Verslag

mogen in aanmerking genomen worden. Stopzetten van tweede
procedure na uitspraak CRvB is begrijpelijk, want andere uitspraak
door CRvB onwaarschijnlijk. CEDAW constateert dat tweede
verlofperiode (deels) na ratificatie lag en dat daarom
ontvankelijkheid bestaat.
De inhoud van de zaak
Wat betreft de inhoud wijst de Staat op betekenis woord ‘pay’ – dit
zou niet opgaan voor wisselende inkomsten van een zelfstandige.
De Staat legt uitvoerig de ratio achter de anti-cumulatiebepaling
uit: equivalentie beginsel (en suggereert ten onrechte dat de
hoogte van de uitkering samenhangt met de betaalde premie).
Wijst er voorts op dat omdat alleen vrouwen een
zwangerschapsuitkering kunnen krijgen er geen sprake zou zijn van
discriminatie. Voort claimt de Staat discretionaire bevoegdheid over
de uitvoering van art. 11 lid 2 (b); dit zou op
inspanningsverplichting wijzen, geen resultaatsverplichting. Ook zou
dit artikel geen directe werking kennen.
CEDAW oordeelde de zaak niet gegrond: het doel van art. 11 lid 2
(b) is dat alle werkende vrouwen gevrijwaard worden van
discriminatie op de grond van zwangerschap en bevalling. 3 Maar
verschillende regimes voor werknemers en self-employed zijn
toegestaan. Daarnaast is er beleidsvrijheid voor anti-cumulatie –
wijzend op de beleidsvrijheid om rekening te houden met
fluctuerend inkomen en daaraan gerelateerde premies.
CEDAW is dus mee gegaan in de discutabele redenering over het
equivalentie beginsel!
Drie leden hebben een afwijkende opinie: omdat Art. 11 lid 2 geen
Full pay noemt is er een zekere mate van discretionaire
bevoegdheid voor de Staat inzake hoogte van de uitkering. Het
anti-cumulatiebeginsel levert geen directe discriminatie op. Ze uiten
echter zorg om het effect van het zogenaamde equivalentiebeginsel
op deeltijders die daarnaast nog als meewerkende echtgenote
werken als ze samen meer uren werken dan voltijds werkende
werknemer die wel volledige uitkering krijgt. Mogelijk is hier sprake
van indirecte discriminatie. Ze doen de aanbeveling aan de Staat
om data verzamelen over aantallen vrouwen in deze situatie en als
er inderdaad meer vrouwen worden getroffen de anticumulatiebepaling
te herzien, de WAZ amenderen of een nieuwe
regeling te maken.
Communication No. 4/2004, Ms. A.S. v. Hongarije
Datum: 14 augustus 2006
3 Dit op zich belangrijke vaststelling. Zie ook E. Cremers, CEDAW doet uitspraak
in klacht tegen Staat der Nederlanden, SR december 2006 p. 371-374.
24