Slaaf 2 2010-2011 - Universiteit Gent

Academiejaar 2010-2011, tweede editie
Verantwoordelijke uitgevers: Grégoire Lepouttre en Fiorella Roos

Inhoudsopgave
2 Inhoud
3 Voorwoord der Scriptor(en)
4 Voorwoord van de Praeses
5 Slavia - VGK
7 Van het praesidium – Nieuw praesidiumlid!
8 Ladies and Gentlemen, the host of the FIFA World Cup 2018 is... Russia
10 Бэтмен и Робин в 2010
12 Het leven zoals het is: Maarten in Moskou (I)
15 Treinverhalen
17 Populariteit van sportpraeses Slavia kent ongekende hoogten
19 De Irkut MS-21
21 Vergeten Oost-Europeanen… (II)
22 De boksende broertjes Klitschko
24 In 8 dagen door Kroatië (en Tsjechië)
28 De Slavia Files
30 Servië en de EU
32 Het sportverslag
34 Bulgarije - een transitionele zoektocht naar de rechtsstaat
36 Suske en Wiske en de Russische roebels
37 De Slavische Avond
38 Het leven zoals het is: Maarten in Moskou (II)
41 Fun met Youtube
42 Slavistiek door de bril van een eerstejaars
44 Hoe is het met… (II) Kasparov?
45 Zelzate: Een prachtige gemeente die opvallend veel links heeft met Oost-Europa
48 VGK geeft op
50 Russische wijsgerigen, ze bestaan! (II)
51 Madame Luna van Oostende en eur glazen bol
53 Russian booze (bierspecial)
55 Wist je dat…?
57 Puzzelen maar!
58 Fotoboekbladen, Vul aan, vul aan!
60 De kleurplaten – kleuren maar!
Colofon
Slavia, het tijdschrift voor studenten Slavistiek aan de Universiteit Gent.
Academiejaar 2010-2011, Nummer 2 (December 2010)
Hoofdredactie
Scriptoren van Slavia:
Grégoire Lepouttre
Fiorella Roos
Redactie
Arnout Gyssels
Axel Vercaemst
Fiorella Roos
Grégoire Lepouttre
Hannes Mallezie
Mathias De Meyer
Bijdragen
Het praesidium (Eva Debruyne, Tilde Geerardyn, Grégoire
Lepouttre, Hannes Mallezie, Fiorella Roos, Axel Vercaemst),
Mathias De Meyer, Yannick Eling, Steef van Gorkum,
Arnout Gyssels, Jochen Merlier, Alexandre Peytchev, Ward
Rabaey, Robin Swartelé, Maarten Van Tieghem, Johannes
Vandensavel, Jeroen Zullaert
Contact
Studentenvereniging Slavia – Rozier 44, 9000 Gent – slavia.deslaaf@gmail.com
De hoofdredactie is niet verantwoordelijk voor gebeurlijke stijl- en spelfouten die ondanks
zorgvuldige zorgen in dit studentenblad geslopen zijn.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
2

Voorwoord der scriptoren
Geachte studenten, professoren, academici, collegae e.v.a.,
Alweer de tweede Slaaf van het academiejaar! In oktober liet de eenzame scriptor al
weten dat zij een collega er bij zou krijgen. Welnu, dat is gelukt! Na vele tientallen
reacties, felle campagnes en een kolkende strijd waarbij de Amerikaanse verkiezingen
zouden verbleken is Grégoire Lepouttre als winnaar uit de bus gekomen! Hij is dus de
nieuwe kracht binnen het praesidium en zal Slavia dit academiejaar dienen als
scriptor.
Er waren opnieuw veel activiteiten sinds het verschijnen van de eerste Slaaf. De
epische cantus op de zolder van het Kraaienest, de minstens even legendarische
Slavia-quiz, een jeneveravond met een onverwacht populaire Hannes „Muntjenever‟
Mallezie, een film... en natuurlijk was er naast de vele sportactiviteiten ook nog Ded
Moroz,met warme choco, glühwein, speculoos, poffertjes en een gezellige kerstsfeer!
Maar aan alle mooie liedjes komt helaas een eind, de tijd van studeren en examens
komt nu schrikbarend dichtbij. Buiten de aankomende Massacantus waarop de lever
het hoogstwaarschijnlijk opnieuw hard zal te verduren krijgen is het vanaf nu de
bedoeling om uw avonden op kot of thuis in de schoolboeken door te brengen, liefst
in niet-geïntoxiceerde staat. De tijd van haastig kopieën maken van een half lesboek,
avonden lang googlen naar samenvattingen en in paniek ontbrekende notities zo goed
mogelijk proberen aan te vullen is aangebroken. Maar niet getreurd, na de Slavia-reis
naar Kroatië en Slovenië in de intersemestriële week zal Slavia ook in het tweede
semester weer voor het vermaak, vertier en ontspanning zorgen!
Wat vind je allemaal in deze laatste Slaaf van het kalenderjaar? Artikelen over de quiz
en sportactiviteiten, met een legendarische overwinning van Slavia in het IFK
veldvoetbal. We kregen hieromtrent tientallen inzendingen binnen, hele boeken
zouder erover gevuld kunnen worden, maar wij houden het bij twee artikelen. Maar
ook artikelen over Kroatië en Bulgarije, een zeer exclusief dubbelinterview tussen
Axel en Hannes en natuurlijk de vaste rubrieken: 'Hoe is het met...', 'Fun met
Youtube', „Wist je dat..?‟, de kleurplaat en de puzzelpagina! Ook geven wij jullie een
luchtige kijk in de schokkende wereld van de hedendaagse Russisch politiek, mede
mogelijk gemaakt door Wikileaks. Lees en huiver, edoch is Slavia niet
verantwoordelijk voor mogelijkerwijze ontgoochelingen en treurnissen.
Wij wensen jullie alvast fijne feestdagen, een geweldig Nieuwjaar en natuurlijk
ontzettend veel succes tijdens het blokken en de examens!
Veel plezier bij het lezen van deze Slaaf!
Liefs,
Fiorella en Grégoire
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
3

Voorwoord van de Praeses
Met gemengde gevoelens schrijf ik dit voorwoord voor de tweede Slaaf van het
academiejaar. Enerzijds ben ik als praeses van Slavia enorm trots op onze kleine
kring. Op sportief vlak zijn we historische prestaties aan het leveren. We doen
namelijk naast de traditionele sporten ook wat minder populaire maar daarom niet
minder toffe sporten aan. Hockey en dans waren allebei een aangename en leuke
aanvulling voor de kalender van Slavia. Maar, en veel belangrijker, is het natuurlijk
ook zo dat we dit jaar uitblinken in fenomenale sportprestaties. Gelijkspelen tegen de
KK en zowaar zelfs winnen van de geneeskunde, misschien gaan we hier zelfs nog
echt goed in worden.
Ook ben ik enorm blij als ik zag hoeveel van jullie de quiz, de jeneveravond en Ded
Moroz bezochten. Ik heb me daar alleszins enorm geamuseerd en hoop van jullie
hetzelfde. Als ik achteraf zie hoeveel er geconsumeerd is en met hoeveel jullie de week
erop terugkwamen durf ik daar vrij gerust in zijn. De jeneveravond was ook een leuke
nieuwe activiteit op de Slavische kalender en zeker voor herhaling vatbaar. Als het
Kraaienest zijn voorraad muntjenever tijdig kan aanvullen tenminste...
Maar ook ben ik heel treurig dat het reeds december is. De examens naderen en deze
negeren en het hoofd blijven afwenden is toch niet het beste plan. Geloof me maar, ik
probeer het maar al te vaak. Gelukkig kunnen we voor het zover is nog even het hoofd
helemaal leegmaken dankzij Slavia. Dit kan ofwel door zodanig dronken te worden op
de Massacantus dat we vorige zin letterlijk mogen nemen ofwel door even rust te
nemen op de aankomende kringavond en het uitstapje naar de schaatsbaan. Vooral
dat laatste is ieder jaar weer een heel gezellige en fijne afsluiter van het eerste
semester.
Ik wil mij ook nog even richten tot de geweldige bende eerstejaars die hier dit jaar
toegekomen is. Laat je niet afschrikken door de grootte van de cursussen of de
eenzaamheid van de blok die toch echt wel heel lang is. Slavia in zijn geheel en Eva
Debruyne in het bijzonder staan altijd klaar voor vragen over moeilijke stukken
cursus of met een stevige ervaren schouder als je het even niet meer ziet zitten.
Voor iedereen geldt dan nog deze laatste mededeling: Heel veel succes met de examens,
prettige feesten en tot volgend semester wanneer Slavia sterker dan ooit terug
komt met activiteiten waar ze over honderd jaar nog over zullen spreken. Ik heb het
natuurlijk over Café Pouchkine, de Slavische Avond, de Foute Avond en eigenlijk alle
andere zotte shizzle die gepland staat voor na de reis. Dat het maar snel februari is...
Groetjes,
Hannes Mallezie
Senior Slavia 2010-2011
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
4

5-0
Eens om de honderd jaar geschiedt een wonder. Op de 22 ste november was Slavia
aan de beurt. De VGK geeft forfait in het IFK, een tornooi die zelfs hoger staat
aangeschreven dan de Champions League. Slavia overwintert dus en stoot door
naar de volgende ronde met 5-0. Maar waarom geeft de VGK forfait? Deze kring is
verschillende malen groter dan Slavia. Ze heeft meer sportpraesessen dan Slavia
bestuursleden heeft. Wat de schande des te groter maakt, is hun excuus voor het
forfait: 'door ziekte zien wij ons genoodzaakt forfait te geven doordat we aan nog
geen halve ploeg geraken'. Nou, dan denk ik bij mezelf: “ Maak dat de kat wijs”. Ik
besloot het hier niet bij te laten en op onderzoek uit te gaan. Ongeacht de vreugde
die de forfait met zich meebracht, is het essentieel dit verdacht tafereel eens onder de
loep te nemen.
De VGK is een grote kring met een gigantisch ledenbestand. Daarom is het des te
vreemder ze niet aan een voetbalploeg geraken. Dit beeld dient wel te worden
genuanceerd. De VGK heeft de laatste jaren met enkele problemen te kampen. Het is
algemeen geweten dat het aantal leden bij de VGK elke academiejaar met rassenschreden
achteruit gaat. Eens waren er duizenden, nu spreken we nog over slechts
honderden. Dientengevolge is het actief ledenbestand tevens naar een dieptepunt
gezakt. Hun activiteiten lokken nog amper enthousiastelingen. Men draait met verlies
en dit heeft zware gevolgen. Men moge niet vergeten dat de opleiding met een jaar is
verminderd. Uiteraard heeft dit geen positief effect voor de georganiseerde
activiteiten. Tevens is er al jaren een economische impasse: alles wordt duurder en
bedrijven zijn minder geneigd te sponsoren voor studentikoze activiteiten, die toch
vaak uitmonden in drank- en schranspartijen. Overigens kan de exuberante
levensstijl van de praesidiumleden niet meer worden bekostigd, en dit was de
druppel die de emmer deed overlopen. Men moest het financiële terug naar hogere
pieken brengen.
Als bij toeval werden ze benaderd door Ryszard
Kapuściński. Deze man van middelbare leeftijd
verdiende bergen geld met het verkopen van illegale
alcohol in onze contreien, meer bepaald via
studentenkringen aangezien zij het vaak niet nauw
nemen met de regeltjes. Momenteel loopt er een
onderzoek tegen
hem in België. Hij
wordt ervan
verdacht illegale wodka in Gent binnen te
smokkelen. Vooral Slavia zou een draaischijf zijn in
zijn handeltje. Gelukkig kan Slavia niets worden
gemaakt omdat er te weinig bewijzen zijn. De
praeses Hannes Mallezie werd desalniettemin reeds
verscheidene keren op het matje geroepen bij de
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
5

politie. Wanneer ik hem om opheldering vraag, zijn zijn woorden: „Ik neem mijn taak
als praeses bloedserieus op. Mijn leden zijn mijn kleine monstertjes. Voor mijn
bestuur ga ik door de Siberische koude. Nooit of te immer zal ik deelnemen aan zulke
duistere praktijken. Mijn leden schenk ik geen (illegale) wodka. Het schaadt hun
gezondheid en studieprestaties. Sinds ik merkte dat mijn studieprestaties stagneerde
door het overmatig gebruik van wodka, ben ik overgeschakeld naar muntjenever. Dit
godendrankje brengt je leven naar een hoger niveau. Ik ben volop bezig met mijn
sensibiliseringscampgne, U bent altijd welkom.‟ Ik zag de ernst in zijn ogen, deze
jongen bedoelde het goed. Hem kon niets ten laste worden gelegd.
Maar laten we bij de feiten blijven. De VGK werd dus benaderd door Ryszard
Kapuściński. Hij vroeg hen de volgende match te verliezen en in ruil kregen ze de
helft van de vermoedelijke opgeleverde winst. De VGK organiseerde een crisisberaad
en algauw werd er tot een compromis gekomen: De VGK kreeg de helft van de opgeleverde
winsten, aangevuld met enkele vaten wodka en wat Oost-Europese kindertjes
met een goeie conditie. De VGK had een visie op lange termijn. Binnen 10 jaar wilden
ze meedingen naar de gouden plak op het IFT. Het moet niet altijd de HILOK zijn…
En het bleef niet bij woorden. Deze week werden de cijfers
van de VGK vrijgegeven en wat blijkt? Het budget is voor
de vuist weg met 10 % gestegen. Ik wilde hier het fijne van
weten en vroeg hen naar de oorsprong van dit geld. In een
communiqué werd medegedeeld dat de plotse toename
van het budget te danken is aan dokter Jeff Hoeyberghs.
Hij kon de financiële toestand van de kring niet aanzien en
besloot wat geld te doneren. Door grote vraag naar botoxinspuitingen
is zijn imperium in de afgelopen vijf jaar
vertienvoudigd. De mens is het blijkbaar beu er altijd moe
en afgeleefd uit te zien. Deze verklaring bevredigde me
niet, ik nam de eerste trein naar zijn ziekenhuis in Genk
om een toelichting. De dokter kreeg ik niet zien: hij heeft het te druk met opereren en
er zijn tevens familiale strubbelingen tussen zijn vrouw en andere ongeïdentificeerde
vrouwen. Met grote ontgoocheling droop ik af, terug naar Gent…
Het besef was er gekomen: ik ben maar een simpele sportpraeses van Slavia. De
discriminering van de kleinere kringen blijft maar doorgaan. De VGK had het laatste
woord. Ik kon hier simpelweg geen vrede mee nemen. De volgende nachten werd een
goede slaaprust mij niet gegund. Sporadisch kwam ik wakker, badend in het zweet.
Verschrikkelijke nachtmerries werden voor mijn ogen gespeeld. Dit zijn helse
verhalen die niet voor publicatie vatbaar zijn. Elke dag, behalve in de weekends,
sleepte ik me voort naar saaie lessen, Oudslavisch in het bijzonder. De concentratie
was zoek geraakt. Ik zat in een diepe zwarte put…
Maar op de nacht van de 25 ste op de 26 ste november geschiedde een nieuw wonder: In
een visioen verscheen een oogverblindende deerne. Zwevend in mijn kamer zocht ze
een stoel om op te gaan zitten. Ze vertelde me urenlang een mooi verhaal. Een vertelling
die me zo aangreep dat ik in een extase raakte. Haar relaas zal ik kort samenvatten:
Haar naam was Hermelien Koopman. Eens had ze het allerliefste en allerschattigste
hondje van de wereld, genaamd Boutertje. Maar mede door het continue
verwaarlozen liep het hondje weg in de grote stad Gent. Hermelien was diep bedroefd,
ze miste Boutertje dag en nacht. Ze mist haar blafjes, knuffeltjes, aaitjes,…
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
6

Besodemieterd ging ze op zoek naar Boutertje en na vele omzwervingen vond ze haar
terug aan de trappen van de Rozier. Maar ze was niet alleen, samen met Lipje (een
ander lief straathondje) aten ze pizza. Het was een zo bevallig stel! Hermelien
aanschouwde dit beeld met zoveel ontroering dat ze besloot Lipje naar huis mee te
nemen zodat ze samen met z‟n drietjes de feestdagen kunnen doorbrengen.
Deze Hermelien zag me al menigmaal door Gent zwerven en ze besliste zich te
transformeren in een zwevende schoonheid en mij te helpen. Via kennissen was ze op
de hoogte van de problemen waarin ik me in bevond. Dit mokkel haar ex-vriend is
een reporter van de BBC. Ze beloofde mij hem te contacteren en hem tevens te overtuigen
mij een handje te helpen. Ooit was ze bestuurslid van het VGK maar op een
gegeven moment besliste ze uit het bestuur te stappen.
Haar redenen van vertrek zijn nooit geweten….
Axel Vercaemst
Van het praesidium – Nieuw lid!
Het was al te lezen in het voorwoord van de scriptoren, om nu helemaal gelijk te
staan kan een klein voorstelrondje zoals te zien was in de eerste Slaaf!
Nog een Scriptor!
Naam: Grégoire Lepouttre
Geboorteplaats: Roeselare
GSM en e-mail: 0470/509414 &
gregoire.lepouttre@gmail.com
Favoriete dag van de week: Vrijdag
Favoriete Disneyfiguur: Donald Duck
Favoriete winkel: MediaMarkt
Meest gebruikte stopwoordje: ja ma ho eh!
Favoriete cantuslied: катюша
Ik kan echt niet tegen: NMBS, loze beloften, en nog veel
meer...
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
7

Ladies and Gentlemen, the host of the
FIFA World Cup 2018 is... Russia
Waarschijnlijk lazen jullie het al in de krant,
maar op 2 december, rond 16u35 werd het
gastland voor de Wereldbeker voetbal bekend
gemaakt. Daarvoor waren er 4 kandidaten,
België/Nederland, Spanje/ Portugal,
Rusland en Engeland. Engeland was dé gedoodverfde
winnaar van de verkiezingen, het
pakte echter anders uit. Rusland werd door
FIFA afgevaardigden gekozen om gastland te
zijn van het grootste evenement op aarde.
Vooraf werd Rusland weinig kans toegedicht
het evenement binnen te halen. Was het land wel klaar om zoiets te kunnen
organiseren? Was het land modern genoeg qua infrastructuur? Was het land niet te
groot, of zou alleen in het Europese deel van Rusland gespeeld worden. Bij 'The
Russia Bid' rezen een hoop vragen. Rusland was echter zo overtuigd van hun stuk dat
ze een zeer overtuigend dossier konden samenstellen.
En zo geschiedde, van 13 tot en
met 16 augustus werden verschillende
controles uitgevoerd
door FIFA-afgevaardigden. Stadions
en faciliteiten, infrastructuur,
e.d. werden bekeken en er
werd een officieel rapport
opgesteld.
Op 2 december was er een laatste voorstelling aan de uitvoerende leden van de FFA,
waarbij een laatste betoog kon gehouden worden om de laatste twijfelaars over de
streep te trekken. Grote afwezige hierbij was toch wel Poetin.
Speelsteden tijdens het WK '18
zijn Jekaterinenburg, Jaroslavl,
Volgograd, Sochi, Saransk,
Samara, Sint-Petersburg,
Rostov-on-Don, Nizhny
Novgorod, Moskou (vier stadions
[nvdr: bovenaan volgende
pagina het nieuwe Luzhnikistadion]),
Krasnodar, Kazan en
Kaliningrad. [nvdr: zie het
overzichtskaartje hiernaast]
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
8

Groot minpunt aan de Russische
kandidatuur was de twijfel of
sommige luchthavens dat aantal
mensen kon ontvangen. Maar de
FIFA heeft er blijkbaar alle
vertrouwen in dat het goed komt,
toen het de toewijzing kreeg,
aangekondigd door Sepp Blatter.
Vreugde alom in de zaal in Zürich toen Blatter de enveloppe openmaakte en er
'Russia' op prijkte en niet 'England'.
Daags nadien waren de artikelen in de
buitenlandse pers allerminst positief over het
verkozen gastland. 'Maffiastaat', lazen we in
(vooral Britse) kranten. Rusland ontkent
echter met klem dat er zou omgekocht zijn.
'Dat zijn reacties uit een verliezend kamp.
Felicitaties kregen we nog niet uit het Engelse
kamp. Waarschijnlijk zal het een tijdje duren
voordat de Engelsen er wat bovenop zijn. Zij
waren er immers zeker van dat zij het zouden
halen, en ze werden er in de eerste stemronde
„uitgekegeld'.
Engeland sprak zeer kwade taal: de FIFA is rot tot op het bot,
omkoopschandelen, vreemde en ondoordachte beslissingen,...
Engeland sprak er zelfs over om geen deel meer uit te willen
maken van FIFA en opperde voor een doorzichtigere stemming,
met meer leden in het Uitvoerend Comité. Dit zijn echter
vijgen na Pasen, want de beslissing is genomen, de bouwwerken
starten binnenkort, de tickets worden reeds gedrukt,...
Maar één ding is wel zeker, het wordt ongetwijfeld een grandioos WK, daar Rusland
graag hun imago in het buitenland zouden willen opkrikken. Ook al moeten we er nu
nog 7 jaar, 6 maanden op wachten. Ongetwijfeld stof voor de Slaven in latere jaren!
Grégoire Lepouttre
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
9

Бэтмен и Робин в 2010
Pats! Boem! Daar was plots Wikileaks. Van een klein onnozel bedrijfje onder gezag
van de duistere Julian Assange naar een wereldwijde hype van gelekte overheidsinformatie.
Mening journalist smult van de sappige omschrijvingen van Amerikaanse
ambassadeurs en diplomaten. Alleen ligt men tot nu toe amper wakker om de
oorsprong van de documenten. Hoe kan in enkele dagen, vooraf aangekondigd, zo
veel diplomatieke informatie worden gelekt? Wie lekt er? Waarom wordt de situatie
van bijvoorbeeld Israël en Palestina niet behandeld? De eerste complottheorieën
hebben inmiddels het levenslicht gezien...
De timing lijkt op het eerste zicht allesbehalve geslaagd, maar in feite is ze perfect:
'Washington toont op deze manier duidelijk aan dat China dubbel spel speelt,' aldus
analist Rodger Baker in De Standaard van 20 november vanuit Austin (TX). Daarbij
tonen de nieuwe documenten juist argumenten om oorlogen te starten tegen bijvoorbeeld
Iran (n.a.v. de uitingen van de koning van Saudi-Arabië en het bezitten van
Noord-Koreaanse langeafstandsraketten), Noord-Korea (de onvoorwaardelijke steun
van China blijkt dubieus te zijn) of Pakistan (blijkbaar toch in het bezit van hoogverrijkt
uranium om illegaal kernwapens mee te vervaardigen).
Inmiddels hebben vrijwel alle regeringsleiders of
woordvoerders op de gelekte documentatie
gereageerd. Opvallende afwezige in deze lange rij is
niemand minder dan Rusland, u weet wel, het land dat
tegenwoordig wordt gerund door Batman en Robin.
„Batman en Robin?‟ Ja. Ook wel bekend als resp.
Vladimir Poetin en Dimitri Medvedev. Volgens gelekte
bronnen is de Russische premier Poetin een „autoritaire
macho‟, een zogeheten „alpha dog‟. Dit stereotype
beeld lijkt te kloppen: wie de Russische media de laatste maanden en jaren heeft
gevolgd heeft Poetin onder andere zien judoën (hij bezit de zwarte band), jagen,
paardrijden (zonder shirt aan uiteraard), zwemmen, straaljagervliegen, Harley‟s
berijden en met Formule 1-wagens racen. Daarnaast trok men nog een onverwachte
conclusie die de internationale media deed trillen op haar grondvesten: hij is de man
die de echte macht in Rusland nog altijd in handen heeft!
Dit doet hij natuurlijk niet alleen: er schijnt volgens de Amerikanen door de jaren
heen een zeer hechte vriendschap te zijn ontstaan tussen Poetin en de premier van
Italië, Silvio Berlusconi. Berlusconi, de volgens diplomate Elizabeth Dibble „zwakke,
ijdele en ineffectieve moderne Europese
leider,‟ zou bijvoorbeeld een Russischtalige
adviseur hebben! Niet alleen dit duistere feit
zet de Amerikanen aan het denken, ook het
feit dat de twee zeer excentrieke leiders en
playboys-in-hun-soort elkaar royale cadeaus
sturen en als slagroom op het Russisch-
Italiaanse dessert elkaar lucratieve energiecontracten
toebedelen doet Amerikaanse
wenkbrauwen blijkbaar fronsen.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
10

Het is voor de gemiddelde Rus waarschijnlijk niet meer zo
schokkend zijn om te lezen dat President Medvedev volgens
de Amerikanen een „bleek en onzeker‟ man is, maar dat hij
ook nog onder de sloef van zijn vrouw Svetlana (zie links)
zou liggen zal moeilijker te verkroppen zijn in het macholand.
First Lady Svetlana Medvedev schijnt de boel tussen
de kampen Poetin en Medvedev flink te polariseren en is de
bron van veel afgunst en geroddel. Ze heeft nota bene een
lijst opgesteld van mensen die zullen moeten afzien omdat
ze haar man zouden hebben tegengewerkt. Wij vragen ons
alvast af wie er heden ten dagen op de ranglijst aanvoert…
Eén iemand die alvast niet (meer) zal prijken op mevrouw
Medvedev‟s lijst is de Azerbeidzjaanse president Ilham
Alijev. In februari van dit jaar noemde hij Medvedev een
„moderne intellectueel van een nieuwe generatie‟. Helaas ziet hij dan wel de noodzaak
er bij te vermelden dat Medvedev omringd wordt door mensen over wie hij geen
macht lijkt te hebben. Maar het wordt nog beschamender: Alijev beweert volgens
Wikileaks persoonlijk te hebben meegemaakt dat Medvedev beslissingen nam,
waarvoor hij vervolgens goedkeuring op een hoger, onbekend niveau nodig had,
voordat ze konden worden uitgevoerd.
Arme Dimitri kan zich in ieder geval
met één detail troosten: ondanks dat
veel hoge ambtenaren Medvedevs gezag
nog altijd niet willen accepteren en de
medewerkers van Mevedev en Poetin
continu met elkaar overhoop liggen,
kunnen Batman en Robin het volgens
Medvedev‟s vermoedelijke nieuwe bestfriend-forever
Alijev vooralsnog wél uitstekend
met elkaar vinden, in tegenstelling
tot dat wat andere bronnen de afgelopen jaren meermaals hebben beweerd.
Fiorella Roos
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
11

Het leven zoals het is: Maarten in Moskou
Maarten van Tieghem studeert één semester in Moskou. Hij houdt ons op de hoogte
van zijn groots 'avontuur' via een blog. Hier vind je enkele artikelen die de
afgelopen tijd te lezen waren op zijn blog. Als u graag alle artikelen wil lezen of wil
reageren op deze twee artikelen, verwijzen wij u graag door naar:
http://maarteninmoskou.blogspot.com/
“Invasie van de dappersten onder de Galliërs” (25 oktober 2010)
Dat er in een miljoenenstad als Moskou buiten deze kleine Belg nog landgenoten
wonen spreekt voor zich. Daar waar ik in het RGGU de enige Belgische student ben,
heeft zich in het MGLU een ware Belgische kolonie gevormd. Onder het motto "Один
за всех, все за одного!" (Eén voor allen, allen voor één!) stond dit weekend een
verbroedering op het programma, en dus begaf ik me afgelopen zondag tegen half
12 naar de metrohalte Kolomenskaja...
Terwijl ik in de metro op mijn stamgenoten wachtte, werd
ik aangesproken door een metro-toezichtster. Of ik het
ook niet verdacht vond dat die ene man iedere ochtend in
een WO II-legeruitrusting voor ettelijke uren in deze hal
kwam staan. Dat ze het al een paar dagen in de gaten had.
Of ik wachtende was op iemand. Bij het stellen van deze
vraag waren intussen tien minuten zonder ook maar één
woord van mijn kant uit verstreken. Niet dat ze dat
overigens verlangde, het mensje moest haar hart eens
luchten, veronderstel ik. Ik besloot me kenbaar te maken
als buitenlander om zo een verklaring te geven voor mijn
vaak stilzwijgend knikken. De uitspraak van sommige
mensen laat sowieso al te wensen over, en als daar nog
eens het geruis, gekraak en gepiep van de in- en
uitrijdende metro's bijkomt, is
knikken het veiligste alternatief. Het
grappigste was nog dat ze vond dat ik
goed Russisch sprak. Alsof dat te
beoordelen was op het aantal woorden
dat ik gezegd had... Met enig risico
vroeg ik haar of ze het geen saaie job
vond: "Maar nee! Het is immers mijn
job!" Ik besloot een bedenkelijke blik
of een vraag om meer uitleg toch maar
achterwege te laten. En toen stapte ze
in het eerstvolgende metrotoestel op
zoek naar avontuur.
Nauwelijks enkele seconden later maakte ik kennis met de MGLU'ers (Chiara,
Dorien, Sacha, Thomas en Veerle) en vervolgden we onze weg op het metronetwerk
richting halte Kolomenskaja, waar nog een zesde MGU'er (Delfien) zich bij de andere
dappersten onder de Galliërs schaarde.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
12

In slagorde trokken we naar het voormalige buitenverblijf van de tsaren. En dat zag
er zo uit: [nvdr: zie verspreid over deze en volgende pagina]
Het voormalig optrekje van de tsaren neemt een hele
oppervlakte in beslag, en een grote blin (een soort
pannenkoek) met kaas en hesp ging na een goede
wandeling dan ook vlotjes binnen... Ja, je kan ze
werkelijk met alles krijgen die bliny: met smetana,
chocoladepasta, kip en groenten, champignons, kaas en
hesp, confituur,... En dat alles onder het toeziende oog
van de plaatselijke ordediensten, die in dit prachtige
domein stijlvol te paard de orde handhaven.
En tot mijn verrassing bleken er zich nog meer
Belgen in Moskou te bevinden. Een viertal Gentse
Hogeschoolstudenten, die in Koersk studeren,
kwamen een bezoekje brengen aan de Russische
hoofdstad. Een ontmoeting kon dus niet
uitblijven, en zo kwamen we hen tegemoet op de
Novyj Arbat, vanwaar we ons na een koffietje en
de aankoop van enkele
Russische vlaggen richting Rode Plein begaven.
Daar werden we verwelkomd door
achtereenvolgens Spiderman, Shrek en SpongeBob. Want waar toeristen komen, daar
is ook kinderanimatie voorzien. Bij het nemen van de groepsfoto der Galliërs werd
Dorien zelfs bijna aangerand door de ietwat klein uitvallende Shrek. Tegen alle
verwachtingen in kwam Spiderman haar niet te hulp, wat waarschijnlijk te wijten was
aan zijn overtollige kilootjes... Tot slot de befaamde door de heroïsche Dorien
genomen groepsfoto:
Maarten Van Tieghem
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
13

“Spion duikt op in gebouwen van MGLU!” (4 november 2010)
Afgelopen weekend werd er in het MGLU melding gemaakt van een verdacht
heerschap. Vermoedelijk gaat het om een spion, gezonden door het RGGU. Tot op
vandaag wordt nog steeds gezocht naar de indringer. Volgens sommige bronnen
zou hij vanavond uit veiligheidsoverwegingen Moskou verlaten om komend
weekend in Petrozavodsk zijn
spionageopdracht verder te zetten.
Afgelopen weekend werd er door de
Belgische studenten (in samenwerking
met de Zwitsers) een Halloweenparty
georganiseerd. Deze vond plaats
in de obshezhitie van het MGLU. De
organisatoren hadden op geen roebel
gekeken, waarvan getuige de ruimverspreide
flyer die het straat-en metrobeeld
van de voorbije week kleurde:
Om zoveel mogelijk volk bijeen te ronselen, hadden de organisatoren - zoals te lezen
staat op de flyer - beloofd om de gasten met een verrassing te belonen indien zij in
Halloween-outfit kwamen. Deze slinkse wijze van reclame - aangezien tot op de dag
van vandaag nog geen verrassing werd uitgedeeld - leidde tot een ware volkstoeloop.
Het bleek de ideale omgeving om als onbekende binnen te dringen in de geheime
ruimtes van het MGLU. De voortvluchtige M.V.T. wordt als een van de mogelijke
infiltranten beschouwd, omwille van zijn connecties met het Belgische gezantschap
onder leiding van een zekere T.V.K. Deze zou M.V.T. voorbij de bewakende instanties
hebben geloodst.
Daar onze redactie tips had binnengekregen van de mogelijke spionage, kon onze
eigen infiltrant de volgende foto maken van de bijeenkomst. De spion die, naar we uit
betrouwbare bron vernomen hebben, gezonden is door de concurrerende RGGU, had
zich volledig volgens de dresscode
gemengd onder de gasten, waardoor de
identificatie bemoeilijkt werd:
tijdens zijn opleiding tot Russisch spion.
Volgens de laatste berichten zou de
verdachte M.V.T. van plan zijn om zich
naar het noordelijker gelegen
Petrozavodsk te begeven. Zoals terug te
vinden is in het archief van de FSB
(voormalige KGB), zou hij daar onderdak
zoeken bij enkele voormalige
handlangers, waarmee hij in de zomer
van vorig jaar in contact gekomen was
Indien u informatie hebt die naar de verdachte kan leiden, gelieve zich te wenden tot
de Federale Veiligheidsdienst (FSB) via de daartoe bestemde kanalen.
Maarten Van Tieghem
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
14

Treinverhalen
De Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen/Société Nationale des Chemins
de fer Belges is tot nader order nog steeds het enige bedrijf dat personenvervoer
langs de spoorwegen voorziet in wat tot nader order nog steeds België heet.
Treinen, beste lezers, rijden reeds 175 jaar in België, het eerste land op het Europese
vasteland dat een spoorwegverbinding had, maar het trotse bedrijf met de gestileerde
B bestaat slechts 84 jaar. Een mens kan amper bevatten in wat voor een
chaos die eerste 91 jaar zich zouden moeten afgespeeld hebben: vertragingen, afgelastingen,
overvolle treinen, kleingeestige conducteurs. Toegegeven, de voornaamste
verdienste van de NMBS is het voorzien van een naam die kan worden vervloekt
als je zondagavond op een trein klautert en vaststelt dat de laatste zitplaats vlak
naast een gezette man met vettig haar en een twijfelachtige lijfgeur is, maar,
indachtig dat de beste literaire werken de vrucht zijn van frustratie, hebben wij
Hugo Claus, Herman de Coninck en Dimitri Verhulst enkel en alleen te danken aan
het genie van de Belgische spoorwegen! Saskia De Coster hebben we dan weer te
danken aan chromosomale afwijkingen en een ongelukkig voorval met absint, maar
dat geheel ter zijde. Uw dienaar zal in dit bescheiden artikel zijn observaties en
belevenissen mededelen en in één moeite ook wat mensen beledigen. „Cause I can.
Zoals eenieder en in het bijzonder de student, pendelend of kot-, weet, zijn de treinreizen
allesbehalve het hoogtepunt van de academische week. Met zware valiezen of
overvolle boekentassen trachten zo gracieus mogelijk neer te ploffen op een plaats
waar je van hoopt dat er niemand zit, kramp en verzuring verbijtend voor een uur of
twee en dan met een zucht van opluchting de “verse” Gentse lucht inademen. Dan is
het slechts nog 200 meter meegaan met de stroom, tot één van je reisgenoten je er op
wijst dat je in al je enthousiasme je valies op de trein hebt laten liggen. Wat volgt is
iets wat enkel een migrerende zalm naar volle waarde kan inschatten: een dolle spurt
de trappen op en tegen de stroom in, met de moed der wanhoop, menig een medereiziger
trakterend op een onzachte liefkozing van de elleboog. Gelukkigerwijs had ik
(ik beken) op dat moment het nodige geluk en kon ik mijn vers ondergoed vrijwaren
van de nieuwsgierigheid van Brusselse sans papiers en schimmige pro-praesidiumers
met onbetrouwbare sikjes of gedateerde afros.
Edoch, het kan nog erger. Op een schone avond op Allerzielen, stonden een maat en
ik plichtsbewust op het perron te wachten om wederom naar de Arteveldestad te vertrekken.
Toen de trein echter aankwam moesten wij vol afgrijzen vaststellen dat die
overvol zat: ouders met hun kleine, verwende kinderen terug van een ongetwijfeld
aangenaam dagje Plopsaland en, zo bleek, een Franstalige studentenvereniging die
het concept “cantus on rails” had ontdekt. Nu zijn treinen in de loop van de geschiedenis
reeds menig maal gebruikt om mensen in groten getale in een beperkte ruimte
ergens heen te brengen, maar dergelijke toestanden zijn schaars geworden na 1945.
De evocatie van een soortgelijke treinreis werd nog versterkt door de onbenijdigenswaardige
nabijheid van een treintoilet en de daarbij horende indringende geur van
menselijke excretie. Voor het meisje in een rolstoel op het perron echter was er geen
plaats meer te vinden. Zij en een NMBS-medewerker liepen de trein op en af, maar
helaas geen plaats voor de gehandicapte noch voor het meisje in de rolstoel. De trein
vertrok en het meisje bleef verdwaasd achter…
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
15

Ondertussen op de trein verging het ons slechts verwaarloosbaar beter. Opeengepakt
als sardienen in een doosje denderden wij richting Gent. En alsof dat niet genoeg was,
moet één van de mormels die wel een zitplaats heeft, daar Plopsaland aan het eind-
en beginstation van de treinverbinding ligt, plots naar het toilet. Mama grijpt de
spruit onder de oksels, zet zich schrap als voor de 3000 meter steeple, slingert zich
over de stoelen en de hoofden van andere moeders en andere spruiten richting het
toilet. Ze slaat de deur open, meldt ons vrolijk dat ze last heeft van claustrofobie en
dientengevolge de deur wenst open te houden. Wij lachen groen. Op dat moment
komt een Franstalige medemens aanhossen, gehuld in een kiel en ruikend naar bier,
met een schachtje die eruitziet alsof ze elk moment de inhoud van haar maag kan
onderzoeken. “La toilette est occupée” “Tant pis”. Een kleurrijk scala aan vloeken in
de drie landstalen, en nog wat Slavische erbovenop, komt bij mij op, maar ik bijt op
mijn lip. Was ik de praeses geweest, ik was zonder twijfel beginnen wenen als een
klein kind op een voetbalveld met een lichte neerslag. Maar met de moed der wanhoop
en een kenmerkend West-Vlaams stoïcisme zetten wij door en kwamen zonder
kleerscheuren aan in Gent-Sint-Pieters, maar met de onmiskenbare geur van Waalse
lichaamsexcreties nog nazinderend op ons geestesoog, welja, neus dus.
Het zou echter te gemakkelijk zijn als ik mijn genadeloze tirade blijf afratelen als een
Kempische op geestesverruimende substanties, zonder stil te staan bij de meesterlijke
verwezenlijkingen van de Belgische spoorwegen. Menig een Vlaams nationalist (een
NVA-zi) zal u, beste lezer, duiden op het vierkant draaien van de Belgische staat, de
Waalse bedreiging voor onze welvaart, de Franstalige onwil en onkunde om het
Nederlands te beheersen. Maar, beste lezer, weet gij een schoner voorbeeld van
tweetaligheid dan een NMBS-conducteur die u aanspreekt in het Nederlands, hoewel
dit klaarblijkelijk niet zijn moedertaal is, die blijft volharden, zelfs als het duidelijk is
voor beide gesprekspartners dat het gesprek nood heeft aan een gezonde injectie van
de taal van Voltaire, Corneille, Rabelais, Ronsard, Sarkozy en Cantona. Maar echte
Belgen volharden in de boosheid en het gesprek mankt verder in het Nederlands,
alvorens de conducteur zich omdraait en zijn aandacht aan de volgende treinreiziger
schenkt.
Want, beste lezers, wat zou België zijn zonder deze kroon die ons aangeboren surrealisme
spant? Kunt u zich een spoorwegmaatschappij voorstellen die met een Japans
ogende efficiëntie alle treinen op tijd doet rijden, die de smeltkroes die een NMBStrein
is, zou teniet doen? Wat zou de volgende stap dan zijn? Examenroosters van de
Blandijn op internet plaatsen voor het eerste examen begint? Een praeses die slaagt
voor Russisch II? Een sport met wel aandacht voor zijn persoonlijke lichaamshygiëne
(de Slaviasport draagt volgens de aloude traditie heel het jaar dezelfde onderbroek,
die doorgegeven wordt van sport op sport)? Een jaar waarbij Slavia een ongeslagen
reeks van drie matchen in eender welke sport neerzet? België met een regering?
Echte kunst, beste lezer, ontstaat uit frustratie, verdriet en in sommige gevallen
inteelt. De NMBS heeft alle drie op overschot.
Arnout Gyssels
Slavia steunt geenszins wat deze schrijver hier naar voren brengt en moet omwille van
juridische redenen opmerken: Saskia De Coster toont tot nu toe geen tekenen van
chromosomale afwijkingen (afgezien van haar “schrijven”) en onze praeses is een
onbegrepen genie.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
16

Populariteit sportpraeses Slavia kent
ongekende hoogten
De vraagtekens omtrent het aanstellen van Axel Vercaemst als sportief manager,
zijn langzaam aan het wegebben. Een exclusief dubbelinterview van de
Rozierwatcher.
Vercaemst: 'Het klopt dat ik een moeilijke start kende. Het is ook een zware verantwoordelijkheid
die ik draag. Ik wil niemand teleurstellen bij het uitoefenen van mijn
job, en dat is een hele zware taak . Maar ik weet zeker dat het bestuur in mei de juiste
keuze maakte met mij aan te stellen, ik hou
zowel rekening met de recreatieve als de
competitieve kant van Slavia.'
De voorvallen van verkeerde data, of verkeerd
uur zijn al helemaal vergeten door de
Slavia-top. 'Vercaemst maakte inderdaad
enkele capitale blunders. En daar hebben wij
hem op aangesproken, we konden dit niet
zomaar laten voorbijgaan. Maar na een goed
gesprek, en de belofte dat sportieve resultaten
niet lang meer zouden uitblijven, hebben we
nogmaals ons vertrouwen in Vercaemst
uitgesproken,' aldus Praeses Mallezie.
'Ik werd inderdaad door Mallezie aangesproken na mijn tweede grote fout. Ik
bekende meteen schuld, maar ontslagen worden zat er niet in.' Te veel werk voor de
Senior,‟ zo werd in de wandelgangen gefluisterd. Een andere bron had het echter over
de kostprijs om Vercaemst de laan uit te sturen. Beide bronnen konden echter niet
door de redactie bevestigt worden. Mallezie ontkent beide berichten echter met klem:
'Van ontslag is nooit sprake geweest, wij gaven hem het sportief mandaat voor één
academiejaar, mét optie. Op het eind van dit jaar evalueren wij, en wordt er beslist
hem al dan niet langer in onze rangen te houden.'
'Zelf was ik even verbaasd als de gehele Slaviakring, toen ik aangesteld werd als
sportpraeses. Slavia moest en zou op de sportieve kaart gezet moeten worden, dat was
dé voorwaarde die het Dagelijks Bestuur mij stelde. Geen simpele taak, met maar
menig sportief talent in de rangen.'
'Het bestuur heeft het inderdaad hard te verduren gekregen na zijn aanstelling,'
repliceert Mallezie. 'Maar als Bestuur namen we samen de beslissen Vercaemst aan te
stellen, en onze aanhang moet dat maar accepteren.' Bij de aanhang werd dit totaal
allerminst positief onthaald, 'het verhogen van de sportieve prestaties samen met een
onervaren coach' konden de meesten niet begrijpen.'Ik besefte maar al te goed dat ik
rekening moest houden met de aanhang. Dit was dan nog een extra druk. En na mijn
fouten werd ik meteen zwaar op de korrel genomen. Bedreigingen na mijn
misstappen vond ik dagelijks in mijn mailbox. Maar eerlijk gezegd, echt denken aan
stoppen deed ik nooit. Ik wist dat mijn moment nog moest komen.'
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
17

Naar aanleiding van de IFK match tegen de VGK steeg de spanning bij Vercaemst.
'Dat klopt inderdaad. Ik ben sowieso al snel zenuwachtig. Je kan je dan wel al
voorstellen als je voor dé match van je leven staat. Want dat we zouden verliezen wist
ik al meteen de dag van de loting. Meteen belde ik Mallezie op, om een extra
transferbudget vrij te krijgen, voor kwalitatieve spelers naar de Rozier te halen, maar
daar kon Mallezie niet voor zorgen. En met de woorden 'probeer met de spelers die je
hebt de volgende ronde te bereiken', hing hij op. Meteen was mij doel duidelijk:
Mallezie overtuigen dat we niet konden winnen, en hem voorbereiden op een serieuze
afstraffing.' Mede door het uitblijven van grote sportieve inzet van sommige spelers
(tijdens een oefenmatch wilde de keeper zelfs niet meer aantreden in de tweede helft
wegens 'te koud') en door lage supportersopkomsten (tijdens de oefenmatch was
slechts één supporter op zes van Slavia) wist Vercaemst dat het een quasi onmogelijke
match zou worden.
Een hele omwenteling in de ploegopstelling deed de hoop bij Vercaemst weer wat
oplaaien, doch durfde hij zich niet wagen aan een pronostiek. 'Pronostieken zijn voor
de bookie's, daar hoef ik mij niet druk om te maken', liet hij enigszins gepikeerd
weten. Wij schuimden daarop de plaatselijke gokkantoren af, op zoek naar de
quoteringen voor die match. Daarin konden we inderdaad vaststellen dat Slavia
slechts heel weinig kans toegeschreven werd.
Verrast was hij toen hij telefoon kreeg van de VGK. 'De helft van onze ploeg ligt ziek
in bed. Er kan dus geen match plaatsvinden.' Vercaemst: 'Dat telefoontje was als een
geschenk uit de hemel. Ik wist dat er een forfaitscore zou komen.'
Na wat heen en weer getelefoneer was dit inderdaad het
verdict: Slavia won de match tegen VGK met 5-0, en mag een
ronde verder in het kampioenschap. 'Dit is geen forfaitscore
voor mij, maar een gewone overwinning. Ik wil ook dat mijn
spelers dit zijn als overwinning. Praeses Mallezie belde mij
direct op om mij te feliciteren. Het was immers de eerste keer
dat Slavia een veldvoetbalmatch met inzet voor het IFKtoernooi
kon winnen.' Zelf kon de redactie Mallezie niet
bereiken, officieel omdat hij 'ziek' was, andere bronnen
hadden het over een 'stomdronkentoestand waarin de Praeses
zich minstens een hele week bevond', doch onbevestigd.
Voorts liet Vercaemst noteren dat er al gepraat
wordt over de lichting van de optie in zijn
contract. En hij liet ook duidelijk verstaan dat
hij zich wel degelijk ziet opwerken naar een
nog grotere club. 'Op termijn zie ik mijzelf nog
wel de bescheiden overstap maken naar een
ploeg als Real Madrid, en ooit de beker met de
grote oren (Champions League) winnen is toch
wel mijn ultieme doel.'
Grégoire Lepouttre
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
18

De Irkut MS-21
Het klinkt als een nare ziekte ergens uit een laboratorium voor chemische oorlogsvoering.
Het is echter het nieuwe Narrowbody (gangpad tussen de twee zeteleilandjes)
kort- tot middellange afstandsvliegtuig van de Russische luchtvaartindustrie.
Om u een beeld te geven, dat zijn de vliegtuigen waarmee men van Brussel naar de
rest van Europa vliegt. Ik gebruik 'de Russische luchtvaart industrie' niet zomaar.
In 2006 heeft Poetin alle private en
publieke maatschappijen die zich bezig
houden met de luchtvaart, zowel civiel als
militair, opgenomen in een Joint-Stock
Coorporation, JSC. Hij heeft deze
organisatie de naam United Aircraft
Corporation, UAC, gegeven. Het type van
JSC is open, dus het wordt publiek
verhandeld op de beurs van Moskou.
Alhoewel er nog verschillende merken
van vliegtuigen in Rusland worden
gemaakt, zijn die verschillende merken nu bezit van één overkoepelende Russische
luchtvaartindustrie. Het is interessant om te vermelden dat de UAC een deel van
Airbus bezit, en Airbus een deel van de UAC.
De MS-21 wordt het Russische alternatief voor de A-320 van diezelfde Airbus. Het
type A-320 is een echte hit op de wereldmarkten. Airbus heeft er nu al bij de 450
gemaakt, en het succes blijft maar duren. Het is het toestel dat Boeing heeft doen
realiseren dat de Europese competitie geen geintje was. Aangezien vliegtuigen een
heel tijdje moeten meegaan om winstgevend te zijn, en dat het dus hele grote investeringen
zijn verklaart deels waarom het zo een moeilijke markt is om als nieuwe
speler op te verschijnen. Het zit de Russische luchtvaart ook niet mee met haar
imago. Ironisch genoeg is de Poolse president omgekomen in een Russische vliegtuig
op weg om een (Poolse) herdenkingsplechtigheid bij te wonen op Russische bodem.
Russische vliegtuigen hadden echter al veel langer een slechte reputatie. De luchtverkeersveiligheid
is statistisch nog slechter in Rusland dan in Afrika. De Centraal
Aziatische Republieken en Rusland nemen tezamen het merendeel van luchtvaartongelukken
voor hun rekening. De anekdotische
verhalen over de Russische luchtvaart
zijn zelden positief over de kwaliteit
van de vliegtuigen.
Toch heeft de MS-21 een kans om een deel
van de markt te veroveren, maar daar
zullen talentvolle zakenleiders voor nodig
zijn. De verkoop van vliegtuigen is vaak
evenveel politiek als zakelijk. De vraag is of
de MS-21 in de traditionele markten voor
Russische vliegtuigen wel een plaats heeft.
De oude Sovjet-staten (toch zij die het konden)
zijn overgestapt op westerse
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
19

vliegtuigen. Het continent dat letterlijk in de lucht blijft door Russische vliegtuigen,
Afrika, zal moeilijk het kapitaal vinden om zo een grote aankoop te doen. En de
oplage die nodig is binnen Rusland zelf is wel erg beperkt voor zo‟n duur
ontwikkelingsproces.
Rusland heeft echter een vastbesloten staat die het proces van vernieuwing in de
luchtvaart voortzet. Zonder de gewilligheid van het Kremlin om kapitaal in de
ontwikkeling te steken was dit een wel heel gewaagde zakelijke beslissing. De bedrijven
die onder de UAC paraplu vallen, zijn dezelfde bedrijven die het Russische leger
vliegende houden. Binnenkort zullen vele van de oude generatie strategische
bommenwerpers uiteen vallen. De vliegtuigen waarmee Rusland zijn permanentie
over de noordelijke wereldzeeën garandeert heeft Kroetsjev nog gekocht. En
vliegtuigjes maken is een zaak die expertise eist. Expertise die snel verdwijnt bij
gebrek aan nood eraan. Dit vliegtuig is misschien niet de volgende concurrent voor de
nieuwe A-320 of de nieuwste B-737, maar het is wel een teken van een Rusland dat
mee evolueert met de wereldtechnologie. Niet een Rusland van Twilight-technologie uit
de oude Sovjet-Unie.
Johannes Vandensavel
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
20

Vergeten Oost-Europeanen… (II)
Hij trad in de voetsporen van Aristoteles, kon putten uit de
werken van onder andere Antoni van Leeuwenhoek en
Darwin. Hij kreeg samen met Paul Ehrlich in 1908 de
Nobelprijs voor de Geneeskunde. Zijn naam? Il‟ja Il‟itsj
Metsjnikov (Илья Ильич Мечников), geboren in 1845 in
Ivanivka (Oekraïne), gestorven in Parijs in 1916.
Metsjnikov, zoon van een officier en kleinzoon van de Joods-
Russische schrijver Lev Nikolaevitsj Nevaxovitsj (oprichter
van de „Haksalah‟-beweging), kreeg een sterkte interesse in
de biologie toen in 1859 Darwin‟s „The Origin of Species‟
werd gepubliceerd. Il‟ja was toen veertien jaar oud.
Door de interesse in de biologie ging hij natuurwetenschappen studeren aan de
Universiteit van Charkov, waar hij in plaats van vier jaar amper twee jaar over deed.
Vervolgens vertrok het nieuwe wonderkind naar Duitsland, waar hij de zeefauna
besloot te bestuderen. Hij reisde vervolgens van de Universiteit van Gießen naar
München en op 22-jarige leeftijd keerde hij terug naar Rusland, waar hij docent werd
aan de nieuw opgerichte Universiteit van Odessa. Niet lang daarna werd hij gevraagd
om aan de Universiteit van Sint-Petersburg te doceren, maar in 1870 keerde hij weer
terug naar Odessa om hoogleraar in de zoölogie en vergelijkende anatomie te worden.
Maar ook met Metsjnikov ging het niet altijd voor de wind. Hij trouwde met Ludmila
Feodorovitsj in 1863, maar helaas stierf zij al in 1873 aan tuberculose. Metsjnikov had
hier grote moeite mee en deed tevergeefs een suïcidepoging. Tevergeefs, zijn dosis
opium was - gelukkig - niet voldoende. Hij kon zich toch over zijn verdriet zetten en
huwde Olga Belokopitova. Ook dit huwelijk kende niet het eeuwig bestaan: zijn Olga
overleed aan de gevolgen van tyfus. Door onder andere deze nieuwe persoonlijke
tegenslag en geschillen met collega‟s besloot Il‟ja tevergeefs een tweede poging tot
zelfdoding te ondernemen. „Helaas‟ mislukte ook de tweede poging, daar het bloed
met bacteriën van zogeheten „terugkerende koorts‟ hem niet fataal werd.
In 1882 legde hij dan toch de functie als hoogleraar neer
om een eigen laboratorium op te richten in Messina
(Italië) waar hij door onderzoeken op jonge zeesterren
concludeerde dat witte bloedcellen geen ziektekiemen
verspreiden in het lichaam, maar dat ze de virussen juist
bevechten. Dit stuitte op grote kritiek van „pioniers‟ op
dit gebied, onder andere van Louis Pasteur.
Na wederom terug te zijn gekeerd naar Odessa, waar hij als directeur van een bedrijf
de vaccins van Pasteur tegen hondsdolheid verkocht en verdeelde, besloot hij naar
Parijs te trekken. Na advies van Pasteur besloot hij voor de rest van zijn grootse leven
aan het Pasteur Instituut te werken. Dit legde hem wetenschappelijk gezien geen
windeieren: hij werkte daar samen met Émile Roux, waarmee hij een zalf ontwikkelde
die syfilis bestreed, én hij ontving dankzij zijn werkzaamheden op het gebied van
fagocyten de Nobelprijs in 1908.
Fiorella Roos
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
21

De boksende broertjes Klitschko
Vitaly [nvdr: zie rechts] en Vladimir [nvdr: zie links]
Klitschko zijn twee broers afkomstig uit Oekraïne. Ze
boksen allebei op wereldniveau en bezitten samen alle
belangrijke titels bij de zwaargewichten. Ze missen echter
nog een belangrijke titel die in het bezit is van de Brit David
Haye. Haye heeft onlangs beide broers beledigd en wil een
kamp met Vladimir (de jongste van de twee). Als Vladimir
deze kamp wint dan zijn alle
belangrijke titels bij de zwaargewichten
in handen van de twee
broertjes en dat zou natuurlijk een unicum zijn in de geschiedenis
van het boksen. Tijd om hen eens wat beter te
leren kennen vooraleer ze mogelijk geschiedenis schrijven.
Vitaly en Vladimir werden allebei geboren in de Kazakse
SSR. Vitaly zag het levenslicht in 1971, Vladimir kwam vijf
jaar later ter wereld. Vitaly trok voor het eerst de bokshandschoenen
aan toen hij 13 jaar oud was. Op dat moment had niemand gedacht dat er
een toekomstig kampioen in hem schuilde. Vitaly kwam eerst terecht in het kickboksen
waar hij verschillende titels veroverde. Na een tijdje schakelde hij over op
boksen. Hij begon als amateur en had weldra veel succes. In 1996 zei hij het
amateurcircuit vaarwel en begon professioneel te boksen. Vanaf dat moment neemt
zijn carrière een hoge vlucht. In 1998 won hij het Europees Kampioenschap en in
1999 werd hij wereldkampioen bij de zwaargewichten (WBO). Van deze titel kon hij
echter niet lang genieten want in 2000 moest hij hem alweer afstaan na een ongelukkig
gevecht. Vitaly was op punten de tegenstand aan het verpletteren maar moest
in de negende ronde opgeven door een blessure aan de schouder. In 2003 ondernam
hij een poging om deze titel terug te winnen maar opnieuw was de kamp noodlottig.
Vitaly had een diepe wonde onder zijn linker wenkbrauw en moest opgeven. In 2004
had Vitaly een nieuwe uitdaging gevonden, hij wou nu de WBC-titel. In Los Angeles
won Vitaly met een technische knock-out en had nu weer een titel in handen. Na deze
kamp had Vitaly last van blessures en kon hij zijn titel niet meer verdedigen. Hij
besloot zich terug te trekken als regerende WBC-kampioen. In 2008 echter keerde hij
terug in de ring en versloeg de regerende WBC-kampioen en won zo opnieuw zijn
titel. Sindsdien heeft hij zijn titel al 4x met succes verdedigd. Zijn laatste kamp was in
oktober van dit jaar.
Vitaly heeft tot nu toe een fantastische
bokscarrière achter de rug maar die van zijn
broer is zo mogelijk nog beter. Vladimir die 5
jaar jonger is dan zijn broer begon met boksen
toen hij 14 jaar oud was. Vladimir ging echter
niet zoals zijn broer kickboksen maar besloot
om direct als amateur te gaan boksen. Hij was
even succesvol als zijn broer op dat vlak en
begon net als hem in 1996 professioneel te
boksen. Zijn eerste kamp voorspelde hem direct
[links op de foto Vitaly en rechts Vladimir] een grote toekomst, hij mepte een Braziliaan al
in de eerste ronde tegen het canvas.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
22

In 1999 werd hij Europees wereldkampioen, de titel die zijn broer ook al had gehad
voordat hij wereldkampioen werd. In 2000 bereikte ook Vladimir zijn ultieme droom
door wereldkampioen bij de zwaargewichten te worden. Hij nam de titel af van de
man die hem had afgenomen van zijn broer en nam zo weerwraak voor het verlies van
zijn broer. In 2005 vocht Vladimir opnieuw met deze man maar nu voor de IBF- en
de IBO-titel. Opnieuw liet hij zijn tegenstander kansloos. In 2008 zorgde hij voor een
huzarenstukje door opnieuw de WBO-titel te veroveren.
Vitaly [nvdr: links] won voorlopig 39 van zijn
41 partijen op het professionele circuit.
Vladimir [nvdr: rechts] won er 55 van de 58.
Vitaly bezit voorlopig de WBC-titel terwijl
Vladimir eigenaar is van WBO-, IBF- en IBOtitel.
Ze missen enkel nog de WBA-titel die nu
in het bezit is van David Haye. Als de kamp
tussen Vladimir en Haye doorgaat en Vladimir
wint dan zijn alle belangrijke titels in handen van de twee Oekraïense broers en zou
dit een nieuwe mijlpaal zijn in het boksen.
Nog een interessant weetje is dat beide broers hun ma beloofd hebben dat ze nooit
tegen elkaar zouden vechten. Als Vladimir dus ooit alle titels voor zichzelf wil zal hij
eerst op een nederlaag van zijn broer moeten hopen vooraleer hij zal kunnen kampen
om de titel die nu nog in het bezit is van Vitaly. Maar zoals het er nu voorstaat, zal
zijn broer nog niet al te snel af zijn van zijn titel.
Robin Swartelé
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
23

In 8 dagen door Kroatië (en Tsjechië)
Op vakantie Oost Europa doorkruisen; lang niet zo onhaalbaar als het wellicht
klinkt. Het kan ook prima op een voor studenten acceptabel prijsniveau. Afgelopen
zomer trokken drie Nederlandse studenten dwars door hoofdbestemming Kroatië
[nvdr: niet geheel toevallig DE bestemming van Slavia aanstaande februari!]. Doel
was om nu eens verder te reiken dan Istrië, en de zuidelijke steden te bezoeken. De
terugweg levert dan nog genoeg extra mogelijkheden op.
Dag 1, maandag 16 augustus
Vliegen naar Kroatië kan vanuit Duitsland stukken goedkoper dan vanuit Nederland
of België. Onze eerste stap was dan ook met de auto vanuit Nederland naar het vliegveld
in Keulen. Van daaruit vlieg je, zelfs in de zomer, voor een paar tientjes naar
Zagreb. Tussen de middag kwamen we daar aan.
Tip is om op het vliegveld direct de eerste Kune uit de
pinautomaat te halen, want in Kroatië betaal je voor alles
een beetje. De bustransporten van vliegveld naar Glavni
Kolodvor, het centraal station van Zagreb, zijn goed geregeld.
Van daar uit is in Zagreb de tram het belangrijkste
vervoersmiddel. De stad heeft twee traknooppunten, de
pleinen Zrinjevac en Bana Jelačića. Alle belangrijke lijnen
kruisen elkaar hier.
Met het plein Bana Jelačića ben je direct op het kruispunt
tussen het moderne gedeelte Donji Grad, en het oude
bovengedeelte Gornji Grad. De meeste hostels van Zagreb
bevinden zich rond Zrinjevac, maar als je van plan bent veel van de oude stad te zien
is het verstandig je hostel letterlijk wat hogerop te zoeken. Rond Bana Jelačića is ook
genoeg te vinden. Wij verbleven op loopafstand van de kathedraal. Rondom deze
kathedraal zijn ook enkele betaalbare restaurantjes te vinden.
Dag 2, dinsdag 17 augustus
Zagreb staat niet bekend als één van de mooiste steden van
Kroatië. Het wordt wel vergeleken met Rotterdam, omdat
ook Zagreb te lijden heeft gehad onder een oorlog. Toch
zijn er enkele mooie wandelingen te maken. Wij probeerden
er twee uit tijdens ons korte verblijf; één door de
benedenstad, en één door de bovenstad. Wandelen door de
bovenstad is zonder twijfel veel zwaarder dan door de
benedenstad, maar de moeite van het klimmen is het zeker
waard. Met name in het oude religieuze stadsdeel Kapitol
is genoeg te zien. Naast de kathedraal vind je er ook de Orthodoxe kapel en de Heilige
St. Mark‟s kerk, die bekend staat om de prachtige dakpanmozaïek.
In de benedenstad moet je iets meer meters afleggen om de bezienswaardigheden aan
elkaar te koppelen. Hier kun je wel goed de veelzijdigheid van de stad zien. Onze
wandeltocht leidde ons langs het standbeeld van Tomislava, de botanische tuin, het
archeologisch museum, en de universiteitsgebouwen. Zagreb is behalve politiek ook
educatief de hoofdstad van Kroatië.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
24

Dag 3, woensdag 18 augustus
‟s Ochtends vertrokken we met de trein naar Split. Het Kroatische landschap leent
zich veel minder goed voor treinverkeer dan het Nederlandse, wat de reisduur flink
opvoert. Van Zagreb naar Split neemt al snel zes uur in beslag, met de bus ben je
slechts een uurtje langer onderweg.
Eenmaal in Split is het overzicht snel zoek. De
meeste hostels zitten verborgen in zijstraatjes
door de hele stad en het onderlinge prijsverschil
is groot. De truc is om je beste Kroatisch
boven te halen; als je de inwoners van Split in
hun eigen taal probeert aan te spreken, heeft
iedereen plots nog wel een oom wiens buurman
een vriend heeft met een goedkoop hostel.
Het oude centrum van Split is erg mooi, maar niet groot. De stad is daarom prima in
een dag te bezichtigen. Praktisch alle bezienswaardigheden bevinden zich in wat
vroeger het paleis van de Romeinse keizer Diocletianus was. De pleinen, de kathedralen,
en de grappige puzzel met de vier poorten maken een tocht door het stadscentrum
boeiend. ‟s Avonds kan je al etend aan de boulevard uitkijken op de haven.
Dag 4, donderdag 19 augustus
Natuurliefhebbers kunnen zich in en rondom Split nog wel langer vermaken dan een
dag. De berg Marjan ligt op loopafstand van de stad, maar helaas was het tijd om
verder te reizen. Omdat het terrein ten zuiden van Split echt geen treinspoor meer
toelaat, bracht de bus ons naar Dubrovnik.
Het busstation van Dubrovnik ligt op enkele kilometers van het bewoonde deel van
de stad. Daar heeft de toeristisch georiënteerde bevolking echter wat op gevonden;
direct bij het uitstappen van de touringbus word je belaagd door hosteleigenaars die
je een lift naar de stad aanbieden. Wij besluiten te verblijven in de hostel van onze
chauffeur, op enkele minuten van het stadscentrum.
Dag 5, vrijdag 20 augustus
Op onze eerste volle dag in Dubrovnik bezoeken we het centrum
van wat het cultureel hoogtepunt van Kroatië zou zijn.
Van teleurstelling is geen sprake. Al van een afstand ziet het
fort er prachtig uit, en bij binnenkomst door de oude stadsmuren
sta je direct tussen de Onofrio-fontein en de Franciscaanse
kerk. Als je dan rechtdoor loopt, kom je over de
Stradun: de vermeende Champs-Élysées van Dubrovnik.
Qua grootte doet de Stradun duidelijk onder voor haar
Franse evenknie, maar het is ontegenzeggelijk een glanzende
winkelstraat, compleet met marmer geplaveid. Bijkomend
voordeel is dat je aan de Stradun gezellig en goed betaalbaar uit eten kunt.
Aan het einde van de Stradun ligt het plein van de Loggia. Economisch en politiek
gezien het centrum van de stad. Op het plein staat de Orlando-kolom, een
beeldhouwwerk van Antonio Ragusino uit 1418. Aan het plein liggen tevens de
Blasiuskerk, de klokkentoren en het paleis van de Rector. Voor wie verder de stad in
durft te klimmen, is ook nog de omstreden Servisch-Orthodoxe kapel te vinden.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
25

Dag 6, zaterdag 21 augustus
Als je eenmaal Dubrovnik bereikt hebt, is er één ding dat je sowieso niet mag overslaan:
een wandeltocht over de stadsmuren. Het uitzicht met aan je ene hand de
Adriatische zee en aan je andere hand het oude centrum, is één van de mooiste
dingen die ik ooit gezien heb. Bovendien zijn de stadsmuren
ook de enige mogelijkheid om de Minceta toren, voorman in
de verdedigingslinie van de stad, te bestijgen. Toegang tot de
stadsmuren kost echter 70 Kuna, een slordige tien euro.
De stadsmuren in de zomer bezoeken betekent ook meer dan
een uur wandelen in de blakerende zon. Wij kozen ervoor om
ook even uit te rusten op het strand; daarvoor hoef je in de
havenstad Dubrovnik ook nooit ver te zoeken.
Dag 7, zondag 22 augustus
Als je meer tijd tot je beschikking hebt dan wij, zijn de
mogelijkheden voor de terugreis eindeloos. Vanaf Dubrovnik kun je via Bosnië of
Servië de weg omhoog inzetten. Wij hadden onderweg ook nog Wenen gepland, maar
tijdens onze reis hebben we uiteindelijk besloten door Oostenrijk heen te reizen. Dat
is wel één van de voordelen van treintochten: je bent tot het laatste moment flexibel.
Onze beslissing was dus om 24 uur door te reizen, en in één keer van Dubrovnik naar
Praag te gaan. De busreis van Dubrovnik naar Zagreb is lang en vermoeiend, maar
dat maakte slapen in de nachttrein Zagreb - Praag alleen maar eenvoudiger.
Dag 8, maandag 23 augustus
Wat hostels betreft is Praag een cultuurshock direct na Kroatië. Meerdere groepen
jongeren door elkaar op een kamer is heel normaal, de badkamer deel je vaak met het
gehele hostel. In ons geval kwam daar nog wat extra pech bovenop: de douches werkten
niet of nauwelijks. Maar in een tocht als deze doen uiteindelijk slechts twee dingen
ertoe: een plaats om te slapen en om je spullen te stallen. En dan weer snel op pad.
Praag is goedkoper dan de Kroatische steden
die we bezochten, en rond het Oude Stadsplein
kun je dan ook betaalbaar leuk uit eten. Ons
gebrek aan kennis van de Tsjechische taal deed
ons echter de das om; we belandden onbedoeld
in een veganistisch restaurant. Na het eten is
een wandeltocht over de verlichte bruggen over
de Moldau een aanrader. Praag is in de avond
dan vooral een gezellige stad om te zien.
Na het bliksembezoek aan de Tsjechische hoofdstad zat de reis er op. De tijdslimieten
lieten me niet toe om de tussenstop in Berlijn mee te pakken. Maar in acht dagen tijd
hebben we ongelooflijk veel van met name Kroatië gezien. Mogelijkheden genoeg om
op eenvoudige wijze Oost-Europa te verkennen. Neem er vooral goed de tijd voor.
Steef van Gorkum is student journalistiek in Ede en heeft een passie voor Kroatië
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
26

De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
27

De Slavia Files
Als het stinkt in de Slavistiek, leest u het in De Slaaf
Bekering Vercaemst drijft wig in Slavische
coalitie.
Dat Sportief Manager Axel Vercaemst binnen de Slavistiek altijd al een buitenbeentje
is geweest, staat buiten kijf. Met zijn aparte stijl van communiceren zorgt hij al meer
dan anderhalf jaar voor paniek in de Oost-Europese gelederen. In zijn taalgebruik
gebruikt Vercaemst per zin meer overstapjes en schijnbewegingen dan een
zaalvoetballer op crack. Het is dat Ludwin Van Nieuwenhuyse nog voetbalt, anders
was hij en niemand anders de Garrincha van Zulte geweest.
Vercaemst, die van zijn misdienaarverleden nooit een geheim heeft gemaakt, deed
zijn relaas op een druk bijgewoonde persconferentie. “Geloof heeft altijd een
belangrijke rol in mijn leven gespeeld,” bevestigde Vercaemst. “Vandaar lijkt mij ook
een logische keuze om ook hierin de volgende stap te zetten. Vooral het celibaat is iets
waar ik bijzonder naar uitkijk. Al wordt het een hele aanpassing, gezien mijn huidige
uitspattingen van voluptueuze liefkozing.”
“Ja, ik ben een TSJEEF, en ik ben er trots op”
Reacties
Het nieuws sloeg alleszins in als een stuurloze Tupolev. “Ik wens hem al het beste in
zijn nieuwe leven,” reageert beste vriend en voormalig wingman E. Tanghe
schouderophalend. “Axel kennende wordt het inderdaad aanpassen. Uitgenomen dat
celibaat, daarop was hij zich toch al een twintigtal jaar mentaal aan het voorbereiden.
En tja, meer miekes voor ons aja.”
Ook bij de hogere echelons van het Slavische Studentenbond wordt Vercaemsts
bekering knarsetandend ontvangen. “Eigenlijk hadden we het wel moeten zien
aankomen,” reageert vicepraeses en perswoordvoerster Evelien Van Camp. “Ik vond
het al bijzonder verdacht dat Axel de laatste vergadering tweemaal heeft onderbroken
om op een matje naar Mekka gericht te bidden. Ook zijn idee om een Slavischorthodoxe
inquisitie op te richten was misschien wel een teken aan de wand. Ik dacht
eerst dat dat een cocktail was, maar toen Axel met die duimschroeven kwam
aanzetten, was de lol er voor mij ook wel af. Dat heb ik zelfs op een Wina-cantus nog
niet meegemaakt.”
“Wij hadden eerlijk gezegd ook geen idee wat inquisitie betekende,” werd er op het
Departement Feestelijkheden gereageerd. “Wij waren net de zeven buurlanden van
Rusland aan het natellen, en dan komen ze daarmee af. Maar het lijkt ons nog wel een
leuk concept voor een feestje. Misschien iets met darkrooms of zo.” “Ik wens niet
voor de microfoon te reageren,” laat Praeses-onder-vuur Hannes Mallezie weten.
“Het is wisselvallig weer, en met een gevoelstemperatuur van vijf graden Celsius waag
ik me niet buiten. Mij niet gezien, nu die test Russisch II die eraan zit te komen.”
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
28

Ook een kort gesprek met Jeroom Zwallerd, een ex-regisseur van de Slavische Avond
schept een ontluisterend beeld van Vercaemsts rijzende ster. “Ik heb hem gemaakt,”
getuigt de kunstenaar, “Toen Axel voor het eerst naar de repetitie kwam, had hij het
charisma van een twaalfjarige bedplasser op Paracetamol. Hetgeen ik ook direct
gebruikte in mijn eerste productie, Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen. Axel speelde
ontroerend als Sneeuwwitje.” De regisseur, die na een carrièrewending tegenwoordig
als dakloze alcoholicus in een kartonnen doos net buiten Kinderdagverblijf
Fabeltjesland woont, zet het op een rochelen wanneer hij aan zijn hoogdagen
terugdenkt. Achteraf gezien hadden al die dwergen wel stuk voor stuk een CD&Vkaart.
Mijn fout. Ge moet de kat ook niet bij de melk zetten hee.”
Mindere prestaties
Dat Vercaemst net nu naar buiten komt met zijn onthullingen, is volgens ingewijden
niet toevallig. Na de ongeslagen reeks, die nu al drie matchen aanhoudt, zou
Vercaemst de ploeg dan ook op een hoogtepunt willen verlaten. Stemmen binnen de
entourage maken echter gewag van een ander probleem. De mayonaise tussen spelers
en manager zou al een tijd niet meer pakken. “Als de mayonaise ooit al gepakt heeft,
is er nu schimmel aan de curryworst,” stelt kapitein Mathias De Meyer het naar goede
gewoonte met een frituurboutade.
De ploeg is ook niet te spreken over de extreme discipline die Vercaemst eist binnen
de vereniging. Zo liet hij de ploeg al meermaals anderhalf uur op voorhand opdagen
voor de training. “Ik miste wat scherpte in de voorbespreking,” reageerde Vercaemst.
“Ik eis volledige beschikbaarheid van mijn ploeg. Ik geen sociaal leven, zij geen
sociaal leven.” De roep naar vroegere tijden, waarin moreel verderf en ontucht in
ploegverband nog hand in hand gingen, klinkt luider dan ooit.
“De Meyer was tenminste een sportpreses met ballen,” getuigt een niet nader te
noemen rechtsback uit Lichtervelde. “De Meyer zou je je vrouw laten neuken waar je
bijstaat en er nog voor door het vuur gaan. Vercaemst… nu ja, laten we zeggen dat het
probleem zich daar ook gewoon niet stelt.” Ook bij de supporters klinkt de roep om
verandering. Lien Foucart en Lisa Desmet, een siamese tweeling die volgens insiders
“vooral voor de sfeer” deel uitmaken van het Slaviabestuur, kirren van ongemak.
“Axel is gelijk-veertig ofzo. Of nee, veertien. Iets met een nul in alleszins. Zijn we aan
het winnen? Hoe de match is afgelast? Op wie staan we dan te roepen?”
Wat er ook van zij, met de bekentenis van Vercaemst breken eens te meer lange
avonden aan voor het Slaviapresidium. Vooral de liberale krachten binnen het
bestuur zouden aandringen op een herschikking. Ook het FK volgt de situatie met
argusogen. “Als controlerend orgaan hebben wij de opdracht om proactief op te
treden,” reageert een kalend bestuurslid bij het overkoepelend Konvent. “Of ik zelf
ambities heb? Daarover zal op het correcte tijdstip gecommuniceerd worden. Zet de
champagne maar al koud!”
Zwally
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
29

Servië en de EU
Servië stelde zich officieel kandidaat op 22 december 2009 voor toetreding tot de
Europese Unie. Zelf zien ze zich in 2014 al lid, Vice-president van de Europese
Commissie ziet het langer duren, 5 tot 7 jaar na de officiële aanvraag.
Op 7 november 2007 begonnen de eerste
officiële betrekkingen tussen de EU en Servië,
toen beiden namelijk het 'Stabilisation and
Association Agreement' (SAA) tekenden. Dit
akkoord houdt in dat het betrokken land
toezeggingen doet in verband met politieke,
economische, handels (en mensenrechten)
hervormingen. In ruil krijgt het land toegang
tot een of meerdere Europese markt, aan een
sterk gereduceerd handelstarief. Voor de definitieve
onderhandelingen tot de EU kunnen
beginnen, dient het land zo'n akkoord te
tekenen. Nederland en België verzetten zich
tegen het tekenen van dat akkoord, Spanje
lobbyde voor Servië.
Op 29 april 2008 tekende plaatsvervangend eerste minister Božidar Đelić het
akkoord. Er was echter serieuze tegenwind in het Servische parlement, maar na de
verkiezingen van 2008, werd de oppositie de mond gesnoerd en in januari 2009
begon de Servische overheid met het naleven van de akkoorden. Desondanks het
slabakken van het akkoord in de Servische politiek, begon de EU in december 2009
terug handel te drijven met Servië. Op 19 december hadden de Serviërs geen visum
meer nodig om naar de Schengenzone te reizen.
De Servische overheid ziet zichzelf tussen 2012 en 2015 toetreden, maar van een
snelle toetreding kan geen sprake zijn bij de EU; door de vele binnenlandse problemen
en enkele hervormingen die broodnodig zijn voor de staat. Een ander probleem
kan het erkennen van Kosovo zijn. De meeste landen in de EU erkenden onmiddellijk
de staat, maar Servië weigert deze te erkennen. Zelf zegt ze dat de onderhandelingen
om toe te treden niet mogen vast hangen aan de
erkenning van Kosovo.
De enige belemmering van het opstarten van de
gesprekken was de samenwerking van Servië met het
Internationale Straftribunaal voor het voormalige
Joegoslavië (International Criminal Tribunal for the
former Yugoslavia, ICTY), in Den Haag (Nederland). De
uitlevering van Ratko Mladić (Serv. Ратко Младић) en
Goran Hadžić (Serv. Горан Хаџић) is nog altijd geen
feit. Deze twee oorlogsmisdadigers worden door het
tribunaal aangeklaagd voor genocide en misdaden tegen
de menselijkheid. Recentelijk loofde de Servische
overheid een som uit voor diegene die Mladić vindt,
namelijk €10 miljoen. Nederland is nog altijd niet te
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
30

spreken over de onderhandelingen tussen de EU en Servië, zij willen namelijk eerst
Mladić in hechtenis voor verdere onderhandelingen. Op 15 september 2008 bevroor
Nederland het handelsakkoord uit het SAA.
De weg van Servië tot het toetreden van de EU
Het is al langer geen publiek geheim meer dat de EU graag zou uitbreiden in de
Balkan. Deze interesse werd aangescherpt toen de regering van Milosević in 2000 viel
(toen nog Servië en Montenegro), in 2003 verklaarde de EU officieel dat Balkanstaten
potentiële kandidaten zijn om lid te worden van de Europese Unie.
In november 2005 begonnen de eerste onderhandelingen
over het 'SA-akkoord'. Deze onderhandelingen werden gauw
stopgezet, toen Servië niet in staat leek Mladić te vatten (3
mei 2006). In juli van dat jaar, plande de overheid een klopjacht
op Mladić, hopend op een herstel in de relatie met de
EU. In mei 2007 werd Boris Tadić hoofd van de 'Nationale
Veiligheidsraad', en kort daarna vonden twee belangrijke
arrestaties plaats. Op 13 juni besliste de EU om verder te onderhandelen.
Begin november van hetzelfde jaar ondertekenden beide partijen het
akkoord, door 'goede samenwerking met het Straftribunaal', volgens Olli Rehn,
Europees Commissaris voor de uitbreiding van de EU. Hij merkte echter op dat de
medewerking vereist blijft voor het behouden van de akkoorden. Op 16 januari 2008
bevestigden zowel België en Nederland dat ze de SAA niet zouden ondertekenen,
totdat Belgrado volledig meewerkt met het Joegoslaviëtribunaal in Den Haag.
Verschillende Servische politiekers waren tegen akkoorden gekant, vooral eerste
minister Vojislav Kostunica (hieronder) vond de toetreding onnoodzakelijk. Maar op
29 april tekende plaatsvervangend eerste minister het akkoord, die geratificeerd werd
in het Servische parlement op 9 september. Op 15 september bevroor Nederland de
handelsrelaties met Servië.
Op 25 okotber (2010) werd Servië officieel kandidaat
lidstaat. De EU heeft nu 5 officiële kandidaatleden,
naast Servië zijn er IJsland, Kroatië, Voormalige
Joegoslavische Reubliek van Macedonië en Turkije. De
aanvraag van Albanië en Montenegro zijn ontvangen,
maar nog niet in behandeling.
Belang toetreding voor EU
Servië heeft een strategisch belang voor het vormen van een Europese buitenlandse-
en veiligheidspolitiek. De toetreding kan voor stabilisatie zorgen in deze regio. Het
risico op conflicten in de Balkan zal afnemen. De interne markt van de Europese Unie
vergroot (opnieuw), wat op termijn een economische groei zou stimuleren in de Unie.
Of Servië lid wordt als een tijdje geen goede vraag meer, maar eerder wanneer. Zowel
de Europese Unie als Servië hebben baat bij een toetreding, maar een snelle
toetreding kan alleen maar problemen veroorzaken. Als Servië op een goed blaadje
wil komen met alle lidstaten, doet het er goed aan de twee oorlogsmisdadigers uit te
leveren aan het tribunaal, en de volledige medewerking te geven.
Grégoire Lepouttre
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
31

Het sportverslag
De wetenschap naar een godsbewijs is een thema dat een groot deel van de
bevolking bezig houdt. Maar ik kan mededelen dat de bekrachtiging geleverd is.
Zonet werd ik bedolven onder de magische klanken van engelenmuziek. Je voelt je
als het ware God tot je toe spreken in een taal die je tot verstomming slaat. Eén van
deze engelen heeft de naam Liesbeth Hoste.
Samen met haar koor Amaranthe bracht ze het
publiek in vervoering. De toeschouwers werden
naar een andere wereld toegezongen. Naar een
plaats die Thomas More als een utopie zou
hebben beschreven. Deze religieuze ervaring is
genoeg voer om er een hele reeks boeken van te
schrijven. Helaas is dit niet mogelijk. Het
betaamt mij nu een ander thema aan te snijden:
de afgelopen sportactiviteiten.
Ik start met het IFT (Interfacultair Tornooi), deze plaats vond op de 25 ste oktober. Het
is een tornooi waar de nadruk vooral ligt op de deelname, niet zozeer de resultaten.
Slavia gebruikte haar manschappen in 3 sportdisciplines: veldloop, tafeltennis en
tenslotte de zwemaflossing. Laat me starten met de veldloop. Mijn tactiek was in de
praktijk vrij subliem. In mijn team was er één potentiële kandidaat winnaar (Robin)
en 2 hazen (Hannes en ik). De 2 hazen moesten dus Robin naar de overwinning loodsen
waarbij hij zo weinig mogelijk krachten mocht verspillen om het dan in de finale
af te maken. Tijdens de wedstrijd werd het vlug duidelijk dat mijn masterplan toch
niet onfeilbaar blijkt te zijn. De factor conditie had ik een beetje onderschat. Robin
legde (naar Slavia-normen) een wereldprestatie af en eindigde in de lage middennoot.
Achteraf verklaarde hij dat hij niet in supervorm was, dit belooft voor volgend jaar…
De laatste 2 posities waren gereserveerd voor onze Praeses (laatste) en Sportpraeses
(voorlaatste). Desalniettemin ben ik zeer trots op de prestatie van mijn 2 enthousiastelingen.
Volgend jaar doen we een gooi naar winst (in het geval de conditie beter is).
Vervolgens is er de tafeltennis. Er is prachtig nieuws: er werd één overwinning genoteerd
(Ward). Het iets slechtere nieuws is dat we in de overige 8 wedstrijden telkens
het onderspit moesten delven. Dit neemt uiteraard niet weg dat de Sportpraeses (alweer)
zo trots als een gieter is op zijn team. Hierbij dank aan Hannes, Robin & Ward!
Tenslotte de zwemaflossing. Het vertrouwen in het zwemteam was bij aanvang van de
wedstrijd vrij groot. Het was geen ordinair team, maar een ploeg die bestond uit 2
ijzersterke beren (Aaron Blomme en ik) en 4 enthousiaste
vrouwelijke krijgsters (Tilde, Mira, Stefanie Geerardyn en
Sara Mermans). De start was verschroeiend. Elkeen gaf
het beste van zichzelf. Zelfs onze supporters (Heleentje en
Eleni) riepen hun stem schor ondanks de grote afstand
tussen de baan en het supportershokje waarin ze verkeerden.
Maar het mocht niet baten… We zijn als laatste
gefinished, ondanks de zware inspanningen en bemoedigingen.
Een oorzaak is er niet meteen voor handen. Het
is wel spijtig dat we de buitenbaan kregen, het zal wel een
rol in de uitslag hebben gespeeld.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
32

Tevens is mij opgevallen sommige tegenstanders gebruikt maakten van een speedopak
waarmee je op het waar blijft „drijven‟. Uiteraard zou het laf zijn om deze factoren
te beschouwen als de oorzaak van het betreurenswaardig resultaat. Toch valt het niet
te ontkennen dat dit hele zooitje ons heeft gedestabiliseerd.
Om middernacht was er in de Vooruit de prijsuitreiking. De vraag wie de grote overwinnaar
was, brandde op ieders lippen. Slavia behoorde niet tot favorieten. Edoch
bekleedden we de 17 de plaats. Evenveel deelnemers namen deel aan het IFT. Op het
eerste zicht lijkt dit een catastrofaal resultaat. Maar dat is het natuurlijk niet. Er mag
niet worden vergeten dat er 25 kringen zijn. Maar liefst 8 verenigingen waren dus niet
in staat een ploeg af te vaardigen. Concluderend: Vele supporters en sporters hadden
een fijne dag. Zodus was mijn doelstelling geslaagd!
Eén van mijn andere verwezenlijking was het uurtjes dansen, in feite hip-hop. In een
tijdspanne van 60 minuten werden al onze spieren eens onder handen genomen. De
opkomst was meer dan behoorlijk. Vooral meisjes hadden zin zich eens in het zweet
te werken. Ward en ik waren de enige vertegenwoordigers van het mannelijk geslacht.
Mijn respect voor dansers is exponentieel gegroeid sinds dit uitje.
Het was geen sinecure om al de bewegingen te onthouden en deze dan nog es soepel
uit te voeren. Ondanks het feit Eleni alles zorgvuldig uitlegde en demonstreerde,
tjolden er her en der enkele mensen (ik inclusief). Dit neemt niet weg dat het een
superactiviteit was en zeker voor herhaling vatbaar. Dus Eleni, gauw zal ik je eens
komen opzoeken met een verzoek…
Als laatste kwestie volgt een beschrijving over het hockeyen. Voor deze sport was het
enthousiasme minder groot, toch wat betreft de geïnteresseeren. Dit werd ruimschoots
goedgemaakt met de inzet van de 5 aanwezige actievelingen: Grégoire,
Fiorella, Robin, Renée en Stina.
Mijn team bestond uit Renée en Robin, het vijandig team uit de rest. De wedstrijd
begon evenwichtig maar algauw ontpopte Reneé zich als een echte goaltjesdief. Het
juiste aantal balletjes dat ze in de netten heeft geduwd, ben ik kwijt, maar het waren
er veel. Tevens zorgde Robin telkens voor de mooie assists. Bij de tegenstrevers was
het kommer en kwel. Greg slaagde er zelden in te scoren, ondanks de vele
mogelijkheden. Dit tot ergernis van Fio en Stina Spoedig werd de tussenstand niet
meer bijgehouden, het was van minimaal belang. Alles liep al bij al vrij vredig.
Op één moment brak er bijna paniek uit. In al mijn enthousiasme ben ik tegen de
veiligheidsdeur gelopen met als het gevolg het weerklinken van de sirene. Ondanks de
pogingen de deur naar zijn oorspronkelijke staat terug te duwen, slaagden we er maar
niet in. Gelukkig was de sirene na een handvol minuten uitgezongen en konden we
weer doorgaan.
Na het hockeyen keuvelden we nog wat bij in de taverne om daarna afscheid te
nemen en ons naar huis te begeven.
Axel Vercaemst
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
33

Bulgarije - een transitionele zoektocht
naar de rechtsstaat
Bulgarije, een relatief onbekend - en dus ook onbemind - ex-oostblokland gelegen in
het zuidoosten van Europa, dat als het armste land van de Europese Unie wordt
beschouwd verkeert sinds de val van de muur in een chronische politieke en economische
belabberde toestand. Na de recente toetreding tot de Europese Unie in 2007
is er echter eindelijk wat optimisme te bespeuren, die daarentegen ook zeker en vast
niet overschat dient te worden.
Bulgarije heeft sinds de val van de muur enorme politieke en economische veranderingen
doorstaan, die tot op vandaag zeker en vast nog niet volledig door de Bulgaarse
samenleving en instituties zijn verwerkt. De talrijk aanwezige corruptie en georganiseerde
misdaad blijven het land verlammen waardoor elke hoop op fundamentele
verbetering gehypothekeerd wordt zolang het - eveneens corrupte - Bulgaarse
rechtssysteem de rechtsstaat niet in ere herstelt.
De fundamentele oorzaken voor deze situatie waarin dit land zich momenteel bevindt
zijn in essentie te herleiden tot de grote uitdaging(en) waarmee elk ex-oostblok land
mee geconfronteerd werd na de val van de muur. Het massale communistisch overheidsapparaat
diende immers radicaal afgeslankt te worden om zo een vrije markteconomie
mogelijk te maken. De talrijke privatiseringen die bij dit transitioneel
proces gepaard zijn gegaan hebben niet alleen voor een massale werkloosheid gezorgd,
maar waren ook in vele gevallen uitermate dubieus; grote overheidsbedrijven
werden voor een appel en een ei verkocht aan bevriende oude kameraden die zich
intussen ontpopt hadden tot lugubere zakenlui i.e. maffia.
Honderden “zakenlui” zijn dan ook de twee laatste decennia vermoord, vaak op straat
bij klaarlichte dag, op “Hollywoodse wijze”. Het hoge aantal dodelijke criminele afrekeningen
staat in schril contrast met de quasi volledige afwezigheid van rechterlijke
veroordelingen inzake deze feiten. Het is dus duidelijk dat de
oude machtselites van voor het beslissende jaar 1990 de reële
macht (zowel wetgevende als uitvoerende en rechterlijke) stevig
in handen blijven houden, zelfs vandaag nog. De gehele politieke
klasse in Bulgarije heeft dan ook - al dan niet directe of indirecte
- banden met de oude communistische
partij. Opmerkelijk is bijvoorbeeld dat de
huidige Bulgaarse eerste minister Boyko
Borisov (centrum-rechts) [nvdr: zie links]
nog de persoonlijke lijfwacht is geweest
van de communistische dictator Todor Zjivkov (van de jaren
‟60 tot de val van de Berlijnse muur) [nvdr: zie rechts].
Deze context van criminaliteit en corruptie hebben uiteraard
een desastreus effect gehad op de bevolking, die uiteraard het grootste slachtoffer is
van de perverse machtstrijd binnen enkele lugubere belangengroepen. De “Bulgaarse
diaspora” is een direct gevolg van deze situatie, geschat wordt dat 1 à 2 (of zelfs meer)
miljoen Bulgaren naar het buitenland zijn geëmigreerd, wat een schrijnende
demografische evolutie in gang heeft gezet. Bulgarije ziet haar bevolking jaarlijks
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
34

massaal slinken en vergrijzen, wat zeer nefast is voor een economie die moeizaam
probeert een zekere competitiviteitgraad te behalen.
Bulgarije wordt dan ook beschouwd als het armste land van de EU, wat niet verwonderlijk
is met een gemiddeld maandloon van een honderdtal euro. De overgang
van een staatseconomie naar een vrije marktmodel is moeizaam verlopen, en de
Bulgaarse vrije markt is er bovendien een van zeer neoliberale makelij. Het is echter
vooral de afwezigheid van een onafhankelijke en efficiënte rechterlijke macht die een
duurzame economische groei in de weg staat. Alleen de Bulgaarse vlaktaks van 10%
maakt Bulgarije interessant voor buitenlandse investeerders. Er wordt effectief relatief
veel geïnvesteerd in Bulgarije door buitenlandse investeerders, althans voor de
crisis. Het ski- en strandtoerisme zijn ook niet-onbelangrijke groeiende economische
sectoren (vaak ook het gevolg van massale witwaspraktijken).
De recente toetreding tot de Europese Unie biedt echter heel wat perspectieven voor
het land. Bulgarije krijgt de mogelijkheid om te genieten van heel wat Europese
financiële fondsen gericht op het economisch herstel van het land. De concrete
realisaties van deze massale investeringen laten nog wat op zich wachten, maar zullen
zeker en vast op lange termijn positief zijn. Het lidmaatschap bij de EU zorgt er ook
voor dat elke Bulgaarse regering onder enorme druk staat wat het bestrijden van de
corruptie en georganiseerde misdaad betreft, het land wordt immers sterk in de gaten
gehouden door de Europese instellingen inzake deze aangelegenheden. Pogingen tot
bestrijding van corruptie en georganiseerde misdaad zijn er effectief, alleen laten de
concrete resultaten hier ook nog op zich wachten.
Desondanks de voordelen verbonden aan het EU-lidmaatschap kunnen de kernproblemen
enkel door de Bulgaarse regering zelf opgelost worden. Zolang de rechterlijke
macht niet gezuiverd wordt van de corruptie die bijna letterlijk, als een kanker, het
land immobiliseert en in de afgrond duwt zal Bulgarije blijven wegkwijnen in de
armoede en criminaliteit, hopeloos en tevergeefs zoekend naar de rechtsstaat.
Alexandre Peytchev
(Rechtenfaculteit)
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
35

Suske en Wiske en de Russische roebels
De steenrijke Rus Abramovich was al eigenaar van Chelsea, en nu mag hij z‟n
portemonnee opnieuw trekken: het WK van 2018 gaat naar Rusland. Twee stemrondes
waren ervoor nodig om Spanje en Portugal en ook België en Nederland uit te schakelen,
maar aan het einde van het verhaal hebben Poetin en z‟n vrienden hun zin gekregen.
Het is een beslissing die voor veel ophef zorgde, al ruim
voordat „ie genomen was. Met name in de Britse pers deden
verhalen de ronde dat er flinke bedragen waren neergeteld
om stemmen binnen de FIFA te kopen.
Omkoopschandalen en corruptie waren dé thema‟s in de
sportbladen. Daarom komt het de FIFA totaal niet slecht
uit dat al na de eerste stemronde duidelijk was dat de
Britten het WK zelf niet krijgen. Je kunt je zelfs afvragen of dat niet het belangrijkste
wapenfeit is van de FIFA: het WK weghouden bij het land waar voetbal ooit ontstond.
Want zeg nou eerlijk: in welk land ademen voetbaltempels zoveel sfeer als in Engeland?
En in welk land zijn er zoveel stadions met een grote capaciteit? Wat dat laatste betreft
krijgen de Russische bouwvakkers het de komende acht jaar behoorlijk druk. 13 nieuwe
stadions moeten er komen. Kosten? Zo‟n 2,4 miljard euro. En daar komt Abramovich om
de hoek kijken. „Hij kan daar best iets aan bijdragen. Het hoeft niet veel te zijn‟, heeft
Vladimir Poetin al gezegd.
Kritische pers komt de voorbereiding voor een toernooi niet ten goede, vindt de
wereldvoetbalbond. En misschien heeft de FIFA wel gelijk. Over anderhalf jaar staat het
eerstvolgende voetbalfeest op het programma in Oekraïne en Polen. De twee landen zijn
nog láng niet klaar voor de komst van de voetbalkaravaan, maar daar hoor je relatief
weinig over.
De ontwikkeling van Oost-Europese landen lijkt centraal te staan bij het kiezen van
organisatoren van eindrondes. Niet voor niets heeft de Belg Michel d‟Hooghe –zelf lid
van het uitvoerend comité van de FIFA – gezegd dat West-Europa niet snel meer een WK
mag organiseren. In 2022 gaat het WK naar Qatar, dat is al bekend. Het oliestaatje staat
ook niet bekend om z‟n voetbalcultuur, maar geld is er genoeg.
D‟Hooghe tipt trouwens de VS of Australië voor het WK van 2026. Door de keuze voor
Qatar in 2022 mag het toernooi vier jaar later niet nog een keer in Azië gehouden worden.
In 2030 lijken China en India de belangrijkste kandidaten, zegt D‟Hooghe. Wederom:
veel geld, weinig voetbalcultuur. Over vier jaar reist koning voetbal naar Brazilië.
Een gebrek aan voetbalcultuur kun je dat land niet verwijten, dus lijkt het een prima
keuze. Opvallend is wel dat ook Brazilië relatief veel geld heeft. Het land is niet voor niets
de negende grootste economie van de wereld. De munten zitten, net als in Rusland,
vooral bij de bovenste laag van de samenleving; het contrast met de armsten is enorm.
Ontwikkel je een land wel door het een WK of EK te laten organiseren? In Duitsland
wachten ze nog steeds op de beloofde miljoenen die het WK van 2006 zou opleveren. Vier
jaar na dato prijkt namelijk nog steeds een rood getal onderaan de streep. De verwachting
is dat voor Zuid-Afrika hetzelfde geldt, als eenmaal de rookwolken van de verdwenen
voetbalkaravaan zijn opgetrokken. Het WK van 2018 gaat naar Rusland.
Vuvuzela‟s worden vervangen door vodka, en bikini‟s door bontkragen.
Het belooft een schitterend voetbalfeest te worden…
Yannick Eling
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
36

De Slavische Avond
Een keer per jaar sluipen activiteiten die men eerder verwacht in de vakgroep
theaterwetenschap, het leven binnen van studenten slavistiek. Een keer per jaar
lopen aan plankenkoortslijdende acteurs door de gangen van de Rozier. Een keer
per jaar bereiden zij zich voor op een spetterende Slavische avond.
Mijn verste herinneringen aan de Slavische Avond dateren uit het wonderlijke
academiejaar 2008-2009, wanneer ik mijn eerste stapjes in de wereld van de Rjoeriks
en Tolstoj zette. Toch begin ik mijn relaas nog een jaartje vroeger, want de verhalen
over deze Slavische Avond hebben mij toen overgehaald om zelf mijn kans op de
bühne te wagen. Toen werd immers een prachtige uitvoering van „de Kersentuin‟ van
Tsjechov op de planken gebracht. Dit stuk werd geregisseerd door Pavel Ocepek, onze
beroemde lector Sloveens, die zich tijdens zijn jonge jaren heeft toegelegd op theater.
Het jaar daarop werd gekozen voor een nieuwe invulling. „De Muur‟ was een
eclectisch stuk waarin drama en poëzie hand in hand gingen. De regisseur van dienst
was Jeroen Zuallaert, zelf student slavistiek, die het script ook samenstelde. Op de
scène zelf werd het verhaal in goede banen geleid door de Bouwmeester, de schepper
van de Berlijnse Muur, die vanop zijn vaste plekje kon aanschouwen wat er van zijn
muur geworden was. Herinneringen aan een flirt met de dochter van de burgemeester,
afgewisseld met komedie en een vleugje Kafka en Kundera, leidden tot het
barsten van de muur.
Wanneer ik het woord Toekomst uitspreek,
vertrekt de eerste lettergreep al naar het verleden.
Wanneer ik het woord Stilte uitspreek,
vernietig ik haar.
Wanneer ik het woord Niets uitspreek,
schep ik iets dat in geen enkel niet bestaan past.
Wislawa Szymborska
De laatste editie van de Slavische avond werd een editie op kleinere schaal, zes
acteurs waagden zich samen met Mica Berkes aan „De Zonnekinderen‟ van Gorki. Het
leven van Protasov, een waanzinnige professor, stond in het teken van het uitvinden
van het middel dat de mensheid zou redden. Volledig in beslag genomen door zijn
werk, zag hij niet dat zijn vrouw hem bedroog en merkte hij pas te laat dat zijn zoon
een relatie had met een dorpsmeisje. Een mislukte uitvinding en de judaskus op het
einde zorgden voor zijn ondergang.
Wat we dit jaar van de Slavische avond zullen maken, staat nog niet vast. Wat we wel
al weten is dat de repetities voor hilarische momenten zullen zorgen en dat het
applaus op het einde van het stuk zeker de moeite waard is. Als je het voelt kriebelen,
waag dan zeker je kans. Ik heb het gedaan en heb er absoluut geen spijt van.
Tilde Geerardyn
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
37

Het leven zoals het is: Maarten in Moskou
Maarten van Tieghem studeert één semester in Moskou. Hij houdt ons op de hoogte
van zijn groots 'avontuur' via een blog. Hier vind je enkele artikelen die de afgelopen
tijd te lezen waren op zijn blog. Als u graag alle artikelen wil lezen of wil
reageren op deze twee artikelen, verwijzen wij u graag door naar:
http://maarteninmoskou.blogspot.com/
“Even terug naar wrede tijden...” (maandag 18 oktober 2010)
Soms gebeurt het dat je adem wordt afgesneden. Dat je opeens niet meer in staat bent ook
maar één zinnig woord uit te brengen en al je verontwaardiging en onbegrip gevat worden
in het uitbrengen van een half-menselijk, half-dierlijk klinkende "Argh!". Fluisterend krijg
je er misschien nog "Vreselijk..." uit. Wel, zo'n ervaring had ik afgelopen vrijdag bij een
bezoek aan het Goelag-staatsmuseum...
Voor zij die nog nooit van goelag of goelags gehoord hebben, volgt geheel kort de
beschrijving vanop Wikipedia ter plaatsing. Voor zij die wel reeds met de term en geschiedenis
vertrouwd zijn: sla gerust de volgende paragraaf over om de ergernis over
een dergelijke korte, weinigomvattende beschrijving van dit fenomeen te vermijden.
"Goelag was in de Sovjet-Unie de overheidsdienst die verantwoordelijk was voor
straf- en werkkampen. De term wordt ook gebruikt om deze kampen zelf aan te
duiden. Goelag is een acroniem voor het Russische Главное управление исправительно-трудовых
лагерей oftwel Hoofddirectoraat voor opvoedings- en
werkkampen. In totaal stierven er in de goelags gedurende enkele decennia miljoenen
mensen, zowel Sovjetburgers als buitenlanders (onder andere Duitse en Japanse
krijgsgevangenen, Polen en Finnen)."
Volgens mij is er geen betere manier om aan de hand van een mini-fotoreportage
jullie deelgenoot te maken van mijn bezoek aan dat museum, waar ik trouwens
gratis een woordje uitleg kreeg van de plaatselijke gids. Niet geschikt voor gevoelige
lezers.
Nog voor ik het museum zelf binnenging, werd de toon al gezet.
Van op straat kwam ik op een binnenpleintje terecht dat
onmiddellijk de sfeer van een werk-/strafkamp oproept. Aan de
muren zijn portretten opgehangen van twaalf gevangenen.
Twaalf uit vele miljoenen, zoals ook duidelijk gemaakt wordt op
het bord rechts van de eigenlijke ingang...
In het museum zelf hing een grote kaart van Rusland, waarop
alle steden en gebieden stonden
aangeduid, waar destijds een
kamp was opgericht. En bij de stadsnaam stond eveneens
het aantal mensen dat daar (bij benadering) het
leven had gelaten. De werkkampen in Siberië spreken
waarschijnlijk het meest tot de verbeelding, maar uiteindelijk
zijn die er pas gekomen doordat men gelei-
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
38

delijk aan meer naar het oosten van Rusland moest opschuiven daar het in het
Westen al druk bevolkt was. Zo heb ik het althans begrepen van de vrouwelijke - ik
doe dit al jaren en spreek daarom zo monotoon mogelijk - gids. Fotograferen was
trouwens enkel tegen betaling toegestaan...
Naast de vele restanten uit de kampen, hangen er in het museum ook een heel aantal
foto's en schilderijen. Zo is er een foto waarop mannen te zien zijn, die een kanaal
graven. Hierbij vertelde de gids me over een jongeman van nauwelijks een jaar of 20,
die ook naar het kamp was gestuurd en er zich van bewust was dat hij het zware
fysieke werk niet zou uithouden. Aldus had hij besloten zichzelf werkonbekwaam te
maken. Of het werkelijk zijn bedoeling was zijn volledige hand af te hakken of slechts
enkele vingers, is onduidelijk, maar haast zonder emotie toonde de gids hoe zijn volledige
hand langzaamaan blauwer werd en nog even spartelde, en hoe de blauwkleurige
tatoeage op zijn hand stilaan in het niets verdween door het blauwer worden van
zijn hand... Dat was de eerste keer dat me een halfmenselijk,
half-dierlijk "Argh!" ontsnapte...
En op een tweede hoefde ik niet lang te wachten. Na de
mini-rondleiding in het museum, liet de gids me een
nagebouwde barak zien, die een вагончик wordt genoemd
(een wagonnetje), door de op de Russische treinen
gelijkende inrichting ervan. Als we de vergelijking
doortrekken, zou hier plaats zijn voor 8 personen. Maar
niets is minder waar, het aantal kon oplopen tot 50 man
in één вагончик. Iedereen lag over elkaar heen en weer te rollen om toch maar een
beetje warmte te hebben, want met één kacheltje bij temperaturen tot -40 graden...
En als het voorkwam dat men op een schuurzolder moest overnachten, werd er bijna
gevochten om zo veel mogelijk naar het midden toe te liggen...
En dan moest het ergste nog komen: de isoleercel. Niet alleen de reconstructie van de
cel doet een mens huiveren, maar ook de zogenaamde redenen waarom iemand er
kon in belanden en voor hoelang. Al is dat laatste relatief, want langer dan een tweetal
weken hield men het doorgaans niet uit en liet men het leven. Overdag was het
niet toegestaan te zitten. Zelfs een beetje steun zoeken tegen de muur werd genadeloos
afgestraft met fysiek geweld. En het kamertje is amper anderhalve vierkante
meter groot. Voor de nacht kreeg men een houten plank (die uiteraard niet eens groot
genoeg is voor een mensenlichaam). Redenen waren er te over: te lage productiviteit
bij het werk, te laat zijn met het zich klaarmaken na het weksignaal,... En toen deed
de gids het luik van de metalen deur open en kreeg ik de volgende beelden voor ogen:
En dit was dan het einde van
een bewogen bezoek aan het
Goelag-museum, eentje dat
ik niet gauw zal vergeten...
Maarten Van Tieghem
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
39

“De liv vyann bèf!” (1 oktober 2010)
Zij die zich echt niet kunnen houden en onmiddellijk willen weten wat de titel van
mijn blogbericht betekent: zie onderaan dit blogbericht. Alle anderen zullen het
volledige proces geleidelijk aan kunnen volgen en volgens de regels van het spel de
climax pas op het einde ervaren. Om zij die Russisch begrijpen niet aan de kant te
schuiven, heb ik maar gekozen voor een Haïtisch Creoolse titel, zodat het ook voor
hen een geheim blijft. Maar misschien schep ik nu al te hoge verwachtingen. De
keuze laat ik volledig aan jullie over. Ik ga in ieder geval van start met mijn relaas:
It was a warm autumn morning in modern Russia.* Meer bepaald zondag 19
september. En voor een keer had zon-dag zijn naam niet gestolen. Werkelijk een
prachtige dag... Bovendien was ik vandaag uitgenodigd bij Irina voor het middageten.
Ik wist niet goed wat mee te brengen als cadeau, aangezien het mijn eerste officiële
uitnodiging was bij Russische mensen thuis. Na me uitvoerig geïnformeerd te
hebben, kwam ik er aan met 5 roze rozen voor Irina, 5 witte rozen voor haar moeder
en een chocoladetaart voor bij de thee, om de vader en de broer zoet te houden. Een
kostelijke aangelegenheid, maar je krijgt dan ook wel veel dankbaarheid en openheid
terug. Bloemen doen het overigens altijd goed, zegt men, en dat bleek ook. Voor wie
het interesseert: rode rozen betekenen liefde, roze rozen een (zeer) goede
vriendschapsband en witte rozen respect. Bij andere bloemen heeft het kleur minder
betekenis. Het aantal speelt altijd een rol. Bloemen geven in pare aantallen zijn uit
den boze, dat is immers voor begrafenissen bestemd.
Hoe liep het nu verder? Eerst moest ik mijn schoenen inruilen voor pantoffels en
eenmaal óver de drempel konden we kennismaken. Vanop de drempel begroeten
brengt ongeluk... Ik werd uitvoerig bedankt voor de milde giften en de
Breugelmaaltijd kon beginnen. Soep, allerlei slaatjes, hapjes, gevolgd door de warme
maaltijd die bestond uit puree met gehakt en koude groenten. En zoals het gebruik
het voorschrijft, werd afgesloten met thee en dessert. Of beter: dessertbuffet... Ook
het afsluiten was relatief, want uiteindelijk verliet ik mijn weldoeners omstreeks
negen uur 's avonds, na ellenlange gesprekken over thuis, België en het Westen. Bij
het weggaan kreeg ik uit het niets een plasticzak aangereikt, die ondermeer koekjes,
thee, chocolade, soep en... de liv vyann bèf bevatte! Een gigantisch stuk rundvlees
van twee kilogram! Blijkbaar was het tijdens mijn bezoek duidelijk geworden dat we
thuis echte carnivoren zijn. En de mens... hij ging ontroerd van zoveel
goedheid opgewekt naar huis!
*Allusie op de daags voordien bekeken aflevering van The Big Bang Theory waarin
Sheldon met de legendarische woorden "It's a warm summer evening in ancient
Greece" meermaals zijn betoog start over de geschiedenis van de fysica.
Zo makkelijk krijgen jullie het nu ook weer niet cadeau... copy-pasten
maar: http://translate.google.nl/#ht|nl|
Maarten Van Tieghem
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
40

Fun met Youtube
Kip, het meest veelzijdige stukje…
Песня пиратов (Пеппи)
Een Slaaf kan natuurlijk niet zonder in ieder
geval één keer een Nederlandse (of Hollandse),
vermelding. Fragment uit Nieuw Dier,
met o.a. Jeroen van Koningsbrugge van De
Lama‟s (de blonde man in dit fragment).
watch?v=9s4vbphXifA
Pippi & co. zoals je ze nog nooit gezien hebt: in
de 1982-Sovjet versie, geheel met Tommie in
jurk. Luister en… ja, echt, HUIVER!
watch?v=LTFJXt-cpQM
I'm not going to talk with you - and only with the President
De titel zegt het. Poetin is live op televisie en
je kan hem vragen stellen. De beller wil echter
geen seconde met de presentatrice spreken,
maar enkel met de president, die de
vrouwelijke beller meerdere malen moet
overtuigen dat hij het echt zelf is.
watch?v=ijRwPqtfYlA
Exploding Tea Party Protester Threatens Interviewer
Een pro-Tea Party aanhanger gaat helemaal
los op de „parasite socialists‟ van Amerika en
natuurlijk op Obama. Zijn woede-uitbarsting
en agressie jegens hen gaan van serieus
echter langzaam naar zeer lachwekkend.
watch?v=bgec9WX21ik
Heb je ook een leuk filmpje gezien en wil je dat delen? Stuur het dan door naar uw
scriptoren en zie jou link in de volgende editie(s) verschijnen!
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
41

Slavistiek door de bril van een eerstejaars
Добрый вечер, dat waren de eerste woorden Russisch die ik leerde, zelfs nog voor ik
aan mijn studies slavistiek begon, maar deze woorden buiten beschouwing gelaten,
was mijn (voor)kennis van het Russisch en van de Slavische wereld zo goed als nihil.
Dat alles veranderde toen ik voor de eerste keer de poorten van het, niet meer zo fris
ogende, Roziergebouw binnenstapte. Een nieuwe wereld ontvouwde zich voor mijn
ogen na de introductie van de studierichting Oost-Europese talen en culturen, met
veel passie naar voor gebracht door de docenten en natuurlijk het praesidium. Eerste
indruk? Hoe heb je in hemelsnaam nog tijd voor die algemene vakken, met
ogenschijnlijk zo veel boeken voor Russisch? Na enkele weken kwam het antwoord op
die vraag: helemaal niet veel. Maar terug naar de introductiedag.
Na de docenten, was het de beurt aan het praesidium om zich eens kort voor te
stellen. Op het eerste gezicht een olijke bende, waarmee je veel plezier kan beleven,
mits je de (soms wel aparte) humor kan doorgronden. (Iets wat later heel goed bleek
mee te vallen). De lessen zelf begonnen pas na het weekend, uiterlijk op maandag 27
september. Het werd een dag (zoals alle maandagen van dan af) gevuld met Russisch.
De docente Russisch, gekend onder de naam Raïssa Dekeyser, liet ons onmiddellijk
kennismaken met die voor ons onbekende taal. De eerste lessen stonden in teken van
de letters leren lezen, uitspraak oefenen, kleine woordjes leren, en, onvermijdelijk,
het alfabet afdreunen. Een rustige start leek ons. Iets waar we ons schromelijk in
vergisten. Het eerste-leerjaartempo maakte al snel plaats voor het tempo van een
Olympisch kampioen op de 10 km lopen; verschroeiend hoog.
Na enkele weken was de meest gezegde zin onder de eerstejaars: “Dit weekend ga ik
mijn Russisch inhalen”. Het steeds terugkomen van deze zin wees op de toch wel
moeilijke structuur van het Russisch. Niet dat iemand had gedacht dat het niet zo zou
zijn, maar ergens, denk ik, hadden we stiekem gehoopt dat Russisch niet zo moeilijk
zou zijn als we dachten. Verkeerd gedacht. Tussen al dat Russisch slaagden we er ook
in om naar de lessen van de algemene vakken te gaan, en konden we kennismaken
met onder andere Geschiedenis van Rusland, Wijsbegeerte, Inleiding tot de
voornaamste moderne literaturen, en het „beruchte‟ Historische kritiek. Al die vakken
leken ons goed te doen (misschien verander ik van mening na de eerste examens), en
elke eerstejaar kwam in tegenstelling tot velen van andere studierichtingen, graag
naar de les. Ik in ieder geval.
Weldra kwamen ook de eerste Slavia-activiteiten er aan. Een uitgelezen kans om eens
kennis te maken met het praesidium en andere Slavia-leden. De eerste activiteit waar
ik aan deelnam, het recreatieve voetbal, maakte voor mij al onmiddellijk een
mentaliteit duidelijk die in het middelbaar ondenkbaar was; de studentenmentaliteit.
Concreet: na-sportse activiteiten zijn minstens even belangrijk als de sportactiviteit
zelf (misschien wel belangrijker, en zeker belangrijker in het geval van een
competitiewedstrijd, maar dat ligt eerder aan Slavia zelf dan aan iets anders).
Overigens was ik wel lichtjes teleurgesteld in de magere opkomst van mijn medeeerstejaars
(slechts twee). De volgende activiteit, de kroegentocht, maakte nog iets
anders duidelijk. De perfectie waarmee Slavia veel van haar activiteiten
organiseerden. Na twee cafés moesten we noodgedwongen terugkeren naar het
eerste, omdat er in het derde café (De Dulle Griet voor de geïnteresseerden) geen
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
42

plaats meer was. Ook bij enkele andere activiteiten waren er kleine imperfecties die
verhinderden dat Slavia een perfecte avond kon verwezenlijken, maar om die
allemaal uit de doeken te doen, zou ik te veel papier verspillen. Ondanks die kleine
mankementen vond ik persoonlijk elke activiteit van Slavia een succes. Na een goeie
maand konden we ons nauwelijks meer voorstellen hoe we in hemelsnaam het
middelbaar hadden overleefd. Het studentenleven is een manier van leven die
makkelijk over te nemen is. De sfeer zat (en zit nog steeds) heel goed. Met zo‟n kleine
groep van om en bij de 35 mensen is het dan ook makkelijker om je te amuseren.
Oktober ging voorbij, en al snel kwam ook een eind aan november, maar niet zonder
ons te amuseren (en ook niet zonder af te zien). De openingscantus was één van die
momenten van plezier. Voor ons, eerstejaars, een gekend, maar tegelijkertijd
onbekend fenomeen. Een juiste definitie is moeilijk te geven. Mijn raad voor de
eerstejaars die er niet waren en die toch willen weten wat een cantus nu precies is:
KOM NAAR DE VOLGENDE CANTUS!!!! Naast deze leuke dingen waren er ook
dingen waar we tegenop zagen. Eigenlijk maar één ding; onze eerste toets Russisch.
Zelden heb ikzelf zo stress gehad voor een toets. Maar ik was waarschijnlijk niet de
enige. Tegen die tijd kondigde december zich ook al aan, met beginnende
vriestemperaturen en enkele sneeuwbuien.
December. Datgene waar niemand aan wil denken, maar waar uiteindelijk toch
iedereen aan denkt, kwam geruisloos in onze hoofden geslopen. Gelukkig, alweer,
verschafte Slavia ons enkele activiteiten om ons eens goed te amuseren. Met enkele
toffe avonden in het Kraaiennest, gebeurde het wel vaker dat we enkele van onze
medeleerlingen niet zagen in de les de volgende ochtend, maar wat maakt dat uit?
Eindconclusie: De eerste maanden van het eerste jaar zijn positief bevonden. Een
gevarieerd aanbod van lessen, een niet al te zwaar lessenrooster, docenten die hun
vak graag geven (een klein verschil met het middelbaar), heel toffe buitenschoolse
activiteiten, en een sfeer die mijlenver uitsteekt boven de sfeer in andere
studierichtingen. Meer moet een eerstejaarsstudent niet hebben.
Ward Rabaey
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
43

Hoe is het met… (II) Kasparov?
De pas 47-jarige Garri Kasparov (geb. Garry Weinstein
(Гарри Вайнштейн)) begon zijn carrière als schaker op
jonge en in 1980 (17 jaar) werd hij wereldkampioen bij de
jeugd. Daarna volgden vele rijen glansrijke overwinningen,
behalve tegen de supercomputer van IBM (in 1996): de
Deep Blue was de eerste computer die een schaakgrootmeester
wist te verslaan. Hij besloot een einde te maken
aan zijn carrière op 11 maart 2005. Ondanks het stopzetten
is hij nog wel actief in de schaakwereld door middel
van verscheidene presentaties, boeken en columns.
Na 2005 werd Kasparov politiek actief en werd hij openlijk
tegenstander van toenmalig president Poetin. Het plan was
om als leider van de democratische oppositie „Een ander Rusland‟ (Другая Россия)
presidentskandidaat te zijn in 2008. Aanvankelijk werd hij door de Russische
autoriteiten ontzien, maar in april 2007 werd hij opgepakt wegens deelname aan een
anti-Poetin demonstratie in Moskou. Ook later dat jaar, vlak
voor de verkiezingen, werd hij opgepakt voor gelijkaardige
feiten en werd vijf dagen lang opgesloten. Hij heeft in 2007
zelfs een boek geschreven over de parallellen tussen schaken
en de Russische politiek: „How life imitates Chess‟.
Intussen groeide de interesse voor de anti-Poetin beweging
en reisde Kasparov naar de Verenigde Staten om te worden
ontvangen door o.a. Stephen Colbert en Bill Maher. Helaas:
in december 2007 deelde hij mee dat hij niet mee kon doen
aan de verkiezingen daar hij geen 500 supporters kon vinden
(die wettelijk nodig zijn om een kandidatuur in te
mogen dienen). Met het opgeven van zijn presidentsambities suggereerde hij dat de
Russische regering mogelijk druk zou kunnen hebben uitgeoefend om te voorkomen
dat de benodigde 500 supporters tegelijk samen zouden komen.
Onlangs, we spreken maart 2010, heeft Kasparov echter een
nieuwe manier gevonden om zijn sterke gevoelens omtrent
Poetin te uiten: „Putin must go‟ (Путин должен уйти). Doel van
de beweging en website (www.putinavotstavku.ru) is het verzamelen
van handtekeningen om via een open brief het aftreden
van premier Poetin te eisen. De open brief, gericht aan de Russische
bevolking, benoemt de mislukte hervormingen en vermeende
misdaden (o.a. de tweede Tsjetsjeense Oorlog) gepleegd door Poetin.
Inmiddels zijn er al meer dan 60.000 handtekeningen gezet, ook door prominenten
zoals Boris Nemtsov, Elena Bonner en Andrej Illarionov. Er is echter een klein
probleempje: bij de online ondertekening wordt er echter alleen naam, e-mail adres,
woonplaats en beroep gevraagd. Geen gemakkelijke klus om te achterhalen welke van
de ca. 100.000 Moskovische Ivanovs nu precies heeft getekend.
Fiorella Roos
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
44

Zelzate: Een prachtige gemeente
die opvallend veel links heeft
met Oost-Europa
In de wandelgangen van de Rozier, meer bepaald in de gang van
de Slavistiek, wordt meer dan eens het woord “ Zelzate-bitch” gebruikt. Als rasechte
Zelzatenaar kwetsen deze woorden mij meer dan men op het eerste gezicht zou
vermoeden. Zelzate wordt afgeschilderd als een gemeente vol criminaliteit en het
woord marginaal wordt ook meer dan eens in de mond genomen wanneer de
gesprekken weer betrekking hebben op dit onderwerp. Na de laatste negatieve
berichten over Zelzate in het nieuws werd het hoogtijd om van deze gemeente ook
eens een paar positieve kanten te laten zien. De negatieve kanten worden niet uit de
weg gegaan maar zullen volledig opgaan in al dat positieve.
Eerst een kleine schets en een paar cijfertjes opdat jullie zich een
beter beeld kunnen vormen waar deze gemeente ligt en hoe ze eruit
ziet. Zelzate ligt in het noorden van Oost-Vlaanderen bij de grens met
Nederland. Zelzate is bij de Fransen zeer gekend omdat dit de laatste
gemeente in België is vooraleer ze bij de coffeeshops in Terneuzen
arriveren. Wanneer een auto met Franse nummerplaat naast je stopt
en zijn ruitje opendraait mag je er 95% zeker van zijn dat de vraag “
Où est Terneuzen “ ( met een fantastische uitspraak van het woord
Terneuzen ) weer eens gesteld wordt. Zelzate is onderverdeeld in
West- en Oost-Zelzate die van elkaar gescheiden worden door de brug. Zelzate heeft
een kleine 12.500 inwoners waarvan de meerderheid
bestaat uit mannen. Het heeft een
oppervlakte van 13.71 km² en heeft daarmee
een bevolkingsdichtheid van 898 inw/km². De
pareltjes van Zelzate zijn de brug ( een van de
grootste ophaalbruggen in België ), de grote
markt, de twee kerken en Mietje Stroel.
Zelzate zou voor studenten Slavistiek minder
boeiend zijn als het niet zoveel links had met
Oost-Europa. De eerste link is ( zoals op de legende ook weergegeven ) de wijk Klein-
Rusland die gelegen is in West-Zelzate. In 1920 kocht men de grond op en begon men
daar met het bouwen van 300 woningen. De
naam Klein-Rusland werd gegeven aan deze wijk
omdat de Russische ingenieurs D. Peniakoff en A.
Veretennicoff een groot aandeel hadden in de
oprichting ervan. Veretennicoff werd de eerste
inwoner van Klein-Rusland in 1923. Ook de
architectuur was een extra reden om de wijk
Klein-Rusland te noemen. De huizen hadden
namelijk kubistische vormen en platte daken.
Een andere link vinden we op politiek vlak. De
gemeente wordt bestuurd door Open VLD en de SPA maar het meest opmerkelijke is
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
45

dat de PVDA ook zetelt in het gemeentebestuur en iedereen weet natuurlijk dat de
PVDA heel dicht aanleunt tegen communistische ideeën zoals het vroegere Rusland.
Zelzate is een van de weinige gemeenten in België waar de PVDA mee zetelt in het
gemeentelijk bestuur.
De laatste en meer dan waarschijnlijk ook meest
lachwekkende link vinden we in de persoon Eduard van de
Walle, voor meer mensen beter bekend als de enige echte
Eddy Wally die in Zelzate woont en zelfs ereburger is. Wat
heeft Eddy Wally nu met Oost-Europa te maken vragen veel
mensen zich dan af. Wie deze zomer naar Villa Vanthilt heeft
gekeken weet dit echter al. Eddy Wally vertelde onder meer
over de avonturen die hij meemaakte in het verre Rusland en
sprak ook een paar Russische woorden uit waaronder het
woord здравствуйтe. Zijn uitspraak was niet echt perfect
maar dat kunnen we van zijn Nederlands ook al niet zeggen
dus moet hem dit zeker vergeven worden.
Hiermee is alles wat jullie moeten weten over Zelzate gezegd en heb ik hopelijk mijn
doel om jullie een kijk te geven op de mooie kant van Zelzate en de links met Oost-
Europa bereikt. Als jullie meer willen weten over Zelzate kunnen jullie zich altijd tot
mij wenden en zal ik met plezier extra info verschaffen.
Robin Swartelé
Legende
1: Zelzatebrug
2: Tunnel onder het Kanaal Gent-Terneuzen
3: Kanaal Gent-Terneuzen
4: Gemeentehuis
5: Grote Markt
6: Busplein
7: Zwembad en sporthal
8: Park
9: Visvijver
10: Klein-Rusland ( wijk )
11: Sint-Laurentiuskerk
12: Middelbare school Sint-Laurens en Maria Middelares
13: Voetbalplein KVV Zelzate
14: Bibliotheek
15: Bejaardentehuis
16: St-Jan Baptist ( plaats voor mentaal gehandicapten )
17: Winkelcomplex
18: Groenplein
19: Lagere school
20: Sint-Antonius van Paduakerk
21: Woonplaats Eddy Wally
22: Mietje Stroel ( een vrouwelijke versie van Manneken Pis)
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
46

De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
47

VGK GEEFT OP
GENT/MOSKOU – De Vlaamse
Geneeskundige Kring heeft forfait
moeten geven voor de match tegen
Slavia. Naar eigen zeggen had het een
gebrek aan spelers „wegens ziekte‟. De
wedstrijd wordt niet uitgesteld.
De VGK heeft op het allerlaatste mo-
ment afgezegd voor de interfacultaire
wedstrijd met Slavia in kader van het
Kampioenschap der Studentenkringen.
Het krappe schema waarin dit kring-
enbal afgehaspeld moet worden, laat
geen uitgestelde wedstrijden toe, dus
verliest VGK met 5-0 van het Slavische
legioen, dat eindelijk nog eens inter-
facultair kan overwinteren.
„De helft van hun ploeg is ziek‟, ver-
klaart Axel Vercaemst, de trainer van
FC Slavia, „heel jammer dat we niet kun-
nen spelen vanavond.‟ Het feit dat Slavia
door dit forfait doorgaat naar de vol-
gende ronde, kon de verlegen trainer toch
een glimlach rond de mond toveren. „Jam-
mer van al mijn voorbereiding, maar ik
heb nu toch een ploeg klaarstaan. Maar
goed, nu krijgen we de kans ons na
de winterstop te bewijzen.‟
Jeanetten
Edward Tanghe, verdediger bij FC
Slavia, neemt echter geen genoegen
bij het forfait van VGK: „ket, wat is dat
met die gasten? Ik stond nu helemaal
opgefokt voor die match, zeggen die
gasten af. Ziek… Jeanetten zijn het,
ket, JEANETTEN!‟
Ook Mathias De Meyer, kapitein bij
de ploeg en onafhankelijk verslaggever
voor Slavia News Agency, doet zijn duit in
het zakje. „Dat zijn dan de dokters van
morgen. Kunnen zichzelf nog niet eens
gezond houden! Wat een bende homo‟s,
het wordt ook eens wat kouder en ze vallen
als vliegen. Wij staan er met een voltallige
Keeper en praeses Hannes Mallezie
toonde zich van zijn emotioneelste kant
bij het vernemen van dit nieuws.
„Fantastisch toch!‟, snikte hij, „we mogen
door naar de volgende ronde, en dat met
een minimum aan inspan-ning! Zoiets
ben ik niet gewoon, meestal zet ik me
volledig in, maar mag ik niet naar het
volgende jaar… Snik…‟ De jongeman had
zelf zijn plaats afgestaan aan nieuwkomer
Tom Bauweleers, een getalenteerde
ballen-vanger zonder defect in het traankanaal
en tevens ook zijn klasgenoot bij
Russisch II.
Ook Jeroen Zuallaert, de legendarische
middenvelder en vicekapitein, die
overigens furore maakte bij de
rivaliserende club FC Filologica vooraleer
hij het Slavische legioen verster-kte,
gaf zijn ongezouten mening over
het forfait: „U wilt weten wat ik hiervan
denk? Wel, hetzelfde als van een
Franstalige kuisvrouw: BEKAKT! Ik zie er
vooral een internationaal antisemi-tisch
complot in, dat waarschijnlijk beraamd
werd in de joodsautonome oblast, maar
dat zou ons te ver leiden…‟ Hierop wou hij
een niet nader
genoemde centrale verdediger van FC
Slavia naar de keel grijpen, maar de
kapitein kon beide schuimbekkende
kemphanen op heldhaftige wijze uit
elkaar halen. Het is echter niet de eerste
maal dat beide spelers elkaar
naar het leven stonden.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
48

ploeg en zij… Soit, ik ga pinten pakken.‟
In een niet zo ver verleden had de kapitein
al een heroïsche krachtinspanning moeten
leveren om de niet nader genoemde verde-
diger een vrije doorgang tot het strot des
Zuallaerts te ontzeggen.
Versterking
De timide Slavische trainer had nog
een mening over de kwaliteit van de kern
en wenste een oproep te doen aan het be-
stuur. „We hebben een goede groep, maar
ik zou er graag bij het bestuur toch op aan-
dringen dat er versterking komt. Gelukkig
hebben we in het Oostblok toch al twee
mogelijke aanwinsten op het oog. Er zit
alleszins een keeper tussen. Talentvol, maar
sober. We willen hem direct titularis maken,
maar daarvoor moeten we hem natuurlijk
eerst in Moskou zien los te weken. De an-
dere speler, wiens naam ik ook nog niet zal
vermelden, is een creatieve aanvallende
speler. Deze transfer houdt meer risico in.
Zijn fysieke paraatheid laat te wensen over
en wordt terecht door ons bestuur in vraag
gesteld. We zonden al leden van de staff naar
Kraków om hem aan het werk te zien, maar
zij zagen ook dat de speler in kwestie geen
onbekende is in het nachtleven. Daarom
overwegen we om hem een prestatiegericht
contract aan te bieden.‟
Bestuur
Het bestuur reageerde vanuit haar
hoofdzetel in het Heidense Kempen kort
op het forfait van de Genees-kundigen.
Dat de spelers maar niet moeten denken
dat ze vanaf nu op hun lui gat mogen
zitten. Dat ze vooral niet moeten denken
dat ze een gratis shotje vodka gaan
krijgen op Café Pouchkine. Dat de coach
maar kan zien dat ze de volgende
tegenstander met klinkende cijfers
verslaat. Vervolgens steeg de
woordvoerster op met haar bezem en ging
luid kakelend op nietsvermoe-dende
jongelingen jagen.
Mathias De Meyer
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
49

Russische wijsgerigen, ze bestaan! (II)
In de vorige Slaaf werd reeds de een eeuwenoude, verstofte en schijnbaar vergaande
tak van intellectualisme geherintroduceerd: de wijsbegeerte. U werd in oktober
reeds meegenomen in de wereld van Michail Sjtsjerbatov en diens fascinatie voor
Plato. In deze Slaaf behandelen we in het kort de Duitser Martin Heidegger, Plato,
Aristoteles, Thomas van Aquino en de Byzantijnse kerkvaders.
In Sint-Petersburg wordt er, net als aan de Blandijn, wijsbegeerte onderwezen. Een
van de docenten, Alexei Tsjernjakov, studeerde wiskunde en wijsbegeerte. Heden ten
dagen onderzoekt hij de teksten van Byzantijnse kerkvaders,
in het bijzonder hun commentaren op Plato en
Aristoteles. Deze grondleggers van de westerse filosofie
werden door de Byzantijnen bekritiseerd à la Heidegger
[nvdr: zie rechts]: de westerse wijsbegeerte lijdt al vanaf
het ontstaan aan een soort blikvernauwing en bezit een
veel te beperkte (haast technische) benadering van
begrippen als bijvoorbeeld „waarheid‟ en „kennis‟.
Met een kleine inspanning en kennis van zaken kan men een
duidelijke parallel zien tussen de pogingen van Heidegger om
deze beperkingen van de westerse wijsbegeerte aan te snijden
en eventueel te overwinnen en de kritiek van de Byzantijnse
kerkvaders op de voor ons klassieke filosofen zoals Plato en
Aristoteles. De Russisch-orthodoxe denkers hadden overigens
een afkeer van de afstandelijke, logische (en „westerse‟)
manier van redeneren zoals wij die herkennen van sommige
van de Griekse wijsgeren.
Hierop voort bordurend kan men ook de opinie van de
orthodoxe Russische denkers over Thomas van Aquino min of
meer voorspellen. Zo beschouwen zij de godsbewijzen van
bijvoorbeeld de laatmiddeleeuwse Thomas (die gebruik maakte
van de aristotelische logica) als het toppunt van godslastering
(blasfemie). Ten onrechte?
Moet men de rationele methodieken verwerpen en à a Maximus
het theoretisch inzicht en persoonlijke vervolmaking hand in
hand laten gaan? Volgens Tsjernjakov niet. „Wij hebben hier
juist meer intellectuele discipline dan persoonlijke ervaring
nodig, méér Thomas van Aquino, minder Dostojevski. We
moeten ons gedachtegoed leren interpreteren aan de hand van de strikte methodieken
uit het Westen. Anders lost onze traditie zich op in een oceaan van vage
fantasieën. Er is al veel te veel fantasie over onze kerkvaders met een hoog gehalte
aan vage, persoonlijke ervaringen. Ze voeden de vermenging van nationalisme en
orthodoxie die ik extreem gevaarlijk vind, zowel voor de toekomst van de Russischorthodoxe
kerk zelf als voor de rest van onze samenleving.‟
Fiorella Roos
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
50

Madame Luna van Oostende en eur glazen bol
Wil je weten of daj de vent en/of vrouwe van je leven olgowwe got tegenkomn, oe da
et zit met jen werk of studies, ofdaj goe bezig ziet, ofdaj jen mentaliteit moe
veranderen,… Madame Luna van Oostende wit e ollemaal dankzij eur glazen bol.
Lees rap jen horoscoop en kom te weetn wukn lot da ip joen ligt te wachtn…
Besten Ram, joen herte is ip den dool en daarom kuj nie genoeg
aandacht geevn an olles en iedereen, mo je moe weetn da iemand in
jen vriendenkring joen steun nodig eeft. Omdat jen erte ip den dool
is, goat et op vlak van liefde ook nie zo goed. Je moet er een poar
dagen tussenut om alles eki op een reke te zetten. Kiekt eki in jen
verleden om hedendaagse diengn op te losn; kiekt woar dat et is
misgelopen en ton goan der al vele deurn voe je open goan.
Olles stoat int teken van (nieuwe) ontmoetingen. Je goat vele aandacht
kriegen en je goat ervan genietn. Je goat dan ook iemand tegenkomn,
woar daj constant got aan moeten denkn… waar daj verliefd ip goat
wordn. Tis wel aan te raden daj eki goat wandelen of joggen…
Beweging en buitenlucht goan je goed doen. Tkan zien daj e bikke
financiële problemen et, dus oed do rekening mee.
Cupido et vele pijln voe joen gereserveerd. Der goat niemand an je
kunnen weerstaan en daardeur go je joen vré goe voeln in jen vel. Je
goat peizn da nietnt of niemand joen kan doen plooin. Da is goed,
mor oed rekening met et feit da je nie olles aankan. Vele, mo nie
olles. Wees geweun voorbereid, moest er iet ergs gebeurn. Je ziet jen
vroegere milieu ebitje ontgroeid. Spreekt nog eki af met je moatn
van vroeger. Da goat je goe doen.
Jen relatie is e chaos, mo bewaart nog efkes je geduld voor daj et opgeeft.
Bezint e ki over jen relatie en zoekt ut an wa dat et ligt da et nie goe gaat.
Je et voor de moment gezelschap nodig rond je en aanvaard da gezelschap
dan ook, jen onafhankelijkheid goat nie int gedrang komn. Oj problemen
et, meug je ze nie negeren. Da helpt nie, want ip een of ander manier komt
et probleem altied terug. Ge meugt gerust ook om hulp vraagn, da is gin
schande. Tis schoon om voe jen tekortkomingen ut te komn
Liefste Leeuw, je pakt te veel hooi ip jen vork. Je moet beslisn om just
nog et hoognodige te doen, anders goj deraan kapot goan. Je moet
ebitje energie opdoen. Gaat eki rustig gaan wandelen, eet genoeg frut
en groensels, rust genoeg, … tgaat anders nie goed afloopn. Op vlak
van liefde goj midden in de roos schieten, met ebikke hulp van onzen
vriend Cupido. Spannende diengn stoan ip joen te wachten.
Je meugt er nie oltied van utgoan da iedereen dezelfste mening et
gelik gie. Tzoe soms eki tot botsingen kunnen leidn met andere
menschen. Der goan e poar veranderingen plaatsvindn, mo je moe
joen do nie op focusn. Focust je vooral ip je werk of je studies, want
ge ziet nie zo goed bezig ip da vlak. Je moet nog vele inhaaln. Je ziet
ook vele bizig met et verleden en je treurt er tevele om. Doe da nie.
Kiekt verder, kiekt int heden en in de toekomst, want je wit et
misschien nog nie, mor der stoan schoone dingn te wachtn ip je.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
51

Je beleeft de tied van jen leven. Samen met jen vrienden en/of gelie-fde
amuseer je joen rot. Dat is goed. Die lach ip jen gezicht geeft hoop aan
jeneigen en an vele andere. Jet wel wa voeling met jezelf verloren, je
moet wa meer aandacht an jen echte zelf geven… Past op da je jezelf nie
verliest en verdrinkt in al da amusement. Oed der ook rekening mee
dat er een zwoare periode aankomt waar je volledig geconcentreerd voe
moet zien. Dus verzorg je goed en makt daj der klaar voe ziet.
Je ziet tevele gefocust ip jen schema. Tis goed daj e bitje planning et,
mo jet gezien met communisme… Al die planning is verkeerd afgelopen.
Oj gie nie ip schema zit, word je der slecht van en da is nie goed
voe jezelf en voe jen omgeving. Je goat iedereen wegjagen derdoor.
Je et wa meer ontspanning nodig. Goat eki eentje gaan drinken met
je vrienden. Je goat binnenkort de liefde van je leven tegenkomn
zonder dajt ga beseffen. Int begin toch. Later gaat da besef komt daj
die persoon moe koestern, want tis de liefde van je leven.
Ze zegn wel da nen steenbok koppig is, ma boogschutters ook wi. Je
moet absoluut jen gelijk behaaln. Ma let daarmee op of niemand
gaat nog met je wiln babbeln op den duur. Der goan vele veranderingn
gebeurn woar daj ip lange termijn vele got an en. Ip vlak van
gezoendheid voel je dat je oeder ant wordn ziet. Sommige van die
veranderingn zien goe, mo bie andere go je jen moetn nerelegn. Je
wordt ook mentaal oeder en da is e goe teken.
Gie ziet nie goe bezig, besten steenbok. Ge ziet ant zweven en vergit
de essentie. Je got vele ip café, je komt laat tus, je ziet met niets meer
mee, … Je verliest jezelf geweun. Tis tied daj were met jen voetjes ip
de grond goat stoan. Focust joen ip je werk of ip je studies vanaf nu
en zorg daj nie in de marginaliteit verzuipt. Ip vlak van liefde ist er
ook over. Je ziet ipt moment nie klaar voe een vaste relatie, mo da wil
nie zegn daj korte bevliegingn moet en. Verander je mentaliteit nu et
nog nie te laat is.
Je meugt joen nie van de butenwereld afslutn. Goat eki meer no butn,
want frisse lucht en mensen roend je goan je goed doen. Ip vlak van de
liefde peis je daj de waren gevondn et, mo in feite zit je were in e stratje
zonder ende. Omme kiekn no jen werk of studies goat et doa dan wel were
goed, mo omdat doa zo goe goat, moe je nie peizn da je gelukkig ziet. Je
ziet alles behalve gelukkig, besten Waterman, allene besef je da nie. Ziet
da onder ogen en goat ip zoek nor geluk en je got et vindn.
Vis, lustert eki ier, ge doe joen braaf voorn, mo in feite ziej da nie. Wees
geweun eki jezelf, stop me jen in te oedn, want je ziet o zo schone ol
jezelvn ziet en op den duur goat iedereen da beginnen inzien. Je et nood
aan e weekendje ertussenut, samen me jen geliefde eventueel en doar
moe je joen volledig laten goan. Ip je werk of in je studies ej e duwtje in
de rug nodig om were in gang te schietn, want je moet nog e poar dingn
inhalen. Der stoan wilde en zotte momenten te wachtn ip je!
Madame Luna
(voe menschen die nog e specifiekere voorspelling wiln, kuj oltied terecht bij Madame Luna
voe een privésessie en ton goat ze de koartn legn)
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
52

Russian Booze (Bierspecial)
BOSNIË – SARAJEVSKO PIVO
http://www.sarajevska-pivara.ba/
RUSLAND – старый мельник (STARYJ MEL‟NIK)
http://www.starymelnik.ru/
HERCEGOVINA – JELEN PIVO
http://www.jelenpivo.com
TSJECHIË – KOZEL
http://www.kozel-bier.at/
http://www.kozel.cz/
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
53

RUSLAND – BALTIKA
http://www.baltikabeer.com/
POLEN – TYSKIE
http://www.tyskie.pl/
BULGARIJE – ZAGORKA
http://www.zagorka.bg/
Jochen Merlier
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
54

Wist je dat…
… Hannes maar over 1 poesje tegelijk kan dromen?
… hij daarover moest vertellen in het Russisch?
… hij dit zelfs grammaticaal correct deed?
… we een sultan in ons midden hebben?
… deze zich sultan Süleyman II de waanzinnige laat noemen?
… het stiekem Thomas Devos is?
… we hier beelden van hebben? --------------------------------->
… Fiorella iets tegen West-Vlamingen heeft?
… Grégoire een West-Vlaming is?
… Fiorella en Grégoire partners zijn?
… dit nog voor wilde taferelen zal zorgen?
… de familie van Claire “asswashers” zijn?
… Eva (bach) ook thee drinkt?
… dat dit wel niet zo was op de cantus?
… ze het beter wel gedaan had?
… ze Thomas en Liesbeth enorm dankbaar is voor de goede zorgen?
… ze ook Arnout wil bedanken voor het overnemen van haar taak als schachtentemmer?
… ze de volgende cantus op Fanta doet?
… ze het dan misschien tot de derde tempus volhoudt?
… Axel zich altijd voor de volle 100% inzet tijdens de sportactiviteiten
… hij vorige keer zo hard zijn best deed dat hij tegen een branddeur liep
… hij hierdoor zelfs het brandalarm in het GUSB liet afgaan
… Renée haar schietkunsten uitmuntend zijn
… zij topscorer was bij het hockey en zelf even veel doelpunten maakte als haar twee
ploeggenoten ( Axel en Robin ) samen
… zij uiteraard topscorer van de avond was
… haar teamgenoten haar dit van harte gunden.
… Robin (2e bach, „Pelvis‟ voor de vrienden, „Zelzatebitch‟ voor bepaalde 1 e bachelors) de
laatste tijd nogal gefrustreerd rondloopt?
… deze frustraties vooral met het vrouwelijke geslacht te maken hebben (of het gebrek daaraan)?
… hij nu onlangs een oplossing gevonden heeft voor zijn frustraties?
… hij nu naar eigen zeggen zijn vriendjes (en vriendinnetjes) zoekt op een communitysite?
… Liesbeth er vast van overtuigd ben dat een datingsite van de zuiverste soort is?
… Robin blijft volhouden dat dit niet zo is?
… niemand Robin gelooft?
… Liesbeth Robin – ondanks zijn vreemde gewoonten – nog altijd een toffe jongen vind?
… er wel meer mensen in de 2e bachelor rondlopen met vreemde neigingen?
… Claire bijv. erg hard moet lachen met een krab in een maatpak, genaamd „Dandy Crab‟?
… ze dit niet één keer doet, maar er steeds om blijft lachen?
… Liesbeth er de humor nog altijd niet van inziet?
… dit waarschijnlijk komt omdat Liesbeth nogal een absurd gevoel heb voor humor?
… iedereen die de afbeelding van Dandy Crab wil zien zich NU moet haasten naar de
koekjesautomaat op het gelijkvloers in de Rozier?
… Slavia een voetbalwedstrijd kon winnen?
… dit echt niet enkel was omdat de tegenstand afwezig was?
… deze tegenstand ziek in bed lag?
… dit wel heel ironisch is aangezien het over de Geneeskunde gaat?
… ik (Hannes) ziekte dus maar een heel flauw excuus vind…?
… de jeneveravond enorm leuk was?
… enkelen zoals het hoort behoorlijk dronken waren?
… anderen, zoals Thomas (Ba1), na grof geschat duusd jenevers nog steeds redelijk okee waren?
… de topper van de avond een muntsmaakje had?
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
55

… de praeses hier een grote fan van is?
… hij dit steeds omschrijft als 'listerine met alcohol'?
… het Kraaienest op Ded Moroz nog steeds geen muntjenver had?
… Arnout (Ba3) zo vriendelijk wou zijn Hannes nochtans eentje te trakteren?
… Yvan (van het Kraaienest) wist te verkondigen dat er geen meer was om 'Hannes hier
vorige week alles opgedronken heeft'?
… die laatste daar stiekem heel trots op is?
… hij zeker niet de enige was die muntjenever heel lekker vond?
… er ondanks alles toch enkele ketters waren die het niet zo wisten te appreciëren?
… zij sowieso ongelijk hebben?
… ook Ded Moroz weer een supergezellige avond was?
… er ook daar redelijk wat geconsumeerd werd?
… we het niet enkel over wodka en glühwein hebben maar ook over strafduvels en
strafrodenbach?
… jullie best niet vragen wat dit is?
… jullie dit anders ook wel eens kunnen voorgeschoteld krijgen?
… Ded Moroz ook het sein was voor diene van hierboven om het te laten sneeuwen?
… dit dan ook resulteerde in een nachtelijk sneeuwballengevecht aan de Pi-Nuts?
… er op de weg huiswaarts nog een redelijk spannend moment te beleven viel toen Hannes en
Renée (Ba1) door de Overpoort liepen?
… de praeses een Zidanneke te verduren kreeg van een random dronken voorbijganger?
… de voorbijganger gelukkig zo dronken was dat Hannes hier zonder kleerscheuren vanaf kwam?
… de helft van de Overpoort op dat moment in een gigantische vechtpartij verwikkeld was?
… de twee dappere slavistjes hier gewoon heel rustig doorgewandeld zijn?
… Hannes wel heel veel WJD'jes ingestuurd heeft?
… hij dit vooral doet om de geweldige scriptoren te plezieren?
… hij ook hoopt dat al de rest dit met veel plezier gelezen heeft?
… hij verder hoopt dat hij de rest zo kon motiveren volgende keer ook massaal veel WJD‟jes
op te sturen?
… hij dit nu al een beetje heeft gedaan?
… omdat er meer mensen nu WJD‟jes hebben ingezonden?
… de scriptoren hier errug blij mee zijn en hopen op nog meer respons in het 2 e semester?
… één van de twee scriptoren plots een sms kreeg met een Wist-je-datje?
… deze werd gezonden door iemand uit Russisch II?
… er in stond dat Eva (Bach) dit jaar niet meer van de grond zal gaan?
… wij vermoedden dat ze de raad van Madame Luna aanneemt?
… maar dat ze die misschien niet op alle fronten zal aannemen?
… wij – als dit gemeend is in de zin zoals wij denken dat dat is – haar veel succes wensen?
… wij ons eigenlijk al afvragen of ze de belofte al heeft verbroken?
… of dat ze misschien wacht tot de dag (of nacht) nadat ze verjaart?
… wij tot deze conclusie komen omdat bij het ter perse gaan van De Slaaf de Filologica-fuif
met de nietsonthullende naam 'Get Dirty' nog moest beginnen?
… iedereen die aankondiging heeft gezien, praesidiumleden van Slavia heeft gezien?
… wij aannemen dat het zeker een 'toffe' fuif wordt?
… wij hopen dat de Slavia-leden zich zullen gedragen?
… jullie er hopelijk iets over kunnen teruglezen in de volgende Slaaf?
… deze pas (snik!) in maart uit zal komen?
… dit omdat wij eerst vakant... blok hebben, gevolgd door een intersemestriële week vrijaf?
… wij jullie terug verwelkomen in februari?
… en hopen dat jullie in de tussentijd denken aan bijvoorbeeld een artikel voor de Slaaf?
… we op nog meer Wist-je-datjes hopen voor de volgende Slaven?
… je deze altijd naar de scriptoren kan opsturen?
… dat zij dan heel blij zullen zijn?
… dat zij hiermee zullen afsluiten?
… dat zij nog eens iedereen veel succes met de blok en de examens wensen?
… en dat zij ook iedereen prettige feestdagen wensen?
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
56

Puzzelen maar!
Ai, Nikolaj II zit in een moeilijke positie! Help jij hem om dit avontuur te overleven?
En dan nu wat meer uitdaging: een cryptogram. De zin komt uit een bekend boek!
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
57

Mijn naam is …Thomas Langerak…………
Professor
Op deze dag trakteer ik: …22 februari…..
Momenteel ben ik: vrij | bezet | moeit u niet
Thuisadres: ... Sas van Gent
Mijn kotadres: …………………………………………….…
Telefoon of GSM: …………………………………………….
Mijn msn/e-mailadres: ……………………………………
(* ook voor het 1 e bach!)
Kleef hi
er uw meest geweldige,
Wegstrepen maar!
Rozier/Blandijn Stad/Platteland
Poetin/Medvedev Tattoo/Piercing
verleidelijke,
Coca Cola/Pepsi Gent/Antwerpen
Bubbelbad/Massage aantrekkelijke Oven/Microgolf en
Zomer/Winter
Overpoort/Vooruit
Schrijven/Typen
Bus/Tram
Koffie/Thee
Gmail/Hotmail
Facebook/Netlog vooral Stratego/Monopoly artistiek
Spaghetti/Macaroni Soapserie/Film
Barbie/Action Man verantwoorde Douche/Bad foto.
Windows/Mac Spreken/Zwijgen Kerstman/Sinterklaas Lidl/Aldi
Stratego/Monopoly Londen/Parijs Rjoeriks/Romanovs Lunchen/Dineren
Toen ik klein was, was mijn absolute held ……Winnetou
Ik zou graag als een …geest……… terugkomen op aarde, omdat ik dan een beetje kan
rondspoken…………………………………….
Wat staat er in je laatst ontvangen SMS’je? …niet de moeite waard om t e vermelden
…………………………………………….
Mijn favoriete Slavische (evt. fictieve) persoonlijkheid is …Москва Честнова………
Ik zou een week van leven willen veranderen met ……………………………………, omdat …….............
Op café mag je mij trakteren op …Chimay Blauw
Slavistiek heb ik gekozen omdat ……Russisch mij een interessante taal leek en ik geen leraar
wilde worden. Dat laatste is niet helеmaal gelukt.
Mijn teddybeer heet …Надя…. en is eigenlijk een … goed bewaard geheim.
Beschrijf jezelf in één zin: …Laat ik graag aan de Slavia redactie over
Welke saus (sauzen) wil jij op je frietjes? …zelfgemaakte mayonaise!
Het citaat dat boven mijn bed hangt: …Morgen is er weer een dag. Nu lekker gaan slapen.
Ik blijf thuis voor dit tv-programma (geen soapserie!): … A Touch of Frost
Ik verwacht dat het universitaire leven …..Valt er nog iets nieuws te verwachten na 35 jaar
universitair leven?
Naast mijn voorliefde voor Eddy Wally luister ik ook graag naar …Мусоргский &
Шостакович
Wat bestel je het eerst nadat je terugkomt van een eiland waar je drie jaar niet anders dan
kokosnoten hebt gegeten? ....Een verse bruine boterham met oude Goudse kaas
Op het middelbaar was mijn grootste bezigheid ……lezen
Wat Oost-Europese talen en culturen zeker van mij moet weten is …dat ik dit jaar
onverbiddelijk streng zal zijn ……………………….
Als ik 24 uur vast zit in een lift met Prins Filip, dan …O, help!
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
58

Mijn naam is Ward Rabaey
1 e bach | 2 e bach | 3 e bach | master
Mijn 2 e taal en minor*: ……………………………………
Op deze dag trakteer ik: mezelf
Momenteel ben ik: vrij | bezet | moeit u niet
Thuisadres: Lentestraat 24 9000 Gent
Mijn kotadres: …………………………………………….…
Telefoon of GSM: 0477062366
Mijn msn/e-mailadres: ward-rabaey@hotmail.com
(* ook voor het 1 e bach!)
Wegstrepen maar!
Rozier/Blandijn Stad/Platteland Coca Cola/Pepsi Gent/Antwerpen
Poetin/Medvedev Tattoo/Piercing Bubbelbad/Massage Oven/Microgolf
Zomer/Winter Bus/Tram Facebook/Netlog Stratego/Monopoly
Overpoort/Vooruit Koffie/Thee Spaghetti/Macaroni Soapserie/Film
Schrijven/Typen Gmail/Hotmail Barbie/Action Man Douche/Bad
Windows/Mac Spreken/Zwijgen Kerstman/Sinterklaas Lidl/Aldi
Stratego/Monopoly Londen/Parijs Rjoeriks/Romanovs Lunchen/Dineren
Toen ik klein was, was mijn absolute held Obi-Wan Kenobi (star wars)
Ik zou graag als een vogel terugkomen op aarde, omdat ik dan kan gaan en staan waar ik wil
Wat staat er in je laatst ontvangen SMS’je? Training om 6 uur
Mijn favoriete Slavische (evt. fictieve) persoonlijkheid is Vasili Zaitsev (enemy at the gates)
Ik zou een week van leven willen veranderen met Tim Maeyens, omdat ik wel eens zou willen
weten hoe het leven van een echte topsporter ineen zit
Op café mag je mij trakteren op Ice-tea, pintje
Slavistiek heb ik gekozen omdat ik geïnteresseerd ben in talen, en daarbij mijn algemene
kennis wil verbreden
Mijn teddybeer heet Ernie en is eigenlijk een een personage uit sesamstraat
Beschrijf jezelf in één zin: Een sportieve metal(core) fan, met een heel grote maaginhoud
Welke saus (sauzen) wil jij op je frietjes? stoofvleessaus
Het citaat dat boven mijn bed hangt: pijn is slechts voor even, verliezen voor altijd
Ik blijf thuis voor dit tv-programma (geen soapserie!): Top gear
Ik verwacht dat het universitaire leven een leuke combinatie wordt van feesten en werken
Naast mijn voorliefde voor Eddy Wally luister ik ook graag naar Children of Bodom, Parkway
Drive, System of a Down, Slipknot, Lamb of God, Nirvana
Wat bestel je het eerst nadat je terugkomt van een eiland waar je drie jaar niet anders dan
kokosnoten hebt gegeten? Een groot pak frieten, stoofvleessaus, twee frikandellen, een saté,
bickyburger, bitterballen, en een ice-tea
Op het middelbaar was mijn grootste bezigheid roeien
Wat Oost-Europese talen en culturen zeker van mij moet weten is dat ik niet terugdeins om in
de pit te gaan (en zeker niet als het een hardcore pit is)
Als ik 24 uur vast zit in een lift met Prins Filip, dan zet ik wat rustgevende muziek op (lees:
metalcore) en zet ik me in de hoek tegenover de prins
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
59

De kleurplaten – kleuren maar!
De origineelste tekening wint en de tekenaar (of inkleurder, aan u de keus) krijgt de
volgende editie van de Slaaf geheel gratis. Daarbij komt er een eervolle vermelding
uwer naam in de volgende Slaaf zodat al uw medestudenten u kunnen feliciteren met
de geheel verdiende prijs! De kleurplaatjes mogen geheel naar eigen wens
gedecoreerd worden. Laat u volledig gaan en geef uw kunstwerk af aan iemand van
het praesidium, liefst natuurlijk een van uw nederige scriptoren!
Имя: ________________________
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
60

Имя: ________________________
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
61

Studentencafé 't Kraaienest
Blandijnberg 1, 9000 Gent
www.kraaienest.be
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
62