R18 Strafrecht : Rozie - Quickprinter

Bijzondere strafwetten
Een aantal bepalingen uit de GW
Art. 14: Legaliteitsprincipe
Art. 17 en 18: verbod van een algemene verbeurdverklaring en burgerlijke
dood.
Art. 110: de mogelijkheid voor de koning om genade te verlenen.
Art. 88. onschendbaarheid vd koning.
Art. 58, 59, 103, 120, 125: de onschendbaarheid en voorwaarden voor de
opheffing vd strafrechtelijke immuniteit van federale/regionale
parlementsleden en ministers.
2. Het strafwetboek
Toen België in 1830 onafhankelijk werd was de Franse Code Pénal van toepassing. In de
periode 1815-1830 probeerde koning Willem I een eigen reeks nationale wetboeken in te
voeren maar dat is mislukt (veel kritiek op want wilde opnieuw de doodstraf, ophanging,…
invoeren). Wel werden er temperingen aangebracht in het Napoleontisch strafwetboek door de
Hollandse periode. Bv. de invoer vd mogelijkheid om straffen te verminderen wegens
verzachtende omstandigheden.
Het Sw. kwam in 1867 tot stand nadat minister de Haussy in 1848 een commissie had
opgesteld die het strafrecht moest herzien en een nieuw strafwetboek moest opstellen. Haus
en Nypels speelden hierbij een cruciale rol.
Het Sw. is doordrongen met principes vd klassieke school en kreeg kracht van wet in oktober
1867. De officiële Nederlandse versie kwam tot stand bij wet van 10 juli 1964. in de loop der
jaren werd het gewijzigd en aangevuld.
3. Complementaire wetten
Complementaire straffen horen strikt genomen niet tot het strafwetboek maar wel tot het
materieel strafrecht. Ze hebben een algemene draagwijdte.
De belangrijkste zijn:
Wet van 4 oktober 1867 op de verzachtende omstandigheden
Wet van 9 april 1930 topt bescherming vd maatschappij tegen abnormalen,
gewoontemisdadigers en plegers van bepaalde seksuele strafbare feiten
Wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie.
Wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming
Wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie vd veroordeelden tot een
vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam vd
strafuivoeringsmodaliteiten.
4. Bijzondere strafwetten
Hebben betrekking op bijzondere materies of bepaalde categorieën van personen. hebben
geen algemene draagwijdte.
10