1 - Stadsgewest Haaglanden

schappij. Het vraagt voortdurend
omschakelen, want het ene moment zijn
ze bij iemand die onwel wordt en het
volgende moment verrichten ze een aanhouding.
Wat me ook opviel, is dat er
een enorme collegialiteit heerst. Ook is
het erg druk. Dan begrijp je wel dat minder
dringende zaken wat langer moeten
wachten. Ik dacht: wat gebeurt er nou in
Rijswijk? Nou, genoeg, dat kan ik je wel
vertellen.”
‘Politiemensen blijven onder alle
omstandigheden rustig’
Piet Verkade: “Midden in de nacht
kwam een inbraakmelding in
Honselersdijk. Wij er heen met de auto.
Bleek dat er twee zakken cement waren
gestolen. Op die momenten denk je wel:
wie gaat er midden in de nacht zijn nest
uit om een paar zakken cement te stelen?
Veel tijd om me erover te verbazen had
ik niet. Ik rolde met de agenten van het
ene in het andere voorval. Zo kwam er
een melding binnen van een poging tot
inbraak in Monster. Gelijk erheen, maar
er viel weinig meer te zien. Later in de
‘Adrenaline gierde door mijn lichaam terwijl ik op de achterbank zat’
Kitty van Dijk: “Via de meldkamer
hoorden we dat er op de Staelduinlaan
iemand onwel was geworden in zijn
auto. We reden op dat moment in De
Lier en dat is best een eindje weg, zeker
in de spits op vrijdagmiddag. De agenten
reageerden direct. Met sirenes aan
werd zo snel mogelijk koers gezet naar
de Staelduinlaan. De adrenaline gierde
door mijn lichaam terwijl ik op de achterbank
zat. Voor de agenten is het misschien
dagelijkse kost, maar in mijn
beleving vlógen we over de weg. Bij
aankomst bleek dat de man niet onwel
nacht kregen we nog een keer een
inbraakmelding in ‘s Gravenzande. De
eigenaar van de woning had iemand zien
wegvluchten. Tegen de tijd dat we er
waren, konden we niets meer ontdekken.
was geworden, maar in zijn voertuig lag
te slapen…
Eén beeld van de surveillance staat me
nog helder op het netvlies. We kwamen
bij een ongeluk, waarbij een fietser was
betrokken. Ze was nog zeven maanden
zwanger ook. Ik heb zelf kinderen,
zoiets maakt grote indruk. Wat me aan
de agenten opviel, is dat ze met grote
professionaliteit en zorg aan het werk
gaan. Niet kil. Maar ze zijn ook weer
niet zo betrokken dat ze hun werk niet
goed kunnen doen.”
Met een paar auto’s hebben we nog
gezocht in de buurt. Je bent echter al snel
vijf minuten kwijt om ter plekke te
komen. En dan is zo’n inbreker al gevlogen.
Even spannend werd het bij de
afhandeling van een melding op de
Naaldwijkse Dijkweg. Een fietser had
van iemand een klap op zijn hoofd
gehad. Die jongen moest met de ambulance
worden afgevoerd. Allerlei mensen
gingen zich ermee bemoeien en iedereen
wilde mee met de ambulance. Het viel
me op dat de broeders en de agenten zo
rustig bleven. Ik merkte tijdens de nachtdienst
regelmatig dat mensen met een
behoorlijke slok op in discussie willen
met agenten. Maar die laten zich niet
provoceren. Dat vind ik knap.” ■
VOORJAAR 2006
27
1