Waarom ik Christus predik - Maasbach.com

Zijn Naam. Ik wist dat de Here mij geroepen had
om Zijn getuige te zijn. Tot in het diepst van mijn
ziel was ik bedroefd, toen ik dacht dat ik mijn
roeping niet meer geheel zou kunnen vervullen. Ik
huilde, toen ik eraan dacht, nooit meer goed te
kunnen zingen in het midden van Zijn gemeente,
tot opbouw van de gelovigen. Opnieuw bad ik: “O
God, vergeef mij dat ik mijn eigen weg ben
gegaan”.
Daar kwam de tweede stuurman binnen met een
grote, stevige, kromme naald met een nylondraad
eraan. Zonder te verdoven stak hij de naald van de
ene kant, dwars door mijn lip, naar de andere kant
en trok toen met de draad de lip bij elkaar, legde er
een dubbele knoop op, zodat ik met een touwtje
met afgeknipte eindjes door mijn lip rondliep.
Bij de dokter in Hongkong kreeg ik te horen dat
de stuurman een eersteklas job had verricht. Ook
vernam ik dat ik er geen spraakgebrek van zou
overhouden. De klap, die de Here mij gaf, of beter
gezegd, die de Here toeliet dat ik kreeg, was niet
tevergeefs. Ik wist dat ik de langste tijd had gevaren.
ALLE DINGEN WERKEN MEDE
TEN GOEDE
Ik stelde de scheepvaartmaatschappij aansprakelijk
voor het letsel dat mij was toegebracht en zonder
moeite gaf de verzekering mij een uitkering.
106
Die was zó ruim, dat ik van het geld direct een grote
evangelisatietent kocht met toebehoren, zoals een
geluidsinstallatie, platform, stoelen, enz. In deze
tent zijn heel wat zielen aan de voeten van Jezus
gekomen.
Mijn eerste tentmeeting zou ik hebben aan de
Kruiskade in Rotterdam. Natuurlijk wilde ik dit
graag organiseren met de bestaande Volle Evangelie
groepen. Ik had maar één doel en dat was de wereld
bekend te maken met de liefde van Jezus en Zijn
wonderbare kracht om te redden, te genezen en te
vervullen met de Heilige Geest.
Er waren twee groepen, maar als ik met de ene in
zee wilde gaan, dan wilde de andere niet. Ik zag dus
in dat de enige oplossing was, dat ik de campagne
onder mijn eigen naam zou houden, te zamen met
een broeder, die kleine samenkomsten in een kelder
hield.
Ik heb nog nooit de leiding van God gevoeld om
mijn tijd te moeten vullen en mij te moeten
bezighouden met onderlinge geschillen van
broeders. ìOf hij staat of valt, het gaat zijn eigen
heer aanî (Romeinen 14:4a). Het is de grootste
list van de duivel om dienaars van God bezig te
houden met het vormen van comités en het beleggen
van vergaderingen om de eenheid te bevorderen.
Ik heb er nooit een ziel door gered zien worden.
Wie de Bijbel leest, weet wat hij moet doen. Ik
heb een grote opdracht te vervullen, die God mij
107