PERGOLESI OF BACH? - Nederlandse Bachvereniging

INTERVIEW
Attilio Cremonesi: dirigent met een heilig vuur
Het Stabat Mater van Pergolesi steekt sinds de eerste uitvoeringen in 1736 tot
op heden wat betreft bekendheid met kop en schouders uit boven alle andere
Stabat Maters. Pergolesi’s prachtige smartelijke lijnen ontmoeten elkaar in
snijdende dissonanten en geven uitdrukking aan rouw en verdriet. De
componist heeft zelf de zegetocht van zijn Stabat Mater en de explosieve groei
van zijn roem in Europa niet meer mee kunnen maken. In de laatste maanden
van zijn korte leven had hij het werk nog op papier kunnen krijgen, maar toen
overleed hij aan tuberculose, 26 jaar oud. Na zijn dood werd Pergolesi’s
Stabat Mater het meest uitgegeven muziekstuk van de achttiende eeuw. De
Italiaanse klavecinist en dirigent Attilio Cremonesi komt het werk bij De
Nederlandse Bachvereniging ten beste geven, maar dan in de bewerking die
Bach ervan maakte enkele jaren voor zijn dood. Cremonesi heeft bovendien in
zijn koffer enkele aria’s en een duet uit Pergolesi’s vergeten opera’s bij zich.
En muziek die lang aan Pergolesi werd toegeschreven maar uit de pen vloeide
van een Nederlandse graaf, Unico Willem van Wassenaer.
CR: U werkt voor het eerst als dirigent van De Nederlandse Bachvereniging.
Waarom dit programma?
AC: Jos van Veldhoven vroeg mij een concertprogramma te construeren rond
Bachs bewerking van het Stabat Mater van Pergolesi en het Concert voor
strijkers van Unico Willem van Wassenaer dat lang werd toegeschreven aan
Pergolesi zelf. Een betere gelegenheid kan ik me niet wensen om enkele
opera-aria’s te introduceren van Pergolesi, deze beroemde componist die in
15