Waarom ik Christus predik - Maasbach.com
Waarom ik Christus predik - Maasbach.com
Waarom ik Christus predik - Maasbach.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
aan de dag maken is, dat zij jongeren of anderen<br />
geen gelegenheid geven zich geestelijk te<br />
ontplooien. Men is bevreesd voor flaters die<br />
gemaakt kunnen worden, bevreesd voor bezoekers,<br />
die het er niet mee eens zouden kunnen zijn. Misschien<br />
is men ook wel bevreesd voor zichzelf,<br />
omdat, hoe vreemd het ook klinkt, het hart jaloers<br />
is. Daarom ook kon Saul een man zoals David, op<br />
wie de Geest des Heren rustte, niet verdragen.<br />
D<strong>ik</strong>wijls heb <strong>ik</strong> zelf ervaren, dat voorgaande<br />
broeders mij niet konden verdragen, omdat de<br />
Geest Gods op mij rustte. Ik weet en begrijp wat<br />
bijvoorbeeld Jozef en David doorgemaakt moeten<br />
hebben; Jezus Zelf heeft echter nog veel meer dan<br />
dat moeten doormaken.<br />
Het geloof weet dat ìalle dingen medewerken<br />
ten goede voor hen die God liefhebbenî<br />
Rom. 8:28. Het zal wel voor ons bestwil zijn, maar<br />
ten nadele van hen die bevreesd en jaloers zijn.<br />
LEIDING VAN GOD<br />
Op weg naar Glasgow, kregen we bericht dat er<br />
een hele nieuwe bemanning uit Noorwegen naar<br />
Glasgow zou komen en dat wij allemaal van het<br />
schip af moesten. Het vreemde was, dat <strong>ik</strong> me maar<br />
niet kon voorstellen dat <strong>ik</strong> er in Glasgow af zou<br />
moeten gaan.<br />
Zowel de hofmeester als de kapitein kwamen het<br />
78<br />
me aanzeggen. We zouden voor zes weken voor<br />
reparatie in Glasgow blijven. Iedereen had zijn<br />
koffers reeds gepakt, behalve <strong>ik</strong>. De Geest zei me<br />
duidelijk dat <strong>ik</strong> in Amer<strong>ik</strong>a het schip zou verlaten.<br />
Toen we met het oog op het afmonsteren allemaal<br />
naar de immigratiedienst moesten gaan, kreeg <strong>ik</strong><br />
tot verbazing van de kapitein en de hofmeester te<br />
horen dat één bemanningslid geen toestemming<br />
had om af te monsteren en dat was <strong>ik</strong>, de enige<br />
Hollander aan boord. Ik was in New York aan<br />
boord gekomen en ze moesten me ook weer<br />
terugbrengen naar de V.S.<br />
Toen de tweede kok, die zo vreselijk dronk,<br />
afscheid kwam nemen, kon hij niet nalaten zijn<br />
verbazing uit te spreken dat hij mij nooit één keer<br />
had horen vloeken. Dat <strong>ik</strong> niet dronk, of naar<br />
publieke vrouwen ging, vond hij al erg vreemd,<br />
maar dat <strong>ik</strong> niet vloekte was wel helemaal buitengewoon.<br />
Hieruit zien we hoe de wereld op ons let en<br />
hoe men ons in de gaten houdt.<br />
Deze keer gingen we met een geheel nieuwe<br />
bemanning naar Houston in Texas, waar <strong>ik</strong> zonder<br />
moeite afmonsterde en een paar heerlijke weken<br />
ging logeren bij mijn vriend en broeder in <strong>Christus</strong>,<br />
Ds. Wilson Estes in Galverston, dat daar vlakbij<br />
ligt. Vandaar ging <strong>ik</strong> na mijn vakantie met de bus<br />
weer naar New York om weer met een schip naar<br />
Bremen te vertrekken.<br />
Het was ditmaal een Amer<strong>ik</strong>aans Libertyschip<br />
79