De ecologische voetafdruk van consumptie van dierlijke ... - Ecolife

6
2. Inleiding
2.1 Probleemstelling
Er groeit een duidelijke wetenschappelijke consensus dat de impact van de productie en consumptie
van dierlijke producten op het milieu wel zeer groot is (Aiking, 2006; Blonk, 2008; FAO, 2006;
Reijnders, 2003; UNEP, 2010). Ook wetenschappelijke instellingen van de Verenigde Naties
publiceerden de laatste jaren twee opzienbarende rapporten. In haar rapport Livestock’s Long
Shadow stelt de voedsel- en landbouworganisatie van de VN (FAO, 2006), dat veeteelt telkens in de
top 3 behoort van de belangrijkste oorzaken van de meest ernstige mondiale en lokale
milieuproblemen. “Livestock’s contribution to environmental problems is on a massive scale. *…+ The
impact is so significant that it needs to be addressed with urgency.” (p.xx)
Ook het International Resource Panel van het milieuprogramma van de VN publiceerde een
invloedrijk rapport over duurzame consumptie en productie (UNEP, 2010). Daarin lezen we dat: “een
substantiële vermindering van de milieu-impact enkel mogelijk is met een substantiële wereldwijde
verandering van voedingspatroon, weg van dierlijke producten.” Dit rapport bevat een interessante
grafiek (gebaseerd op Van der Voet e.a., 2005) die kijkt naar al de materialen in eindproducten die
een gemiddelde Europeaan consumeert.
Figuur 2: milieu-impact van eindconsumptie in EU-25
De eerste balk in bovenstaande grafiek toont de gewichtspercentages. Dat zijn de gewichten van de
producten die de consument te zien krijgt. Het meeste wat we consumeren in gewicht, zijn
mineralen (stenen,…). Van dierlijke producten consumeren we slechts 4%. Het gewicht van de