De ontdekking van de hemel - U-Cursos

‘Alles kan hier. Het is net als dat sprookje, waarin een lelijke kikker
verandert in een beeldschone prins.’
‘Als wij straks aan de macht zijn in Nederland,’ zei Max, ‘kondigen wij
per decreet net zo’n subtropisch klimaat af als ze hier hebben.’
‘Precies,’ zei Onno, ‘daar zeg je het. De politiek is misschien esthetisch
bepaald, maar in elk geval ook meteorologisch.’
‘Wat fantastisch dat jullie er zijn. Ik heb jullie gemist.’
‘Max toch niet, hoop ik?’ vroeg Onno.
‘Anders.’
De nacht bleef heet. Het terras grensde aan een grote, parkachtige tuin
die naar zee leidde. De drukte begon af te nemen en Onno kondigde aan,
dat hij nog iets gewichtigs had te bespreken met Ada, maar dat was strikt
vertrouwelijk en kon uitsluitend onder vier ogen. Hij zou Max morgen wel
zien bij de openingssessie.
‘Ja ja,’ zei Max. ‘De Nieuwe Mens als varken.’
Toen zij naar haar kamer waren verdwenen, wandelde hij de donkere
tuin in. Bewegingloos stond de lucht in de koepelgewelven onder de
reusachtige, verwrongen bomen, andere leken juist weer vergeestelijkt met
hun filigraan lover, delicaat als brussels kant, – zo uitheems het was, zo
vertrouwd was het hem tegelijk door het uitzicht van zijn leidse werkkamer
op de hortus. Het hele eiland was een botanische tuin, maar dan zonder
bordjes met namen. Aan het eind, bij een lage balustrade, keek hij uit over
de zee. Een vleug verkoeling kwam hem tegemoet; hier en daar de
lichtvlekken van vissersboten op het water; het pandemonium van de stad
werd vrijwel overstemd door het zachte ruisen van de branding.
Daar was hij nu. Hierheen had het leven hem nu gebracht, naar deze
paradijselijke plek. Hij dacht aan zijn geschiedenis, aan zijn ouders, aan zijn
reis naar Polen, – en toen aan de woorden van de cubaanse ambassadeur:
‘Wat op tienduizend kilometer afstand gebeurt, is niet gebeurd’. Was
Auschwitz hier niet gebeurd? De onbedaarlijke sterrenhemel. Hij bevond
zich precies op de kreeftskeerkring, de poolster stond laag; maar de bomen
achter hem belemmerden zijn uitzicht op de zuidelijke sterren, die hij nooit
had gezien.
Plotseling hoorde hij zachte stemmen. Hij keek opzij en zag twintig