nov/dec - Academisch Genootschap

24
Terugblik op Quo Vadis
Wat er bereikt is in de periode
september 2003 tot mei 2009
Van tijd tot tijd bekruipt het Academisch Genootschap
een drang tot herstructurering. In
1990 deed een Commissie Organisatie Onderzoek
een aantal strategische aanbevelingen in
een rapport onder de titel Het AG van de Toekomst.
Dit leidde onder andere tot verbetering
van de financiële positie van het AG. Zie daarover
pag. 101 van het groene lustrumboek van
1995.
Na de eeuwwisseling was er opnieuw de overtuiging
dat het anders en beter moest. Het AG
verschafte zich vernieuwde statuten, waarin
onder andere werd voorzien in een bestuursondersteunende
instantie, genaamd Beleidsadviesraad,
al spoedig afgekort tot BAR. Als
headhunters werden twee ereleden ingeschakeld,
die vijf AG-leden ) bereid vonden als beleidsadviseurs
op te treden.
Op basis van een door het bestuur geformuleerde
probleemstelling werd de kersverse
BAR gevraagd na te denken over de toekomst
van het AG, en daarover te adviseren. Dat
denkwerk resulteerde in de nota Quo Vadis,
met instemming begroet door de Ledenvergadering
van september 2003. Deze nota had een
alarmerend karakter. De BAR was van mening
dat het zonder ingrijpende hervormingen op
den duur slecht met het AG zou aflopen, vanwege
de vergrijzing, het teruglopende ledental
en de daarmee samenhangende erosie van onze
financieel-economische basis.
Quo Vadis was gedurende zes verenigingsjaren
de geautoriseerde richtlijn voor het lange
termijn beleid, namelijk van september 2003
tot mei 2009.
In mei 2009 werd op initiatief van de actiegroep
AG 2.0 wederom een geactualiseerde
toekomstvisie aan de Ledenvergadering aangeboden.
Daarmee werd Quo Vadis als lei-
draad vervangen. De toekomstschets van AG
2.0 draagt (toevallig?) dezelfde titel als het rapport
van 1990: Het AG van de Toekomst. Om
de ideeën van AG 2.0 op waarde te schat-ten is
het van belang om na te gaan wat er in de afgelopen
zes verenigingsjaren terecht is gekomen
van de vorige richtlijn, zoals die in Quo Vadis
werd aangegeven. Dat zullen we doen aan de
hand van vijf thema’s die in Quo Vadis centraal
stonden: herstel van de socië-teitsfunctie, ledenwerving,
communicatie, externe relaties en
bedrijfsvoering.
Herstel van de sociëteitsfunctie
Doelstellingen volgens Quo Vadis: accentverschuiving
van de onder het AG ressorterende
activiteitgroepen naar het AG als geheel, bevordering
van ‘aanloop zonder afspraak’, creatie
van een AG ‘woonkamer’ als permanent
beschikbare ontmoetingsruimte.
Dit is anders gelopen. Het accent is juist nog
meer komen te liggen op de zelfstandigheid
van de activiteitencommissies. Het AG is geevolueerd
van een sociëteitsvereniging tot
een cultureel genootschap, gestructureerd als
een federatie van clubs. Het AG-bestuur fungeert
in feite als een coördinerende instantie,
‘dienstverlenend’ aan de activiteitgroepen.
Het wij-gevoel op het overkoepelende AGniveau
is zeker niet toegenomen. Sommigen
menen dat deze situatie helemaal niet verkeerd
is, wat zou betekenen dat herstel van de sociëteitsfunctie
niet meer als opportuun moet worden
beschouwd. Anderen menen dat het streven
naar een authentieke sociëteitsvereni-ging
prioriteit moet houden en dat we moeten blijven
streven naar een sterkere identiteit van het
AG als geheel.
Ledenwerving
Doelstellingen volgens Quo Vadis: mobiliseren
van opinies en initiatieven van jongere leden,
ontwikkelen van wensprofielen van nieuwe
doelgroepen, actieve werving gericht op die
doelgroepen, gastvrije opvang van nieuwkomers.
Het bestuur en de activiteitencommissies hebben
met succes de opvang van kennismakers
verbeterd, waardoor een groter percentage
van hen daadwerkelijk lid wordt. Het is niet
gelukt systematische ledenwinst te boeken bij