De ecologische voetafdruk van consumptie van dierlijke ... - Ecolife

14
opbrengsten van alle gewassen zijn de wereldproducties (ton) gedeeld door de corresponderende
totale oppervlakten in de wereld voor dat product (gegevens van FAOSTAT). Dit wordt nog eens
gedeeld door een wereldgemiddelde braaklandfactor van 1,2. Dat wil zeggen dat er in de wereld
gemiddeld 20% van akkerland braak ligt, en dat de effectieve opbrengsten dus bijna 20% lager liggen
dan wat een stuk akkerland in een jaar opbrengt.
De opbrengstfactor van Belgisch akkerland is 2,49 wha/ha, wat wil zeggen dat Belgisch akkerland
meer dan dubbel zo productief is dan wereldgemiddeld akkerland.
Opbrengstfactor van graasland
De opbrengstfactor van graasland is de verhouding van de binnenlandse opbrengst (ton/ha) ten
opzichte van de wereldgemiddelde opbrengst (ton/wha) van graasland. Deze opbrengstwaarden zijn
de netto primaire producties uitgedrukt in ton droge massa per hectare (Zaks, 2007). Voor België is
dat 14 ton droge massa per hectare (dit komt overeen met 3,0 ton droge massa dat bovengronds
beschikbaar en eetbaar is voor grazende dieren). Belgisch graasland is daardoor ongeveer dubbel zo
productief als wereldgemiddeld graasland, dus de opbrengstfactor is 2,28 wha/ha.
Opbrengstfactor van visland
De opbrengstfactor van visland wordt analoog berekend als graasland, waarbij men de binnenlandse
opbrengsten vergelijkt met de wereldgemiddelde opbrengsten. De opbrengsten zijn de primaire
producties in de zeeën. Voor België is dat 1900 milligram biotische koolstof per m² zeeoppervlak per
jaar. Het Belgisch deel van de Noordzee is bijna 4 keer zo productief als het wereldgemiddelde, dus
de opbrengstfactor is 3,79 wha/ha.
Landgebruikstype Opbrengstfactor
(wha/ha)
Akkerland 2,49 2,51
Graasland 2,28 0,46
Marien visland 3,79 0,37
Inlands visland 1,00 0,37
Bosland/energieland 3,87 1,26
Tabel 2: opbrengst- en equivalentiefactoren per landgebruikstype
3.5 Berekening voetafdruk energieland
Equivalentiefactor
(gha/wha)
Het energieland is de oppervlakte bossen nodig om de CO2 ten gevolge van de verbranding van
fossiele brandstoffen op te nemen. Energieland is dus een (momenteel nog meest efficiënte) vorm
van Carbon Capture and Storage (CCS). De vergelijking voor de voetafdruk van een hoeveelheid CO2
wordt als volgt berekend:
Voetafdruk energieland (gha) = CO2-emissies (ton) x (1 – fractie geabsorbeerd door oceanen) x
equivalentiefactor bosland (gha/wha) / sequestratiesnelheid (ton/wha).
Ongeveer een kwart van de CO2 wordt geabsorbeerd door oceanen; de rest door bossen. De oceanen
worden niet meegeteld in de voetafdruk, vandaar dat er een fractie voor de absorptie door oceanen