6 <strong>Christophe</strong> <strong>Perraut</strong> man achter <strong>de</strong> schermen <strong>van</strong> <strong>Le</strong> De<strong>van</strong>t
<strong>Christophe</strong> <strong>Perraut</strong> komt een half uur voor onze afspraak al aan op boer<strong>de</strong>rij <strong>Le</strong> De<strong>van</strong>t. Diva en Gena, <strong>de</strong> twee hon<strong>de</strong>n die er wonen, reageren zoals elke ochtend uitgelaten op zijn komst. Met respectievelijk speelgoedbal en stevige stok in hun muil nodigen ze hem uit voor een dol spelletje. Hij daagt hen een paar keer uit met een verre worp. De bei<strong>de</strong> hon<strong>de</strong>n amuseren zich kostelijk en zou<strong>de</strong>n wel een hele dag door als gekken willen blijven rennen. <strong>Christophe</strong> probeert hen uitein<strong>de</strong>lijk vergeefs dui<strong>de</strong>lijk te maken dat er nog an<strong>de</strong>re dieren op hem staan te wachten. De hon<strong>de</strong>n tonen weinig begrip. Gepassioneerd door het boer<strong>de</strong>rijleven Zijn werkdag begint normaal gezien, net zoals die <strong>van</strong> zijn collega’s Patrick en Joël, om acht uur in <strong>de</strong> ochtend. <strong>Christophe</strong> maakt er echter een vaste gewoonte <strong>van</strong> om een half uurtje eer<strong>de</strong>r het erf op te rij<strong>de</strong>n. “Zo kan ik voor we beginnen te werken al even kort een kleine wan<strong>de</strong>ling door <strong>de</strong> boer<strong>de</strong>rij maken en eventuele problemen in <strong>de</strong> stallen vaststellen. Wanneer Patrick en Joël toekomen, kunnen we al meteen die dingen aanpakken die dringend zijn. “ <strong>Christophe</strong> zet er dui<strong>de</strong>lijk graag vaart achter. “We hebben een min of meer vast stramien <strong>van</strong> werken op <strong>de</strong> boer<strong>de</strong>rij maar elke dag duiken er wel ergens kleine probleempjes op en die wil ik eerst oplossen. Eigenlijk begint mijn werkdag al <strong>de</strong> avond tevoren wanneer ik thuis in mijn zetel be<strong>de</strong>nk aan welke zaken we ‘s an<strong>de</strong>rendaags zeker aandacht moeten schenken.” “Paysagiste” <strong>Christophe</strong> <strong>Perraut</strong> werkt sinds vijftien jaar als verantwoor<strong>de</strong>lijke op <strong>Le</strong> De<strong>van</strong>t. Een jobtitel die niet helemaal strookt met <strong>de</strong> realiteit. Daarvoor is zijn inzet en toewijding voor het dagelijks leven op <strong>de</strong> boer<strong>de</strong>rij te groot. “Ik beschouw mijn job al lang niet meer als werken. Ik begrijp dat ‘veel mensen werken om te kunnen leven’. Bij mij geldt wel het omgekeer<strong>de</strong>. Ik hou gewoon ontzettend <strong>van</strong> het boeren buitenleven (lacht verlegen).” Die instelling kreeg hij meer dan waarschijnlijk <strong>van</strong> thuis mee. Zijn va<strong>de</strong>r kweekte als mechanieker in zijn vrije tijd geiten. Zijn moe<strong>de</strong>r maakte <strong>van</strong> <strong>de</strong> vele liters geitenmelk <strong>de</strong>licieuze kaasjes. “Ik was <strong>van</strong> kindsbeen af gefascineerd door <strong>de</strong> natuur en <strong>de</strong> rijkdom die <strong>de</strong> natuurlijke omgeving voor <strong>de</strong> mens kan voortbrengen. Dat al die kaasjes altijd zo vlot verkochten, gaf me een goed gevoel.” <strong>Christophe</strong> ontwikkelt een bre<strong>de</strong> belangstelling voor het natuurleven en volgt een opleiding tuin,- en landschapsarchitectuur die hem uitein<strong>de</strong>lijk op boer<strong>de</strong>rij <strong>Le</strong> De<strong>van</strong>t brengt. On<strong>de</strong>r meer het zorgvuldig kweken <strong>van</strong> rassen in een ruige natuurlijke omgeving die veel aandacht vergt, is een kolfje naar zijn hand. “Toen ik hier aankwam was <strong>de</strong> landbouwactiviteit wat betreft het kweken <strong>van</strong> dieren eer<strong>de</strong>r beperkt. Het bedrijf is trouwens nog steeds in volle evolutie wat mijn taak extra uitdagend maakt. Ik zie mijn werkomgeving als een stukje prachtige natuur in <strong>de</strong> Bresseregio waar we proberen het beste uit diezelf<strong>de</strong> natuur te halen. We <strong>de</strong>nken voortdurend na om onze moestuin, akkers en <strong>de</strong> levensomstandighe<strong>de</strong>n <strong>van</strong> <strong>de</strong> boer<strong>de</strong>rijdieren te verbeteren. Daarvoor krijg ik <strong>de</strong> beste mensen en mid<strong>de</strong>len ter beschikking wat <strong>de</strong>ze opdracht meer dan boeiend maakt. En omdat <strong>Le</strong> De<strong>van</strong>t een jong en kleinschalig landbouwbedrijf is dat zich nog volop aan het ontwikkelen is, kennen we hier geen routine. Elke dag is an<strong>de</strong>rs en dat houdt ons allemaal scherp.” Man met een missie <strong>Christophe</strong> <strong>Perraut</strong> windt er geen doekjes om dat hij uitein<strong>de</strong>lijk in functie <strong>van</strong> een mooi culinair resultaat werkt en dat <strong>de</strong> keukenchefs die zijn producten verwerken en hun brasserieklanten zijn strengste critici blijven. “Hoe meer zorg je aan kippen, lammeren, of varkens besteedt, hoe beter het uitein<strong>de</strong>lijk resultaat op het bord. Gezon<strong>de</strong>, goed gevoe<strong>de</strong> en tevre<strong>de</strong>n dieren die weinig of geen stress kennen, leveren het beste resultaat op. Dat stellen we elke dag vast en is <strong>de</strong> motivatie om nog beter te doen. Hoevedieren op een zorgvuldige en kleinschalige manier groot brengen, vraagt wel een polyvalente aanpak. We zijn naast kwekers die <strong>de</strong> dieren dagelijks verzorgen ook elektricien, bouwvakker en loodgieter omdat we 7 <strong>Christophe</strong> <strong>Perraut</strong> - man achter <strong>de</strong> schermen <strong>van</strong> <strong>Le</strong> De<strong>van</strong>t ook veel aandacht beste<strong>de</strong>n aan <strong>de</strong> huisvesting <strong>van</strong> onze dieren. We kweken bijvoorbeeld onze Bressekippen uiteraard volgens het beken<strong>de</strong> lastenboek dat ervoor moet zorgen dat ze aan alle opgeleg<strong>de</strong> voorwaar<strong>de</strong>n moeten voldoen. Dat is voor ons het minimum. In onze aanpak zoeken we echter naar metho<strong>de</strong>s die zelfs veel ver<strong>de</strong>r gaan dan <strong>de</strong> strenge normen om alzo <strong>de</strong> kwaliteit <strong>van</strong> het eindproduct op een consistente basis tot een nog hoger niveau te tillen. Het is precies die doorgedreven kwaliteitsaanpak die ook mijn baas Dimitri De Cuyper zo belangrijk vindt die maakt dat ik het leven op <strong>Le</strong> De<strong>van</strong>t al lang niet meer als een beroep maar wel als een missie beschouw. Mensen die <strong>de</strong> aanpak <strong>van</strong> <strong>Le</strong> De<strong>van</strong>t niet kennen, zetten meestal grote ogen op wanneer ik zeg dat het een voorrecht is om hier actief te mogen zijn.” Heerlijke weekends V eel mensen <strong>de</strong>nken ‘s maandags al aan het volgend weekend. <strong>Christophe</strong> <strong>Perraut</strong> maakt daar geen uitzon<strong>de</strong>ring op. Alleen heeft hij wel een an<strong>de</strong>re re<strong>de</strong>n om naar zaterdag en zondag uit te kijken. “Begrijp me niet verkeerd. Ik ben graag thuis bij mijn familie maar ik kan echt genieten wanneer ik weekenddienst heb. Afwisselend werkt één <strong>van</strong> ons drieën zaterdag en zondag een paar uur in <strong>de</strong> ochtend en nog even in <strong>de</strong> vooravond. Onze taak beperkt zich dan tot een snelle controle <strong>van</strong> het bedrijf en tot het voe<strong>de</strong>ren en verzorgen <strong>van</strong> <strong>de</strong> dieren. Enkel in het hoogseizoen komen daar nog een paar karweien bij. Maar het is een waar plezier en het geeft me altijd een bijzon<strong>de</strong>r goed gevoel om tij<strong>de</strong>ns het weekend in alle rust met <strong>de</strong> dieren bezig te zijn. Wanneer ik dat tegen mijn vrouw zeg, kijkt ze me met ongeloof aan. Wat ik wel kan begrijpen. Maar dat gevoel <strong>van</strong> tussen jonge dieren te staan, die ervaring <strong>van</strong> <strong>de</strong> eeuwig veran<strong>de</strong>ren<strong>de</strong> natuur te on<strong>de</strong>rgaan, dat is heel bijzon<strong>de</strong>r. Tja, het is sterker dan mezelf. Ik mis dat zelfs tij<strong>de</strong>ns onze jaarlijkse vakantie. Maar dat mag ik dan best niet zeggen want dan kan er iemand heel boos wor<strong>de</strong>n (lacht uitbundig).”
Change language