PERGOLESI OF BACH? - Nederlandse Bachvereniging

TEKST
Giovanni Battista Pergolesi Torbido in volto e nero
Torbido in volto e nero, Troebel en donker is het zee-oppervlak,
senza che tuoni il cielo, Zonder enig geluid uit de hemel
tacito e gonfio appare Zwelt de zee zwijgend aan
senza alcun vento il mare, Zonder wind of bries
e in petto al passagero En doet het hart van de zeeman
il cor fa palpitar. Bonzen in zijn lijf.
In quell’ orore ascoso In die geruisloze dreiging
il turbine s’appresta, Nadert een wervelstorm
e quel silenzio è un segno En die stilte is het teken
di prossoma tempesta, Van het opkomende onweer
che van destando i venti Dat de winden wekt
racchiusi in seno al mar. Die sluimeren in de boezem van de zee.
Giovanni Battista Pergolesi Da cosi dolce spene
Da cosi dolce spene Uit zulk zoete hoop
ch’è fonte di mio bene, Die de bron is van mijn geluk
ha vita questo core, Put mijn hart het leven
come alimento ha il fiore Zoals een bloem zich voedt
dal grato e fresco umor. met weldadig en verfrissend vocht.
mia spene, mio fonte, mio bene, Mijn hoop, mijn bron, mijn geluk
mia vita, mio core, mio fiore, Mijn leven, mijn hart, mijn bloem
mio fresco, mio umore Mijn verkwikking, mijn vocht
da cosi dolce spene Uit zulk zoete hoop
ha vita questo core: Put mijn hart het leven:
come alimento ha il fiore Zoals een bloem zich voedt
dal grato e fresco umor. met weldadig en verkwikkend vocht.
Se questo manca o bella, Als dat ontbreekt, o mooie,
languisce il fior; Gaat de bloem kwijnen;
se quella a me tu toglierai, Als jij dat van mij afneemt
languir vedrai mio cor. Zul je mijn hart zien kwijnen.
7