De Situatie Homeopathie | MA Thesis J.T.H.J. Dekkers - NVKH
De Situatie Homeopathie | MA Thesis J.T.H.J. Dekkers - NVKH
De Situatie Homeopathie | MA Thesis J.T.H.J. Dekkers - NVKH
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
vooraanstaande leden van de A<strong>MA</strong>, het Flexner Rapport uit, een evaluatie van Amerikaanse<br />
geneeskunde scholen. Het rapport stelde richtlijnen vast om orthodoxe geneeskunde scholen wettig<br />
te verklaren en de homeopathische te veroordelen. Volgens de Amerikaanse historicus Kirschmann<br />
werden vele scholen voor homeopathie bekritiseerd om diverse, voornamelijk subjectieve redenen. 76<br />
Als gevolg van dit rapport was het voor de scholen voor homeopathie niet langer toegestaan om<br />
examens te verstrekken. Van de tweeëntwintig scholen voor homeopathie in 1900 bleven er slechts<br />
twee over in 1923. In een poging hun positie te herwinnen, wijzigden de scholen hun onderwijsbeleid<br />
zodat dit dichter bij de doelstellingen van de A<strong>MA</strong>. Dat betekende uiteindelijk dat studenten niet<br />
langer zuivere, klassieke homeopathie konden studeren maar dat de studie homeopathie een<br />
mengelmoes van homeopathische uitgangspunten en reguliere uitgangspunten bevatte.<br />
Juist op het moment dat een tegenwoord het hardst nodig was, verloor de oppositie van<br />
homeopaten allengs aan kracht na de uitkomsten van het Flexner rapport. <strong>De</strong> ontdekking van<br />
antibiotica en andere moderne drugs versterkte voorts de positie van de conventionele geneeskunde<br />
nog meer ten koste van de homeopathie. 77 Aan het begin van de jaren ’20 was er een einde gekomen<br />
aan de glorietijd van de homeopathie als een professioneel medisch alternatief in de VS. 78 <strong>De</strong> artsen<br />
van die tijd waren minder holistisch geworden en meer symptomatisch georiënteerd, wat hen in alle<br />
opzichten minder geïnteresseerd maakte in de homeopathie. 79 Globaal gezien kon de<br />
homeopathische gemeenschap niet opboksen tegen de reusachtige golf van aanvallen die geïnitieerd<br />
werden door de A<strong>MA</strong>, en tussen 1925 en 1960 zou de homeopathie volledig onder de oppervlakte<br />
verdwijnen. Van fundamenten, geïnstalleerd in de tweede helft van de 19 e eeuw, bleef er nauwelijks<br />
iets over.<br />
Opeenvolgende Amerikaanse regeringen hebben zeer weinig gedaan om de homeopathie<br />
enigszins levend te houden. <strong>De</strong>ze uitspraak kan perfect geïllustreerd worden met de houding van de<br />
overheid met betrekking tot het farmaceutisch beleid ten aanzien van de homeopathie. <strong>De</strong> FDA<br />
(Food and Drug Administration) heeft de Homeopathische Farmacopee van de VS (HPUS) en<br />
homeopathische geneesmiddelen sinds 1938 erkend als officiële drugs. Als een officiële referentie<br />
voor het onderwerp stelt het homeopathische middelen in staat om geregistreerd te worden. Tot<br />
dusver kan er geen commentaar worden gegeven. Een nadere blik brengt echter aan het licht dat<br />
homeopathische geneesmiddelen nauwelijks serieus genomen worden door de Amerikaanse<br />
regeringen. Pas vanaf 1998 moest de homeopathische geneeskunde voldoen aan de door de FDA<br />
vastgestelde voorwaarden om op de markt te kunnen komen. 80 Dat betekent dat voor een periode<br />
van ruim zestig jaar nauwelijks enig initiatief werd genomen door de overheid of door haar<br />
instellingen en onderzoeksstichtingen om de werkzaamheid van homeopathie te onderzoeken of om<br />
de homeopathie op een positieve, structurele manier te reguleren. 81 Volgens de Amerikaanse expert<br />
op het gebied van de geschiedenis van de geneeskunde, Harris L. Coulter, speelde dat gebrek aan<br />
interesse een zeer grote rol in het losmaken van de homeopathie uit de medische gevestigde orde. 82<br />
76<br />
Anne Taylor Kirschmann, ‘Struggle for Survival: the American Foundation for Homeopathy and the Preservation of Homoeopathy in the<br />
USA, 1920-30’, in: Dinges, Marting (ed.) Patients in the History of Homeopathy, EAHMHP (Sheffield 2002), 373<br />
77<br />
Michael Castleman, ‘The Strange Case of Homeopathy: Miracle cure, placebo or nothing at all?’ in: Natural Health, Vol. 12 (11-2002), 15<br />
78<br />
Kirschmann, ‘Struggle for Survival: the American Foundation for Homeopathy and the Preservation of Homoeopathy in the USA, 1920-<br />
30’, 373<br />
79<br />
Guenter B. Risse in: Jütte, Robert, Guenter B. Risse and John Woodward (ed.), Culture, Knowledge and Healing – Historical Perspectives of<br />
Homeopathic Medicine in Europe and North America, EAHMHP (Sheffield 1998), 2<br />
80<br />
Homeopathy Today (Boiron Group Site), http://www.boiron.com/en/htm/homeopathy-today/homeopathy-regulation.htm Zie ook:<br />
http://findarticles.com/p/articles/mi_m3374/is_n13_v19/ai_19700605/<br />
81<br />
Coulter, Divided Legacy, 466<br />
82<br />
Ibidem, 466. Strijdig met deze bewering is de conclusie van een recent verslag van het toezicht op homeopathische geneesmiddelen. In<br />
dit onderzoek, geïnitieerd door Borneman en Field (2004) kwamen ze tot de conclusie dat “homeopathische drugs in de VS onderworpen<br />
zijn aan duidelijk omlijnde reglementaire processen die een sterkere gelijkenis hebben met allopathische geneesmiddelen dan met<br />
voedingssupplementen.” <strong>De</strong>ze conclusie geeft aan dat de overheid de aanwezigheid van de homeopathische geneeskunde tot op zekere<br />
hoogte serieus neemt en haar invloed op een groeiend aantal Amerikaanse burgers niet negeert. John. P Borneman en Robert I. Field,<br />
‘Regulation of homeopathic drug products’ , gepubliceerd op de Hylands Newsletter Website (2004),<br />
http://www.hylands.com/news/regulation.php<br />
24