Tekst - Vlaams Parlement

403 (1992-1993) - Nr. 5 [ 18 1
geeft over o.a. de financiële gevolgen. Op basis van dit openbaar
onderzoek moet een definitief oordeel over de te beschermen
gebieden en mogelijke schadevergoedingsregelingen
gevormd worden. Dit kan leiden tot wijzigingen van het
decreet of van het beschermd gebied, in positieve en/of negatief
zin. Maar of deze wijzigingen nodig zijn of niet, en
vooral in welke richting en mate, zal - ook voor de decreetgever
- na en op basis van het openbaar onderzoek moeten
bepaald worden. ”
III. GEDACHTENWISSELING MET DE BEVOEGDE
AMBTENAAR VAN RUIMTELIJKE ORDENING
De heer G. Braeckman, Hoofdingenieur-directeur Ruimtelijke
ordening West-Vlaanderen geeft een toelichting bij
de werkzaamheden van zijn diensten rond het beschermingsbesluit.
Op 6 oktober 1993 heeft de minister van ruimtelijke ordening
aan zijn administratie gevraagd om het besluit van de
Vlaamse regering dat maritieme duinengebieden beschermd
te toetsen aan de gegevens die uit de sector van de ruimtelijke
ordening voor deze gronden bekend zijn. Zo werd gevraagd
hierop de toegekende bouw- en verkavelingsvergunningen
en de algemene en bijzondere plannen van aanleg te projecteren.
Ook moest worden nagegaan wat volgens het gewestplan
de bestemming is van de door het besluit beschermde
gebieden.
De in het besluit op schaal l/lOOOO aangeduide beschermde
duingebieden en voor het duingebied belangrijke landbouwgebieden,
kregen elk per gemeente een dossiernummer. Die
gebieden werden dan overgebracht op kadasterschaal 1/2500.
Dit is de schaal die gebruikt wordt voor de werkkaarten van
de provinciale directie van ruimtelijke ordening.
Op die kadasterkaarten zijn alle verleende bouw-en verkavelingsvergunningen
en ook de plannen van aanleg vermeld,
zodat onmiddellijk kan gezien worden welke elementen van
ruimtelijke ordening van toepassing zijn op de beschermde
gebieden.
Op de kadasterplan werd ook een
gegeven van de gewestplanzonering.
marginale aanduiding
Uiteindelijk werden alle beschermde gebieden aangebracht
op 101 kaarten op kadasterschaal. Deze kaarten werden aan
de minister van ruimtelijke ordening overgemaakt op 4 november
1993.
Bij het omzetten van de kaarten van schaal l/lOOOO naar
schaal 1/2500 stootte men op een aantal moeilijkheden, omdat
de beschermde gebieden niet altijd correspondeerden met
kadastrale afbakeningen of met fysisch waarneembare begrenzingen.
Bij het overschakelen op de andere schaal kan
men dan vaststellen dat op sommige plaatsen de grens van
het beschermd gebied door percelen loopt of dat de grens
niet noodzakelijk samenloopt met de begrenzing van de gewestplannen
enzovoort. Het blijkt ook dat er heel wat versnipperde
stukken zijn. Er zijn ook gebieden die penetreren
in woonzones. Het is de vraag of dit laatste wel binnen de
filosofie van het duinendecreet past.
Er werd ook vastgesteld dat geïsoleerde gebouwen binnen
beschermde gebieden uit het beschermd gebied werden gelicht.
Wanneer het om onbewoonde verkrotte gebouwen
gaat, is dit zonder aanwijsbare reden gebeurd. Men kan hier-