Onafhankelijk magazine van Tilburg University
Onafhankelijk magazine van Tilburg University
Onafhankelijk magazine van Tilburg University
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Je bent blond en je bidt wat<br />
Occupy je werkplek<br />
Lente!<br />
<strong>Onafhankelijk</strong> <strong>magazine</strong> <strong>van</strong> <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong><br />
Wantrouw de wetenschap<br />
Bezwijkende paranimf<br />
no. 10<br />
22 maart 2012
02. Nieuws<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
Column<br />
Bar en boos<br />
Zo heel erg druk was het nu toch ook weer niet in het grand<br />
café. Niettemin deed ik al een half uur moeite om de aandacht<br />
<strong>van</strong> een <strong>van</strong> de obers te trekken. Ik wierp een blik in<br />
zijn richting. Ik wierp nog een blik. Meer blikken had ik niet<br />
bij me. Ik stak mijn vinger op, mijn hele hand, ik zwaaide, ik<br />
zwaaide met allebei mijn handen, ik floot, riep en sloeg met<br />
mijn schoen op tafel. En ja, uiteindelijk kreeg hij mij in het<br />
oog. Hij maakte zich los <strong>van</strong> zijn collega’s met wie hij al die<br />
tijd gezellig aan de bar had staan kletsen, en hij kwam naar<br />
onze tafel toe.<br />
– Ja, zegt u het maar.<br />
– Een trappist graag, en een ice tea.<br />
– Dat is het?<br />
– Eh, ja, graag.<br />
De ober zuchtte hoorbaar en slofte terug naar de bar. Onder-<br />
Ik zwaaide met allebei<br />
mijn handen en sloeg met<br />
mijn schoen op tafel<br />
weg bleef hij geruime tijd staan praten met enkele klanten die<br />
hier blijkbaar vaker kwamen. Hij ruimde wat lege glazen en<br />
flessen <strong>van</strong> de tafeltjes, haalde een natte doek over het tafelblad,<br />
vulde de bakjes met pinda’s bij, en gaf uiteindelijk onze<br />
bestelling door aan de man achter de bar. De barman bleef<br />
nog even hangen, wierp een boze blik in onze richting, maar<br />
besloot toen toch maar enige actie te ondernemen. Een kwartier<br />
verstreek. Een half uur verstreek. Toen maakte onze ober<br />
zich opnieuw los <strong>van</strong> de bar – waar hij rustig de krant had<br />
staan lezen – en met een dienblad boordevol flessen en glazen<br />
begon hij aan een lange tocht door het café. Aan het einde <strong>van</strong><br />
die lange, lange wandeling meldde hij zich bij onze tafel.<br />
– Kijkt u eens, twee cola. Mag ik gelijk even afrekenen?<br />
Erik-Jan Broers<br />
is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.
Colofon<br />
Adres<br />
Postbus 90153<br />
5000 LE <strong>Tilburg</strong><br />
univers@uvt.nl<br />
www.universonline.nl<br />
Basisontwerp<br />
Unit20: Yoe San Liem en Maud <strong>van</strong><br />
Velthoven<br />
Coverfoto’s<br />
Koen Verheijden<br />
Druk<br />
PrismaPrint<br />
Advertenties<br />
G.<strong>van</strong>dooren@uvt.nl<br />
Uitgave<br />
Univers is het driewekelijks onafhankelijk<br />
<strong>magazine</strong> <strong>van</strong> <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong><br />
Volgende editie<br />
Univers 11 verschijnt op 12 april 2012<br />
Redactieraad<br />
Jan Bouwens, Bart de Geus, Jasper Haenen,<br />
Annemarie Hinten, Thom Meens, Walther<br />
Verhoeven, Wiel Schmetz, Marcel Zeelenberg<br />
Dit nummer is gemaakt door<br />
Francine Bardoel, Erik-Jan Broers, Dolph<br />
Cantrijn, Andrew Cartwright, Gerrie <strong>van</strong><br />
Dooren, Michael Doove, Luuk Eliëns, Adrian<br />
<strong>van</strong> den Eerenbeemt, Marthe Kalkhoven,<br />
Sonia Kolasinska, Tom <strong>van</strong> Nuenen, Charles<br />
Peter, Charlotte <strong>van</strong> Raak, Iris Scherphof,<br />
Bart Smout, Ton Toemen, Koen Verheijden,<br />
Yvonne Verschuren, Rik Wassens, Malini<br />
Witlox<br />
08. Passion, fear & faith<br />
Mariska Orbán-de Haas heeft als hoofdredacteur<br />
<strong>van</strong> Katholiek Nieuwsblad al behoorlijk<br />
wat stof doen opwaaien. “Wetenschappers en<br />
journalisten zitten vol vooroordelen over het<br />
katholieke geloof.”<br />
11. Reserveren pc’s<br />
Het is lastig om een studentenwerkplek op de<br />
campus te bezetten. Het reserveringssysteem<br />
blijkt niet altijd even handig. Een nieuw systeem<br />
is in de maak.<br />
Bart Smout schreef ‘Je bent blond en je bidt wat’ (pagina 8-10)<br />
Ik ben atheïstisch opgevoed. Ook in mijn vriendenkring kan ik niemand aanwijzen<br />
die in God gelooft. Daarom keek ik uit naar het interview met Mariska<br />
Orbán-de Haas, hoofdredacteur <strong>van</strong> Katholiek Nieuwsblad. Het is altijd interessant<br />
om met mensen te praten die een heel ander wereldbeeld aanhangen. Dat<br />
houdt je scherp en kritisch, ook tegenover jezelf. Voor mij is dat een belangrijk<br />
onderdeel <strong>van</strong> journalistiek bedrijven. Je moet niet alleen de wereld om je heen<br />
voortdurend tegen het licht houden, maar ook jezelf.<br />
12. Wie vertrouwt de wetenschap nog?<br />
Het wantrouwen in de wetenschap lijkt<br />
groter dan pakweg tien jaar geleden. Mensen<br />
verwachten dat de wetenschap de waarheid<br />
spreekt. In hoeverre is dat terecht?<br />
20. Fishing for Chinese students<br />
The university recently opened an office in the<br />
city of Beijing to cooperate more intensely with<br />
Chinese universities, and reel in more scholars<br />
in the process. Why is this specific pond so attractive<br />
to fish in?<br />
04. Buzz<br />
06. Pics<br />
08. Passion, fear & faith<br />
11. Nieuws<br />
12. Wetenschap<br />
14. Achtergrond<br />
16. Lifestyle<br />
18. Science & School<br />
20. International<br />
23. What’s in the world<br />
Inhoudsopgave .03<br />
08.<br />
14. 18.<br />
Univers<br />
22 maart 2012
04. Buzz<br />
coördinatie Malini Witlox<br />
Struikrovers en<br />
kartels<br />
Het leek allemaal wel mee te vallen na het Rapport<br />
Veerman. In mei moeten alle hogescholen en universiteiten<br />
bij de Reviewcommissie hoger onderwijs een<br />
plan inleveren waarin ze aangeven wat ze de komende<br />
jaren willen bereiken. Plan, commissie, advies: het<br />
bekende recept, zo dachten opleidingen. Maar nu blijkt<br />
dat de reviewcommissie allesbehalve tandeloos is.<br />
Op 7 maart ging de ministerraad namelijk akkoord met<br />
het plan <strong>van</strong> staatssecretaris Zijlstra om zeven procent<br />
<strong>van</strong> het onderwijsbudget <strong>van</strong> universiteiten en hogescholen<br />
prestatie afhankelijk te maken. Een hoop geld dat de<br />
reviewcommissie mag verdelen. Het is dus geen ‘marginaal<br />
toetsende club experts op afstand’, zoals Zijlstra had<br />
voorgesteld in zijn Strategische Agenda. In 2012 gaat het<br />
in Nederland om 80 miljoen euro, maar in 2016 hebben we<br />
het al over 325 miljoen euro.<br />
De vragen die de universiteiten en hogescholen moeten<br />
beantwoorden volgens het ‘Werkwijze en beoordelingskader’<br />
zijn op zich niet nieuw. Er wordt gevraagd naar<br />
de prestaties die de uni gaat leveren, wat ze doen om<br />
de kwaliteit <strong>van</strong> het onderwijs en het studiesucces te<br />
verbeteren, op welke sterke punten ze zich willen richten,<br />
hoe ze excellentie bevorderen en wat ze doen om aansluiting<br />
te houden bij de regio en het bedrijfsleven. Met een<br />
gedroomd profiel op hoofdlijnen kom je niet weg: er wordt<br />
ook uitdrukkelijk beoordeeld op uitvoerbaarheid en realiteitsgehalte.<br />
Tot op detailniveau wordt de uitwerking en de<br />
toetsbaarheid <strong>van</strong> het eigen profiel bekeken en beoordeeld.<br />
Dit alles leidt tot grote onrust bij hogeschool- en universiteitsbestuurders.<br />
Gevreesd wordt voor een te grote macht<br />
voor de reviewcommissie met voorzitter Frans <strong>van</strong> Vught<br />
als ‘zelfbenoemde onderkoning’. Op Twitter gaat het er<br />
zelfs wat harder aan toe. ‘Struikrovers’ tweeten vertegenwoordigers<br />
<strong>van</strong> de hbo’s, waarna een VVD-kamerlid hen<br />
weer uitmaakte voor ‘kartel’.<br />
De universiteiten schreeuwen wat minder hard. Toch is er<br />
vrees voor een autoriteit die voortaan tussen de staatsecretaris<br />
en de universiteiten staat, die ook nog het geld<br />
verdeelt.<br />
Verder doemt het spookbeeld <strong>van</strong> fusies op. Het lijkt erop<br />
dat Zijlstra met deze reviewcommissie niet alleen wil<br />
sturen met geld, maar ook mikt op herordening <strong>van</strong> het<br />
onderwijsaanbod – oftewel fusies. De voorzitter <strong>van</strong> de<br />
reviewcommissie, Frans <strong>van</strong> Vught, sprak zich al eerder lovend<br />
over fusies in het hoger onderwijs en in het bijzonder<br />
<strong>van</strong> universiteiten. We wachten af; in augustus weten we<br />
meer.<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
UniversOnline<br />
Knipoog ;)<br />
Vingerverven en<br />
verlangen naar modder<br />
Vingerverven, dat zal onze collegevoorzitter niet vaak doen. Donderdag 15 maart mocht<br />
het, want het was de officiële openingshandeling voor het tweetalig kinderdagverblijf<br />
Unikids. Samen met Anton <strong>van</strong> Mansum, lid <strong>van</strong> de raad <strong>van</strong> bestuur <strong>van</strong> Surplus<br />
kinderop<strong>van</strong>g, werd een paarse handafdruk gezet op een schilderij in de hal <strong>van</strong> het<br />
kinderdagverblijf. Unikids was al sinds 1 juni 2012 open voor de kinderen, maar om de<br />
bestuurders de kans te geven zich <strong>van</strong> hun creatieve kant te laten zien, was de officiële<br />
opening acht maanden uitgesteld.<br />
Van Oorschot betreurde het ontbreken <strong>van</strong> een modderbak en speeltoestellen in de<br />
tuin. “Als kind vind je modder het mooiste wat er is. Ik zou er altijd in spelen.” Er is wel<br />
een kleine tuin bij de kinderop<strong>van</strong>g, maar omdat het een tijdelijke locatie is zal onze<br />
Hein nog even moeten wachten op de modderbak. Als doekje voor het bloeden werd er<br />
gevingerverfd. De handen <strong>van</strong> Van Oorschot en Van Mansum werden in de paarse verf<br />
gezet, wat tot enige tweetalige hilariteit leidde: “It tingles, het kietelt”. Blijkbaar zijn<br />
beide bestuurders met vlag en wimpel geslaagd voor de kleuterschool: met een deskundige<br />
handafdruk werd Unikids officieel geopend.<br />
Ja<br />
Want door de wet is de kans op een<br />
langstudeerboete kleiner en dat is wat me<br />
tegenhield. (53%, 79 stemmen)<br />
Totaal aantal stemmen: 148<br />
Michael Langendoen (student Communicatie-<br />
en Informatiewetenschappen)<br />
“Ik heb sowieso interesse in een bestuurjaar.<br />
Dit is alleen maar meer voordeel<br />
voor mij. Ik zou nu zelfs een fulltime<br />
bestuursjaar overwegen. Ik heb daar wel<br />
een jaar voor over. Het doet mij niet dat ik<br />
dan later de arbeidsmarkt betreed, want<br />
ik leer er veel <strong>van</strong>.”<br />
Elsevier buigt voor<br />
wetenschappers<br />
Elsevier, uitgever <strong>van</strong> diverse<br />
wetenschappelijke tijdschriften,<br />
heeft haar steun aan de Research<br />
Works Act ingetrokken. Het<br />
wetsvoorstel zou de toegang tot<br />
wetenschappelijke publicaties bemoeilijken.<br />
Elsevier komt hiermee<br />
tegemoet aan protesten <strong>van</strong> ruim<br />
7500 wetenschappers.<br />
Pas als de wet Collegevrij<br />
Besturen er komt ga ik een<br />
fulltime bestuursjaar doen<br />
Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll: ‘’Wat is het mooiste gebouw op de<br />
campus?”<br />
Gratis stads-wifi via<br />
studentenhuizen<br />
De gemeente <strong>Tilburg</strong> gaat het<br />
wifi-netwerk uit studentenhuizen<br />
aan elkaar koppelen. Het is<br />
onderdeel <strong>van</strong> een proef om een<br />
open netwerk te creeren met<br />
gratis wifi in het centrum <strong>van</strong> de<br />
stad.<br />
Nee<br />
Ik heb sowieso geen interesse in een<br />
bestuursjaar. (47%, 69 stemmen)<br />
Sebastiaan Brouwers (student Tekst en<br />
Communicatie)<br />
“Als ik bij een bestuur zou gaan, zou dat<br />
bij mijn studievereniging zijn. Helaas bieden<br />
zij alleen maar parttime bestuurfuncties<br />
aan, en de wet gaat over een fulltime<br />
bestuursjaar. Dat trekt me niet zo; ik zou<br />
in ieder geval proberen om wat vakken te<br />
halen naast mijn bestuursjaar.”<br />
Economie wil twee<br />
instroommomenten<br />
De faculteit Economie en Management<br />
streeft ernaar om in<br />
2013 alle masters te voorzien <strong>van</strong><br />
twee instroommomenten. Dit zou<br />
de doorstroom <strong>van</strong> bachelorstudenten<br />
moeten bevorderen. Bovendien<br />
worden de masters zo<br />
aantrekkelijker voor buitenlandse<br />
studenten.
Proost<br />
ff bellen<br />
met Jan Jaap de Ruiter<br />
Deze maand kwam De ideologie <strong>van</strong> de PVV <strong>van</strong> arabist Jan Jaap de Ruiter uit. In het<br />
boek gaat De Ruiter in op het PVV-gedachtegoed zoals verwoord door PVV-Kamerlid<br />
Martin Bosma in zijn boek De schijn-élite <strong>van</strong> de valse munters.<br />
U stelt dat Bosma de werkelijkheid voortdurend<br />
vormt naar zijn partij-ideologie.<br />
Dat doet toch elke politieke partij?<br />
“Dat klopt. Er ontstaat eigenlijk een rare<br />
spagaat wanneer een wetenschapper<br />
de tekst <strong>van</strong> een partij-ideoloog gaat<br />
analyseren. Toch vind ik dat je zoiets<br />
moet doen. De PVV is een machtsfactor<br />
<strong>van</strong> belang, een gedegen weerwoord is<br />
op zijn plaats. Kijk: je hebt ideologen die<br />
aperte leugens verkopen waar iedereen<br />
meteen doorheen prikt. Maar je hebt ook<br />
leugenaars waarbij dit niet gebeurt. Juist<br />
dan moet je in actie komen. Bosma stelt<br />
dat socialisten de erfgenamen zijn <strong>van</strong> de<br />
In de wolken<br />
NSDAP. En dat de massa-integratie het<br />
product is <strong>van</strong> links. Allemaal onzin, maar<br />
velen slikken het voor zoete koek”.<br />
U spreekt in uw boek de vrees uit dat we<br />
“de beker <strong>van</strong> de uitsluiting tot de bodem<br />
leeg zullen moeten drinken”. Wat bedoelt<br />
u hiermee?<br />
“De PVV is een one-issue-partij. De<br />
uitsluiting <strong>van</strong> moslims is hun allerbelangrijkste<br />
punt. Dat zullen ze nooit opgeven<br />
want dan verliezen ze hun bestaansrecht.<br />
In zijn boek schrijft Bosma dat je water bij<br />
de wijn kan doen wanneer deze op smaak<br />
is gebracht. Maar de PVV zal nooit water<br />
bij de wijn doen. Niet op dat punt. Maar ik<br />
verwacht eigenlijk dat de mensen op een<br />
gegeven moment tot bezinning komen,<br />
en dat de PVV dan snel minder populair<br />
wordt. Dat hoop ik in ieder geval”.<br />
Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het<br />
academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit.<br />
De blauw-geel-groen-rode vlag mag gehesen worden. Software specialisten, IT-liefhebbers,<br />
cloud fetisjisten, – studenten! – laat uw loftrompetten schallen! Kniel voor uw<br />
nieuwe keizer <strong>van</strong> de cloud, uw kersverse despoot <strong>van</strong> het wolkenrijk: Google. Microsoft<br />
werd lange tijd getipt als hofleverancier <strong>van</strong> cloudsoftware voor de universiteit. Logisch<br />
ook, omdat ze zo ongeveer alle IT-diensten op de uni leveren. Maar op de valreep<br />
pleegde Google een heuse coup d’état en onttroonde de koning der softwareleveranciers.<br />
Microsoft kon namelijk de beloofde functionaliteit niet op tijd rond krijgen. En<br />
Google kon dat wel. Dus over een tijdje zitten de studenten toch met hun hoofden in de<br />
wolken. Dankzij Google.<br />
Wel kroegentocht, geen alcohol<br />
Het kroegenontbijt komt terug bij de<br />
TOP-week 2012. Voorwaarde is wel dat er<br />
geen alcohol wordt geschonken. Ook de<br />
kroegentocht wordt weer opgenomen in<br />
het officiële programma.<br />
Elke dag vers nieuws? Ga naar Univers<br />
Online!<br />
Na iedere<br />
zwerfsessie voel ik<br />
me leeg, uitgeblust<br />
en nutteloos<br />
Op de trap #uvt groette ik<br />
automatisch de mij bekende gezichten.<br />
Het kwartje viel bij mij<br />
daarna pas, maar @wimdebie<br />
groette beleefd terug.<br />
@dinekekolen op 8 maart<br />
Zit hier naast me iemand te mediteren<br />
op de kwestie of hij al<br />
dan niet op stap gaat <strong>van</strong>avond,<br />
spiritualteit genoeg onder de<br />
studenten! #uvt<br />
@mathijs_90 op 6 maart<br />
Column<br />
Trommelman<br />
Tweets<br />
Sauna arrangement?<br />
Niet nodig - reserveer<br />
even één <strong>van</strong> de printerhokken<br />
in de universiteitsbibliotheek...<br />
#uvt<br />
@Rob<strong>van</strong>Kooten op 8 maart<br />
Waarom houden #studenten<br />
toch hardnekkig vast aan<br />
de omschrijving dat ze naar<br />
#school gaan ipv #college volgen<br />
aan de #Universiteit ? #UvT<br />
@paulaUvT op 6 maart<br />
Buzz .05<br />
Iedere paar weken maak ik, plichtsgetrouw, de reis naar mijn<br />
ouderlijk huis. Ik ben dan altijd op zoek naar de trommelzwerver.<br />
De echte <strong>Tilburg</strong>er kent ‘m wel. Rossig haar, afgetrapte<br />
schoenen, vaak een blikje goedkoop bier drinkend. Ik heb altijd<br />
met ‘m te doen. Wij zijn blind voor de wereld zoals hij hem<br />
ziet en andersom. De trommelzwerver trommelt er steevast<br />
lustig op los. Altijd a-ritmisch maar vol passie. Uiteraard<br />
wordt hij door ons allen vakkundig genegeerd. Immers, een<br />
zwerver is mislukt. Een zwerver doet niks, is lui en profiteert.<br />
Wij zijn zo niet. Wij doen <strong>van</strong> alles, zijn actief en onbaatzuchtig.<br />
Zo ook ik, dacht ik.<br />
Ik had het mis. Ook ik zwerf. En u ook. Als het zwerversbestaan<br />
gekarakteriseerd wordt door niks doen en lui zijn,<br />
zwerven wij zelfs heel veel. Ga bij uzelf eens na: hoeveel vrije<br />
tijd besteedt u zonder uw laptop of TV? Ik weinig, heel weinig.<br />
Ik kijk een filmpje, en nog een, en nog een en... Ik ben een internetzwerver.<br />
Ik zwerf doelloos <strong>van</strong> site, naar site, naar site;<br />
onderwijl de tijd en realiteit vakkundig negerend. Na iedere<br />
zwerfsessie voel ik me leeg, uitgeblust en nutteloos. Ik ben een<br />
virtuele zwerver eerste klas en u waarschijnlijk met mij.<br />
Grappig dat ik te doen had met de trommelman. Hij zwerft<br />
tenminste nog reëel in plaats <strong>van</strong> virtueel.<br />
‘Niemand is slim genoeg om zijn eigen domheid te bevatten’,<br />
zei Theo Maassen ooit. Theo heeft gelijk. Ik stap na bovenstaande<br />
overpeinzing in de trein en grinnik om mijn eigen<br />
onverstand. De trommelaar trommelt onverminderd door.<br />
M’n moeder belt en stelt voor <strong>van</strong>avond samen een filmpje te<br />
kijken. Ik antwoord met een ferm nee en tik a-ritmisch mee op<br />
het ritme <strong>van</strong> de trommelaar. De jongen naast me, maant me<br />
geïrriteerd tot stoppen: hij kan zijn iPad-film niet volgen.<br />
Ik tik onverstoord voort.<br />
Luuk Eliëns<br />
is student Liberal arts.<br />
Zijn blogs zijn te lezen op<br />
UniversOnline.<br />
Univers<br />
22 maart 2012
06. Pics<br />
fotografie Dolph Cantrijn<br />
Univers<br />
22 maart 2012
Geschiedenislessen op de #UvT. Bejaarde echtparen<br />
laten jongeren zien hoe je op papier je belastingaangifte<br />
kan doen.<br />
@mzelst, campustweeter 2012<br />
Pics .07<br />
Univers<br />
22 maart 2012
08. Passion, fear & faith<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
‘Ik heb wel echt<br />
het gevoel dat ik<br />
geroepen ben, ja’
Je bent blond en je bidt wat<br />
Jarenlang werkte ze bij de universiteitskrant waardoor ze nu is geïnterviewd.<br />
Tegenwoordig is ze hoofdredacteur <strong>van</strong> Katholiek Nieuwsblad. En in die functie<br />
heeft ze al behoorlijk wat stof doen opwaaien. “Wetenschappers en journalisten<br />
zitten vol vooroordelen over het katholieke geloof”.<br />
Wie tegenover Mariska Orbán-de Haas zit, ziet<br />
een moderne, zelfverzekerde vrouw. Bepaald<br />
geen type om dag in dag uit thuis met de<br />
kinderen te zitten. De energie spat er<strong>van</strong> af.<br />
En dat is maar goed ook, want naast een gezin<br />
heeft ze een uitdagende carrière als hoofdredacteur. Tja, je bent<br />
jong en je wilt wat. Maar voor Orbán-de Haas geldt ook: je bent<br />
jong en je bidt wat. Ze is namelijk niet de hoofdredacteur <strong>van</strong><br />
zomaar een krant – ze mag zich de eerste vrouwelijke hoofdredacteur<br />
<strong>van</strong> Katholiek Nieuwsblad noemen. Inderdaad, deze<br />
ambitieuze vrouw gelooft dat de aarde in zeven dagen is gemaakt.<br />
En dat het plegen <strong>van</strong> abortus niet zomaar moet kunnen,<br />
omdat het leven door God is geschonken en een foetus al een<br />
ziel heeft. Vreemd. Je vraagt je bijna af wat er is misgegaan.<br />
Wacht. Opnieuw. Waarom vloeit de vorige alinea zo makkelijk uit<br />
de pen? En waarom leest hij zo makkelijk weg? Is dat misschien<br />
niet veel vreemder? Wat zegt dat over mij? En over alle lezers<br />
die de eerste alinea lezen zonder een wenkbrauw op trekken?<br />
Als <strong>van</strong>zelf schiet een Bijbels spreekwoord te binnen: de splinter<br />
in een anders oog wel zien, maar niet de balk in zijn eigen.<br />
Een moderne, katholieke vrouw. Het lijkt wel alsof dat voor veel<br />
mensen een tegenstelling is.<br />
“Ja, wij kunnen in Nederland behoorlijk tekeer gaan tegen katholieken.<br />
Zeker journalisten hebben daar een handje <strong>van</strong>. Als je<br />
gelooft in iets wat je niet kunt zien of bewijzen, en daar ook naar<br />
leeft, dan moet je wel een beetje dom zijn. Dat idee is gemeengoed<br />
geworden, het valt eigenlijk amper op. Tegen katholieken<br />
mag je kennelijk alles zegen, ook al is het nog zo beledigend.<br />
Heel vooringenomen is dat, en ook een beetje raar. Zo gaan wij<br />
niet om met moslims of joden, die benaderen we voorzichtiger.”<br />
Katholiek is Orbán-de Haas altijd geweest, maar ze durfde dit<br />
lange tijd niet uit te dragen. Haar huidige man bracht daar verandering<br />
in. Hij maakte nooit een geheim <strong>van</strong> zijn geloof, durfde<br />
er wel voor uit te komen. Dit stimuleerde Orbán-de Haas om<br />
zelf als katholiek uit de kast te komen. “Als hij voor zijn geloof<br />
uitkomt, waarom ik dan niet?” vroeg ze zichzelf af. Sindsdien is<br />
er veel veranderd. Als hoofdredacteur <strong>van</strong> Katholiek Nieuwsblad<br />
haalde Orbán-de Haas geregeld het nieuws. En niet altijd even<br />
positief. Zo konden haar standpunten over abortus en homofilie<br />
op veel kritiek rekenen.<br />
Mariska Orbán-de Haas (Gilze, 1977) groeide op in Gilze en studeerde<br />
journalistiek aan de Fontys Hogeschool. Voordat ze de overstap maakte<br />
<strong>van</strong> Univers naar Katholiek Nieuwsblad werkte ze bij Impulsief, een<br />
Hoe komt dat?<br />
“Ik denk dat dat komt omdat wij Nederlanders bijna allemaal<br />
christen zijn geweest. En dat we denken dat we zijn geëmancipeerd,<br />
geëvolueerd. We hebben ons ontwikkeld, zijn verder<br />
gegaan, en dat restantje katholicisme willen we mee evolueren.<br />
Eigenlijk vinden we dat katholieken zijn achtergebleven. Met<br />
islamieten en joden hebben we eerder medelijden, omdat we<br />
ze beschouwen als minderheden. Bovendien hebben we meer<br />
oog voor die andere ‘exotische’ culturen, en is het altijd lastig<br />
om onbevooroordeeld naar je eigen cultuur te kijken. Maar dat<br />
het katholicisme nog steeds een onderdeel is <strong>van</strong> onze cultuur,<br />
dat willen veel mensen niet onder ogen zien. Wat velen trouwens<br />
niet weten, is dat christenen wereldwijd veel meer worden<br />
vervolgd dan andere gelovigen”.<br />
Op 1 september 2010 begon Orbán-de Haas aan haar baan als<br />
hoofdredacteur <strong>van</strong> Katholiek Nieuwsblad. Voor haar was het<br />
een droom die uitkwam. “Ik wil zó graag een letterknecht <strong>van</strong><br />
God worden”, schrijft ze in haar boek Blond, brutaal en bidden,<br />
dat verscheen naar aanleiding <strong>van</strong> haar redacteurschap.<br />
Voordat Orbán-de Haas bij Katholiek Nieuwsblad aan de slag<br />
ging werkte ze in totaal zeven jaar voor Univers. Twee verschillende<br />
werelden. Bij het ene nieuwsmedium staat de wetenschap<br />
centraal, bij het andere het geloof.<br />
Wat is het grootste verschil tussen de Mariska <strong>van</strong> toen en die<br />
<strong>van</strong> nu?<br />
“Ik ben eigenlijk nog dezelfde. Als collega en mens ben ik volgens<br />
mij weinig veranderd. Wat wel is veranderd, en dat is iets<br />
wat de media heel erg uitvergroten, is dat ik veel meer opkom<br />
voor mijn geloof. Nu ik hoofdredacteur ben bij Katholiek Nieuwsblad<br />
zie ik wel veel scherper hoe sterk wij geseculariseerd zijn<br />
in Nederland. Dat zag ik bij Univers ook, maar nu zie ik het<br />
uitvergroot. Ik dacht dat het typisch voor Univers en de <strong>Tilburg</strong>se<br />
universiteit was dat de mensen daar heel erg geseculariseerd<br />
waren en negatief tegenover het geloof stonden. Nu zie ik dat<br />
negentig procent <strong>van</strong> de journalisten zo zijn”.<br />
Was je wel op je gemak in <strong>Tilburg</strong>?<br />
“Ik heb daar een leuke en leerzame tijd gehad hoor, met sympathieke<br />
collega’s. Maar bij de universiteit kreeg ik toch een beetje<br />
mee dat je dom bent als je gelooft. Hoe kun je nou geloven in<br />
blad voor mensen met ADHD en asperger. Ze publiceerde een boek bij<br />
Prometheus, Blond, brutaal en bidden. Mariska is getrouwd en heeft drie<br />
kinderen.<br />
Passion, fear & faith .09<br />
tekst Bart Smout fotografie Dolph Cantrijn<br />
Univers<br />
22 maart 2012
10. Passion, fear & faith<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
‘Het katholieke geloof heeft helemaal<br />
niet zo’n vreemde boodschap’<br />
het scheppingsverhaal? En hoe kun je geloven en niet antihomo<br />
zijn? Er leefden daar veel voordelen. Ik vond het zinloos<br />
en moeilijk om op de universiteit voor mijn geloof uit te komen.<br />
Als ik tijdens vergaderingen en discussies het geloof erbij nam,<br />
dan verloor ik mijn geloofwaardigheid. Dat leefde trouwens niet<br />
alleen bij Univers. Hoogleraren kunnen ook heel denigrerend<br />
praten over hun katholieke collega’s”.<br />
Hecht je veel waarde aan de wetenschap?<br />
“Niet minder dan de gemiddelde Nederlander. Dat is niet veranderd.<br />
Als alle wetenschappelijke onderzoeken A zeggen, dan ga<br />
ik dat niet tegenspreken. Ik geloof in de gezondheidszorg en in<br />
dokters en niet in homeopathie. Het is niet dat ik minder vertrouwen<br />
heb in de wetenschap dan voorheen. Het is wel zo dat het<br />
voor mij maar een onderdeel <strong>van</strong> mijn leven is. Wetenschap en<br />
geloof bestaan prima naast elkaar. Wat ik natuurlijk wel jammer<br />
vind, is dat veel wetenschappers geloof classificeren als onzin.<br />
Wat je niet ziet, bestaat niet. Maar kun je liefde bewijzen? Of vertrouwen?<br />
Of vriendschap? Nee, en die dingen bestaan toch ook.”<br />
Je maakt voortdurend een strijdbare indruk.<br />
“Het zou makkelijker zijn om lekker thuis te zitten, mijn kinderen<br />
katholiek op te voeden, mijn man te verwennen, en lekker naar<br />
de kerk te gaan. Maar ik heb wel echt het gevoel dat ik geroepen<br />
ben, ja. Mijn werk als hoofdredacteur is een idealistische<br />
baan. Want ik vind echt dat we in Nederland de verkeerde kant<br />
opgaan. Ik wil laten zien dat het katholieke geloof helemaal niet<br />
zo’n vreemde boodschap heeft. Veel mensen hebben het idee<br />
dat je op aarde wordt neergezet zonder gebruiksaanwijzing.<br />
Maar die gebruiksaanwijzing is er dus wel. Waarom zou je daar<br />
geen gebruik <strong>van</strong> maken? Het maakt het leven zoveel makkelijker”.<br />
Ben je altijd al zo geweest?<br />
“Ja, als kleuter speelde ik altijd Pipi Langkous. Dan ging ik de<br />
kleutertjes beschermen tegen de grote jongens. Of we gingen<br />
zielige diertjes redden. Het heeft altijd wel in me gezeten om op<br />
te komen voor minderheden. Dat is ook mijn motivatie geweest<br />
om journalistiek te gaan studeren. Je kunt als journalist een<br />
belangrijke rol spelen in de Nederlandse opinie, misschien wel<br />
meer dan een minister.”<br />
Je praat in de media enkel over het geloof, terwijl je dat vroeger<br />
nauwelijks deed. Dat heeft iets opportunistisch.<br />
“De media laten natuurlijk maar één kant <strong>van</strong> mij zien. Er worden<br />
mij alleen maar vragen gesteld over het geloof. Dan is het<br />
natuurlijk niet raar dat al mijn antwoorden ook over het geloof<br />
gaan. Graag praat ik met jou over bijvoorbeeld de oorzaken <strong>van</strong><br />
de economische crisis. Daar kan ik ook katholieke standpunten<br />
over geven. Maar die wil jij niet weten. En zo ontstaat misschien<br />
het beeld dat ik alleen maar daarover kan praten. Maar in mijn<br />
vrije tijd heb ik het daar echt niet alleen maar over. Veel dingen<br />
worden bovendien uit hun verband getrokken. Als ik zeg dat<br />
homo’s niet voor de kerk mogen trouwen, dan ben ik ineens antihomo.<br />
Maar geloof mij, er zitten genoeg homo’s in mijn vriendenkring<br />
die dat zullen tegenspreken. Zo’n opmerking wordt<br />
uitgelegd als discriminerend, maar is dat niet.”<br />
Als je één ding kon aankaarten, wat zou dat zijn?<br />
“Het grootste probleem <strong>van</strong> nu is dat mensen zo snel scheiden,<br />
denk ik. Ik ben zelf een kind <strong>van</strong> gescheiden ouders. Zowel voor<br />
ouders als kinderen levert dat veel problemen op. Ik denk dat de<br />
wereld een stuk fijner zou zijn als een “ja” een onvoorwaardelijk<br />
“ja” zou zijn. Veel mensen willen niet hun ouders herhalen, maar<br />
gaan later ook scheiden omdat ze niet geleerd hebben om te<br />
vergeven. Dat moet je <strong>van</strong> je ouders leren, en dat gebeurt niet<br />
meer. Waardoor mensen maar <strong>van</strong> de één naar de ander rennen<br />
en steeds ongelukkiger worden. Het katholieke geloof kan mensen<br />
helpen elkaar te vergeven en je huwelijk ook in dalen vol te<br />
houden. Dat is voor mij een heel grote motivatie om mijn geloof<br />
uit te dragen”.
Kaap je computer<br />
Met zo’n 13.500 studenten en slechts 1000 pc’s is het lastig een<br />
studentenwerkplek op de campus te bemachtigen en te behouden.<br />
Het huidige reserveringssysteem blijkt daarbij niet altijd<br />
even handig. Een nieuw systeem is in de maak.<br />
Studentenfracties SAM en FRONT trokken een paar<br />
maanden geleden nog samen op om een beoogde<br />
bezuinigingsmaatregel, het schrappen <strong>van</strong> 500 computers,<br />
tegen te gaan. Nu zetten de fracties zich in voor<br />
een verbeterd reserveringssysteem <strong>van</strong> de pc’s. De<br />
Library and IT Services (LIS) en haar studentenadviesraad (SALIS)<br />
werken samen aan een herziening <strong>van</strong> het huidige systeem.<br />
Want dat systeem kent zo zijn beperkingen.<br />
Sinds de invoering <strong>van</strong> het nieuwe ‘dashboard’ kunnen studenten<br />
<strong>van</strong>uit huis al zien hoeveel pc’s nog beschikbaar zijn. Handig als<br />
je wil weten of een fietstochtje naar de uni voor een werkplek<br />
de moeite waard is. Toch geven deze getallen volgens Richard<br />
Olde Wolbers, lid <strong>van</strong> SALIS en vicevoorzitter <strong>van</strong> FRONT, een<br />
vertekend beeld. “Ruim tien procent <strong>van</strong> deze pc’s blijkt dan nog<br />
onbemand.” Studenten verlaten hun pc voor langere tijd voor<br />
colleges of lunch. Marc <strong>van</strong> den Berg, directeur <strong>van</strong> LIS, stelt dat<br />
“een deel <strong>van</strong> de populatie er een sport <strong>van</strong> maakt om afgesproken<br />
regels te omzeilen.”<br />
Met trucs als ‘mouse-jigglers’ (software die de muis heen en<br />
weer beweegt, waardoor de pc niet afsluit) of strategisch geplaatste<br />
boeken op het toetsenbord, proberen sluwe studenten<br />
hun pc te beschermen tegen kapers. Je gaat immers niet snel<br />
aan een onbemande pc gaat zitten als daar spullen bij liggen<br />
– zoals je ook niet op een ligbedje neerzijgt als daar al een<br />
handdoek ligt. Veel studenten ergeren zich eraan: een overvolle<br />
werkruimte, maar hier en daar een pc waar<strong>van</strong> de gebruiker al<br />
uren nergens te bekennen is. Om dat soort irritaties te voorkomen<br />
stelt SALIS voor de macht <strong>van</strong> de ‘admin’ te vergroten.<br />
Computers die langer dan een halfuur onbemand zijn zouden<br />
dan vrijgemaakt<br />
mogen worden voor<br />
andere studenten.<br />
Olde Wolbers stelt<br />
dat het belangrijk is dat studenten op de hoogte zijn <strong>van</strong> de<br />
regels. “Bij kennismaking met de universiteitsbibliotheek op de<br />
aftrap zou hieraan meer aandacht besteed moeten worden.”<br />
Vroege vogels<br />
Ideeën om het systeem te verbeteren zijn er genoeg. Eén voorstel<br />
is het vrijwaren <strong>van</strong> een dertigtal computers <strong>van</strong> het reserveringssysteem.<br />
Door een aantal pc’s uit te sluiten <strong>van</strong> reserveringen<br />
wil SAM de zogenaamde ‘vroege vogels’, die al om acht uur<br />
naar de universiteitsbibliotheek komen, belonen. Olde Wolbers<br />
stelt dat het niet wenselijk is om meer dan 30 pc’s te vrijwaren<br />
<strong>van</strong> reservering. “Je moet de vrije pc’s zien als een beloning maar<br />
het is niet de bedoeling dat er elke ochtend een rij staat voor de<br />
bieb. Studenten moeten uit kunnen gaan <strong>van</strong> de zekerheid <strong>van</strong><br />
reserveringen.”<br />
Hiernaast wil FRONT inzichtelijker maken welke pc’s gereserveerd<br />
zijn. Zij willen dat een pop-up op het moment <strong>van</strong> inloggen<br />
aan de gebruiker laat zien hoe laat en door wie deze pc eventueel<br />
is gereserveerd. Ook wordt er overwogen een tegoed <strong>van</strong><br />
20 reserveringsuren in te stellen. Het huidige systeem kent een<br />
wekelijks limiet <strong>van</strong> 10 blokken, maar hierin worden de dagdelen<br />
in het weekend en de avonden als één blok gerekend. FRONT<br />
raadt studenten af om deze tegoeden eindeloos op te sparen.<br />
“Het is niet de bedoeling dat studenten in een tentamenweek<br />
ineens 50 uur kunnen reserveren, waardoor andere studenten<br />
geen werkplek meer kunnen boeken.”<br />
Jozef <strong>van</strong> der Aa, LIS-medewerker bij Library Support, verzekert<br />
de wensenlijst <strong>van</strong> SALIS mee te nemen in de herziening <strong>van</strong><br />
het reserveringssysteem. Naar verwachting zal voor de zomer<br />
een nieuw en overzichtelijker systeem ontworpen zijn, waarmee<br />
<strong>van</strong>af collegejaar 2012-2013 gewerkt zal worden.<br />
Nieuws .11<br />
tekst Charlotte <strong>van</strong> Raak illustratie Marthe Kalkhoven<br />
Univers<br />
22 maart 2012
12. Wetenschap<br />
tekst Bart Smout illustratie Bas <strong>van</strong> der Schot<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
Wie vertrouwt de<br />
wetenschap nog?<br />
Als je vriend beweert dat hij<br />
zaterdagavond gezellig bij zijn<br />
moeder zat, en later blijkt dat hij een<br />
massagesalon deelde met zeven<br />
Thaise masseuses, dan komt dat het<br />
vertrouwen in de liefde niet echt ten<br />
goede. De relatie tussen wetenschap<br />
en maatschappij werkt niet wezenlijk<br />
anders. Mensen verwachten <strong>van</strong> de<br />
wetenschap dat zij de waarheid<br />
spreekt, maar dit gebeurt lang niet<br />
altijd.<br />
Even een greep uit het wetenschapsnieuws <strong>van</strong> de<br />
afgelopen tijd. Metro waarschuwt dat voedselonderzoeken<br />
niet al te serieus genomen moeten worden.<br />
Wetenschappers zouden te snel naar de pers stappen<br />
en daardoor consumenten verwarren met slecht<br />
onderbouwde informatie. Trouw bericht dat het Heartland<br />
Institute, een rechtse denktank, miljoenen heeft gespendeerd<br />
aan klimaatsceptici, om zo het klimaatbeleid te beïnvloeden.<br />
Het zijn typische berichten voor deze tijd. Enerzijds verlaten wij<br />
ons meer op de wetenschap dan ooit. De gemiddelde woning in<br />
het Westen staat propvol technologie, onze meningen worden<br />
meer dan ooit ondersteund door cijfertjes en peilingen, en wie<br />
ziek is zal eerder een arts dan een voodoopriester raadplegen.<br />
Anderzijds lijkt het wantrouwen in de wetenschap groter<br />
dan pakweg tien jaar geleden. Klimaatrapporten met foutieve<br />
informatie, de discussie over de betrouwbaarheid <strong>van</strong> het vaccin<br />
tegen baarmoederhalskanker, falende economische modellen en<br />
frauderende wetenschappers: academici hebben een deel <strong>van</strong><br />
hun geloofwaardigheid ingeleverd. De geest <strong>van</strong> het relativisme<br />
waait door Nederland. Wetenschappers zijn ook maar mensen,<br />
en de wetenschap op zijn woord geloven, dat moet je nooit<br />
doen. We zijn teleurgesteld, voelen ons in de steek gelaten, zo<br />
lijkt het soms. De wetenschap is niet langer de onneembare<br />
vesting <strong>van</strong> objectiviteit en waarheid waar zij lange tijd voor werd<br />
gehouden. Maar is dit echt zo? Is het wantrouwen terecht?<br />
Via Negativa<br />
Hans Dooremalen en Herman de Regt zijn als wetenschapsfilosofen<br />
verbonden aan <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong>. Ze publiceerden<br />
verschillende boeken over wetenschap. Onlangs deed Wat een<br />
onzin!, waarin zij samen ten strijde trekken tegen pseudowetenschap,<br />
nog heel wat stof opwaaien. Als er twee mensen zijn<br />
die een inkijkje kunnen bieden in de mechaniek <strong>van</strong> de wetenschap,<br />
zijn zij het wel. Beide heren zijn het erover eens dat die<br />
moet streven naar objectiviteit en waarheid, maar dat het niet<br />
haar taak is om tautologieën te presenteren. Een ingewikkelde<br />
opmerking. Dooremalen licht toe: “Een wetenschapper moet<br />
altijd risico nemen. Als ik zeg: ‘Morgen gaat het vriezen of niet,’<br />
dan heb ik een zin uitgesproken die absoluut waar is. Maar een<br />
wetenschapper moet zulke uitspraken juist niet doen. Die moet<br />
zeggen: ‘Morgen gaat het vriezen.’ Punt. Uiteraard moet die<br />
uitspraak zijn gebaseerd op een betrouwbaar model, maar het<br />
risico dat hij ernaast zit blijft.”<br />
De beroemde wetenschapsfilosoof Karl Popper schreef het al:<br />
wetenschap bestaat bij de gratie <strong>van</strong> falsificatie. We lopen als<br />
het ware met onze rug naar de waarheid toe, via de negatieve<br />
weg. Zeker weten wat waar is kunnen we niet, maar via de weerlegging<br />
kunnen we wel weten wat niet waar is. Zo beklimmen we<br />
langzaam de berg <strong>van</strong> de waarheid. Die tocht verloopt noodzakelijkerwijs<br />
traag, omdat stellingen voortdurend moeten worden<br />
weerlegd en aangepast. “Als ik overal alleen maar witte zwanen<br />
zie, kan ik zeggen dat het mij veilig lijkt om te stellen dat zwanen<br />
wit zijn”, vertelt Dooremalen. “Maar als ik op een gegeven<br />
moment zwarte zwanen zie, moet ik mijn stelling veranderen. Zo<br />
werkt wetenschap. Mensen zeggen dan al snel: je hebt gelogen.<br />
Heb ik dan gelogen? Nee, dat lijkt me niet.”<br />
Wetenschap opereert kortom niet met de snelheid <strong>van</strong> een Ferrari.<br />
Maar juist in onzekere tijden willen mensen snel resultaat
zien. En zekerheid. Wanneer de wetenschap die niet meteen kan<br />
geven, worden mensen ongeduldig en wantrouwig. De Regt:<br />
“Wetenschap moet snel, maar vaak gaat het niet snel. In tijden<br />
<strong>van</strong> grote onzekerheid overvragen we de wetenschap. We willen<br />
nú weten hoe het zit. We willen nú een oplossing voor de<br />
economische crisis en voor het klimaatprobleem. Maar vaak kan<br />
dat niet. Zeker als het gaat om iets als klimaatverandering. Als<br />
je daar iets zinnigs over wil zeggen zul je toch echt jarenlang<br />
moeten waarnemen en turven.”<br />
In onzekere tijden lijken de bètawetenschappen nog altijd<br />
meer krediet te hebben dan de alfawetenschappen. Vreemd<br />
is dat niet, volgens De Regt. “De resultaten <strong>van</strong> de bètawetenschap<br />
hebben een directer effect op onze levens. Veel <strong>van</strong><br />
onze voorzieningen zijn ontstaan uit ‘hard’ onderzoek.” Toch kan<br />
het een niet zonder het ander. De Regt verwijst naar tunnels in<br />
het Alpengebied. Hier ontstonden vaak files, wat vreemd was,<br />
omdat de capaciteiten <strong>van</strong> de tunnels tot op de komma waren<br />
berekend. “De oplossing hiervoor lag in sociaalpsychologisch<br />
onderzoek. Het bleek dat mensen automatisch afremmen als ze<br />
op een groot, zwart gat afrijden. Door de tunnels minder donker<br />
te maken, werd het fileprobleem opgelost.”<br />
Media en politiek<br />
Met het functioneren <strong>van</strong> de wetenschap is dus weinig aan de<br />
hand. Het wantrouwen lijkt vooral voort te komen uit onzekerheid<br />
en onwetendheid. Natuurlijk, fraude en manipulatie<br />
bestaan, maar hier wordt hard tegen opgetreden. “Zoals overal<br />
waar mensen samenwerken, vind je ook in de wetenschap soms<br />
rotte appels”, aldus Dooremalen. “Maar uiteindelijk vallen die<br />
door de mand. Wetenschap wordt bedreven door individuen,<br />
maar je doet het nooit alleen. Als we erachter komen dat iets<br />
het niet goed doet, dan schrappen we het. Heel Popperiaans.<br />
Het is een zelfreinigend systeem. Het geval <strong>van</strong> Stapel bijvoorbeeld<br />
toont eigenlijk aan dat de wetenschap juist heel goed<br />
werkt.”<br />
Twee zaken die het wantrouwen in de wetenschap extreem<br />
voeden, zijn de media en de politiek, zegt De Regt. Journalisten<br />
berichten graag over de foute aannames <strong>van</strong> de wetenschap, of<br />
over gevallen <strong>van</strong> fraude. De samenhang waarbinnen zo’n misstap<br />
heeft plaatsgevonden wordt echter vaak weggelaten. Maar<br />
waar De Regt zich nog meer aan ergert, is de manier waarop de<br />
media pseudowetenschap vaak binnen een wetenschappelijk kader<br />
trekken. “Op de televisie bijvoorbeeld worden paragnosten<br />
maar al te graag kritiekloos naar voren geschoven als brengers<br />
<strong>van</strong> de waarheid. En schimmige peilingen worden gepresenteerd<br />
alsof ze objectieve waarheden zijn.” Een kwalijke zaak, vindt<br />
De Regt, omdat hele generaties opgroeien met een vertekend<br />
beeld. De grens tussen wetenschap en willekeur, tussen zin en<br />
onzin, vervaagt.<br />
Daar komt nog bij dat de politiek – dominant aanwezig in het<br />
huidige medialandschap – er een handje <strong>van</strong> heeft om wetenschappelijke<br />
feiten te verdraaien voor het eigen belang. De Regt:<br />
“Wetenschap wordt gepolitiseerd. Ze wordt veel te vaak een<br />
pionnetje in het politieke schaakspel. En als beleid faalt, zeggen<br />
politici makkelijk dat dit komt omdat ze verkeerde informatie<br />
hadden.” Dit is volgens de wetenschapsfilosoof een groot<br />
probleem. Hoe maak je wetenschap functioneel en transparant<br />
in een maatschappij die door en door gepolitiseerd is? Hoe blijft<br />
wetenschap waardevrij in de handen <strong>van</strong> ideologisch gekleurde<br />
machtshebbers? “Het is misschien raar om te zeggen, maar eigenlijk<br />
verdragen democratie en wetenschap elkaar slecht. Hoe<br />
zou de huidige economie eruit zien zonder politici, met alleen<br />
maar wetenschappers? Dat vraag ik me weleens af.”<br />
Relatiepsycholoog<br />
De wetenschap doet het prima, daarover zijn beide filosofen het<br />
eens. Maar de communicatie tussen wetenschap en maatschappij,<br />
die is wel voor verbetering vatbaar. Het wantrouwen in de<br />
wetenschap kan worden weggenomen door de mensen meer<br />
inzicht te geven in de werking er<strong>van</strong>. Een taak voor de wetenschapper?<br />
Niet echt, denkt De Regt. “Wetenschappers hebben<br />
daar simpelweg geen tijd voor. Waar wij een chronisch tekort<br />
aan hebben, zijn bruggenbouwers. Mensen die de moeite nemen<br />
om op televisie en in de kranten het wetenschappelijke project<br />
in begrijpelijke taal uit te leggen. Dat gebeurt nu echt te weinig,<br />
maar het is essentieel voor een goed werkende democratie.”<br />
Een blik relatiepsychologen, dat is wat er nodig is. Experts die<br />
de bochtige en kronkelige geest <strong>van</strong> de wetenschap kunnen<br />
uitleggen. Want ook al maakt wetenschap wel eens fouten, ze<br />
is er nooit op uit om de boel te besodemieteren. Ook al lijkt het<br />
tegendeel soms waar.<br />
Wetenschap .13<br />
Univers<br />
22 maart 2012
14. Achtergrond<br />
tekst Adrian <strong>van</strong> den Eerenbeemt fotografie Koen Verheijden<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
Paranimfen: altijd<br />
blijven bewegen<br />
Tassendrager, bruidsmeisje, best man. De rol <strong>van</strong> de<br />
paranimf in het wetenschappelijk theater <strong>van</strong> de<br />
promotie is velerlei en heel beperkt. Ze staan achter<br />
de promovendus, mooi te wezen. Maar pas op: wie<br />
lang staat kan hard vallen.<br />
Het is echt iets Nederlands, paranimfen bij de promotie,<br />
weet pasgepromoveerd econoom Verena<br />
Hagspiel. “In Oostenrijk, waar ik <strong>van</strong>daan kom, zijn<br />
promoties als een diploma-uitreiking. Je komt met<br />
een aantal tegelijk bijeen in een zaaltje en na een<br />
toespraakje krijg je de bul uitgereikt. Mijn ouders waren dan ook<br />
heel verrast dat zo’n ceremonie speciaal voor mij werd georganiseerd.<br />
Het is echt een show, maar dat maakt het wel tot iets heel<br />
speciaals. Daarom was ik vooraf best zenuwachtig, maar door de<br />
aanwezigheid <strong>van</strong> mijn paranimfen voelde ik me heel gesteund.<br />
Ze doen op dat moment niets, maar ze zijn er. En dat helpt wel.”<br />
Meer dan anderen had Verena ook echt reden om zenuwachtig<br />
te zijn, zegt Wilko Elsinga. Hij is pedel <strong>van</strong> <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong>. Bij<br />
promoties vervult hij de rol <strong>van</strong> ceremoniemeester. Instrueert<br />
ook promovendi en paranimfen vooraf. Elsinga: “Toen Verena zelf<br />
paranimf was bij een promotie is ze flauwgevallen. Dat gebeurt<br />
wel vaker. Ik denk zo een keer per jaar. Dat komt omdat ze<br />
zolang stilstaan achter de kandidaat.” Het Royal Guards effect,<br />
noemt Elsinga dat. “Meestal waarschuw ik de paranimfen en<br />
adviseer ik om regelmatig een beetje te bewegen, maar bij haar<br />
is dat niet gebeurd.”<br />
“Het was heel plotseling”,<br />
vertelt ze zelf. “Na ongeveer<br />
twintig minuten voelde ik<br />
me ineens niet zo lekker. Ik<br />
wilde nog gaan zitten, maar<br />
toen zakte ik al door mijn knieën, viel daarna voorover en knalde<br />
met mijn hoofd tegen het katheder. Ik kwam weer bij toen ik op<br />
de grond lag. Ik was nog nooit flauwgevallen. Het grappige is<br />
dat ik eigenlijk alleen uit de verhalen <strong>van</strong> anderen weet wat er<br />
gebeurd was.”<br />
Verena kwam lelijk terecht. Hevig bebloed werd ze door enkele<br />
aanwezigen afgevoerd naar het ziekenhuis, terwijl de promotie<br />
doorging. Er moest gehecht worden en een afgebroken tand<br />
hersteld. Daarbovenop had ze ook een lichte hersenschudding.<br />
Elsinga hoorde het allemaal pas achteraf. “Ik had natuurlijk meteen<br />
ingeseind moeten worden en er had meteen een EHBO’er<br />
<strong>van</strong> de bedrijfshulpverlening ter plaatse moeten zijn. In ieder<br />
geval zijn er nu betere afspraken over gemaakt. De technicus die<br />
er altijd bij is, slaat meteen alarm als het weer gebeurt.”<br />
En verder doet hij nog meer zijn best om te waarschuwen. Al<br />
was dat in het geval <strong>van</strong> de paranimfen bij Verena’s promotie<br />
misschien wat minder nodig. Verena: “Ik had goede vrienden als<br />
paranimfen, een jongen en een meisje. Tegen het meisje zei ik:<br />
geen hoge hakken dragen en je moet bewegen. Dat er niet hetzelfde<br />
gebeurt als met mij. Ik ben dat maar blijven zeggen tegen<br />
ze: bewegen, bewegen, bewegen.”<br />
Het probleem kan ook voorkomen worden door de paranimfen<br />
te laten zitten. Meteen doen als je je ineens niet lekker voelt,<br />
zegt Elsinga. Ook bij de wat oudere paranimfen gebeurt het wel.<br />
Maar als het de pedel ligt, houdt daarbij wel op. “Twee mensen<br />
die achter de promovendus zitten ziet er gewoon niet zo mooi
uit. In het protocol staat ook: de promovendus staat en de paranimfen<br />
staan hem bij.”<br />
Vooral voor de show<br />
Paranimfen – heren regelmatig nog in een plechtig rokkostuum,<br />
dames in het net – zijn in zekere zin de bruidsmeisjes <strong>van</strong> de<br />
wetenschap. Bijstaanders <strong>van</strong> de kandidaat bij het verdedigen <strong>van</strong><br />
het proefschrift tegenover de hoogedelwelgeleerde promotoren in<br />
toga in een met vrienden, familie, collega’s en andere betrokkenen<br />
gevulde aula is. Het is vooral voor de show, natuurlijk, want als je<br />
daar eenmaal staat is de promotie al een done deal. Maar als al<br />
het werk al gedaan is, wat is dan de functie <strong>van</strong> de paranimf?<br />
Elsinga weet daar meer <strong>van</strong>. “Bij ontstentenis <strong>van</strong> de kandidaat is<br />
het de taak <strong>van</strong> de paranimf om de verdediging over te nemen.”<br />
Bijvoorbeeld als die nou eens flauw zou vallen, dus. Maar<br />
dat gebeurt dan weer wel heel wat minder vaak. In de praktijk<br />
dienen paranimfen dan ook vooral voor morele steun en hulp<br />
bij praktische zaken. Elsinga: “Ze regelen de receptie, het feest<br />
of ze verzorgen uitnodigingen. Bij de plechtigheid dragen ze de<br />
tas, de bul of bloemen en houden de tijd in de gaten. Het is een<br />
erebaan. Je moet het meer zien als iets best man-achtigs.”<br />
Vandaar dat het heus niet per se medewetenschappers moeten<br />
zijn met diepe kennis <strong>van</strong> de besproken materie. Verena kan zich<br />
in ieder geval niet voorstellen dat, mocht ze op de been gebleven<br />
zijn, zij de verdediging <strong>van</strong> het proefschrift destijds overgenomen<br />
zou kunnen hebben. En bij haar eigen promotie had ze<br />
ook gewoon een vriend en een vriendin gevraagd. Weliswaar<br />
was de een een mede-aio en de ander iemand die ze nog uit<br />
studietijd kende. Mensen dus, voor wie de materie niet geheel<br />
vreemd is. Maar overnemen? Niet echt.<br />
Elzinga: “Het zijn heel vaak juist beste vrienden of familie en<br />
soms zelfs iemands kind. Als die dan maar niet te jong is. Iemand<br />
wilde het een keer laten doen door zijn zoontje <strong>van</strong> tien. Maar<br />
dan zeg ik toch nee. Het zijn geen bruidsjonkertjes.”<br />
Achtergrond .15<br />
Mohammed en Khalid<br />
Boutachekourt,<br />
trotse paranimfen<br />
bij de promotie <strong>van</strong><br />
hun broer Youssef.<br />
Univers<br />
22 maart 2012
16. Lifestyle<br />
coördinatie Tom <strong>van</strong> Nuenen<br />
Speak up!<br />
De Maya-profetie<br />
Eigenlijk begon het op internet, meer<br />
dan ergens anders. Een paar mensen<br />
die zich intensief bezig hielden met alternatieve<br />
theorieën over de geschiedenis<br />
<strong>van</strong> de aarde, kwamen tot de ontdekking<br />
dat de oude Maya-beschaving <strong>van</strong><br />
Midden Amerika bijzondere dingen had geponeerd over<br />
de toekomst. Uit hun interpretatie <strong>van</strong> de Maya-kalender<br />
kwam de voorspelling die nu gemeengoed is geworden,<br />
namelijk dat de wereld zoals wij die kennen, zal ophouden<br />
te bestaan eind 2012. Om precies te zijn, op 21 december<br />
2012, en wel precies om 23.10 uur, maar dan wel Greenwich<br />
time, dus bij ons net na middernacht.<br />
De voor de hand liggende manier om hun kalender op<br />
de ‘onze’ te eiken is tijdens de verovering <strong>van</strong> Midden<br />
Amerika, toen Cortez korte metten maakte met de koninkrijken<br />
<strong>van</strong> dat gebied. Er zijn verschillende voorbeelden<br />
bekend <strong>van</strong> de Maya en de Spaanse datering <strong>van</strong> dezelfde<br />
gebeurtenis, maar die zijn of tegenstrijdig of onduidelijk.<br />
Verschillende kalenderologen zijn ook al bezig om die<br />
startdatum te herbereken; december komt dan ook al met<br />
snel naderbij, en sommigen hebben al een nieuwe datum<br />
berekend, 300 jaar later. Wie iets uitstelt, moet dat goed<br />
doen.<br />
Wat stelden de Maya zich eigenlijk zich voor? Sommigen<br />
gaan uit <strong>van</strong> een rampscenario, altijd het aardigste, maar<br />
ook het kwetsbaarste: dat kan heel duidelijk niet uitkomen.<br />
Anderen spreken <strong>van</strong> ingrijpende verbeteringen<br />
<strong>van</strong> de wereld, en dat is minder gebruikelijk in dit soort<br />
toekomstscenario’s. Grote doorbraken in de medicijnen,<br />
een grote empathie die de mensheid zal doordringen, één<br />
universeel wereldbrein.<br />
Maar <strong>van</strong> alle voorspellingen die over post-2012 zijn gegeven<br />
is er één nog wel de interessantste. Namelijk geen<br />
nieuwe schepping, geen nieuwe tijd, geen nieuwe wereld:<br />
een zwart gat, waarin de schepping gewoon ophoudt. We<br />
zouden dan eindigen in duisternis, in niet-zijn, de hele<br />
wereld één vacuüm zonder inhoud en zonder toekomst.<br />
Dat heeft eigenlijk niemand overgenomen, en dat is te begrijpen,<br />
want dan valt er niets meer te zeggen, niets meer<br />
uit te leggen en zijn alle boeken die ooit geschreven zijn,<br />
samen met alle blogs op het internet, niet alleen geschiedenis<br />
geworden, maar zelfs een vergeten geschiedenis. En<br />
dat wil niemand.<br />
Wouter <strong>van</strong> Beek is<br />
hoogleraar Anthropology<br />
of Religion.<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
Trendspotting<br />
I-con<br />
De felle<br />
broek<br />
Wat zijn de laatste trends op de<br />
<strong>Tilburg</strong>se campus? Univers zit<br />
bovenop alles wat hip & happening is.<br />
Deze keer: de felle broek.<br />
Met zombies,<br />
dat is altijd<br />
goed<br />
Kleding? Ik heb net gerepeteerd met<br />
mijn band en dan is een korte broek<br />
wel praktisch. Bovendien is het nu<br />
lekker weer.<br />
Waar koop je dat? Bij H&M, Britain.<br />
En het goedkope spul koop ik waar ik<br />
het maar kan vinden.<br />
Band, band, welke band? John<br />
Doe’s Identity Crisis. Dat is metal,<br />
zware muziek. Ik zing, nou ja zing, ik<br />
schreeuw.<br />
Luistertip? Het nieuwe album <strong>van</strong><br />
Meshuggah, Koloss. Daar moet iederen<br />
naar luisteren en over nadenken.<br />
Het is wiskunde en muziek die<br />
samengesmolten zijn. Denkmuziek.<br />
Analyseermuziek.<br />
Internet? Ik ben dol op webcomics.<br />
Dat is toch de toekomst <strong>van</strong> comics.<br />
Must see is Power Nap, of Lackadaisy,<br />
dat gaat over katten in de<br />
jaren twintig. De tijd <strong>van</strong> de illegale<br />
dranktenten.<br />
Game? Mass Effect 3. Ik ben nog niet<br />
zo lang bezig, maar <strong>van</strong> mij krijgt die<br />
al hoge punten.<br />
Martijn Loos<br />
Serie? Game of Thrones. Gebaseerd<br />
op een boekenserie, met een gigantisch<br />
budget. Dat zie je erin terug.<br />
En The Walking Dead, daar zitten<br />
zombies in. Dan zit je altijd goed.<br />
Terras? Hier? Esplanade. In de stad<br />
vaak Kandinski. Vooral waar het er<br />
gezellig uitziet.<br />
Motto? Niet geschoten is altijd mis.<br />
De rode broek was voorheen gereserveerd voor de wat oudere<br />
kakker, veelal gesignaleerd op de golfbaan of op het water met een<br />
bescheiden motorjachtje. Maar nu is het een mode-item geworden<br />
voor zowel mannen als vrouwen, geen baksteenrood, maar felrood.<br />
Felblauw mag ook, of fel geel, als het maar fel is.<br />
Nadeel: de felle broek legt juist het accent op de minder aantrekkelijke<br />
— lees: de wat voluptueuze — delen <strong>van</strong> de vrouw of man. Het<br />
knalt eruit zogezegd. Daarom raden wij <strong>van</strong> Univers aan om de felle<br />
kleur op de juiste manier te gebruiken. Dus dames en heren: smalle<br />
kont, felle broek. Dikke kont, een fel jasje om de brede schouders en<br />
een donkere onopvallende broek. Dan houden we het beschaafd.
Wè nou?<br />
Lentenummertje<br />
Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Nu die<br />
nare winterdagen langzamerhand achter ons<br />
liggen en de blotere spullen weer vooraan<br />
in de klerenkast, vindt Wè nou? het tijd voor<br />
een nieuwe playlist. Wat is jouw muziek voor<br />
zonnige dagen?<br />
“Van het nummer Follow rivers <strong>van</strong> Triggerfinger<br />
kom ik helemaal in de lentesfeer.<br />
Echt zo’n nummer waarbij je even je ogen<br />
dichtdoet. Ideaal voor op het terras, lekker<br />
genieten in de zon met een biertje. Dan kan<br />
wat mij betreft de lente beginnen!”<br />
Kim Janssen, Bedrijfscommunicatie en Digitale<br />
Media<br />
“No milk today <strong>van</strong> Herman’s Hermits is mijn<br />
lente-liedje. Van dat nummer word ik altijd<br />
vrolijk en het blijft ook makkelijk drie dagen<br />
hangen.”<br />
Chantal de Jong, Bedrijfscommunicatie en<br />
Digitale Media<br />
“Dan moet ik meteen denken aan Jack Johnson,<br />
Banana Pancakes. Maar dat gaat weer<br />
over de regen.Van het nummer Mesmerized<br />
<strong>van</strong> Faith E<strong>van</strong>s krijg ik zin in de zomer. Het<br />
is een nummer waar ik op de middelbare<br />
school naar luisterde. Als ik dat nu hoor denk<br />
ik weer helemaal aan die onbezorgde tijd<br />
waarin je niets hoefde en alle tijd had.”<br />
Angela Bouwman, Organisatiewetenschappen<br />
“Ik heb geen speciaal lentenummer maar ik<br />
luister nu veel naar het laatste album <strong>van</strong><br />
N.E.R.D. – gewoon vrolijke muziek met leuke<br />
deuntjes, dat doet het altijd goed.”<br />
Paul Goiser, Supply Chain Management<br />
Film<br />
Lifestyle .17<br />
Er waren tijden dat personages in Martin Scorsese films nog niet om de suikerpot<br />
konden vragen zonder minimaal zes keer fuckin’ te zeggen. Zijn nieuwste film, Hugo, is<br />
een stuk kindvriendelijker.<br />
Hugo vertelt het verhaal <strong>van</strong> Hugo Cabret, een twaalfjarig jongetje dat stiekem in een<br />
treinstation woont. Hij repareert een automaton, een mechanische man, die een boodschap<br />
<strong>van</strong> zijn overleden vader bevat. De zoektocht naar onderdelen voor de machine<br />
brengt hem in contact met Georges Méliès, een pionier <strong>van</strong> de Franse cinema.<br />
Hugo is gefilmd in 3D en dat levert prachtige beelden op. Toch ontwikkelt het verhaal<br />
zich erg traag. Pas wanneer Hugo ontdekt dat Méliès een filmmaker is, krijgt de film<br />
vaart en karakter. Want Hugo is eigenlijk een film over films, een eerbetoon aan het<br />
fantasierijke werk <strong>van</strong> Méliès en de cinema in het algemeen.<br />
Als eerbetoon is Hugo zeker geslaagd. Maar als familiefilm faalt de film op veel punten.<br />
Het verhaal is erg clichématig, en de scènes met Sacha Baron Cohen als stations agent<br />
zijn te flauw voor woorden. Ook de hoofdrolspeler, Asa Butterfield, overtuigt niet. Hij<br />
acteert houterig en eendimensionaal. En waarom spreken alle inwoners <strong>van</strong> Parijs in<br />
godsnaam bekakt Engels? Daarnaast is het camerawerk inderdaad prachtig, maar de<br />
beelden <strong>van</strong> Parijs hebben een hoog ansichtkaartgehalte.<br />
Het is prijzenswaardig dat Scorsese met Hugo nieuwe paden betreedt. Maar overtuigen<br />
doet hij niet. Eén ding is duidelijk: de gelauwerde regisseur is geen kinderman.<br />
Bart Smout<br />
Game<br />
Geen<br />
kindervriend<br />
Het is tijd voor tegengas. Mass Effect 3 krijgt vrijwel unaniem een negen tot een tien<br />
toebedeeld door het gamejournaille. Een emotionele achtbaanrit, schreef iemand zelfs.<br />
Wát?<br />
Nee, het is geen slechte game. Het derde deel uit de action RPG-reeks over de ruimteavonturen<br />
<strong>van</strong> luitenant John Shepard, biedt in essentie hetzelfde pakket als zijn twee<br />
voorgangers. Een prima cover-based shooter in een goed uitgedacht universum. Daarbij<br />
draait alles om keuzevrijheid en de vraag of je de good of de bad guy wilt spelen. Zo kun<br />
je je save-games uit vorige delen importeren. De game onthoudt dus alle beslissingen die<br />
je voorheen gemaakt hebt – en het verhaal vormt zich naar jouw nukken. Tot het einde<br />
dan, dat welgeteld bestaat uit drie varianten aan gekleurde explosies. Daar heb je dan drie<br />
keer dertig uur in gestoken. Keuzevrijheid, my ass.<br />
Het verhaal <strong>van</strong> Mass Effect 3: een ras aliens, de Reapers, staat op het punt om het universum<br />
uit te roeien. En na twee games is dat moment eindelijk gekomen. Dat betekent<br />
dat onze hoofdrolspeler <strong>van</strong> planeet naar planeet raast om de rassen te verenigen en<br />
alles en iedereen te redden. Time is of the essence, dus. Maar dat tempo is meteen ook<br />
het euvel. Je wordt als speler constant emotioneel gechanteerd met shortcuts. Zo komt<br />
elk karakter uit de afgelopen games plichtsgetrouw even voorbij. Dat moet een feest<br />
<strong>van</strong> herkenning zijn, maar voelt vooral geforceerd. En als een personage sterft is het<br />
recept simpel: strijkorkestje, de hoofdrolspeler krijgt een gepijnigde close-up, en dat<br />
was het dan. Dat is geen achtbaanrit, dat zijn botsautootjes.<br />
In ‘t kort: Mass Effect 3 is een vermakelijk actiespel dat probeert ethische patstellingen<br />
bloot te leggen, en daar soms behoorlijk goed in slaagt.<br />
Maar een negen-en-een-half? Nee. Tom <strong>van</strong> Nuenen<br />
Meer recensies op UniversOnline<br />
Hugo<br />
Regie: Martin Scorsese<br />
Geen achtbaanrit,<br />
maar<br />
botsautootjes<br />
Mass Effect 3<br />
Playstation 3, PC,<br />
Xbox 360<br />
Univers<br />
22 maart 2012
18. Science & School<br />
text Charlotte <strong>van</strong> Raak illustration Bas <strong>van</strong> der Schot<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
New examination policy:<br />
end of the mercy marks<br />
For some time now, the quality of<br />
exams in higher education has been<br />
subjected to heavy criticism in the<br />
media. At TiU, a new examination<br />
policy framework is being set up.<br />
What does this system entail?<br />
The ‘saving six’ became the subject of intense debate<br />
after research by a couple of journalism students,<br />
who looked into bad practices in higher education,<br />
became public. The research turned out to be unrepresentative<br />
for the entire education system, but the<br />
underlying question still remains rele<strong>van</strong>t: how does one monitor<br />
the quality of examinations?<br />
The various schools at TiU differ a lot when it comes to quality<br />
of grading. When comparing their various examinations regulations,<br />
it turns out that Law students will be less tempted to try<br />
their luck at a resit than students of other schools. The grade<br />
that counts is the grade that was acquired last.<br />
At the School of Humanities, various regulations apply to various<br />
courses. Only Liberal Arts students will see their higher grade<br />
<strong>van</strong>ish when their resit turns out to be less successful. According<br />
to Olga Zweekhorst, Manager Educational & Research Institute<br />
and secretary of the Examination Committee of the School of<br />
Humanities, this can be attributed to the way how students make<br />
use of their resits. “Resit regulations have been uniformly established.<br />
Because the Liberal Arts students took resits far more<br />
often than any other group of students, even when they had already<br />
passed, the work pressure for teachers became too high.”<br />
New policy<br />
In 2011, a working group was set up at the university, assigned to<br />
come up with a proposal to develop a general university-wide<br />
framework for an examination policy. Minimum requirements will<br />
be developed for exams. This should ensure the improvement<br />
of the quality of examinations in all courses. The new guiding<br />
principles for examinations are validity, reliability and transparency.<br />
Exams will have to correspond with educational goals and<br />
should, as a measuring instrument, provide reliable results. Apart<br />
from that, both teachers and students should be able to obtain<br />
the information necessary for grading and sitting an exam.<br />
The need to strengthen the examinations policy is, according to<br />
Zweekhorst, caused among other things by the recent negative<br />
publicity concerning a few Hogescholen (Higher Education Institutes).<br />
More and more, it has become important to guarantee<br />
and monitor the quality of education. Zweekhorst also expects<br />
students to definitely profit from the increased transparency of<br />
exam regulations.<br />
Not too strict<br />
Olga Zweekhorst does warn that a situation could arise in which<br />
this examinations framework is made compulsory, and would tie<br />
the hands of the teachers. “Education should be dynamic and<br />
stay that way. Uniform guidelines on grading exams and theses<br />
will give students a better idea of what’s expected of them. However,<br />
that doesn’t mean that all exams should faithfully adhere<br />
to one and the same mould. Such a rigid system contains the risk<br />
that the system in question may be unsuitable for the course or<br />
the students themselves. Offering a variety of types of exams,<br />
such as written and oral exams, assignments, multiple choice<br />
and essay questions, ensures that students won’t be judged<br />
badly overall for not scoring well in one specific type. “For teachers,<br />
it’s also important”, says Zweekhorst, “to retain a certain<br />
level of freedom to choose the way in which they measure the<br />
level of knowledge their students have acquired.”<br />
She also thinks it’s unnecessary to, as a rule, submit each exam<br />
to the examinations committee. Rumors about teachers who<br />
deliberately award higher or lower grades in order to avoid any<br />
discussion with students are not applicable to <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong>,<br />
she thinks. It is indeed conceivable that a situation could arise in<br />
which students are tempted to pressure the teacher into giving<br />
them a higher grade. “I can however not imagine a single teacher<br />
going along with that. It does not fit into the general culture at<br />
<strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong>.”<br />
A new examination system is already well on its way. It will be<br />
implemented gradually. In five years all courses should have a<br />
model of specifications, by means of which teachers are able to<br />
draw up and assess examinations. The end of the mercy mark is<br />
nigh.
Masterpiece<br />
First some talking, then<br />
some shooting<br />
You’ll think twice before starting a war. Especially in a democracy,<br />
you would expect decision-making about participating in<br />
military action to involve some heated debate in parliament. But<br />
that’s not always the case, according to jurist Anamarija Kristic’s<br />
PhD thesis.<br />
Kristic has analyzed the decision-making process leading up to<br />
three Dutch military operations. The result of her analysis can be<br />
read in her PhD thesis, De Staten-Generaal en de inzet <strong>van</strong> de<br />
Nederlandse krijgsmacht (The States General and the deployment<br />
of the Dutch armed forces). The decision-making leading<br />
up to operations in Kosovo and Afghanistan were reconstructed<br />
with the aid of parliamentary documents. Kristic concludes that<br />
in all cases, the Dutch Lower Chamber was less than critical.<br />
“Political parties are often convinced of the desirability of participating<br />
in the preliminary phase, behind closed doors. This<br />
leads to a lack of substantive and substantial opposition during<br />
the subsequent decision-making process”, Kristic writes. Right,<br />
backroom politics then. No real opposition to speak of. With as a<br />
consequence that parliament becomes an obedient body.<br />
Eureka!<br />
Cops count<br />
More blue on the streets! No, it’s not<br />
the new slogan of the Smurfs, but an<br />
often-heard government statement,<br />
referring to the color of Dutch police<br />
uniforms. The question is: is it any use?<br />
It is, answers Ben Vollaard, who specializes<br />
in Economics of Crime. His research<br />
shows that if one percent more policemen<br />
would be patrolling the streets, this will<br />
reduce crime rates with one percent. It<br />
does matter where and when these officers<br />
are deployed; randomly pulling some<br />
extra police officers out of a hat is of no<br />
use whatsoever. A proper anti-burglary<br />
lock remains the best option, though,<br />
reducing burglary rates with 25 percent.<br />
No future for old guilder<br />
Well, what a surprise. A report by the<br />
Dutch Freedom Party PVV – known for<br />
their anti-European stance – concluded<br />
that it would be better to revert to our<br />
pre-euro currency, the guilder. Professor<br />
of Financial Economics Sylvester Eijffinger<br />
says the report is riddled with inaccuracies.<br />
There are far too many uncertain factors<br />
which would prevent a proper costbenefit<br />
analysis. The only thing the top<br />
economist knows for sure is that a return<br />
to the guilder would result in a decrease<br />
in export and a great decline in the level<br />
of prosperity. And that hardly sounds like<br />
a positive recommendation.<br />
Old people matter<br />
All those ageing seniors, what are we<br />
supposed to do with them? They cost<br />
a lot and hardly bring in any money. Not<br />
so, say sociologists Levi <strong>van</strong> den Bogaard,<br />
Kène Henkens and Matthijs Kalmijn. They<br />
compared two groups of people: pensioners<br />
and people who continue to work.<br />
It is, however, the case that the Lower Chamber formally speaking<br />
has no voice in matters concerning the decision to participate<br />
in military efforts. Article 100 in the Dutch Constitution<br />
does however state that the Lower Chamber must be informed<br />
beforehand by the government. This has cemented the idea<br />
that everything will be all right, as long as proceedings are in<br />
accordance with article 100. This does not stimulate a critical attitude,<br />
when in fact, parliament should properly analyze in depth<br />
the pros and cons of participating in a military operation. The<br />
debates on the three military missions were, according to Kristic,<br />
“very little concerned with substance and also rather lackluster.<br />
Apart from that, they seemed to take place just for form’s sake,<br />
to seal the deal....”<br />
International pressure also plays a big role in fueling this passive<br />
attitude, Kristic thinks. Because the Netherlands enjoys having<br />
a good international reputation, promises about participating in<br />
planned military operations are eagerly made. Kristic argues that<br />
in this way, a ‘point of no return’ is reached hastily, which makes<br />
it ‘politically unthinkable’ for the Netherlands to go back on a<br />
promise. In reality, discussion quickly becomes redundant.<br />
Their finding: pensioners invest much<br />
more in social capital. And that doesn’t<br />
refer to playing bridge and drinking excessive<br />
amounts of tea. No, many of them<br />
volunteer, do some sort of activity in care<br />
provision or are actively involved in social<br />
organizations. In that way, they make a<br />
valuable contribution to society. So next<br />
time you see grandma and grandpa, give<br />
them a pat on the back!<br />
Science & School .19<br />
Prime Minister<br />
Mark Rutte visits<br />
the Dutch police<br />
training mission in<br />
Afghanistan.<br />
Good riddance<br />
to old guilder<br />
Univers<br />
22 maart 2012
20. International<br />
text Sonia Kolasinska<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
Fishing for<br />
Chinese<br />
students<br />
On day one of the New Year, the university<br />
opened its own office in the<br />
city of Beijing. The <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong><br />
Support Office China was set up to<br />
cooperate more intensely with Chinese<br />
universities, and reel in more Chinese<br />
scholars in the process. Why is this<br />
specific oriental pond so attractive to<br />
fish in?<br />
China is one of the fastest-growing economies in the<br />
world, so it’s not surprising that it is increasingly<br />
attractive for European and American universities<br />
hunting for international students. But China is not<br />
the only pond that can be fished. Among the top most<br />
promising countries are Brazil, India, Indonesia and Mexico. Why<br />
did <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong> choose to intellectually conquer China<br />
instead of other booming countries? Philip Eijlander, Rector<br />
Magnificus, comments: “We already have a well-developed<br />
relationship with China. Every two years we go there to meet<br />
with representatives of Chinese institutions, but such visits are<br />
not enough. There are many more topics to be discussed, so<br />
opening a local office will hopefully save us a lot of effort.”<br />
Meanwhile, there are plenty of other fish in the seas on the other<br />
side of the globe. <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong> also closely cooperates with<br />
South America, especially with Brazil, but there are no plans of<br />
opening such an office there. Eijlander: “It’s still too early, and<br />
too expensive, to open offices in other countries. If this project<br />
proves successful after two or three years, we will evaluate if it’s<br />
worth continuing or expanding.”<br />
Necessary<br />
<strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong> is not unique in opening support offices<br />
overseas. Nuffic, an organization for international cooperation,<br />
has already opened so-called Netherlands Education Support<br />
Offices (NESOS) in many countries, including China. Will a new<br />
office unnecessarily overlap with the work of NESOS China?<br />
Eijlander thinks not: “NESOS China has an important role, but it<br />
is lobbying for all universities in the Netherlands. We want our<br />
office to work for <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong> exclusively and select the<br />
best students for our university.” Zhengyu Li, a PhD student at<br />
TiU, agrees that an additional promotion of <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong> is<br />
a good idea: “My university in Shandong is a partner with <strong>Tilburg</strong><br />
<strong>University</strong> and that is how I found out about it. But apart from<br />
students from few schools partnering with TiU, not many Chinese<br />
heard about <strong>Tilburg</strong>. Such a local office could be useful as a<br />
channel for advertising.”<br />
The support office (TiUSO) will not only benefit the Chinese<br />
students wishing to go abroad. In the future, it might also create<br />
more interesting opportunities for Dutch students. The means to<br />
do that would be to strengthen the relationships with alumni in<br />
China. “Because many of our alumni work in influential positions<br />
in Chinese companies, universities and the government, they<br />
can, for example, help in establishing scholarships for our students<br />
from Chinese companies”, the Rector hopes.<br />
First come, first served<br />
The competition is fierce. Many universities have already set<br />
fishing nets for top students in booming parts of the globe.<br />
Seeing the potential in fast growing economies, countries like<br />
US, UK, France and Germany are in a rat race, opening offices<br />
abroad. Since increasing pressure is put on the reputation of<br />
the universities and their researches, <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong> joined<br />
the competition by luring excellent students from China. PhD<br />
students seem to be particularly tempting for the university,<br />
not only because of their research skills, but also for financial<br />
reasons. Jacques <strong>van</strong> Vliet, an Academic Liaison Officer at Ti-<br />
USO China, explains: “Chinese government fully subsidizes PhD<br />
students going abroad. The Netherlands is the fourth receiver of<br />
students financed by China, but <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong> lags behind.”<br />
Chinese students more important?<br />
It is interesting that <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong> focuses on Chinese<br />
students so much. The opening of a whole new office in China<br />
sends a message that Chinese students are more important than<br />
students of different nationalities. Eijlander explains: “We are
not favoring Chinese students. We want to be an international<br />
university with international classrooms. However, TiU already<br />
has so many contacts in China that there is simply a practical<br />
need for such an office.” And when one sees the figures, it is not<br />
surprising that China is the main focus. Chinese students constitute<br />
about 20% of all international degree seeking students at<br />
this university.<br />
It might seem that the way European universities are attracting<br />
students from booming countries, deprives these countries<br />
from their own intellectual resources. However, the Chinese<br />
government is well aware of the potential of their students and<br />
imposes regulations to prevent the brain drain. For example,<br />
students granted scholarships are often required to go back after<br />
the graduation. However, not every PhD student from China<br />
receives a scholarship from the government. Zhengyu is one of<br />
the students who are here on different conditions: “I applied for<br />
a research master directly to <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong>, without applying<br />
for a scholarship from the government. The students who do<br />
sign such an agreement have to return to China afterwards.”<br />
Regardless of such limitations, Chinese students might not even<br />
want to stay in the Netherlands. Working here is not a piece of<br />
cake when you come from outside the sanctum of Europe. Visas<br />
for non-EU students are only for studying. Moreover, obtaining a<br />
work permit is the responsibility of a company. <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong><br />
often has to unhook captured students after their graduation.<br />
“Currently, about 90-95% of our students from China go back<br />
home. They are welcome to stay, but experience shows that<br />
most of them decide not to,” says Eijlander. This is not the case<br />
with Zhengyu. He is one of the few who wish to stay in Europe:<br />
“I will not return to China any time soon. I want to see what an<br />
international job market has to offer, and then perhaps go back<br />
after few years,” says the student.<br />
International .21<br />
Picture a cock cooking<br />
something fresh<br />
Column<br />
A joke written in<br />
Dunglish<br />
An English student, Martin, and a Dutch student, Martijn,<br />
meet on campus before a symposium. They both are about to<br />
give a presentation.<br />
Martijn asks Martin: “How late do you start with your presentation?”<br />
Surprised, Martin kindly responds that he certainly is<br />
not late with his presentation and informs his co-student that<br />
it starts according to schedule. Martijn, his eyebrow raised,<br />
ensures that he never implied his colleague’s presentation to<br />
be late, and simply asks when Martin will take the floor.<br />
“Because my presentation starts at half past two”, says Martijn.<br />
“That is absolutely impossible!” objects Martin. “My presentation<br />
starts at half past two! Your presentation was supposed<br />
to be an hour before mine.”Martijn doesn’t give up too easily<br />
and replies: “Nonsense. I am graduated from one of the best<br />
high schools in the country, so I should know what I’m talking<br />
about.”<br />
The two students are certainly in a pickle, but they managed<br />
to clarify the misunderstanding by pulling out their ahendas<br />
and checking that, indeed, Martijn starts at 1.30 pm and Martin<br />
starts an hour later. When the air is cleared again, Martin<br />
offers Martijn to go for lunch after the symposium. “That’s a<br />
good ID!” the Dutch student enthusiastically replies. ” Let’s<br />
meet here after your presentation and go to Academia. A kok<br />
always prepares something fresh there. Success!”<br />
The English student did not fully comprehend how Martijn<br />
was so sure about the success of the presentation before it<br />
even started. Nor could he picture a cock cooking something<br />
fresh.<br />
Sonia Kolasinska<br />
is a third-year<br />
Liberal Arts<br />
student.<br />
Univers<br />
22 maart 2012
22. International<br />
text Sonia Kolasinska<br />
Univers<br />
22 maart 2012<br />
Tighten your belt,<br />
apply for a Master<br />
The Dutch government is cutting firmly<br />
in higher education budgets. In<br />
other words: students receive smaller<br />
student grants. Research by the Studentenbureau<br />
has shown that approximately<br />
three quarters of all Dutch<br />
students doubt whether they’ll do a<br />
Master program for this reason.<br />
Are you one of the students who are seriously considering<br />
surrendering with a bachelor diploma in your<br />
hand? Or moving to Scandinavia? If you live away<br />
from home, you receive about €260 a month. We<br />
know how pleasant it is to have this amount magically<br />
appear on your bank account, and we know it won’t be easy<br />
without it. But don’t let the government discourage you from<br />
pursuing your education! We’ll give you tips on how to earn that<br />
money back. If you follow the guidelines correctly, you become<br />
independent of any governmental support.<br />
Go to the supermarket’s fruit stand and find grapes. Put one<br />
grape in a plastic bag and drop it on the scale. It is not sensitive<br />
enough to detect your purchase, so it will print a sticker with 0<br />
grams (and €0). Do the same with another single grape. Repeat<br />
the procedure for about fifty times and you’ve got yourself a free<br />
lunch. Tip: it also works with peanuts and cherry tomatoes.<br />
Saves up to €60 per month (depending on how patient the shop<br />
assistant is)<br />
If you have a younger sibling, play “toss a coin” with them. The<br />
key to your success is setting this simple rule: “If it’s heads, I win.<br />
But if its tails, you lose”. Remember to set a monetary prize for<br />
each victory.<br />
Saves up to €10 per month (depending on how patient your<br />
sibling is. Or how much pocket money your parents can afford).<br />
If you are a younger sibling, say to your older brother/sister: “I<br />
bet you that I can keep two coins on my closed eyelids for 10<br />
minutes without dropping them. If I manage,<br />
I can keep the coins.” When they agree<br />
in hope of some entertainment at your<br />
expense, put the coins on your eyelids<br />
and keep them there for 10 minutes. Or<br />
for 30 minutes, until they get bored. Or for a<br />
few seconds just to mislead them, and run.<br />
You’re younger and fitter, so they most<br />
probably won’t bother to chase you.<br />
Saves up to €20 per month (depending<br />
on how fit your sibling is. Or how bored.)<br />
Unfortunately, you’ll have to tighten your<br />
belt. Do it as tight as you can, so it is<br />
impossible for any feeling of hunger to<br />
surpass the pain in your lower belly.<br />
Saves €70 per month<br />
Camp outside the supermarket and<br />
wait for an elderly woman to come out<br />
with heavy grocery bags. Offer to help<br />
carrying them to her bike. If she kindly<br />
refuses your offer, take the bags anyway.<br />
If you’re lucky, she won’t call the police.<br />
If you’re luckier, she will pay you for your<br />
kindness.<br />
Saves €25 per month (depending on<br />
how many single grapes the woman has<br />
to carry)<br />
In the middle of the day when the traffic<br />
is heavy, stand next to the road with a<br />
bucket filled with soap and water. When<br />
a car stops for the red light, approach<br />
and take action. If a driver shakes his<br />
head indicating that he doesn’t want<br />
his windshield to be washed, pretend<br />
that you haven’t noticed (the sunlight’s<br />
reflection blinded you). If he turns on the<br />
wipers in a more explicit disapproval of<br />
your service, make more effort and wash<br />
the windshield in between the moving<br />
wipers. Before the light turns green, he<br />
will be so impressed that he will just have<br />
to pay you.<br />
Saves up to €30 per month (depending<br />
on how long the red light is on).<br />
During a lecture allow your eyes to become<br />
misty and stare into the distance.<br />
When someone says: “I’ll give a penny<br />
for your thoughts”, take it literally. Tip:<br />
your girlfriend asks what you are thinking<br />
about quite often, doesn’t she?<br />
Saves up to €45 (depending on how<br />
thoughtful you are).<br />
Note: it was not our intention to show<br />
you easy ways of making a living, so<br />
that you can stop studying anyway.<br />
The editorial office will not be held<br />
responsible for the decrease in the<br />
number of students, nor for the increase<br />
of the number of part-time<br />
windshield wipers in <strong>Tilburg</strong>.
Dolf <strong>van</strong> den Berg, Professor of<br />
Management in Education, was halfaware<br />
that he would receive an award<br />
on March 9. Due to the many formalities,<br />
he also knew that the decoration<br />
would be a royal one. And royal it was.<br />
Van den Berg was made a knight in<br />
the order of Oranje-Nassau. Not only<br />
because of his academic prowess in<br />
the field of educational innovation but<br />
also for his selfless community work<br />
as a volunteer at his local golf club.<br />
Van den Berg was nominated by both<br />
his golf club and his co-workers at<br />
TiasNimbas business school – more<br />
specifically by his colleague Mark<br />
Vermeulen. The professor is mostly<br />
known for inventing the AVI reading<br />
system, categorizing texts according<br />
to reading difficulty, and determining<br />
the literacy of students. Although the<br />
Hello<br />
Ni Hao Beijing!<br />
Minute of Fame<br />
Michiel Matthijssen (24), a master<br />
student in Quantitative Finance,<br />
is spending a semester in Beijing.<br />
Recently, China has become a hot<br />
topic in the context of the internet<br />
freedom debate. Michiel comments<br />
on the fact that in Europe, China has<br />
become synonym with censorship and<br />
limitations on citizen freedoms.<br />
Is our European image of China and<br />
Chinese citizens accurate?<br />
We often imagine Chinese citizens<br />
to be unaware of their situation, but<br />
this is not the case. My classmates<br />
and I think that students in general,<br />
know more about the rest of the<br />
world than we would expect. They<br />
also distance themselves from their<br />
AVI system was his most publicized<br />
achievement, Van den Berg sees the<br />
decoration more as an award for his<br />
whole body of academic work: “I have<br />
worked in the field of educational<br />
innovation for over 25 years, having<br />
published numerous internationally<br />
acclaimed papers in cooperation with<br />
the <strong>University</strong> of Louvain (Belgium).”<br />
Although 71 years of age, Van den<br />
Berg still teaches at TiasNimbas<br />
business school and has just finished<br />
work on his latest research paper.<br />
situation, by joking about blocked<br />
websites in China, for example.<br />
Does this knowledge make them<br />
more critical of their government?<br />
Stuff to do<br />
Column<br />
Feuten<br />
The university in Beijing is one of<br />
the main public universities in China,<br />
so it is expected to be supportive of<br />
the communist party. However, my<br />
classmates openly express their cri-<br />
The flower is the chosen symbol of the peaceful youth protest in the sixties and seventies.<br />
The exhibition Flower Power tells about the societal changes in those days. Through a<br />
boutique with flower power fashion, hits from back then, a teenager’s bedroom and unique<br />
historical picture material. Experience this dynamic epoch at the Limburgs Museum in<br />
Venlo. April 5th until January 6th 2013.<br />
Hurray, it is the start of the festival season soon! And it kicks off with Paaspop (Easter pop),<br />
a great three-day festival that combines pop, rock, theatre and dance. Go and see, among<br />
others: Racoon, Chagall, Selah Sue, The Umbilical Brothers, Peter Pan Speedrock, Trollfest,<br />
Triggerfinger and Within Temptation, and The Wombats. 6/7/8 April, Schijndel.<br />
If you haven’t seen its colorful countryside and the bulb fields, then you haven’t really seen<br />
the Netherlands. Experience this spring (April!) in all its glory on a bicycle amid the tulip<br />
fields. There are special orange bikes for hire at the Keukenhof. For €8,50 incl. map with<br />
several cycling routes. How to get there and more info: keukenhof.nl.<br />
What’s in the world .23<br />
edited by Sonia Kolasinska<br />
Floris elected to join Dispuut Nosferatu, the shadiest student<br />
fraternity. His hazing ritual was typically terrifying: film <strong>Tilburg</strong><br />
vampires as they returned from feasting. Some vampires<br />
used tunnels; others, ‘overgrounders’, crossed the train tracks,<br />
traversing the waste-ground flanking de Medeklinkert on their<br />
way to sheds and warehouses in Oud-Noord. He hid in shadows,<br />
awaiting the undead at 4 am. At 4.28, a group of strigoi 1 floated<br />
past. To his utter horror, he recognized an evilly sated Professor<br />
Cartwright, fresh blood trickling from his sneering lips.<br />
Andrew Cartwright teaches English at the Language Center<br />
1 Strigoi were vampirelike creatures originating from Romania that were<br />
believed to be the spirits of deceased people who had led troubled lives<br />
tique of Chinese government behind<br />
the closed doors of a classroom, but<br />
in public they accept things as they<br />
are. For example, they are critical<br />
of the internet censorship, but they<br />
never say anything about it outside<br />
the safety of a small group.<br />
Speaking of internet... A recent<br />
argument in Europe against SOPA<br />
and PIPA laws is that they will make<br />
internet as censored as in China.<br />
Do you think this comparison is accurate?<br />
I don’t think so. I agree that internet<br />
should be free, but SOPA and PIPA<br />
will censor it. If movies and music<br />
are still available, just not free of<br />
charge, you cannot say that this<br />
resembles Chinese censorship. The<br />
Chinese government blocks websites<br />
for political reasons, and not to protect<br />
copy rights.<br />
Univers<br />
22 maart 2012
International starts here<br />
Fishing for Chinese students<br />
Tougher grading system<br />
no. 10<br />
March 22, 2012<br />
Spring is<br />
in the air<br />
Independent <strong>magazine</strong> of <strong>Tilburg</strong> <strong>University</strong>
Change language