Pagina 1 - AA Vlaanderen

met 2 waren heeft me veel geholpen. Alcoholisme is een zware laste voor de kinderen, het is
storend om er met vrienden over te praten, want ze verstaan niet wat we meemaken. Ik was
zo beschaamd dat ik bijna niemand thuis uitnodigde. Toen ik ontdekte dat alcoholisme een
ziekte is, heb ik veel moeite gehad om dat te aanvaarden. Het is een ziekte dat alles vernielt.
De ziekte neemt zoveel plaats in, dat de hele familie gestoord is. We weten niet meer wat we
mogen doen, of niet mogen doen, om de situatie niet te ontaarden. We zijn ons eigen niet
meer, want we letten op onze houding, ons gedrag, om de persoon niet te ergeren.
Met de tijd heb ik het uiteindelijk aanvaardt, maar ondanks het feit dat het een ziekte is,
excuseert ze niet alles. Al het kwaad dat hij gedaan heeft aan mijn mama en broer, zal ik hem
nooit vergeven. Om me te beschermen tegen dit geweld heb ik een schild rond mij
opgebouwd, me in mijn eigen opgesloten, ik vertrouwde niemand meer.
Mijn mama, ten einde raad en totaal uitgeput, is begonnen met regelmatig naar de Al-Anon
vergaderingen te gaan; het heeft haar veel geholpen. Ze heeft mij over Alateen gesproken (de
groep voor jongeren) en heeft mij gevraagd om er tenminste één keer naar toe te gaan. Het
heeft me toegelaten om de situatie te verstaan en om die ziekte gemakkelijker te aanvaarden.
Ik heb verstaan dat het een ongeneeslijke ziekte is. Dat er geen medicatie bestaat tot genezing
toe.
Alateen heeft me geleerd dat ik de persoon niet kan controleren of veranderen.
Alateen heeft me er toe gebracht te verstaan dat ik onmachtig ben tegenover alcohol.
Deze slogan betekent voor mij dat ik mijn eigen leven moet leven en leiden.
Dat ik namelijk mijn studies verder zet, mijn jong meisjesleven leef.
Want mijn leven bestaat niet uit mijn tijd door te brengen en mijn energie te verspillen met het
nakijken van het alcoholverbruik van de persoon die een onbedwingbare drang heeft tot
drinken, en te proberen hem te doen stoppen.
Maar, dit is gemakkelijker als men niet meer met de persoon leeft, want men kan afstand
houden. Nu kan ik met het hoofd hoog op lopen, waar ik ook ga.
Deze slogan is ook van toepassing tegenover andere personen. Ieder moet zijn eigen leven
leiden en zijn eigen weg gaan. Het is goed bezorgd te zijn over ander mensen, maar men mag
vooral zijn eigen niet vergeten.
Louisa
VIERING CELEBRATION AL-ANON “50”: “LEEF EN LAAT LEVEN! – VIVRE ET LAISSER VIVRE!” Pagina 35