Het Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen - De Slag om de ...

inzicht bij de lokale legerleiding dat juist het gebouw aan de Julianakade zodanig
werd bezet – zonder daadwerkelijke vijandelijke dreiging [de Duitsers hadden zich
op 12 mei teruggetrokken op Overschie] dat de essentiële werkzaamheden van de AI
niet konden worden voortgezet. Los van het feit dat het gebouw zich vanwege haar
toren en constructie wel goed leende voor verdediging, zou een sterke verdediging
juist tegenreactie – in het ergste geval van bommenwerpers of jachtvliegtuigen –
uitlokken. Dit was dus alles behalve een verstandige tactische zet van de lokale
militaire commandant.
Op 12 mei was het gebouw aan de Schie weer heroverd door Nederlandse eenheden,
en waren de krijgsgevangen Nederlanders – waaronder de luitenant Capel – bevrijd.
Het gebouw [laboreerwerkplaats] werd echter niet opnieuw in gebruik genomen uit
angst voor bombardementen op Ypenburg.
In het gebouw aan de Hooikade stonden een aantal loodsen leeg, die waren
onderverhuurd [burgers werden tijdens de meidagen niet toegelaten]. In deze
loodsen werden de vele buitgemaakte Duitse wapens opgeslagen. In de loop van de
13 de mei werden deze onder leiding van een KNIL (1 e) luitenant uitgegeven aan
onbewapende troepen.
Op 14 mei werd aan het eind van de ochtend alle militaire medewerkers van de
vestiging bevolen zich te verplaatsen naar de Hembrug. Duidelijk was dat de
toestand rond Rotterdam zorgwekkend was en dat deze technici niet in Duitse
handen mochten vallen. Opvallend genoeg werden geen opdrachten tot vernieling
gegeven hoewel de anticipatie op spoedige Duitse bezetting van Delft sterk aanwezig
was. De directie weigerde echter toestemming tot vernieling te geven. De vliegtuigen
die naar Rotterdam vlogen voor het bombardement [dit moeten circa 55 toestellen
zijn geweest van het zuidelijk eskader] werden boven Delft waargenomen.
In Delft was geen nachtproductie ingesteld vanwege het ontbreken van voldoende
verduisteringsmiddelen. Dit fenomeen wordt later ook vastgesteld bij de Hembrug.
Het verwondert, omdat voorzorgsmaatregelen toch evident genomen hadden kunnen
worden. Het was echter niet het geval …
De vestiging Delft had één slachtoffer te betreuren. Dit was de 28-jarige
sergeantopzichter [laborant BPM in opleiding] Pieter Dietrich [Staf II-21RI]. Hij
sneuvelde op 10 mei vlakbij de Julianalaan op weg naar huis (!).
5.3 De kantoren te Den Haag
De vestigingen Prinsessengracht [no.19 en no.6a] en Lange Voorhout [directie, no.
102] namen onmiddellijk voorzorgsmaatregelen voor brand en verduistering. Op de
kantoren waren kennelijk wel verduisteringsmaatregelen voorbereid! Op de locatie
Prinsengracht – dat vlakbij het Malieveld lag waar een batterij luchtafweergeschut
stond [1-2 Comp LuMi met 3 stukken 4 tl] – ontruimde men de zijde van het
Malieveld. Op het dak van het gebouw voor de beeldende kunst – vlakbij de
vestiging – stond ook nog een aantal M.25 mitrailleurs tegen luchtdoelen [58 e Pel.
LuMi].
Op het directiekantoor waren telexverbindingen met de vestigingen Delft en
Hembrug. Op de hele uren werd met de Hembrug contact gezocht, op de halve uren
met Delft. Men slaagde erin deze verbindingen gedurende de meidagen in stand te
houden. De telefonische verbindingen met toeleveranciers waren voor het grootste
Versie C, dec-2007 38 van 61