pdf (3.6 Mb) - Nederlandse Vereniging voor Ruimtevaart

In dit laatste nummer van onze jaargang zijn allereerst opgenomen een drietal artikelen
van ons bestuurslid de heer M Vertregt ze zijn het resultaat van zijn arbeid op het gebied
van de ruimtevaart in de laatste tijd. Wij zijn erg blij dat dit nummer door deze artikelen
zulk een relief krijgt het zijn weer pronkstukjes!
Dan is er een artikel van een van de vooraanstaande Russische geleerden op het gebied van
de ruimtevaart we zijn de Russische Ambassade zeer dankbaar dat deze ons dit artikel
artikel wilde afstaan
Het meest zullen onze lezers echter opkijken van het inlegvel een gedetailleerde kaart
van de achterzijde van de maan die wij ook vanwege de Russische ambassade ontvingen;
wij hebben ervan een los inlegvel laten vervaardigen omdat anders de kaart d oor het
nieten beschadigd zou worden,
In de begeleidende tekst die erbij verstrekt werd staat vermeld dat deze kaart tussen
janua-: en up-El van dit jaar vervaardigd is door samenwerking van het Rijks-Sternberg- .
Instituut voor Sterrenkunde met het Centraal Wetenschappelijk Onderzoekingsinstituut voor
Geodesie Baanberekening en Kartering volgens opnamen van het Russische interplanetaire
ruimtestation op 7 oktober 1959,
De meridionale zone tussen de 30-ste en de 70-ste breedtegraad is gemaakt van kaarten van
het zichtbare deel van de maan
door M, Vertregt
Naast satellieten staan tegenwoordig ook de lange-afstand raketten in het Engels genoemd
Intercontinental Ballistic Missiles” (I C B,M ) in de belangstelling omdat er ook op dat
gebied een wedstrijd aan de gang is tussen Amerika en Rusland. Het gaat erom wie de
grootste afstand op aarde met zulk een raket kan overbruggen,
Omdat de plaats vanwaar de raketten door Rusland worden afgeschoten niet bekend gemaakt
wordt moet tot op heden als kampioen beschouwd worden de Amerikaanse Atlasraket
die op 21 mei 1960 een afstand van 14500 km aflegde. Aangezien de grootst mogelijke
afstand tussen twee punten op aarde 20,000 km is is men dit doel dus al vrij dicht genaderd,
De Atlas-raket weegt 120 ton is 28 m lang en heeft met twee boosters een totale stuwkrachi
van 162 ton, De duur van de genoemde vlucht was 52 minuten en de grootst bereikte hoogte
1600 km.
Wanneer we enige vereenvoudigingen aanbrengen dan kunnen we over de vlucht van zulk
een raket enkele gemakkelijk af te leiden en toch interessante bijzonderheden ontdekken.
De vereenvoudigingen zijn- de aarde is een homogenen bol er is geen luchtweerstand en de
raket ondervindt bij de start gedurende een zeer korte tijd een zeer hoge versnelling.
Onder deze voorwaarden zal de baan van de raket een deel van een ellips zijn en &en van
de brandpunten van deze ellips ligt in het middelpunt van de aarde, (zie fig. 1)
Nu wordt de snelheid van een voorwerp in een elliptische baan aangegeven door de vergelijking
v 2 =
2 1 (%-a)