Waarom ik Christus predik - Maasbach.com

niet Willemstad. Toen ze mij echter bij mijn kraag
vatten voelde ik dat het geen zin had me langer te
verzetten. Ik vond het verschrikkelijk jammer dat
er niemand was die een foto kon maken, want het
was de moeite waard geweest om te zien, hoe ik als
een misdadiger het land werd uitgezet.
Vanzelfsprekend had dit alles een achtergrond en
achteraf bleek dat de voornaamste reden voor de
weigering was: het opleggen van handen en het
bidden voor zieken.
Ik voelde geen leiding van Gods Geest om hierover
een actie te gaan voeren, zelfs niet om er enige tijd
aan te verspillen. Het was met mij uiteindelijk nog
niet zo gesteld als met Paulus en Silas, die gegeseld
en in de gevangenis geworpen werden. Ik begreep
dat hier zeer zeker misverstanden in het spel
moesten zijn. Als man van God twijfel ik er echter
nooit aan, dat “alle dingen - ook dit voorval -
medewerken ten goede voor degenen die
God liefhebben”.
Mijn campagnemanager, Leo Hendrickx, nam
met succes mijn plaats in als spreker tijdens de
campagne. Wij hebben vele berichten ontvangen
hoe God hem zegende en nabij was in zijn eerste,
hoewel noodgedwongen campagne. Het was ook
de laatste die hij ooit zou houden, want kort daarna
nam de Here hem tot Zich. Wij zullen nimmer deze
geliefde broeder vergeten en het werk dat hij voor
onze Stichting heeft gedaan.
Enkele jaren later kreeg ik van de autoriteiten van
Suriname wel vergunning om te landen en stond
men mij toe daar wel opwekkingssamenkomsten
te houden.
ONZE VERLEGENHEDEN ZIJN
GODS GELEGENHEDEN
Bij aankomst in Willemstad werd ik reeds door
de douane en de immigratie-autoriteiten opgewacht
met de mededeling dat ik slechts één week kon
blijven en dat ik steeds moest rapporteren waar
mijn verblijfplaats was met alle eventuele veranderingen.
Daarbij kreeg ik de speciale mededeling
dat ik daar geen samenkomsten mocht houden. Ik
was dit dan ook niet van plan, maar bezocht
daarom wel de samenkomsten van de “Church of
God”, waar ik een gezalfde boodschap van Christus
mocht brengen en de gemeente tot zegen mocht
zijn. Daar ik best wat vrije tijd kon gebruiken om
mijn stapels correspondentie af te werken, had ik
het voornemen om dit rustig in Willemstad te
doen, maar hoe wonderbaar is het, dat men zich als
dienstknecht van God onder de leiding van Zijn
Geest kan stellen.
Toen ik daar twee dagen was, bepaalde de Heilige
Geest mij er heel duidelijk bij, om terstond naar
Port of Spain in Trinidad te vertrekken. Ik was in
mijn hotel en het was ongeveer 8 uur in de morgen
230 231