De Situatie Homeopathie | MA Thesis J.T.H.J. Dekkers - NVKH

Constantine Hering (1800-1880) James Tyler Kent (1849-1916)
Al snel na Herings dood verscheen een andere belangrijke figuur op het toneel: James Tyler
Kent (1849-1916). Hoewel hij minder institutionele vooruitgang in gang zette, zou Kent al snel de
grootste homeopaat worden na Hahnemann, en tussen 1880 en 1910 meer dan 30.000 patiënten
behandelen in zijn privé-kliniek. Kents invloed werd hoofdzakelijk gevestigd via zijn boeken en zijn
lezingen, die werden bezocht door mensen vanuit de hele wereld. Voornamelijk door Herings en
Kents werk kwam de homeopathie in de VS tot bloei door een breder wordende acceptatie van de
Amerikanen en toegenomen verdraagzaamheid van de orthodoxe artsen en de kerk. 57 Behalve Kent,
waren de meeste homeopaten in Amerika leden van de New Jerusalem Church, een
Swedenborgiaanse kerk met een spirituele filosofie die de homeopathie ondersteunt.
De VS was rond het einde van de 19 e eeuw het middelpunt geworden van de homeopathie in
de wereld. Bovendien was het positieve effect van de behandeling van epidemische ziekten in de late
19 e eeuw een grote bron van groeiende populariteit onder Amerikanen. In 1898 had de VS 140
homeopathische ziekenhuizen(!), 20 homeopathische hogescholen, en 31 homeopathische
tijdschriften. 58 Tussen 1825 en 1900 was het aantal Amerikaanse homeopaten gestegen tot 15.000. 59
Op de drempel van de nieuwe eeuw beoefende circa 25% van alle artsen in de VS min of meer
homeopathie. 60 De twintigste eeuw zou desondanks een kentering voor de homeopathie blijken,
aangezien de AMA zich prepareerde voor alweer een nieuwe aanval. Ditmaal bleek die veel
effectiever.
1.2 Geneeskundige cultuur (Variabele B)
Volgens de medische antropologen Cecile Helman en Lynn Payer, hebben artsen in de VS, door de
20 e eeuw heen, altijd meer diagnostische testen en operaties uitgevoerd dan artsen in Engeland en
andere Europese landen. 61 Daarbij komt nog dat de doses van sommige drugs die worden gebruikt in
de VS over het algemeen tot tien keer hoger zijn dan die elders worden gebruikt. In de VS worden
vaak agressievere vormen van therapie ingezet. 62 De redenen voor deze benadering zijn divers van
aard. Amerikaanse artsen krijgen bijvoorbeeld voor hun diensten betaald. Het belangrijkste is dat een
behandeling in de VS snel moet gebeuren. Artsen verwelkomen iedere dag aanzienlijk meer
patiënten in hun praktijk dan Nederlandse en Engelse artsen dat doen. Helman brengt het als volgt
onder woorden: ‘Amerikaanse artsen willen altijd iets ‘doen’’. Zelfs als ze er niet zeker van waren
welke behandelweg ze moesten volgen, zouden ze toch iets voorschrijven; ze zien ziekte als een
agressor die ‘aangevallen’ moet worden.’ 63 Het mechanische, materialistische wereldbeeld dat
aanwezig is in de Westerse orthodoxe geneeskunde wordt in de VS aangevuld door een bijna
militaristische neiging. 64
57
Das, History and Status of Homoeopathy Around the World, 260
58
Schmitz (ed.), Strömungen der Homöopathie, 165
59
Wikpedia Artikel Homeopathie http://en.wikipedia.org/wiki/Homeopathy
60 rd
Een zesde deel van alle orthodoxe medische doctorandi bekeerden zich tot de homeopathie. Zie Coulter, Divided Legacy (3 volume) -
Science and Ethics in American Medicine 1800-1914, 103
61 rd
Cecile G. Helman, Culture, Health and Illness, Butterworth Heinemann, 3 ed. (Oxford 1994), 80
62
Deze agressiviteit botst met de vredige, zachte benadering van de homeopathie, zoals uitgelegd door Vithoulkas. Zie George Vithoulkas,
‘Can Homeopathy, a Non-Violent System of Medicine, Survive in our Contemporary Violent World?’ In The Homeopathic Heritage
International (2009) pp. 34-35
63
Ibidem, 80, Payer bevestigt deze opvatting: Lynn Payer, Medicine and Culture, Henry Holt and Company LLC (New York 1996), 124
64 Ibidem, 65
22