Hazırlayan/Door: Zoetermeer camii din görevlisi/Religieuze ...

HZ. PEYGAMBERİN VEFATI
Muhterem Müslümanlar!
Hayata gözlerini yeni açan bir misafiri beklemek bizim için ne kadar sevindirici bir durum ise, asıl olmamız
gereken ebedi aleme intikalimiz de o kadar üzücü olmaktadır. Sevgiliye kavuşma, Şebi Arus olarak nitelendirilen
bu gün hepimizi beklemektedir. Nitekim Kuran-ı Kerim’de Yüce Allah (c.c.) mealen şöyle buyurmaktadır; “Her
canlı ölümü tadacaktır. Sonunda bize döndürüleceksiniz” 1
Muhterem İnananlar!
Hayatıyla bizlere örneklik teşkil eden Hz. Muhammed (s.a.v.), peygamberlik gibi ulvi bir görevi üstlenmenin
yanısıra insan olma vasfıyla da bizimle aynı kaderi paylaşmaktadır. Hayatının son dönemlerinde ebedi
yolculuğuna bir işaret olarak şöyle buyurmaktadır: “Ey insanlar! Bilesiniz ki ben de ancak bir insanım. Çok
sürmez, yüce Rabbimin elçisi bana gelecek, ben de onun davetine icabet edeceğim.” 2 Rahatsızlığı artıp, vefat
haberinin yaklaştığı halka haber verilince, insanlar O’nun için üzülmüşler ve mescitte toplanmaya ve ağlamaya
başlamışlar. Durum kendisine haber verilince mescide gelip halka şöyle hitap etmiştir: “Ey insanlar! Bana
bildirildiğine göre sizler benim vefat edeceğimden korkuyormuşsunuz. Benden önce gönderilip ümmeti
içinde kalmış (ölümsüz) bir peygamber var mıdır ki, ben de sizinle daim kalayım. İyi biliniz ki, ben
Rabbime kavuşacağım. Sizler de ona kavuşacaksınız.” 3 Bu konuşmasıyla bütün insanları bekleyen mutlak
sonun kendisi için de gerçekleşeceğini ve bundan kaçışın olmayacağını haber vermiştir.
Aziz Müminler!
Mekke’de yanmaya başlamış ve tüm insanlığın içinde bulunduğu karanlığı aydınlatmış ve yol göstermiş bu eşsiz
nur ve kandil Medine’de hayata gözlerini kapayıp ebedi istirahatgahına uğurlanacaktır. Pazartesi günü vefat
etmiş, Salı günü de mübarek bedenleri damadı ve amcaoğlu Hz. Ali tarafından yıkanmış ve Salı günü de namazı
kılınarak defnedilmiştir. Fani olan bir hayat son buldu. Son bulmayacak olan ise, ağır sorumluluğunu üstlendiği
ve layıkıyla görevini yerine getirdiği peygamberlik görevidir. Sevgisi, Müminlerin gönüllerinde 14 asır
geçmesine rağmen hiç çıkmayacaktır. Ismi her anıldığında salavatlar getirilecek ve gözler hafiften nemlenecektir.
1,5 milyar İslam Alemi, senin vefatına bu gün de en az o gün kadar üzülmekte ve ağlamaktadır. Gönlümüzün
huzuru ise, toprağın bağrına attığın tohumların bu gün eksik de olsa yeşermeye başlamasıdır. Toprağı yarıp çıkan,
rüzgara boyun eğmeyen ve güneşte olgunlaşan bir nesildir bu.
Davan, davamızdır, mesajını son nefesimize kadar gücümüzün yettiği yere kadar taşımaya devam edeceğiz Ey
Nebi! Allah’ın salatı ve selamı senin üzerine olsun. Hutbemi bir ayet mealiyle bitiriyorum; “Biz, senden önce de
hiçbir beşere ebedîlik vermedik. Şimdi sen ölürsen, sanki onlar ebedî mi kalacaklar?” 4
1 Ankebut, 29;57.
2 KÖKSAL, Asım, 18;15.
3 A.g.e., 18;33.
4 Enbiya, 21;34.
Cuma Hutbeleri/Vrijdagspreken Sayfa/Pagina 58