fuckin’ te zeggen. Zijn nieuwste film, Hugo, is een stuk kindvriendelijker. Hugo vertelt het verhaal van Hugo Cabret, een twaalfjarig jongetje dat stiekem in een treinstation woont. Hij repareert een automaton, een mechanische man, die een boodschap van zijn overleden vader bevat. De zoektocht naar onderdelen voor de machine brengt hem in contact met Georges Méliès, een pionier van de Franse cinema. Hugo is gefilmd in 3D en dat levert prachtige beelden op. Toch ontwikkelt het verhaal zich erg traag. Pas wanneer Hugo ontdekt dat Méliès een filmmaker is, krijgt de film vaart en karakter. Want Hugo is eigenlijk een film over films, een eerbetoon aan het fantasierijke werk van Méliès en de cinema in het algemeen. Als eerbetoon is Hugo zeker geslaagd. Maar als familiefilm faalt de film op veel punten. Het verhaal is erg clichématig, en de scènes met Sacha Baron Cohen als stations agent zijn te flauw voor woorden. Ook de hoofdrolspeler, Asa Butterfield, overtuigt niet. Hij acteert houterig en eendimensionaal. En waarom spreken alle inwoners van Parijs in godsnaam bekakt Engels? Daarnaast is het camerawerk inderdaad prachtig, maar de beelden van Parijs hebben een hoog ansichtkaartgehalte. Het is prijzenswaardig dat Scorsese met Hugo nieuwe paden betreedt. Maar overtuigen doet hij niet. Eén ding is duidelijk: de gelauwerde regisseur is geen kinderman. Bart Smout Game Geen kindervriend Het is tijd voor tegengas. Mass Effect 3 krijgt vrijwel unaniem een negen tot een tien toebedeeld door het gamejournaille. Een emotionele achtbaanrit, schreef iemand zelfs. Wát? Nee, het is geen slechte game. Het derde deel uit de action RPG-reeks over de ruimteavonturen van luitenant John Shepard, biedt in essentie hetzelfde pakket als zijn twee voorgangers. Een prima cover-based shooter in een goed uitgedacht universum. Daarbij draait alles om keuzevrijheid en de vraag of je de good of de bad guy wilt spelen. Zo kun je je save-games uit vorige delen importeren. De game onthoudt dus alle beslissingen die je voorheen gemaakt hebt – en het verhaal vormt zich naar jouw nukken. Tot het einde dan, dat welgeteld bestaat uit drie varianten aan gekleurde explosies. Daar heb je dan drie keer dertig uur in gestoken. Keuzevrijheid, my ass. Het verhaal van Mass Effect 3: een ras aliens, de Reapers, staat op het punt om het universum uit te roeien. En na twee games is dat moment eindelijk gekomen. Dat betekent dat onze hoofdrolspeler van planeet naar planeet raast om de rassen te verenigen en alles en iedereen te redden. Time is of the essence, dus. Maar dat tempo is meteen ook het euvel. Je wordt als speler constant emotioneel gechanteerd met shortcuts. Zo komt elk karakter uit de afgelopen games plichtsgetrouw even voorbij. Dat moet een feest van herkenning zijn, maar voelt vooral geforceerd. En als een personage sterft is het recept simpel: strijkorkestje, de hoofdrolspeler krijgt een gepijnigde close-up, en dat was het dan. Dat is geen achtbaanrit, dat zijn botsautootjes. In ‘t kort: Mass Effect 3 is een vermakelijk actiespel dat probeert ethische patstellingen bloot te leggen, en daar soms behoorlijk goed in slaagt. Maar een negen-en-een-half? Nee. Tom van Nuenen Meer recensies op UniversOnline Hugo Regie: Martin Scorsese Geen achtbaanrit, maar botsautootjes Mass Effect 3 Playstation 3, PC, Xbox 360 Univers 22 maart 2012
Page 1 and 2: Je bent blond en je bidt wat Occupy
Page 3 and 4: Colofon Adres Postbus 90153 5000 LE
Page 5 and 6: Proost ff bellen met Jan Jaap de Ru
Page 7 and 8: Geschiedenislessen op de #UvT. Beja
Page 9 and 10: Je bent blond en je bidt wat Jarenl
Page 11 and 12: Kaap je computer Met zo’n 13.500
Page 13 and 14: zien. En zekerheid. Wanneer de wete
Page 15: uit. In het protocol staat ook: de
Page 19 and 20: Masterpiece First some talking, the
Page 21 and 22: not favoring Chinese students. We w
Page 23 and 24: Dolf van den Berg, Professor of Man

Onafhankelijk magazine van Tilburg University

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?