Hazırlayan/Door: Zoetermeer camii din görevlisi/Religieuze ...

ANGST EN HOOP (GAWF EN RAJA)
Geachte Moslims!
Angst en hoop zijn in het leven van de mens de belangrijkste evenwichtsfactoren. De ene kant van de mens zit vol
met een uitzinnigheid aan angsten en de andere kant ervan bewaart continu zijn hoop. Wij dienen gedurende de
verantwoordelijkheid die wij op ons hebben genomen jegens Allah deze twee factoren continu in evenwicht te
houden. In een vertaling van de Koran el Keriem laat Allah (c.c.) ons dit evenwicht als volgt weten: “Hun zijden
mijden de slaapplaatsen, zij roepen hun Heer aan, vrezend en hopend. En zij geven uit van dat waar Wij
hun mee voorzagen.” 1
Een Moslim is een mens in harmonie. Elk moment van zijn leven leeft hij op een harmonieuze manier. Hij is zich
bewust van zijn taken en verantwoordelijkheden maar tegelijkertijd leeft hij ook lichtelijk in een angst. Hij leeft
door nimmer zijn hoop op te geven in Allah. Op een dag bezoekt onze geachte Boodschapper (v.z.m.h.) van Allah
(c.c.) een jongeman die zich in de laatste momenten van zijn leven bevindt. Hij vraagt hem: “Hoe voel je jezelf?”
De jongeman zegt: “Oh Boodschapper van Allah, ik heb hoop in Allah maar ik vrees ook voor mijn
zonden.” Hierop zegt de Profeet van Genade (v.z.m.h.): “Als een dienaar zich in deze situatie bevindt en angst
en hoop in zijn hart zich verenigen, Allah zal dan ongetwijfeld hetgeen wat die dienaar gehoopt heeft geven
en hem zeker stellen van hetgeen hij vreest.” 2 Door dit te zeggen geeft Hij ons allen het goede nieuws middels
de persoonlijkheid van die jongeman.
Geachte Moslims!
In een zin die toegeschreven is aan Hazrat Omar (r.a.) geeft hij op de best mogelijke manier uiting aan de
harmonie tussen hoop en angst door te zeggen: “Als er zou worden gezegd dat er maar één persoon naar de
hel zou gaan, zou ik mij zorgen maken over of ik die persoon ben. Als er zou worden gezegd dat er maar
één persoon het Paradijs zou binnen treden dan zou ik hopen om die persoon te zijn.”
De uitspraken van Imam Shafi die in de laatste minuten van zijn leven in Gaza leefde, met betrekking tot hoop,
zijn als volgt: “Toen mijn hart gehuld werd in somberheid en de wegen stijl werden, heb ik van mijn hoop
een ladder gemaakt zodat U mij vergeeft…Mijn zonden werden in mijn ogen als maar groter, maar toen ik
deze pakte en naast Uw Vergeving plaatste, heb ik Uw Vergeving groots gevonden boven
voorstellingsvermogens.” 3
Beste Gelovigen!
Angst is noodzakelijk gedurende de periode om de mens te verwijderen van zonden en nader te brengen tot Allah.
En Hoop is een noodzakelijke Toevlucht ter bescherming in situaties waarbij men valt in wanhoop wanneer alles
over degene gehuld wordt in de somberheid van pessimisme. “Zeg: O mijn dienaren die buitensporig zijn
tegenover zichzelf, wanhoopt niet aan de Genade van Allah. Voorwaar, Allah vergeeft alle zonden.
Voorwaar, Hij is de Vergevensgezinde, de Meest Barmhartige.” 4
Indien wij een levensbalans opzetten tussen angst en hoop in, dan kunnen wij de verplichtingen van onze
verantwoordelijkheden nog beter nakomen. Moge mijn Heer ons veilig stellen van onze angsten en onze hoop
blijvend maken…
1 Secde, 32;16.
2 Tirmizi, Cenaiz, 8,III, 311.
3 Zehebi, Siyeru Alami’n-Nübela, 1;150.
4 Zümer, 39,53.
Cuma Hutbeleri/Vrijdagspreken Sayfa/Pagina 63