De Situatie Homeopathie | MA Thesis J.T.H.J. Dekkers - NVKH

Hoofdstuk 2 | Het Verenigd Koninkrijk
Huidige Populariteitsgraad van de Homeopathie: Laag
Vraag: Waarom is de populariteit van de Homeopathie in het Verenigd Koninkrijk
momenteel laag?
2.1 Vroege Geschiedenis van Homeopathie: Stichters, Fundamenten, en Diaspora (Variabele A)
Toen koningin Adelaide – de vrouw van koning William IV – in 1820 door de Duitse homeopaat dr.
Stapf werd genezen, was de homeopathie officieel beland in het Verenigd Koninkrijk. De
homeopathie werd al gauw verder geïntroduceerd door Dr. F.H.F. Quin (1799-1878) in de jaren ’30
van de 19 e eeuw. Na een ontmoeting met Hahnemann introduceerde hij de homeopathie op de
allerhoogste niveaus van de Engelse samenleving. Quin concentreerde zich uitsluitend op het
introduceren van de homeopathie aan medisch gekwalificeerde artsen en hun klantenkring die
overwegend uit de bovenste klassen afkomstig was. Quin ontlokte daarmee steun van de
aristocratische klasse voor de homeopathie, zowel financieel als institutioneel wat uiteraard enorm
in haar voordeel werkte. Zo effende het de doorvoer van homeopathie en bevorderde het
tegelijkertijd de introductie van homeopathie in medische markt. Bovendien werd de homeopathie
volgens de Britse historicus Bernard Leary sowieso reeds zeer goed ontvangen in Engeland dankzij de
duidelijke vraag van patiënten naar bekwame zorg, wat in het Verenigd Koninkrijk in die tijd geen
zekerheid was. 120
In 1835 dook de eerste homeopathische kliniek op. Negen jaar later werd de British
Homeopathic Society opgericht. De Faculty of Homeopathy, die in 1843 is gesticht, is een van de
oudste homeopathische organisaties in Europa, en is wettelijk erkend sinds 1950. Bovendien werd in
1843 het eerste British Homeopathic Journal gepubliceerd. In 1850 werd het London Homoeopathic
Hospital opgericht; in 1870 werden bijna 8000 patiënten daar behandeld. Gedurende de jaren ’50
van de 19 e eeuw, tijdens de uitbraak van een cholera epidemie, begon dat ziekenhuis bovendien
onmiddellijk patiënten te behandelen, met veel succes. In 1854 publiceerde de General Board of
Health statistieken over de homeopathische behandeling van cholera in vergelijking met de
behandeling van de orthodoxe geneeskunde. De resultaten: 16.9% sterfgevallen na een
homeopathische behandeling en 59.2% sterfgevallen na een orthodoxe behandeling. 121
Dr. F.H.F. Quin (1799-1878)
Quin was voornamelijk dankzij het positieve bericht rondom cholera in staat om een amendement op
de Medische Wet uit 1858 te bemachtigen. Als gevolg van deze bekwame tactiek werd homeopathie
indirect zonder weerstand getolereerd en werd daarom nooit bekritiseerd door het Parlement als
een onacceptabele of afwijkende vorm van geneeskundige beoefening. In 1870 werden
verschillende congressen opgericht en jaarlijkse vergaderingen gehouden. In 1901 waren er meer
dan 300 homeopathische artsen in het Verenigd Koninkrijk.
120 Bernard Leary, ‘The Influence of Patients in the Provision of Homoeopathy in Great Britain: Nineteenth and Twentieth Centuries’, in:
Dinges, Martin (ed.) Patients in the History of Homeopathy, EAHMHP (Sheffield 2002), pp. 350
121 Kayne, Homeopathic Pharmacy, 60
30