Pagina 1 - AA Vlaanderen

Lorena
LEVEN EN LATEN LEVEN.
Ik denk dat ik een gevecht heb gewonnen met mijzelf, naar mijn eigen gevoelens kan
luisteren, dag na dag leven, niet in de controle of de kritiek zijn. Ik dacht dat het ergste achter
de rug was, niets was minder waar.
Ik was echt verloren, zo verloren dat ik besloten heb om mijn groep waar ik mij
toebehoorde voelde, te verlaten, woedend tegen de hele wereld.
Na 15 jaar dacht ik de boden te hebben geraakt. Mijn trots had er een harde klap gekregen. Ik
heb mijn weg verder gezet. Ik wou niet meer leven; ik vroeg me af hoe ik verder moest.
Ik ben alles vanaf nul herbegonnen, mij in alle eerlijkheid bekeken door mij de juiste
vragen te stellen. Ik was uitgeput door mij met het leven van anderen bezig te houden en door
mij verantwoordelijk te voelen voor hun geluk.
Hoe ben ik daar beland? Waarom nog en altijd dezelfde schema‟s herbeginnen?
Het leek mij nochtans dat ik zoals een goed, klein en gehoorzaam meisje de juiste
dingen in de juiste volgorde gedaan had. Nu weet ik dat mijn Hogere Macht mij nooit heeft
verlaten. Ik was daar waar mijn Hogere macht mij met liefde gezet heeft. Zij is het die mij de
kracht gegeven heeft om mij terug te vinden. Zij heeft mij ook laten leven wat ik moest leven.
Ik bedank deze Hogere Macht vandaag, want ik weet dat ik hem niet alleen kan vertrouwen
maar vooral dat ze mij niets vraagt.
Nu weet ik dat de weg nog lang is en dat het een levensweg is. Ik moet leren om de
signalisatiepanelen goed te bekijken, de tijd nemen om goed na te denken, voelen dat ik op de
goede weg ben.
Daarom moet ik aanvaarden dat de personen die ik liefheb in staat zijn om hun eigen leven te
leiden, om mij uiteindelijk op mijn eigen leven te concentreren.
Ik bedank alle personen die mij aangemoedigd hebben te leven, en die mijn eigen keuzes
hebben aanvaard.
Ik hou van jullie,
Lorena
VIERING CELEBRATION AL-ANON “50”: “LEEF EN LAAT LEVEN! – VIVRE ET LAISSER VIVRE!” Pagina 27