Waarom ik Christus predik - Maasbach.com
Waarom ik Christus predik - Maasbach.com
Waarom ik Christus predik - Maasbach.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Maar aan de lading wisten wij gewoonlijk wel<br />
waar het schip heenging.<br />
Toen <strong>ik</strong> aan boord was, wist <strong>ik</strong> ineens dat dit het<br />
schip was dat de Here mij gegeven had. Deze<br />
dingen zijn zo belangrijk te weten, vooral in tijden<br />
van gevaar. Op Zijn weg ben je altijd veilig.<br />
Toen we op zee waren, had <strong>ik</strong> totaal geen vrees en<br />
<strong>ik</strong> wist dat <strong>ik</strong> veilig aan de overzijde zou komen.<br />
Hoe dankbaar was mijn hart, toen <strong>ik</strong> midden op zee<br />
hoorde, dat we voeren met bestemming New York!<br />
De reis op het s.s. “Leerdam” verliep zonder<br />
moeilijkheden. Wij voeren alleen heel erg noordelijk,<br />
zodat je in de avond het Noorderlicht duidelijk<br />
kon zien en natuurlijk was het behoorlijk koud. We<br />
hadden een bemanning van ongeveer 100 personen,<br />
alsmede 30 passagiers, aan wie <strong>ik</strong> mijn handen vol<br />
had, temeer daar <strong>ik</strong> alleen een koksmaat als hulpje<br />
had. Een tweede kok was er niet en voor zover <strong>ik</strong><br />
mij kan herinneren, miste de bakker de boot!<br />
De consul die mij had aangemonsterd, zei dat hij<br />
tijdens zijn hele loopbaan nog nooit zo’n jonge<br />
chefkok voor een passagiersschip had aangemonsterd.<br />
Ik was 22 jaar en wilde niet graag dat er ook<br />
maar één klacht over mij zou komen.<br />
Er deed zich een klein incident voor, maar voor<br />
mij was het heel belangrijk. Voor het souper had <strong>ik</strong><br />
o.a. een jachtschotel op het menu staan en wat bij<br />
mij een grote zeldzaamheid was, gebeurde: <strong>ik</strong> liet<br />
de jachtschotel aanbranden. Dit gerecht behoorde<br />
32<br />
tot de hoofdschotel en tijd om wat anders te maken<br />
was er niet meer. Ik proefde nòg eens en kwam tot<br />
de overtuiging dat niemand er iets van zou eten.<br />
Met grote haast snelde <strong>ik</strong> naar de bakkerij die aan<br />
de keuken grensde en liet de deur achter mij in het<br />
slot vallen. Voor de deegtrog viel <strong>ik</strong> op mijn knieën<br />
en bad tot de God van Elia, die ook mijn God is.<br />
Ik zei: “Vader, in de Naam van Jezus, help mij! Ik<br />
weet niet wat <strong>ik</strong> moet doen, maar geef een andere<br />
smaak aan deze jachtschotel. Gij zijt almachtig!<br />
Toen het water bitter was, hebt Gij het zoet<br />
gemaakt!” (Exodus 15:22-27).<br />
Ik stond op van mijn knieën en begon de jachtschotels<br />
door te geven aan de bedienden. Tot mijn grote<br />
verbazing kwamen ze steeds terug om nog meer<br />
schotels te halen, totdat alles schoon op was.<br />
Toen <strong>ik</strong> die avond op het sloependek liep, kwam<br />
onverwachts de kapitein naar me toe, die me aansprak<br />
en mij zijn <strong>com</strong>plimenten maakte door te<br />
zeggen: “Chef, <strong>ik</strong> heb nog nooit zo’n heerlijke<br />
jachtschotel gegeten en vooral de passagiers wilden<br />
er allemaal meer van hebben”.<br />
Wat kon <strong>ik</strong> anders doen, na deze extra bevestiging,<br />
dan de Here mijn God danken, terwijl de tranen<br />
over mijn wangen liepen!<br />
Hoe vaak missen wij de moed om te geloven, dat<br />
wij datgene ontvangen hebben waarom wij bidden!<br />
Ik had gebeden en dacht dat al het eten terug zou<br />
komen in de keuken, maar in plaats daarvan kwam<br />
33