1 I. HET ENIGE EN EEUWIGE TESTAMENT OF ... - De Evangelist

toe is, aantrekken, het sterken en door Jezus Christus oprichten, van zonde en van de
eeuwige dood verlossen en met het eeuwige leven begiftigen. Dit alles belooft God
van Zijn kant in het Verbond, en wil Zich daar onbeweeglijk aan houden, zodat wij
vast op Hem rekenen kunnen. Deze Zijn Goddelijke schat echter heeft Hij ons
geopend en aangeboden als ingesloten in dat ene, dat Hij noemt: het land Kanaän en
het gezegende zaad. Hij noodt en roept ons alzo door het Verbond om getroost tot
Hem te komen, Hem te genieten en te gebruiken, Jes. 55, Matth. 11.
Thans willen wij ook horen, wat Hij van ons vordert en verwacht.
“Gij nu”, spreekt God, “zult Mijn Verbond houden, gij en uw zaad na u in hun
geslachten.” “Wandel voor Mijn aangezicht en wees oprecht.” Wees getrouw en houd
u geheel aan Mij. Dit is onze bondsplicht en moet door ons gehouden worden. Hij
spreekt: “Gij zult Mijn Verbond houden”, dat is: gij zult Mij enig en alleen voor uw
algenoegzaam deel houden en Mij alleen met uw ganse hart aanhangen. Zo heeft het
ook Mozes in Deuteronomium uitgelegd, zeggende: “De Heere uw God zult gij
navolgen en Hem vrezen en Zijn geboden houden en Zijn stem gehoorzaam zijn en
Hem dienen en Hem aanhangen”, Deut. 13. Zo staat het ook juist in de bondswoorden
uitgedrukt: “Wandel voor Mijn aangezicht.” Dat wil zoveel zeggen als: bevlijtig u om
wel en recht voor Mij te leven. “Voor Mij”, zegt Hij in de betekenis van: naar Mijn
wil en welgevallen en niet naar uw goeddunken. Gods bedoeling is alzo deze gij zult
geheel uw leven, uw doen en laten naar Mijn wil richten. Wat echter de wil van God is
en hoe wij kunnen en mogen voor Hem wandelen, dat is: ons doen en laten naar Zijn
wil richten, legt Hij nog met duidelijke woorden juist ook in deze bondswoorden uit,
zeggende: “En wees oprecht”, dat is: behoorlijk, getrouw en heilig van wandel, dat is
onberispelijk voor Mij. Want in de eerste plaats een vast, louter geloof en daarbij een
onschuldig, vroom, heilig leven, dat is de oprechte, redelijke, trouwe, rechte, ja enige
wil en weg van alle heiligen, die zij voor God gewandeld hebben. Aldus betuigt ook
Mozes in Deuteronomium, zeggende: “Nu dan Israël, wat eist de Heere uw God van u,
dan de Heere uw God te vrezen, in al Zijn wegen te wandelen en Hem lief te hebben,
en de Heere uw God te dienen met uw ganse hart en met uw ganse ziel”, Deut. 10. Zo
spreekt ook de profeet Micha: “Hij heeft u bekend gemaakt, o mens! wat goed is; en
wat eist de Heere van u, dan recht te doen en weldadigheid lief te hebben en
ootmoediglijk te wandelen met uw God?” Micha 6. Zie, hier wordt aan geen
ceremonies, kerkpraal of menseninzettingen gedacht. Wat hebben wij echter meer
woorden van node: dit is ons in het Verbond opgelegd, en dit is ook de Godewelgevallige
godsdienst, dat wij de enige God in alle dingen en ten allen tijde, als de
enige alleen ware en rechte oorsprong van alle goed met vast geloof aanhangen:
eveneens, dat wij ons beijveren in een onschuldig en vroom leven naar Zijn
welgevallen en naar Zijn wil te leven. Want wie deze stukken niet of gering acht, zich
daarop niet toelegt, vreemde goden, troost of hulp naast of buiten de enige God zoekt,
ook goddeloos, roekeloos, schandelijk en boos leeft; en dan God met ceremonies,
kerkpracht, menseninzettingen en uiterlijke godsdienst, en niet alleen met geloof en
rechte innerlijke heiligheid, naar Gods woord, verzoenen en vereren wil; die is
schuldig aan bonds-breuk, gedraagt zich schandelijk tegenover God en wordt daarom
ook uit het Verbond en de erfenis gestoten, verworpen en te schande gemaakt,
voorzover en zolang hij in zijn boze gezindheid voortvaart, zich tot God niet bekeert
en zich verandert, dat is: weder naar Gods Verbond vraagt om dat te houden.
In deze twee korte Verbondsartikelen is vervat de gehele hoofdsom van het rechte
geloof en van de ware godsvrucht, ja het is wel zeker, dat van de oudste tijden af alle
20