Tekst - Vlaams Parlement

403 (1992-1993) - Nr. 5 1 14 1
de gebouwen (bijvoorbeeld horecazaken) hun functie kunnen
blijven behouden, maar dat die vergunning wanneer ze afgelopen
is, niet zal worden verlengd. De bedrijven moeten dan
worden geherlokaliseerd. De gebouwen kunnen wel als
woonhuis blijven bestaan, en men kan er instandhoudingswerken
aan uitvoeren. Die zijn namelijk niet vergunningsplichtig.
Volgens een vertegenwoordiger van het Instituut voor Natuurbehoud
is het landbouwgebied door het duinendecreet
beschermd tegen de inplanting van zonevreemde gebouwen.
Daarom was het opnemen van het voor de duinen belangrijk
landbouwgebied in het duinendecreet zeker verantwoord
Tijdens de bespreking werd ook opgemerkt dat er blijkbaar
heel wat bouwvergunningen werden afgeleverd in de periode
tussen de aanneming van het duinendecreet en het van kracht
worden van het besluit van de Vlaamse regering. Er wordt
gesteld dat bij het opmaken van de perceelsgewijze inventaris
nauwlettend moet worden onderzocht of er hier geen onregelmatigheden
zijn gebeurd. Zo moet worden nagegaan of
de wachttijd van twintig dagen na het afleveren van de bouwvergunning
wel werd gerespecteerd.
In dit verband wordt door een lid opgemerkt dat op het
grondgebied van Koksijde, blijkbaar een terrein niet werd
opgenomen in het besluit, omdat het voorbestemd was voor
een project van ,,Domus Flandria”. De vertegenwoordiger
van het Instituut voor Natuurbehoud antwoordt hierop dat
een stukje duinweide (langs de Koksijdeweg) ten zuiden van
het Kerkepannebos uit de afbakening van het beschermd
duingebied werd gelicht. De reden hiervoor is dat in de
beheerscommissie van de domaniale natuurreservaten ,,de
Westhoek” en ,,de Houtsaegherduinen” vernomen werd dat
het sociaal huisvestingsproject ,,Domus flandria” hier - het
gaat eigenlijk over het grondgebied De Panne - reeds over
een bouwvergunning beschikte en dat de uitvoering ervan
ging aanvangen nog voor het uitvoeringsbesluit kon worden
goedgekeurd door de Vlaamse regering.
Uit een nadere bestudering van de kaarten met de oorspronkelijke
voorstellen van het Instituut voor Natuurbehoud
en het uiteindelijke besluit van de Vlaamse regering blijkt
inderdaad ook dat enkele terreinen uit de beschermingszone
werden gelicht, omdat ze uiteindelijk niet in de maritieme
duinstreek bleken te liggen, zoals die in de kaartbijlagen bij
het duinendecreet is omschreven. De vertegenwoordiger van
het Instituut zegt dat bij het opmaken van de eerste inventaris
van te beschermen stukken, in het voorjaar van 1993 nog
niet duidelijk was, hoe het decreet de maritieme duinstreek
zou omschrijven. Pas later is gebleken dat men dit op basis
van de bodemkaart zou doen.
Voor Knokke-Heist was er in dit opzicht een bijkomend
probleem voor het terrein van de weiden rond de vuurtoren.
De grenslijn tussen Duin- en Polderstreek werd op de Bodemkaart,
ter hoogte van bebouwing en vergravingen, onderbroken.
Om de afbakening van de Duinstreek in het decreet
sluitend te maken, werden de onderbrekingen opgevuld door
de twee meest naburige punten van de duinstreekgrenslijn
onderling te verbinden door een streep te trekken die het
best overeenstemt met de kromming van de grenslijn op de
bodemkaart en met als bijkomende referentie de grondwaterkwetsbaarheidskaart
(waarop de hydrologische duinstreek is
aangeduid). Door deze werkwijze werden ,,de weiden rond
de vuurtoren” met een strookje geamputeerd.