Nr. 3 - N-VA

Honderd jaar
geleden, op 9
maart 1901,
overleed te Antwerpen
de Vlaamse
musicus, muziekpedagoog
en volksnationale
militant Peter
Benoit. Na zijn tochten
langs de muzieksalons
van Brussel,
Leipzig, Berlijn, München en
Parijs, kwam Benoit in 1867 in de
Sinjorenstad terecht. Daar werd
hij directeur van de Ecole de
Musique, die hij later zou uitbouwen
tot de Vlaamse Muziekschool
en uiteindelijk tot het
Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium.
Ook al in Antwerpen
werd hij medestichter van het
Nederlands Lyrisch Toneel, dat
vanaf 1893 bekend werd als de
Vlaamse Opera. Intussen had hij
een indrukwekkend muzikaal
oeuvre opgebouwd, bijna geheel
in de sfeer van de romantiek, met
haar onvoorwaardelijke keuze
voor de natuur, het nationale en
volkse verleden en het overweldigende
pathos van het massagebeuren.
79
Mijlpaal Peter Benoit
TELRAAM
Een internationale studie die in
122 landen naging hoe het er
gesteld was met de duurzaamheid
van het leefmilieu wees
uit dat België op de 79ste plaats
moet worden gerangschikt. Het
slechtste van de hele Europese
Unie en minder goed dan pakweg
Mozambique, Ghana of Armenië.
........
Alleen het eten is hier van een
V O L L E
MANEN ongeëvenaarde kwaliteit.
2
Benoits ‘Vlaamse
muziekbeweging’, die
gold als artistiek-ideologische
koepel van
zijn talloze creaties en
activiteiten, wordt vandaag
beschouwd als
dé motor van het
muziekleven in Vlaanderen.
Maar de
muziekwetenschap
wijst er anderzijds op dat Benoit
door zijn allesomvattende en dominante
beweging tevens een sterke
rem heeft geplaatst op de vernieuwende
en onafhankelijke ontwikkelingen
in de Vlaamse muziek.
Anderzijds betekenden zijn muzikale
activiteiten een mijlpaal in de
emancipatorische gang van de
Vlaamse gemeenschap.
In Harelbeke, waar Benoit in 1834
werd geboren, wordt de herinnering
aan de Vlaamse musicus tijdens
de komende maanden met
grote luister omringd. Daarenboven
opent die stad binnenkort
het vernieuwde Benoitmuseum.
Ook Antwerpen zal niet achteloos
voorbijgaan aan zijn beroemde
muzikale en flamingantische
pleegzoon.
J. Faber
PLUIM
Op 12 maart 1971 richtten
Brugse Vlaams-nationalisten
de sociaal-culturele vzw
Informativa op. Tot 1986 was het
Breydelhof de vergaderstek. De
vzw gaf ook 16 jaar lang het
maandblad ‘WIJ-in-Brugge’ uit,
telkens op 50.000 exemplaren.
Begin 1990 werd ‘De Gulden
Spoor’ de nieuwe thuis, waar
ondertussen reeds 120 activiteiten
plaatsvonden. Een verjaardag
die een pluim verdient!
PERS-
SPIEGEL
ENGLISHNESS
“ De Schotten en de
Welsh hebben
tegenwoordig
een eigen parlement.
En als ze al niet onafhankelijk
zullen worden,
zullen ze zeker
minder Brits worden.
Dat is cool, de motor
hierachter is geen
racisme. Het is veeleer
dat Schotland en Wales het vertrouwen
hebben een moderne natie te
zijn en willen breken met Britishness .
(...) De Engelsen daarentegen hebben
hier nog nooit over nagedacht
omdat Englishness en Britishness
voor velen hetzelfde is. (…) De enigen
die dat kunnen verhinderen zijn
de Engelsen zelf. Het probleem is
echter dat wij altijd wantrouwig hebben
gestaan tegenover nationalisme.
Dat is dus de opgave voor de komende
jaren: een gevoel van Englishness
ontwikkelen dat niet enggeestig is.
De klemtoon moet daarbij liggen op
de identiteit van ieder van ons, we
moeten het gevoel ontwikkelen
ergens bij te horen.”
Folkzanger Billy Bragg in De Morgen
van 13 februari 2001.
ENGELS TAALIMPERIALISME
“
Agalev’er Ludo Sannen gebruikte
in zijn betoog bijna exact dezelfde
bewoordingen als destijds
kardinaal Mercier: het Nederlands is
niet zo geschikt. (...) De groene politicus
nu verdedigt een taal die niet de
zijne is, de taal van een machtsapparaat
dat zowat alles veracht waar
de partij van Sannen voor staat. Dat
is de logica van de knecht.”
Geert van Istendael in De Morgen
van donderdag 22 februari 2001.