HET JOELFEEST - Nederlands Heidendom

In de midwinterommegangen, zoals de Perchtenoptochten, worden bellen
geluid. Het geluid van de bellen wordt opgevat als de stem van de geesten.
In verschillende Nederlandse sagen spelen ongewijde klokken een rol. 87 Dat de
verhalen over deze klokken een heidense oorsprong kunnen hebben bewijst
Saxo Grammaticus (~1150-1220), de geschiedschrijver der Denen. Hij vertelt
dat bij heidense feesten in Uppsala klokken werden gebruikt. 88
In de Achterhoek maakt men „lawaai‟ door te middeweenterhoarnbloazen.
Het luiden van klokken en het blazen van hoorns, is dus niet bedoeld om
demonen te verjagen, het is een communicatiemiddel tussen de overleden
voorouders en hun nabestaanden. 89
Joeloffer bij grafheuvels
In heidense tijd was dichtbij de boerderijen de grafheuvel te vinden, waar de
stamvader van het dorp lag. De
heuvelbewoner wordt Haugbonde (haug =
grafheuvel; bonde = landbezittende boer)
genoemd. Tijdens de Joelavond worden
hem offergiften, en dan vooral Joelbier,
gebracht. De voorouder wordt uitgenodigd
op deel te nemen aan het gastenmaal.
87 Bij de wijding van het inmiddels in het IJsselmeer verdronken klooster Sint-Odolf in Stavoren, was men
vergeten de klokken te wijden. Door toedoen van de duivel vielen de twee klokken in het water. De een kwam
terecht in de Fluessen en de ander in het water bij de Galama-dammen. Volgens de volksoverlevering horen
vissers daar op stille nachten klokken luiden. Deze klokken zouden de aanwezigheid van een heidens heiligdom
in de buurt van Stavoren kunnen wijzen. (Schuyf ;1995)
88 Schuyf ; 1995; 64
89 Weiser; Jul; 1923; 21