Lees hier verder

Door: Maurice Ambaum
Nieuwe kliniekstructuur Paschalis en omvorming behandelprogramma’s
‘ Bedrijfseconomisch
noodzakelijke inhoudelijke
kwaliteitsslag’
‘Verdraaid goed!, Cyclisch Verbeteren binnen GGZ NML’. Onder deze naam gaat
GGZ NML aan de slag met kwaliteitsverbetering. In de zorg en in de
ondersteunende processen wordt voortdurend vanuit het belang van cliënten of
opdrachtgever ingezet op verbeterslagen. Dat is niet nieuw. Nieuw is wel dat we
daar een vaste werkwijze in volgen en er de schijnwerpers op zetten. In een
artikelenreeks in Mentaal worden dit jaar inspirerende verbetertrajecten
beschreven. Deel 4: een interview met Thomas Linka (psychiater en
programmaleider) en psychotherapeut Gerrit van den Born over de omvorming van
het behandelprogramma van Paschalis.
Thomas Linka en Gerrit van den Born
Mentaal
Paschalis is voortdurend in dialoog met haar
doelgroepen en het werkveld, om zo voeling
te houden of vraag en aanbod nog steeds
optimaal op elkaar zijn afgestemd. “In het
bewaken van het kwaliteitsproces krijgen
we op deze manier signalen binnen”, geeft
Thomas Linka aan. “Daarnaast houden we
onszelf continu een spiegel voor. Wie zijn
onze doelgroepen? Wat verwachten ze van
ons? Is ons aanbod nog passend genoeg?
Leveren we de gewenste kwaliteit? Hoe is
onze beeldvorming? Wat ontwikkelen concurrerende
aanbieders en hoe gaan we daar
mee om? Waar moeten we een kwaliteitsslag
maken? Daar denken we continu over
na. Dat zorgt ervoor dat we vraaggestuurd
blijven werken.”
Op basis van die kwaliteitstoetsing constateerde
Paschalis een drietal zaken. Ten
eerste dat er een verschuiving plaatsvindt
van patiëntenproblematiek: minder patiënten
met geïsoleerde alcoholafhankelijkheid,
meer patiënten met polimiddelen afhankelijkheid
in combinatie met psychiatrische
comorbiditeit. Ten tweede gaven de ambulante
zorg en de afdeling preventie aan dat
er een groeiende vraag is naar een specifiek
aanbod voor verslaafde jongeren. En ten
derde werd duidelijk dat er behoefte is aan
een flexibelere en snellere opname, en dus
aan een groter aanbod crisisbedden.
Thomas Linka: “We hebben op die ontwikkelingen
geanticipeerd en gekeken hoe we onze
aanpak en structuur kunnen aanpassen om
recht te doen aan de veranderende wensen
en de verschuiving in de patiëntenproblematiek.
Om met dat laatste te beginnen:
gesprekken met medewerkers en cliënten
maakten duidelijk dat een gedeelte van de
groep van vooral alcoholafhankelijke cliënten
steeds moeilijker harmoniseerde met
drugsverslaafden die minder geïntegreerd
zijn in een sociale context. We constateerden
dat de mate van inzicht in de eigen
problematiek, de mate van socialisatie en
de motivatie van patiënten moet worden
meegenomen in het samenstellen van de
behandelgroepen. Een voorbeeld: kan een
patiënt in een groep functioneren, of heeft
hij individuele coaching nodig?”
De verschuivingen en wensen leidden tot
veranderingen in de behandelstructuur. “We
willen nu zo vroeg mogelijk een inschatting
maken welke behandelroute voor een patiënt
het meest succesvol zou kunnen zijn.
Al bij de voordeur willen we zicht krijgen op
de motivatie van de patiënt, op zijn sociale
integratie en mate van inzicht. Het kennismakingsgesprek
is uitgebreid en toegespitst
op deze aspecten. We willen weten of een
patiënt bereid is om een langdurig behandeltraject
in te gaan, wat zijn doelen zijn, of
hij bereid is om persoonlijkheidsaspecten te
veranderen. Al deze zaken spelen een rol bij
het inkleuren van het behandeltraject.”
Om flexibeler en sneller bij een crisis te
kunnen opnemen, heeft Paschalis haar detoxcapaciteit
uitgebouwd tot maximaal tien
bedden. Daarnaast gaat de kliniek met drie
opnamedagen per week werken, niet meer
met één dag zoals tot dusver het geval was.
Maar relativering is ook gewenst. “We willen
geen verkeerd verwachtingspatroon creëren.
Voor sommige doelgroepen zullen we ook in
de nieuwe structuur niets kunnen betekenen.
Een voorbeeld? Verslaafden die acuut
suïcidaal zijn. Daar zijn we niet op ingericht
en deze groep past ook niet in ons huidige
behandelconcept. We krijgen signalen dat
sommige verwijzers verwachten dat wij ook
deze groep cliënten gaan opnemen, maar dat
is beslist niet het geval.”
Paschalis heeft inmiddels een aparte jongerenafdeling
opgezet. De ondergrens is
bepaald op 16 jaar, voor de bovengrens
geldt de zogeheten psychologische leeftijd.
“Sommigen hebben door het middelengebruik
een ontwikkelingsachterstand”, geeft
Gerrit van den Born aan. “Ze zijn al 30+,
maar het meeste gebaat bij een behandeling
voor jongeren. Landelijk neemt het aantal
verslaafde jongeren toe en daalt het aantal
verslaafde volwassenen iets. Wij moeten er
op zijn voorbereid dat deze ontwikkeling
zich ook in Noord- en Midden-Limburg zal
voordoen. Daar anticiperen we nu al op. Er
is een aantal jongeren opgenomen en dan
heb je het echt over verslaafden die de fase
van experimenteren al lang voorbij zijn. Hoe
groot het potentieel in ons verzorgingsgebied
is? Dat weten we niet exact. We zien wel
dat het aantal jongeren onder de patiënten
stijgt, in onze regio én landelijk.”
Paschalis werkt vanaf 6 oktober met de
nieuwe kliniekstructuur. Thomas Linka:
“We waren graag eerder begonnen, maar de
nieuwe manier van werken heeft behoorlijke
gevolgen voor onze bedrijfsvoering. Nu hebben
we voldoende bezetting om deze intensievere
aanpak te kunnen waarmaken.”
Thomas Linka en Gerrit van den Born noemen
de nieuwe kliniekstructuur en de omvorming
van de behandelprogramma’s een
‘bedrijfseconomisch noodzakelijke inhoudelijke
kwaliteitsslag’. Bedrijfseconomisch,
omdat de productie op peil moet blijven.
Inhoudelijke kwaliteitsslag, omdat met de
nieuwe aanpak veel meer recht wordt gedaan
aan vragen en wensen van cliënten,
verwijzers en het veld. Kortom: Paschalis
moet worden geassocieerd met kwaliteit en
maatwerk in vraaggestuurd werken.”
Mentaal | 10 Mentaal | 11