Nr. 3 - N-VA

STAATSHERVORMING
WAT MET LAMBERMONT?
...........................
V O L L E
MANEN
6
Nee, tenzij. Zo luidde eind januari
het verdict van de partijraad
over Lambermont-bis. Bij het
ter perse gaan van dit artikel zijn we
bijna een maand en één partijraad
verder. Dat in één maand veel kan
gebeuren blijkt in deze geen boutade.
Zoals steeds bij staatshervormingsprocessen,
volgen de onderhandelingen
en akkoorden elkaar in
sneltempo op.
Op 16 februari gaf het federaal
kernkabinet zijn fiat aan een
omvattende agenda m.b.t. de
Lambermontakkoorden. Niet alleen
werden er enkele verduidelijkingen
en verbeteringen aangebracht
(inzake o.a. Landbouw, Buitenlandse
Handel, de fiscale autonomie
en de bestuurlijke politie),
tevens werd een strikt tijdspad uitgewerkt
voor de diverse samenwerkingsakkoorden
en de overdracht
van Ontwikkelingssamenwerking.
Daarenboven werd vastgelegd dat
er vóór Pasen resultaten moeten
geboekt worden in de Brusselse
mini-Costa m.b.t. de gegarandeerde
Vlaamse vertegenwoordiging.
Deze plotse inschikkelijkheid kwam
niet zomaar uit de lucht gevallen.
De agenda vormde de resultante
van discrete onderhandelingen,
onder meer tussen VU-kamerlid
Geert Bourgeois en VLD-voorzitter
Karel De Gucht.
Op basis van deze en andere nieuwe
gegevens besliste de partijraad
om in april een definitief oordeel te
vellen over de teksten m.b.t. de
staatshervorming die dan voorliggen.
Conform de eerdere beslissingen
inzake de Lambermontakkoorden,
zal het definitief oordeel
van de partijraad in april afhankelijk
zijn van 3 criteria:
a: de correcte omzetting van de
Hermes- en Lambermontakkoorden;
b: de correcte omzetting van de
latere verduidelijkingen en verbeteringen
(zie boven);
c: de evaluatie of na bespreking in
de Brusselse mini-Costa de gegarandeerde
vertegenwoordiging van
de Vlamingen in Brussel voldoende
is ingevuld.
Na het eensgezind oordeel van
de partijraad leek de hemel
boven Lambermont enigszins
op te klaren. Echter, reeds enkele
dagen later pakten de onweerswolken
zich terug samen. Er lekte
immers uit dat de Raad van State
met een nipte meerderheid had
besloten een negatief advies te zullen
verlenen ten aanzien van het
voorliggend akkoord. Vooral de
regionalisering van de gemeenteen
provinciewet - de Vlaamse trofee
bij uitstek - zónder een wijziging van
de grondwet, bleek het hoge rechtscollege
een doorn in het oog.
Evenveel andere eminente rechtsgeleerden
denken daar dan weer
helemaal anders over.
Al geldt er voor de regering geen wettelijke
verplichting om zich te schikken
naar het advies, toch is de vrees
niet geheel ongegrond dat deze uitspraak
gevolgen heeft voor het communautair
akkoord. Maar daarvoor
dient eerst het advies ten gronde te
worden afgewacht, evenals de
onderliggende argumentatie. Wordt
ongetwijfeld vervolgd.
Buitenlandse handel
en prinselijke wandel
Ter uitvoering van de Lambermontakkoorden,
sloten vertegenwoordigers
van de gewesten en
de federale overheid een eerste
samenwerkingsakkoord. De overeenkomst
voorziet in de vervanging
van de Belgische Dienst voor
Buitenlandse Handel door een
Federaal Agentschap. De werking
van het Agentschap, amper 50
personeelsleden sterk, wordt in
essentie beperkt tot een databank.
Het één-loket-principe getrouw,
dienen Vlaamse exporterende
bedrijven voortaan aan te kloppen
bij Export Vlaanderen, dat een
fikse uitbreiding van middelen en
personeelsbestand tegemoet ziet.
Het zijn dan ook de gewestelijke
exportdiensten die beslissen of er
gezamenlijke handelsmissies wordengeorganiseerd
in het gezelschap
van prins
Filip. Vlaanderen
beslist dus voortaan
over de prinselijke
handel en
wandel. ’t Kan verkeren.