Open Monumentendag brochure 07 - UiT in regio Kortrijk

open MonuMentendag 2007 / 8
wonen in…
een roterij Met zicht op reigers
het verbouwen van industriële gebouwencomplexen tot lofts is ook in onze regio erg in trek. Vooral in kortrijk
zijn projectontwikkelaars duchtig aan de slag gegaan. langs de leie en langs het kanaal kortrijk-bossuit
worden voormalige fabriekspanden getransformeerd tot eigentijdse residentiële complexen. in harelbeke
inspireerden de in 1998 als monument geklasseerde banmolens de gentse Lofting Group.
‘Ik was meteen verliefd op het schitterende
uitzicht over de oude Leiearm. Maar je moet je
de site van toen heel anders voorstellen. Toen we
hier 8 jaar geleden toekwamen was dit een vuile,
verloederde hoek. De werken aan de Banmolens
waren nog niet begonnen en niemand wou de
roterij kopen,’ vertelt Mady. Samen met haar
partner Guido waagden ze de gok. nu wonen
ze in een prachtige loft die zij met afbraak- en
recuperatiemateriaal omgetoverd hebben tot een
gezellige, originele woning. Het romantische zicht
op de oude Leiearm en de reigers kregen ze er
gratis bij.
oude leiearM
Een paar jaar vooraleer de Banmolens aangepakt
werden, kochten Mady en Guido de roterij
naast de molens. Ze deden dit toen de prijs van
de roterij en de aanpalende schuur tot zowat de
helft gedaald was omdat er gewoon niemand
geïnteresseerd was. ‘Alles lag er hier zeer vuil
bij, maar wij zagen de mogelijkheden van de
oude roterij meteen. Mady was op zoek naar een
grote ruimte om stockkledij te verkopen en de
schuur, die eigenlijk bij de Banmolens hoorde,
was daarvoor geschikt. Die hebben we dus eerst
aangepakt. Tegelijkertijd hebben we een studio
van 25 m 2 ingericht omdat we meteen al op de
site wilden wonen. We zijn uiteindelijk 3 jaar in
de studio blijven wonen tot de verbouwingswerken
aan de eigenlijke roterij opgeschoten waren.
De schuur, die ook uitkijkt op de oude Leiearm,
verhuren we nu voor evenementen.’
De roterij dateert uit 1938, ze werd gebouwd
door het vlasbedrijf Vandewoestijne toen de vlasproductie
in de regio op haar hoogtepunt was.
Guido: ‘We hebben de constructie van de roterij
volledig gerespecteerd. Enkel een klein stukje dat
achteraf bijgebouwd was, hebben we gesloopt. Ik
ben zelfs op zoek gegaan naar authentieke ijzeren
roterijpoorten, want de oorspronkelijke waren
hier verdwenen. De creatie van de loft is eigenlijk
een verhaal van op zoek gaan naar materialen.
We hadden geen echt plan. Op de bovenverdieping
hadden we een mooie ruimte van 210 m 2 en
die hebben we beetje bij beetje ingevuld.’
art deco
Het resultaat is een groot open volume met veel
lichtinval en een uniek zicht op de oude Leiearm.
En, met een hoogst origineel interieur. Zo is
de enige afgesloten ruimte in de loft verstopt
achter een art-decogeveltje. ‘Die gevel dateert
van rond 1900. Hij hoorde bij de Harelbeekse
fotowinkel Fotolinde. Ik reed er voorbij toen ze de
gevel aan het afbreken waren en ik vroeg wat ze
ermee wilden doen. Wil je hem hebben? was het
antwoord en dat moesten ze mij geen twee keer
vragen. We hebben de gevel gebruikt om er de
logeerkamer mee af te schermen. We vonden dat
logés toch een beetje privacy verdienen.’
Voorts is het een en al transparantie in de loft.
De slaap- en de badkamer zijn afgesloten door
glasramen. Die ramen zijn afkomstig van een
appartement uit Parijs en van een huis waar
ze nieuwe ramen aan het steken waren. ‘Ik
reed er voorbij en ik vroeg of ik de oude ramen
mocht meenemen. Eigenlijk is de loft vooral uit
recuperatiemateriaal samengesteld. Materiaal
dat voor andere mensen zijn waarde verloren
had, als afval bekeken werd. Wij geven die oude
materialen een nieuwe bestemming. Om ze
te vinden moet je natuurlijk veel rondrijden en
rondkijken waar anderen niet kijken. je moet
naar afbraakwerken, en je moet af en toe wat
geluk hebben.’
kaasplanken
Enkele voorbeelden? De plankenvloer komt uit de
Rodenbachbrouwerij van Roeselare. De douche
bestaat uit een verbouwde, rechtop geplaatste
mazouttank. De verwarmingselementen zijn
industriële verwarmingsbuizen – Guido noemt
ze ‘elitebuizen’ – uit een oude Bekaertfabriek in
Vichte. Als verlichting worden koplampen gebruikt
die aan een beursstand zijn opgehangen.
De vloer in de slaapruimte bestaat uit planken
waarop vroeger kaas lag te rijpen.
Mady: ‘Aan alles hangt wel een verhaal. Zo is
ons kookeiland de oude winkeltoonbank van
de ouders van Guido. Ik zie het niet altijd zitten
als Guido met iets komt aandraven. Onze
keukenkasten bestaan uit een verzameling
transportbakken voor farmaceutische producten.
Toen Guido die bakken toonde kon ik er mij geen
keukenkasten bij voorstellen, eigenlijk wou ik een
cleane keuken. Maar achteraf ben ik zeer tevreden
met het resultaat. Het is een beetje wennen.
Als ik zeg dat ik bloembakken nodig heb, gaat
Guido niet naar een winkel. Hij fabriceert gewoon
iets, het is altijd een verrassing.’
Die bloembakken zijn de afgezaagde onderstellen
met voetjes van kleine opslagtanks.
Ze staan op het ruime terras dat uitkijkt op de
Leiearm. In een grote treurwilg op de oever zit
een reiger rustig over het water te turen. Mady:
‘We hebben hier twee reigers als vaste bezoekers.
Er zitten trouwens heel veel kikkers die af
en toe een fors concert geven. Sinds een tijdje
groeien er ook waterlelies, maar die horen hier
eigenlijk niet thuis. Blijkbaar wordt er van alles
in het water gedumpt. Wat de mensen thuis niet
meer kunnen beheersen wordt hier geloosd. Er
zitten ook exotische vissen en waterschildpadden.
De Dienst Waterwegen is daar niet mee
opgezet. Vroeger was de oude Leiearm een stuk
groter, maar bij de afbraak van een brug is alles
hier gedumpt. Hiernaast stond trouwens ook
een heel mooi oud gebouw, maar in de jaren ’70
en ’80 had men daar blijkbaar geen oog voor.
Met de gerenoveerde Banmolens, onze roterij
en de Leiearm die bijna volledig door bomen
ingesloten wordt, krijgt de site het cachet dat
ze verdient.’
Lieven Vanmarcke