Slaaf 2 2010-2011 - Universiteit Gent

Het sportverslag
De wetenschap naar een godsbewijs is een thema dat een groot deel van de
bevolking bezig houdt. Maar ik kan mededelen dat de bekrachtiging geleverd is.
Zonet werd ik bedolven onder de magische klanken van engelenmuziek. Je voelt je
als het ware God tot je toe spreken in een taal die je tot verstomming slaat. Eén van
deze engelen heeft de naam Liesbeth Hoste.
Samen met haar koor Amaranthe bracht ze het
publiek in vervoering. De toeschouwers werden
naar een andere wereld toegezongen. Naar een
plaats die Thomas More als een utopie zou
hebben beschreven. Deze religieuze ervaring is
genoeg voer om er een hele reeks boeken van te
schrijven. Helaas is dit niet mogelijk. Het
betaamt mij nu een ander thema aan te snijden:
de afgelopen sportactiviteiten.
Ik start met het IFT (Interfacultair Tornooi), deze plaats vond op de 25 ste oktober. Het
is een tornooi waar de nadruk vooral ligt op de deelname, niet zozeer de resultaten.
Slavia gebruikte haar manschappen in 3 sportdisciplines: veldloop, tafeltennis en
tenslotte de zwemaflossing. Laat me starten met de veldloop. Mijn tactiek was in de
praktijk vrij subliem. In mijn team was er één potentiële kandidaat winnaar (Robin)
en 2 hazen (Hannes en ik). De 2 hazen moesten dus Robin naar de overwinning loodsen
waarbij hij zo weinig mogelijk krachten mocht verspillen om het dan in de finale
af te maken. Tijdens de wedstrijd werd het vlug duidelijk dat mijn masterplan toch
niet onfeilbaar blijkt te zijn. De factor conditie had ik een beetje onderschat. Robin
legde (naar Slavia-normen) een wereldprestatie af en eindigde in de lage middennoot.
Achteraf verklaarde hij dat hij niet in supervorm was, dit belooft voor volgend jaar…
De laatste 2 posities waren gereserveerd voor onze Praeses (laatste) en Sportpraeses
(voorlaatste). Desalniettemin ben ik zeer trots op de prestatie van mijn 2 enthousiastelingen.
Volgend jaar doen we een gooi naar winst (in het geval de conditie beter is).
Vervolgens is er de tafeltennis. Er is prachtig nieuws: er werd één overwinning genoteerd
(Ward). Het iets slechtere nieuws is dat we in de overige 8 wedstrijden telkens
het onderspit moesten delven. Dit neemt uiteraard niet weg dat de Sportpraeses (alweer)
zo trots als een gieter is op zijn team. Hierbij dank aan Hannes, Robin & Ward!
Tenslotte de zwemaflossing. Het vertrouwen in het zwemteam was bij aanvang van de
wedstrijd vrij groot. Het was geen ordinair team, maar een ploeg die bestond uit 2
ijzersterke beren (Aaron Blomme en ik) en 4 enthousiaste
vrouwelijke krijgsters (Tilde, Mira, Stefanie Geerardyn en
Sara Mermans). De start was verschroeiend. Elkeen gaf
het beste van zichzelf. Zelfs onze supporters (Heleentje en
Eleni) riepen hun stem schor ondanks de grote afstand
tussen de baan en het supportershokje waarin ze verkeerden.
Maar het mocht niet baten… We zijn als laatste
gefinished, ondanks de zware inspanningen en bemoedigingen.
Een oorzaak is er niet meteen voor handen. Het
is wel spijtig dat we de buitenbaan kregen, het zal wel een
rol in de uitslag hebben gespeeld.
De Slaaf - academiejaar 2010-1011 - nr. 2 (december)
32