Richtlijn Cognitieve Revalidatie - SEN

Design Studie:
Ongecontroleerd pre-posttest design.
Uitkomstmaten:
ADL observaties van zowel getrainde als niet getrainde taken die in het revalidatiecentrum
en bij de revalidant thuis worden afgenomen.
Resultaten:
Na acht weken training worden getrainde en niet getrainde taken met hetzelfde niveau van
onafhankelijk functioneren uitgevoerd. Ook zijn er geen significante verschillen tussen de
uitvoer van de taken in het revalidatiecentrum en thuis. Deze resultaten duiden op
generalisatie van de positieve resultaten van de strategietraining van getrainde naar nietgetrainde
taken en van het revalidatiecentrum naar de thuissituatie.
Conclusies
Niveau 1
Niveau 2
Niveau 3
Aanbeveling
Het is aangetoond dat bij patiënten met apraxie strategietraining
effectief is. De ergotherapeutische behandeling van CVA-patiënten
met een letsel in de linker hemisfeer waarbij gecompenseerd wordt
voor de gevolgen van de veelal blijvende apraxie, is effectief gebleken.
Het is aannemelijk dat strategietraining gericht op het compenseren
van de gevolgen van apraxie generaliseert van getrainde naar niet
getrainde taken.
Er zijn aanwijzingen dat strategietraining gericht op het compenseren
van de gevolgen van apraxie generaliseert van de trainingssituatie
naar de thuissituatie.
Interventies voor apraxie dienen aangeboden te worden in de postacute fase van het
hersenletsel, in de vorm van het aanleren van strategieën gericht op het leren omgaan met
de gevolgen van de apraxie.
Akinesie
Algemene inleiding
Akinesie verwijst naar de handelingsproblemen die optreden bij de ziekte van Parkinson.
Daarbij is de automatische controle van complexe handelingen verstoord door disfunctie van
de basale kernen ten gevolge van verminderde dopamineproductie in de substantia nigra.
Zowel de initiatie als de selectie, temporele organisatie (volgorde) en dimensionering (kracht
en snelheid) van de bewegingsprogramma’s verloopt in toenemende mate problematisch. Dit
komt met name tot uitdrukking in de loopvaardigheid en het uitvoeren van lichaamstransfers
als opstaan uit een stoel of omdraaien in bed. De uitvoering van deze handelingen komt
vaak slecht op gang. De deelbewegingen worden klein en traag uitgevoerd of blijven uit en
zijn slecht op elkaar afgestemd zodat de effectiviteit en efficintie van de handeling als geheel
sterk afnemen. In de latere stadia compliceren problemen in de balanshandhaving de
uitvoering nog verder. Uiteindelijk kan dit alles leiden tot het niet meer zelfstandig kunnen
verplaatsen in de leefomgeving.
31